R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Heb je wel eens het vermoeden dat er iemand daaraan lijdt? Dat iemand een kind heeft dat het ene probleem naar het ander krijgt en dat het nooit maar dan ook nooit beter gaat? En dat moeder daar honderduit voer prat en dat iedereen roept ' Sterkte ermee' ' We denken aan je' en ' Wat erg' ?
Ik heb namelijk een vermoeden hiervan bij iemand. Ik ken het fijne van het verhaal niet , daarom is het ook zo moeilijk.
Maar het komt precies neer op wat ik hierboven beschreven heb. Het gaat al 3 jaar zo.. Het is erg lastig. Moeder heeft het bijvoorbeeld over een tumor.. Dan denk ik weer nee ik heb ongelijk, ik zie spoken. Je kunt een tumor niet faken.. dat is gewoon echt.
Maar ja je kan ook een hoop erbij verzinnen. Niemand die het ziekenhuis belt om te kijken of het klopt.
Ik blijf het lastig vinden. Wat zouden jullie doen als jullie zo'n vermoeden hebben?
Ik heb namelijk een vermoeden hiervan bij iemand. Ik ken het fijne van het verhaal niet , daarom is het ook zo moeilijk.
Maar het komt precies neer op wat ik hierboven beschreven heb. Het gaat al 3 jaar zo.. Het is erg lastig. Moeder heeft het bijvoorbeeld over een tumor.. Dan denk ik weer nee ik heb ongelijk, ik zie spoken. Je kunt een tumor niet faken.. dat is gewoon echt.
Maar ja je kan ook een hoop erbij verzinnen. Niemand die het ziekenhuis belt om te kijken of het klopt.
Ik blijf het lastig vinden. Wat zouden jullie doen als jullie zo'n vermoeden hebben?
When it comes to survival..
Hoevaak in die 3 jaar?
Bovenstaand bericht kan hoge mate van sarcasme, ironie, cynisme of sadisme bevatten. Spelfouten voorbehouden.
Het is meer iets slepends dan iets acuuts. Veel zaken die door elkaar spelen., en die in elkaar overlopen.quote:
When it comes to survival..
Volgens mij onze buurvrouw. Minstens drie keer per jaar lopen haar kinderen met krukken en haar hyves staat vol met up-to-date houdertjes over haar kinderen die ziekenhuis in en uit gaan vanwege vage onzichtbare klachten.
standaarddrinker
maar dan nog de vraag; hoevaak?quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:07 schreef LesStroud het volgende:
[..]
Het is meer iets slepends dan iets acuuts. Veel zaken die door elkaar spelen., en die in elkaar overlopen.
Heb je het over een tumor en een gebroken been in die drie jaar? Of tientallen aandoeningen.
Bovenstaand bericht kan hoge mate van sarcasme, ironie, cynisme of sadisme bevatten. Spelfouten voorbehouden.
Veel psychische problemen en een tumor. (Niet een heel agressieve tumor, hij groeit niet of zo).. En nog een neurologische aandoening.quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:09 schreef Bakkerbier het volgende:
[..]
maar dan nog de vraag; hoevaak?
Heb je het over een tumor en een gebroken been in die drie jaar? Of tientallen aandoeningen.
En het houdt maar niet op. Nooit gaat de zon eens schijnen
Maar ja, er zijn ook gevallen die echt zo blijven doorsukkelen.
When it comes to survival..
misschien eens BJZ bellen?quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:09 schreef DrDentz het volgende:
Volgens mij onze buurvrouw. Minstens drie keer per jaar lopen haar kinderen met krukken en haar hyves staat vol met up-to-date houdertjes over haar kinderen die ziekenhuis in en uit gaan vanwege vage onzichtbare klachten.
When it comes to survival..
Is dat niet een hele zeldzame ziekte, waarvan mensen denken dat ie veel vaker voorkomt door TV-series? Het is natuurlijk wel een heerlijke ziekte voor elke scenarioschrijver van een ziekenhuisserie...
jep, diequote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:17 schreef Hephaistos. het volgende:
Is dat niet een hele zeldzame ziekte, waarvan mensen denken dat ie veel vaker voorkomt door TV-series? Het is natuurlijk wel een heerlijke ziekte voor elke scenarioschrijver van een ziekenhuisserie...
Bovenstaand bericht kan hoge mate van sarcasme, ironie, cynisme of sadisme bevatten. Spelfouten voorbehouden.
Het probleem is als je het fout hebt, geef je mensen die het al zo ontzettend moeilijk hebben nog een fikse trap na.
Want je vindt soswieso niet zoveel begrip bij psychische klachten Helemaal niet als het naar een tijd behandelen niet beter wordt en je het niet over een happy end kunt hebben. En je voor aandacht en erkenning moet blijven vechten.
En dan komt er ook nog en idioot die je van MBP beschuldigt.
Maar als ik het goed hebt gaat dat kind(onnodig) door een hel.
Want je vindt soswieso niet zoveel begrip bij psychische klachten Helemaal niet als het naar een tijd behandelen niet beter wordt en je het niet over een happy end kunt hebben. En je voor aandacht en erkenning moet blijven vechten.
En dan komt er ook nog en idioot die je van MBP beschuldigt.
Maar als ik het goed hebt gaat dat kind(onnodig) door een hel.
When it comes to survival..
Misschieten komen de extreme gevallen niet zoveel voor. Maar iedereen kent die moeder die elke maandag bij de huisarts zit..quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:17 schreef Hephaistos. het volgende:
Is dat niet een hele zeldzame ziekte, waarvan mensen denken dat ie veel vaker voorkomt door TV-series? Het is natuurlijk wel een heerlijke ziekte voor elke scenarioschrijver van een ziekenhuisserie...
When it comes to survival..
Ik ben Roos Boum van STOMbP STichting Overlevers Münchhausen by proxy. Als je met ons van gedachten wilt wisselen over je vermoedens, mail ons dan. Je kunt onze site vinden onder STOMbP.nl en daar staan ook onze mailadressen.
Misschien tot aldaar. Roos Boum
Misschien tot aldaar. Roos Boum
En als je nou eens gewoon een praatje maakt met die kinderen en kijkt hoe ze er zelf over praten? Als ze op krukken kunnen lopen zijn ze daar oud genoeg voor.
Je hebt een PB.quote:Op dinsdag 13 oktober 2009 16:45 schreef RoosjeBoum het volgende:
Ik ben Roos Boum van STOMbP STichting Overlevers Münchhausen by proxy. Als je met ons van gedachten wilt wisselen over je vermoedens, mail ons dan. Je kunt onze site vinden onder STOMbP.nl en daar staan ook onze mailadressen.
Misschien tot aldaar. Roos Boum
When it comes to survival..
Ik zie dat dit een oud topic is, maar ik probeer toch maar mijn vraag te stellen. Ik lees dat Münchhausen by proxy 'daders' in heel veel gevallen een moeder is, maar komt het ook voor dat de 'dader' een hulpverleenster is (verstandelijk gehandicapte man)?
Ik herken de symptomen van Munchhausen by proxy bij deze mevrouw en mijn gevoel zegt dat er iets niet in de haak is. Mijn andere broer kent mijn vermoedens over deze hulpverleenster/persoonlijk begeleidster. Het liefst zou ik haar ver uit de buurt van mijn autistische en verstandelijk gehandicapte broer willen houden.
[ Bericht 4% gewijzigd door ABBA_Jehova op 22-04-2010 12:17:19 ]
[ Bericht 4% gewijzigd door ABBA_Jehova op 22-04-2010 12:17:19 ]
quote:Op donderdag 22 april 2010 12:05 schreef ABBA_Jehova het volgende:
Ik herken de symptomen van Munchhausen by proxy bij deze mevrouw en mijn gevoel zegt dat er iets niet in de haak is. Mijn andere broer kent mijn vermoedens over deze hulpverleenster/persoonlijk begeleidster. Het liefst zou ik haar ver uit de buurt van mijn autistische en verstandelijk gehandicapte broer willen houden.
Ik heb geen idee of dat bestaat. Wat wel belangrijk is, is dat jullie je prettig voelen bij de hulpverleenster.
In die zin heeft je gehandicapte broer wel rechten en zijn vertegenwoordiger ook. Je kunt vragen om een andere hulpverleenster. Je hoeft niet eens uit te leggen waarom. Dat recht bestaat en terecht.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
quote:Op donderdag 22 april 2010 13:21 schreef tanteklara het volgende:
[..]
Ik heb geen idee of dat bestaat. Wat wel belangrijk is, is dat jullie je prettig voelen bij de hulpverleenster.
In die zin heeft je gehandicapte broer wel rechten en zijn vertegenwoordiger ook. Je kunt vragen om een andere hulpverleenster. Je hoeft niet eens uit te leggen waarom. Dat recht bestaat en terecht.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.
Ik denk dat het vragen om een andere persoonlijk begeleider de beste weg is. Er valt niets hard te maken. Deze vrouw is namelijk al heel lang aanwezig in de woongemeenschap waar mijn broer woont. Maar zo'n driekwart jaar is zij wel heel nauw bij hem betrokken. Hij had vele persoonlijke begeleiders in de afgelopen jaren en ineens was deze nogal dominante mevrouw vorig jaar aan hem gekoppeld. Verdere details laat ik in dit openbare forum liever achterwege.
Ik denk dat dat een goede weg is. Al werken mensen ergens heel lang dat wil niet zeggen dat ze perse goed werken. Uit eigen ervaring weet ik dat. Heb jarenlang in de gehandicapte zorg gewerkt. De goede vertrekken en de slechte mogen blijven.quote:Op donderdag 22 april 2010 13:40 schreef ABBA_Jehova het volgende:
[..]
Ik denk dat het vragen om een andere persoonlijk begeleider de beste weg is. Er valt niets hard te maken. Deze vrouw is namelijk al heel lang aanwezig in de woongemeenschap waar mijn broer woont. Maar zo'n driekwart jaar is zij wel heel nauw bij hem betrokken. Hij had vele persoonlijke begeleiders in de afgelopen jaren en ineens was deze nogal dominante mevrouw vorig jaar aan hem gekoppeld. Verdere details laat ik in dit openbare forum liever achterwege.
Ik weet niet of je broer een wettelijke vertegenwoordiger heeft. Die mag zich er best meer mee bemoeien. En benoemen dat het correct is als er zulke belangrijke wijzigingen op stapel staan om dat door te geven.. Oftewel dat hij/zij op de hoogte word gehouden. Ook als je broer ziek is ed. zaken. Je broer betaalt immers voor de zorg, in dit geval denk ik door zorg in natura. Mijn ervaring is dat als je je wat meer wilt bemoeien dat er dan ook betere zorg geleverd wordt. Enfin, als je meer wil weten kun je me pm-en.
Succes ermee. En voor je broer een goede personlijke begeleider gewenst.
|
|
