Genderdysforie deel 18

Vandaag (3 december) weer een artikeltje over het VU genderteam in de nrcnext. Ditmaal over het op vroege leeftijd herkennen, erkennen en behandelen van genderdysforie. Als er behoefte aan is zet ik het van het weekeinde wel even in dit topic.

Kan ik gelijk zien of ik geschikt ben als tiepmiep

TIGG gefeliciteerd met beide zaken

Wat leuk TiGG... Tof dat je iemand hebt om af en toe eens lekker tegenaan te kruipen. En ook erg tof dat je een baan hebt weten te vinden! Gefeliciteerd meid!

Ik heb even een paar vraagjes aan zij die hormonen nemen.

Hebben/hadden jullie ook last van emotionele buien? Het ene moment is alles goed, het volgende moment ben je huilerig en dan in eens weer ontzettend kattig? Het lijkt wel alsof ik sinds ik aan de hormonen ben 'ongesteld' ben. Komt iemand bekend voor?

En hoe lang hebben die buien aangehouden sinds je hormonen bent gaan nemen? Het lijkt bij mij inmiddels iets stabieler te zijn geworden maar soms kan ik nog wel een beetje schrikken van hoe kattig ik in eens kan worden. Soms kan ik echt een beetje een trut zijn...

En schommelt/schommelde jullie gewicht ook zo vreemd? Het ene moment ben ik aangekomen, twee dagen later ben ik weer afgevallen om vervolgens de week daarop weer schijnbaar te zijn aangekomen. Ik zie namelijk best veranderingen aan mijn lichaam maar ik snap het niet helemaal waar dat 'afvallen' vandaan komt. Iemand anders die dat ook zo ervaart of heeft ervaren?

De invloed van hormonen is heel persoonlijk, dus lastig om een vergelijk te trekken.

Zowel sommige anti-androgenen als oestrogeen kunnen je emotioneel een behoorlijke duw geven. Er zijn weken geweest dat ik een aantal keren per dag snikkend achter mijn bureau zat (ik werk thuis ). Aan de ene kant eigenlijk wel prettig (het lucht op), maar wat lastig als je het druk hebt. Want de concentratie op die dagen is ook naadje.

Soms heb ik weer van die weken, hoewel de scherpe randjes daar wel een beetje vanaf zijn. Het zal ook een beetje van jouw eigen situatie afhangen. Als alles perfect is, zal er minder trigger zijn om te huilen. In het algemeen -ervaar ik- worden jouw latente gevoelens 100x vergroot. Ik denk dat ik wel altijd emotioneler zal blijven (is niet zo moeilijk, want ik was een ijskast).

Gewichtsschommelingen heb ik niet (hoe zit het met de chocola consumptie ? ), maar ik wordt wel weer zwaarder nadat ik fors afgevallen was. Dat heeft denk ik meer te maken dat ik na het beginnen met anti-androgenen gestopt ben met sporten, omdat ik vooral in het begin erg moe kon zijn. Ook daarvan zijn de scherpe randjes verdwenen (dus tijd om weer te beginnen met sporten )

quote:

Op zondag 6 december 2009 11:12 schreef Ilse2602 het volgende:
Hebben/hadden jullie ook last van emotionele buien? Het ene moment is alles goed, het volgende moment ben je huilerig en dan in eens weer ontzettend kattig? Het lijkt wel alsof ik sinds ik aan de hormonen ben 'ongesteld' ben. Komt iemand bekend voor?

Ja, je wilde vrouw zijn, toch? Dat hoort erbij

Haha...

Maar ik klaag ook niet, ik vroeg me alleen af hoe anderen het ervaren.

Zoals Onderweg al schreef, het is niet altijd even handig om emotioneel te zijn. Op kantoor gaan zitten huilen is niet heel erg handig zeg maar. Maar dat is me inmiddels al wel een paar keer bijna gebeurd. Dus ik vroeg me af hoe andere daarmee omgaan.

quote:

Op zondag 6 december 2009 11:24 schreef Onderweg het volgende:
Gewichtsschommelingen heb ik niet (hoe zit het met de chocola consumptie ? ), maar ik wordt wel weer zwaarder nadat ik fors afgevallen was. Dat heeft denk ik meer te maken dat ik na het beginnen met anti-androgenen gestopt ben met sporten, omdat ik vooral in het begin erg moe kon zijn. Ook daarvan zijn de scherpe randjes verdwenen (dus tijd om weer te beginnen met sporten )

Moeheid heb ik eigenlijk bijna niet gehad. Of misschien heb ik dat niet doorgehad omdat ik van het herstellen na de operatie ook best moe kon zijn. Maar uhm mja... de chocolade consumptie is wel een beetje hoog momenteel Maar wat wil je... het is december. Maar dan zou ik dus verwachten dat daardoor ik gewoon aankom. En niet zo in eens weer twee kilo afvallen.

Het kan zijn dat je vocht vasthoudt (wat geloof ik een bijwerking is van oestrogeen), waardoor je gewichtsschommelingen krijgt. Zomaar een kilo (of meer) afvallen zal nauwelijks vet zijn, ik neem niet aan dat je op een dag 9000 calorieen verbrandt.

Ohja... dat klinkt ook best wel heel logisch. Ik heb nog wel eens een afdruk in mijn been staan van mijn legging aan het einde van de dag. Maar soms ook niet.

Ook weer opgelost

Ja idd... thanks Zo leer ik nog eens wat.

quote:

Hebben/hadden jullie ook last van emotionele buien? Het ene moment is alles goed, het volgende moment ben je huilerig en dan in eens weer ontzettend kattig? Het lijkt wel alsof ik sinds ik aan de hormonen ben 'ongesteld' ben. Komt iemand bekend voor?

Ik heb twee zusjes, dus ja, dat komt me heel bekend voor

Wat betreft die gewichtsschommelingen, kan het ook niet zijn dat je gewoon heel veel met je lichaam bezig bent nu waardoor het gewoon meer opvalt? Want een beetje gewichtsschommeling van dag tot dag is volgens mij vrij normaal.

@Ilse

Ik ben -ongeveer- gelijk gestart met jou en qua gewicht schommelt het inderdaad wel behoorlijk. Ben nu alweer 7 kilo lichter dan bij de start maar dat is meer omdat ik zelf vond dat ik te zwaar was en nog meer op ben gaan letten met eten en meer ben gaan sporten.

Qua emotionele buien; tja daar had ik altijd al last van. Kan soms om de meest stomme dingen zitten janken, die drempel is heel laag, geen idee waarom, ach ja

Merk overigens tijdens het fietsen over de slechte bestrating in dit dorp (gaten en kuilen) al wat de hormonen met mn bovenlichaam gedaan hebben als je begrijpt wat ik bedoel even wennen maar wel heel fijn

quote:

Op maandag 7 december 2009 17:03 schreef Magenta het volgende:
even wennen maar wel heel fijn

Ja, nu nog wel

Whehehe

Gaat dat over het algemeen snel, die groei?

@ Joanne: Ik was altijd al heel erg bezig met mijn lichaam. Probeerde vooral geen spierontwikkeling te krijgen maar wel mooi op gewicht te blijven.
In Thailand ben ik ruim vijf kilo afgevallen! Niet zo gek natuurlijk, als je bedenkt dat het er 38 graden was met een luchtvochtigheid van ruim 80%. En dan mag je sowieso de eerste week alleen maar vloeibaar en zacht voedsel. Naja dat is dus best goed voor de lijn, een vloeibaarvoedseldieet in 's werelds grootste outdoor sauna.
Sinds ik terug ben en hormonen ben gaan nemen, kom ik gestaag wel steeds ietsje aan. Ten minste, als je het over het geheel genomen bekijkt. Want het schommelt nu dus echt flink en dat had ik eerder toch echt niet.

@ Magenta: Hoe lang neem jij nu al hormonen dan? Ik nu bijna 3 maanden. Dat je 'huil-drempel' er laag van wordt heb ik inderdaad in de gaten. Maar soms kan ik ook zo in eens heel erg kattig zijn, heb jij dat ook? Ik schrik er soms gewoon van. Dan kan ik in eens zo ontzettend bitchy uit de hoek komen. Maar ja, ik ben toch ook op zo'n zelfde dag gewoon weer lekker vrolijk. En dan ook echt vrolijk! Niet vrolijk omdat ik vrolijk wil zijn zeg maar...
Ik merk idd ook dat er best één en ander gebeurt in het bovenlijf. In het begin jeukte het ontzettend en deed het echt gewoon pijn! Later werd het gewoon gevoelig en dat is het nu nog steeds. Ze hebben een tijdje een redelijke groeispurt gehad maar inmiddels gaat het wel ietsje langzamer. Heb even een tijdje het idee gehad dat het stilstond maar inmiddels ben ik er achter dat dat toch neit zo is... Het gaat gewoon langzamer dan in het begin.
Trouwens merk ik ook wel één en ander aan het onderlijf hoor! Mijn broek zit tegenwoodig echt strak rond mijn heupen/dijen. En dat zat hij eerst niet.

@wonderer; het valt me qua snelheid de laatste tijd niks tegen, nee , mijn respect voor vrouwen met een grote cupmaat wordt ook steeds groter

@Ilse; nu zo'n 2,5 maand aan de hormonen. Dat kattige valt volgens mij wel mee, maar ja misschien zou je dat de mensen om me heen moeten vragen :p
Wat betreft lichamelijke veranderingen; ja rond de heupen is er inderdaad ook wel een verschil te merken. Bovenin bij vlagen inderdaad pijnlijk en zeer gevoelig.

Mijn familie vraagt me steeds of ik geen negatieve bijwerkingen heb van de hormonen, maar dat vind ik dus voorlopig heel erg meevallen. Vooral positieve dus

Pijnlijk en gevoelig had ik vroeger ook. Volgens mij is dat normaal

Kwam deze campagne tegen, zitten wel een aantal interessante punten tussen.
http://www.pinkstinks.co.uk

Gelinkt artikeltje; http://www.guardian.co.uk(...)tomboys-girls-family ook wel een aardige 'read'.

[ Bericht 38% gewijzigd door Magenta op 08-12-2009 19:03:53 ]

Interresant leesvoer.

Ik kan heel goed begrijpen dat je als ouder je dochter vrij wilt opvoeden zonder haar in het standaard disney rolmodel te duwen. Net zoals ik dat geforceerde "stoer" voor jongens ook zo walgelijk vind. Daar zo gewoon veel meer vrijheid in geaccepteerd moeten worden. Ik ben blij dat ik zonder rare blikken tijdens mijn basisschool tijd op het locale creaclubje kon (als enige jongen) terwijl ik thuis ook met meccano speelde. Kinderen die zelf ruimer willen leven dan een strakke blauw-roze definitie. Daar moet ruimte voor zijn.

Eens met Fixers.

mwah... ik vind het een beetje overdreven. Ik heb niet het idee dat er zo'n strikte roze-blauwe scheiding is... Er zijn een hoop meisjes die geen prinses willen (en hoeven) zijn en er zijn ook een hoop jongens die gewoon het flesje geven aan baby born.

Of ervaren jullie echt dat je als jongen met meccano moest spelen en als meisje in een prinsessenjurk? Ik denk wel dat die scheiding er enigszins is (als verjaardagcadeau geef je aan een meisje eerder een barbie dan lego) maar niet zo heel zwartwit (of blauwroze ) (als blijkt dat het meisje barbies stom vindt zal iedereen behalve die ene oma toch gewoon lego geven, toch?)

Ik denk dat het in Nederland wat minder is dan in de UK of US, maar toch wel hoor.

Ik vind het over het algemeen aardig geforceerd overkomen, ja. Ik vind dat kinderen vooral kind moeten kunnen zijn. Als ik dan lees over de grote markt voor cosmetica voor meisjes onder de tien en de verkoop van kinderstrings..tja..dan zijn we aardig doorgeslagen (in de US hebben ze daar helemaal een handje van natuurlijk). Maar goed, dat geldt niet alleen voor kinderen, die geforceerde scheidslijn tussen de geslachten komt altijd en overal voor en dat stoort mij gigantisch (om maar even een open deur in te trappen ).

Interessant topic dit. Was het net even aan het doorlezen.

Gaat jullie genderdysforie ook altijd gepaard met het feit dat je je seksueel aangetrokken voelt tot hetzelfde geslacht (m.a.w. bijv. je bent geboren als vrouw, je voelt je meer een man, en je voelt je ook aangetrokken tot vrouwen)?

Zelf heb ik het altijd als een groot probleem ervaren hoe in onze maatschappij genderrollen worden ingevuld. Die rollen worden ook door media en beeldvorming e.d. versterkt. Vrouwen en mannen liggen van nature veel dichter bij elkaar dan men doet voorkomen. Vrouwen worden vaak geboren met haar op een groot deel van hun lichaam en dan wordt verwacht dat ze dat wegscheren. Ze dragen hakken om hun benen, billen en borsten te accentueren. O wee als ze wat haartjes op hun bovenlip hebben.

Volgens mij is deze genderbuilding een deel van het probleem. Brummetje zegt zichzelf niet te herkennen in van die giechelmeisjes die door de stad lopen. Nou is het feit dat meisjes graag giechelen wel van alle tijden, maar een groot deel van onze gedragingen en van onze uitingsvormen wordt ons volgens mij gewoon aangepraat en aangeleerd.

Brummetje zegt dat ze er naar uitkijkt dat ze haar benen niet meer hoeft te scheren. Maar er is niemand die zegt dat vrouwen hun benen moeten scheren. Ik kijk persoonlijk veel liever naar een vrouw die haar benen niet heeft geschoren en daar blij mee is, dan naar eentje die haar benen elke dag maniacaal scheert en zichzelf in hoge hakken propt om zo maar aan het ideaalbeeld te voldoen.

Zelf heb ik mij ook redelijk wat vragen gesteld omtrent mijn geslacht en mijn seksualiteit. Ik voel me wel man en voel me ook aangetrokken tot vrouwen, maar ik ben op sommige punten veel vrouwelijker dan andere mannen, en voel me vaak aangetrokken tot nogal mannelijke vrouwen. Seksualiteit en ook geslacht zijn volgens mij uiteindelijk een breed spectrum, waarbij de meeste mensen als ze eerlijk zijn meer in het midden zitten dan ze eigenlijk denken.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:26 schreef JohnDDD het volgende:
Gaat jullie genderdysforie ook altijd gepaard met het feit dat je je seksueel aangetrokken voelt tot hetzelfde geslacht (m.a.w. bijv. je bent geboren als vrouw, je voelt je meer een man, en je voelt je ook aangetrokken tot vrouwen)?

Seksuele identiteit staat los van genderidentiteit. Er zijn ook lesbische transvrouwen en homoseksuele transmannen (ja hoi ). Die zijn, net als bij de cisgender mensen, wel in de minderheid, maar het is dus niet per definitie zo dat elke transvrouw "eigenlijk homo is" en elke transvrouw "een pot".

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 22:49 schreef wonderer het volgende:
Ik denk dat het in Nederland wat minder is dan in de UK of US, maar toch wel hoor.

Gelukkig wel, dat het hier nog wat meevalt. De vs en de uk zijn veel verder doorgedreven in eigenlijk alles. De vs kennen we wel, maar mijn ervaring na een jaartje in engeland wonen geeft mij het idee dat de britten graag amerikaanser dan de amerikanen zijn. Zeker getuige de recente artikelen over "the supernanny state" alleen de fingermen uit V. missen nog. Maar das andere koek.

Ondanks, of misschien wel dankzij de geforceerde drang naar politieke correctheid in de angel-saksische landen worden rollen benadrukt. Rolverdeling op basis van ras, geloof, herkomst of gender. Juist de erkenning van een rol geeft in dat deze ook herkenbaar en gedefinieerd moet zijn. Dat wordt dan graag benadrukt en de commercie springt daar op in.

Zo in deze sinterklaas en kersttijd, maar ook door het hele jaar, zie ik reclames op tv gericht op kinderen. Meisjes moeten maar mooi zijn, make-up gebruiken en moedertje spelen (lelly-kelly schoenen, bratz en baby born). Jongens krijgen stoere action man, monsterlijke lego en veel agressie georienteerd speelgoed. In reclames zie ik nooit een jongen met een baby born of een meisje die een action man aanprijst. McDonalds heeft regelmatig gescheiden happymeals voor jongens en meisjes die de blauw-roze schifting benadrukken.

Ik heb het gevoel dat de strikte genderscheiding door commercie meer wordt gestimuleerd dan door de consument zelf. Het is natuurlijk veel makkelijker een eenvoudig product aan een strak gedefinieerde doelgroep te verkopen. Met een vaag omschreven doelgroep met onduidelijke wensen en karekteristieken is dat veel lastiger.

Wel ja lang verhaal. Ik ben blij dat ik zonder problemen of rare blikken naar het knutselclubje kon en creativiteit zich voor mij niet beperkte tot figuurzagen. In de nederlandse maatschappij is het volgens mij ook lang niet zo er als aan de overkant van de noordzee. Maar een initiatief als pinkstinks dat kan ik me heel goed voorstellen, juist in Engeland.

Maar als je naar de oudere generatie kijkt (nu 60+), die opgegroeid is in een tijd waar commercie een minder grote rol speelde door het ontbreken van moderne media, is het 'een jongetje speelt niet met poppen' minstens net zo sterk aanwezig. Hoe vaak oma niet gezegd heeft dat ze het belachelijk vindt dat dochterlief graag een autootje voor sinterklaas wil...... . Toen werd het door de sterkere sociale structuur opgelegd, nu door andere bronnen.

Ik vrees dat het te maken heeft met de behoefte aan duidelijkheid die kennelijk iedereen heeft. Als je weet dat iemand een meisje is, weet je hoe je je moet gedragen en wat je wel of niet kan doen/zeggen. Denk maar aan het simpele mevrouw/mijnheer. Mensen voelen zich nu eenmaal erg snel opgelaten en voor schut staan. Misschien moeten wij daar beginnen. Mensen meer zelfvertrouwen geven zodat ze meer kunnen accepteren. Leuke klus

Om even een duit in het zakje te doen: ik vond het heerlijk hoe ik eindelijk vrijuit kon giechelen
Ik kon het al jaren, maar heb het nooit kunnen uiten, want ja, jongens giechelen niet. (Tenminste in het rotdorp waar ik geboren was.)

Overigens heb ik gemerkt dat de seksuele voorkeur bij transgenders procentueel ietsje hoger ligt in de richting van homoseksualiteit. Maar het leeuwendeel die ik tot nu toe ontmoet heb is hetero.
Ook heb ik gemerkt dat het aandeel hoger ligt bij transgenders die op latere leeftijd in transitie gaan. (Zeg maar ongeveer ná hun 20e en dat stijgt hoe ouder ze worden.)
Ik wil er overigens niet mijn handen aan branden, maar dit is wat ik zelf heb gemerkt.

[ Bericht 0% gewijzigd door NoktetMort op 09-12-2009 11:14:06 ]

quote:

Op woensdag 9 december 2009 09:37 schreef Onderweg het volgende:
Maar als je naar de oudere generatie kijkt (nu 60+), die opgegroeid is in een tijd waar commercie een minder grote rol speelde door het ontbreken van moderne media, is het 'een jongetje speelt niet met poppen' minstens net zo sterk aanwezig. Hoe vaak oma niet gezegd heeft dat ze het belachelijk vindt dat dochterlief graag een autootje voor sinterklaas wil...... . Toen werd het door de sterkere sociale structuur opgelegd, nu door andere bronnen.

Ik vrees dat het te maken heeft met de behoefte aan duidelijkheid die kennelijk iedereen heeft. Als je weet dat iemand een meisje is, weet je hoe je je moet gedragen en wat je wel of niet kan doen/zeggen. Denk maar aan het simpele mevrouw/mijnheer. Mensen voelen zich nu eenmaal erg snel opgelaten en voor schut staan. Misschien moeten wij daar beginnen. Mensen meer zelfvertrouwen geven zodat ze meer kunnen accepteren. Leuke klus

Ik speelde vroeger ook met poppen. Sterker nog, ik had een klein varkentje dat ik Beatrix had genoemd en dat ik elke dag op een grote troon zette die ik voor haar gekocht had. Als ik daarnaar terug kijk denk ik: hoe gay kun je zijn. Maar toch val ik op vrouwen. En ik speelde soms ook wel met autootjes, lego, meccano. Gewoon een mix. Zoals iedereen!

Ik kwam in een youtube video gisteren het volgende "onderzoek" tegen (details helaas ontbrekend).

Vrouw kreeg een onbekende baby met een roze mutsje en behandelde het heel voorzichtig en zei dingen als "wat ben jij een mooie baby" en "jij wordt later vast een prinsesje".

Zelfde baby, zelfde vrouw, nu met een blauw mutsje. Resultaat: ze ging een stuk ruwer met de baby om en zei dingen als "jij wordt later vast groot en sterk" en "wat ben jij een stoere baby".

En dat had dus alleen te maken met de kleur van het friggin mutsje, ze wist niet eens of het een jongen of een meisje was... (of dat het dezelfde baby was).

Wat vinden jullie trouwens van dat zweedse kind dat zonder geslacht wordt opgevoed?

quote:

Op woensdag 9 december 2009 09:08 schreef Fixers het volgende:Ik heb het gevoel dat de strikte genderscheiding door commercie meer wordt gestimuleerd dan door de consument zelf.

Hmm, dat denk ik toch niet hoor. De commercie biedt gewoon datgene waar de consument om vraagt. De meeste mensen hebben ook geen enkel probleem met de bestaande genderrollen, dat is iets waar alleen die mensen die niet binnen die rollen passen zich druk over maken, en dat is toch echt een minderheid.

Veel van die voorkeuren zijn ook gewoon biologisch bepaald, ook baby chimpansees die niet beter weten voldoen aan diezelfde stereotiepen.

quote:

Wat vinden jullie trouwens van dat zweedse kind dat zonder geslacht wordt opgevoed?

Ik vind dat een vorm van kindermishandeling, een kind zonder geslacht opvoeden is volgens mij net zo fout als een kind in de verkeerde geslachtsrol opvoeden. Behalve misschien als het kind toevallig net transgender is, maar die kans is wel heel erg klein. We weten totaal niet hoe dit uit gaat pakken, en ik vind een mensenleven te waardevol om dit soort experimenten mee uit te voeren.

Dergelijke experimenten vind ik ook uitermate ongewenst. Hoe interresant en waardevol de onderzoeksgegevens zijn. De kans dat je het leven van een kind verpest is zeer groot.

Helemaal genderloos is ook geen optie naar mijn idee. Het losser interpreteren van genderrollen en een ruimere opvoeding dat is naar mijn idee veel beter. De prinsesjes en ridderfantasieen komen natuurlijk ergens vandaan. Genoeg individuen die prima kunnen leven in die patronen. Al denk ik wel dat als er minder nadruk zo zijn op vaste patronen er meer, dan nu het geval, mensen kiezen voor de optie 'overig' bij geslacht. Gewoon omdat er een bewustzijn is dat het kan.

Natuurlijk belachelijk om de fysieke eigenschappen van je eigen kind te ontkennen. Ik begrijp dat de ouders willen voorkomen dat het kind door school en omgeving of meer man of meer vrouw wordt gemaakt dan hij eigenlijk is. Maar dat kun je het kind ook tijdens zijn jeugd bijbrengen. Bovendien kan volgens mij alleen een stabiele genderbasis een goed fundament vormen om daarna de absoluutheid van dat gender in twijfel te trekken of te onderzoeken!

wat achterhaald is dat zeg, geslachtloos opvoeden.
*denkt aan Brian, Brenda, ...

* MuteZukini laat even de discussies voor wat ze zijn en kan na meer dan twee jaar hormoontjes niks spectaculairs meer melden daarover

Waar ik het wel over wil hebben, en dat had ik toegezegd, is de wetswijziging die er aan gaat komen. Ik ben namelijk gisteren bij de commissievergadering over 'homo-emancipatie' in de Tweede Kamer geweest, en dat was wel de moeite waard. Transgenderbeleid was een afzonderlijk agendapunt, waar alle aanwezige woordvoerders van de partijen op dit gebied (uitgezonderd Brinkman van de PVV ) een standpunt over hadden. Namelijk dat de wet gewijzigd dient te worden en dat vergoeding van operaties voor de zogenaamde secundaire geslachtskenmerken weer mogelijk moet worden. Goed werk van transgendernetwerk dus , die alle woordvoerders van te voren persoonlijk had gesproken.
De minister liet in zijn aandeel van de vergadering weten dat de wet gewijzigd gaat worden, verplichte sterilisatie en operaties gaan eruit en de voorwaarde wordt, ik citeer, "een duurzame overtuiging van desbetreffende persoon te behoren tot het andere geslacht". In het voorjaar gaat het wetsvoorstel besproken worden met Transgendernetwerk en zal dan hopelijk snel daarna door de Kamers geloodsd worden. Of de procedure, via de rechter dus, veranderd wordt in het voorjaar dus pas duidelijk, maar ik ga er vanuit dat Transgendernetwerk de financiele last van de geslachtswijziging ook wil verminderen. Afwachten dus.
Wat betreft die vergoeding van o.a. de borstvergroting en bijv. penisimplantaat, gaat de minister nog even met minister Klink van volksgenzondheid praten, schijnt nogal gevoelig en lastig onderwerp te zijn. Maar als de minister niet opschiet dient Halsema een motie in hierover om het zover te krijgen dat het weer vergoed wordt , vraag is dan of het kabinet die motie wel uit gaat voeren...

Wow, dat klinkt allemaal wel heel erg positief. Maar mooie woorden uitspreken kan iedereen, zolang het CDA en de CU aan de macht zijn verwacht ik er niet te veel van, dan kan het alleen maar meevallen later

Ik neem aan dat er ook wel ergens een verslag van die vergadering online komt te staan?

Geloof me als ik zeg dat zowel CU en CDA op 't punt van de wetgeving de minister steunen, maar misschien wat voorzichtiger zijn wat betreft die vergoedingsregeling dan bijvoorbeeld GroenLinks en D'66. Er gaat komend jaar in elk geval iets aan die wet veranderen. En om de ¤250.000 die er met die vergoedingen gemoeid is zal een kamermeerderheid ook niet moeilijk doen, en aangezien de PvdA dit steunt zullen CDA en CU hen dat wel gunnen. Het gaat er gewoon om dat ze het in begrijpelijke taal kunnen verantwoorden zonder dat dit een glijdende schaal mbt cosmetische chirurgie betekent. Makkelijkste is die term te mijden en de scheiding primair/secundair geslachtskenmerk af te schaffen, en het duidelijk binnen de geslachtsaanpassende behandeling te passen, waarbij de chirurg de afweging maakt of het wel ethisch binnen de geslachtsaanpassende behandeling past en niet om excessieve cosmetische wensen gaat.

Een verslag van de vergadering staat nog niet op de website van de Tweede Kamer, ik ga zelf mss een verslagje op m'n blog zetten, dan mis je de discussie over bijv. onderwijs over seksuele diversiteit wel...daar heb ik eigenlijk niks over genoteerd

Oh wauw.. .dit is best wel mooi nieuws! Om het zo maar even te zeggen. Ik ben blij dat die wetsartikelen en procedures nu eindelijk eens onder de loep worden genomen. Het wordt tijd dat ze daar eens wat aan gaan doen. Sommige artikelen gaan wat mijn betreft regelrecht tegen grondwet artikel 1 in.

Ik vind het iig al goed dat erover gepraat wordt. Had de pvv helemaal niets te melden?

Een beetje keuze vrijheid in de geslachtsaanpassende operaties is helemaal niet mis. Keuzes daarin moeten meer aan de betrokken chirurg en psycholoog zijn. Minder aan de basisartsen die in dienst zijn van de verzekeraars die bepalen of iets wel of niet vergoed gaat worden. Voor zover dat ook echt artsen en geen economen zijn overigens.

Ben erg benieuwd naar het totale verslag.

Da's wel tof. Hier (nou ja, in sommige staten, de lol van niet-federale beslissingen) gaat het weer achteruit en alles.

quote:

Op dinsdag 8 december 2009 23:26 schreef JohnDDD het volgende:
Gaat jullie genderdysforie ook altijd gepaard met het feit dat je je seksueel aangetrokken voelt tot hetzelfde geslacht (m.a.w. bijv. je bent geboren als vrouw, je voelt je meer een man, en je voelt je ook aangetrokken tot vrouwen)?

Hai John,

Allereerst welkom hier.

Maar ten tweede, ik heb hier toch een beetje moeite mee... Ik denk namelijk niet dat ik geboren ben als man. Ja ik ben wel geboren met een mannelijf, maar mijn persoonlijkheid is vrouwelijk. En mijn persoonlijkheid... dat ben ik. Voor mijn is er dus ook geen twijfel, ik ben een vrouw en zo ben ik ook geboren.

Ik ben bi-seksueel en dat betekent dat als ik op een vrouw val, ik op iemand van hetzelfde geslacht val en dus eigenlijk een lesbische relatie zou hebben. Val ik op een man, dan val ik op het andere geslacht en heb ik een hetero-seksuele relatie.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ilse2602 op 13-12-2009 00:41:04 ]

Naja, ik bedoel het goed hoor...
Kijk maar naar alle smileys. Ik ben best lief, ik vond alleen dat ik dit even moest zeggen.

http://www.timesonline.co(...)s/article6952050.ece

Interessant... ook al staan er een paar fouten in

Het is inderdaad interessant... Maar jammer genoeg duurt het nog te lang voordat dit om mensen kan worden toegepast.

quote:

Op zondag 13 december 2009 19:43 schreef Ilse2602 het volgende:
Het is inderdaad interessant... Maar jammer genoeg duurt het nog te lang voordat dit om mensen kan worden toegepast.

Ja, voor ons wel, maar het is toch leuk om te weten dat er onderzoek naar gedaan wordt en alles.

Ja idd... de jongens en meisjes die straks met het zelfde probleem zitten als wij, gaan hier in de toekomst een hoop aan hebben.

Ik heb trouwens voor het eerst een mail aan mijn moeder ondertekend met Micha. Dat was ook wel weer een mijlpaal(tje)

Oh wat stoer zeg! Was het drukken op 'Sent' gemakkelijk?