[CENTRAAL] Filosofie en levensbeschouwing in het nieuws

Deze wil ik jullie toch niet onthouden...


Mevrouw denkt dat de Islam een land is.

quote:

40 maps that explain the world

Maps can be a remarkably powerful tool for understanding the world and how it works, but they show only what you ask them to. So when we saw a post sweeping the Web titled “40 maps they didn’t teach you in school,” one of which happens to be a WorldViews original, I thought we might be able to contribute our own collection. Some of these are pretty nerdy, but I think they’re no less fascinating and easily understandable. A majority are original to this blog, with others from a variety of sources. I’ve included a link for further reading on close to every one.

A political map of the world, circa 200 A.D.


The best and worst places to be born


World map of major religions

(er zitten ook veel politieke kaarten tussen)

quote:

Pastafarian Wins The Right To Wear A Colander On His Head In Driver's License Pic

In a very important and completely necessary show of social justice activism, Texas Tech University student Eddie Castillo says that he's the first American to win the right to wear a pasta strainer on his head in his state-issued driver's license photo after a month-long struggle with the DPS.

Atheisten gaan ook naar de hemel

quote:

Pope Francis reaches out to atheists and agnostics

The unprecedented gesture came as his incoming number two, the Vatican's newly-nominated secretary of state, said that the rule that priests should be celibate was not "a dogma of the Church" and could be open for discussion.

Francis, who has won praise for spontaneous and unusual moves during his six month papacy, wrote a lengthy letter to a newspaper, La Repubblica, which the Italian daily printed over four pages, including page one, under the simple byline "Francesco".

"God forgives those who obey their conscience," he wrote in the unprecedented letter, the latest example of the markedly different tone and style from his predecessors that he has set since being elected in March.

The 76-year-old pontiff was responding to editorials written in July and August by Eugenio Scalfari, an agnostic and the paper's founder, in which he was asked whether "the Christian God forgives those who do not believe and do not seek faith".

Op de voorpagina van FOK! zelf, nota bene.

quote:

Rus beslecht filosofiedebat met vuurwapen

Een Russische jongeman heeft zondag een vuurwapen getrokken om een ruzie over de filosofie van Immanuel Kant te beslechten. Hij vuurde meermalen op zijn opponent, die met meerdere verwondingen in het ziekenhuis is opgenomen.

De beide twintigers gingen volgens de politie van Rostov aan de Don bier halen in een kruidenierszaak, maar raakten daar in de rij voor de kassa verwikkeld in een verhit debat over de achttiende-eeuwse Verlichtingsfilosoof en schrijver van onder meer de Kritiek van de Zuivere Rede. Woorden schoten al gauw te kort, waarop het tweetal de vuisten liet spreken. Een van de vechtersbazen haalde een pistool voor de dag dat met kunststof kogeltjes of losse flodders kan worden geladen en loste meerdere schoten.

Welk van Kants ideeën zijn al te druistige exegeten tot geweld heeft aangezet is niet duidelijk.

quote:

Op maandag 16 september 2013 17:23 schreef CitizenKane het volgende:
Op de voorpagina van FOK! zelf, nota bene.

[..]

Hier meer:

http://www.washingtonpost(...)44100e647_story.html

lol

NWS / Ierland gaat lessen Atheïsme op openbare scholen geven.

26-10-2013

'Religie en wetenschap moeten ver uit elkaars buurt blijven'


© ANP. Tunesische salafisten protesteren bij hun universiteit tegen gemengde klassen en willen verplichte boerka's voor vrouwen op school

Religie en wetenschap moeten ver uit elkaars buurt blijven, betoogt de Tunesische natuurkundige Faouzia Charfi. Want godsdienst is gebaseerd op absolute waarheid en wetenschap, dat is twijfel, altijd zekerheden ter discussie stellen.

De orthodoxie gaat ervan uit dat de rede slechts kan bestaan bij de gratie van de openbaring, de boodschap van de profeet. Waarom? Omdat de rede anders twijfel zou kunnen uitlokken. En zodra je gaat twijfelen, loop je het risico het geloof te verliezen
De Tunesische natuurkundige Faouzia CharfiAls hoogleraar heeft zij dagelijks met ze te maken in de collegezalen van de Universiteit van Tunis, de salafistische studenten die niets willen horen van Darwin en de evolutietheorie, die menen dat de oerknal het werk van God was, die beweren dat alle wetenschappelijke kennis tot en uit de Koran te herleiden is.

Faouzia Charfi gruwt ervan. Voor haar is het geen academisch vraagstuk, de verhouding tussen wetenschap en islam, het is een permanente strijd. Wetenschap en religie moeten bij elkaar uit de buurt blijven, vindt de natuurkundige. Wetenschap, dat is 'twijfel, vragen stellen, het onderzoeken van hypothesen, teleurstelling soms, altijd zekerheden ter discussie stellen'. In de wetenschap, zegt ze, 'bestaat nooit een definitieve waarheid'.

Absolute waarheid
Wel in de godsdienst, althans in de stellige varianten daarvan. Godsdienst is gebaseerd op een absolute waarheid. De rede is daaraan ondergeschikt. 'De orthodoxie gaat ervan uit dat de rede slechts kan bestaan bij de gratie van de openbaring, de boodschap van de profeet. Waarom? Omdat de rede anders twijfel zou kunnen uitlokken. En zodra je gaat twijfelen, loop je het risico het geloof te verliezen.'

Charfi schreef er een boek over, La Science voilée (de gesluierde wetenschap), onlangs uitgekomen bij de Franse uitgever Odile Jacob.

Daarin beweert ze niet dat wetenschap en islam elkaar uitsluiten. Ze herinnert aan de eeuwen - zo tussen 800 en 1250 - waarin de islamitische wereld voorop liep in de wetenschap, met Arabische geleerden als de wiskundige, filosoof en astronoom Ibn al-Haytham (ook wel Alhazen, 965-1040), een van de grondleggers van de optica. Of de jurist, arts en filosoof Averroes (Ibn Rushd, 1126-1198), homo universalis en de grote commentator van Aristoteles. Er was sprake van een 'grote intellectuele rijkdom', die alleen kon bestaan dankzij de vrijheid van denken.


© ANP.
Man leest in zijn Koran

Voor de islamisten is zekerheid de kern van het geloof. Ze kunnen bepaalde wetenschappelijke inzichten wel aanvaarden, maar ze menen dat alle theorieën al bestonden in de tekst van de Koran, dat de Koran reeds de gehele wetenschap omvat.

Faouzia CharfiDe Koran
'Voor de islamisten is zekerheid de kern van het geloof', zegt Charfi in haar woning in Tunis, waar ze zojuist is teruggekeerd van haar boekpresentatie in Parijs. 'Ze kunnen bepaalde wetenschappelijke inzichten wel aanvaarden, maar ze menen dat alle theorieën al bestonden in de tekst van de Koran, dat de Koran reeds de gehele wetenschap omvat.

'We noemen dat concordisme - het op elkaar afstemmen van godsdienst en wetenschap. Islamisten interpreteren de verzen zo dat die bijvoorbeeld de oerknal verklaren. Het vers over het scheiden van de aarde en de hemel - voor hen is dat de Big Bang. Op het internet zijn tal van sites waarop dat wordt uitgelegd.

'Je zou kunnen zeggen: nou ja, dat is niet erg. Maar het is heel erg. Ik probeer aan te tonen dat het concordisme gevaarlijk is. Waarom? Omdat de koranische tekst misbruikt wordt. De Koran is geen natuurkundeboek. En de wetenschap wordt gepresenteerd zonder enige wetenschappelijke basis.'

'Geloof is een intieme zaak'
Zelf is Charfi 'van cultuur moslim', zoals ze de vraag naar haar religie beantwoordt. 'Het geloof is een intieme zaak, een persoonlijke kwestie die ieders diepe geheim blijft.'

In haar boek zet ze de Pakistaanse wetenschapper Abdus Salam in het zonnetje, in 1979 winnaar van de Nobelprijs voor natuurkunde. Zijn medeprijswinnaar Steven Weinberg was een uitgesproken atheïst. Toch kwamen beiden in hun onderzoek naar elementaire deeltjes tot hetzelfde resultaat. Dat bewijst, zei de moslim Salam, dat het geloof in onze wetenschappelijke activiteit geen enkele rol speelde.

Charfi richt haar pijlen niet alleen op de islam. Andere religies met een absolute waarheidspretentie kampen in principe met hetzelfde probleem. Ze wijst op evangelische christenen in de VS die de evolutietheorie uit het onderwijs willen bannen. Op de propaganda in Europa voor het door haar verafschuwde intelligent design. Op de strapatsen van het Vaticaan. Op het obscurantisme waarmee menig Poolse katholiek is behept.

Als tegenpool daarvan noemt ze abt Georges Lemaître (1894-1966), een Belgische kanunnik, tevens astronoom, wiskundige en natuurkundige, van 1960 tot 1966 voorzitter van de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen. Lemaître is de grondlegger van de oerknaltheorie. 'Hij noemde dat de theorie van het 'primitief atoom'. Het woord 'primitief' kan godsdienstig worden uitgelegd. De toenmalige paus, Pius XII, zei: het is een theorie die au fond strookt met de geest van de kerk.'

Lees het volledige interview met de Tunesische natuurkundige Faouzia Charfi in de weekendbijlag Vonk in de Volkskrant: 'In mijn boek toon ik aan hoe rampzalig de invloed is geweest van de islamisten op het onderwijs.'

(Volkskrant)

28-10-2013

Psalm 91 verjoeg demonen

Tot op de dag van vandaag gebruiken joden en christenen overal ter wereld de tekst van psalm 91 om kwade geesten en demonen af te weren. Gerrit Vreugdenhil onderzocht de historische context waarin dit oud-testamentische lied tot stand kwam, en waarom juist deze tekst al zo vroeg op amuletten en in magische teksten opdook.

In Chili of andere christelijke, Zuid-Amerikaanse landen moet je niet vreemd opkijken als er een bij Psalm 91 opengeslagen Bijbel op het nachtkastje van een slaapkamer of bij een ziekenhuisbed ligt. Je ziet hem ook vaak hangen op kleine schilderijtjes bij de ingang van een huis of op voorwerpen van porselein in de vorm van een opengeslagen boek.


Aramese magische schaal van terracotta uit de zesde eeuw v. Chr., gebruikt om demonen te vangen. In spiraalvorm staat de tekst van psalm 91.

Blijkbaar wordt er aan psalm 91 een magische kracht toegekend die mensen beschermt tegen allerhande onheil, kwade geesten, demonen en ander gespuis. Al in de vroegste Joodse geschiedenis duikt de magische kracht van de tekst op. Psalm 91 is slechts één van de 150 liederen die in het oud-Testamentische boek Psalmen staat. Gerrit Vreugdenhil (UU) analyseerde het woordgebruik in deze psalm nauwkeurig en reconstrueerde hoe de oude Israëlieten ver voor Christus over demonen en geesten dachten. Hij ontdekte dat psalm 91 ooit specifiek als afweer tegen demonen moet zijn geschreven.

In de belangrijkste brontekst, het Oude Testament, is weinig te vinden over hoe men in de tijd dat de psalmen tot stand kwamen dachten over geesten en demonen. Maar uit de meest recente archeologische opgravingen blijkt dat amuletten, sieraden met hangertjes, maar ook afbeeldingen van Egyptische goden als Horus en de dwerggod Bes veel gebruikt werden om kwade demonen af te wenden. In de wereld van het oude Israël waren demonen alom aanwezig.

Psalmen 91

1 Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont
en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende,
2 zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting,
mijn God, op u vertrouw ik.’

3 Hij bevrijdt je uit het net van de vogelvanger
en redt je van de dodelijke pest,
4 hij zal je beschermen met zijn vleugels,
onder zijn wieken vind je een toevlucht,
zijn trouw is een veilig schild.

5 De verschrikking van de nacht hoef je niet te vrezen,
ook de pijl niet die overdag op je afvliegt,
6 noch de pest die rondwaart in het donker,
noch de plaag die toeslaat midden op de dag.

7 Al vallen er duizend aan je linkerzijde
en tienduizend aan je rechterhand,
jou zal niets overkomen.
8 Open je ogen en zie
hoe wie kwaad doen worden gestraft.

9 U bent mijn toevlucht, HEER.
Als je mag wonen bij de Allerhoogste,
10 zal het kwaad je niet bereiken,
geen plaag je tent ooit treffen.

11 Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen,
die over je waken waar je ook gaat.
12 Hun handen zullen je dragen,
je voet zul je niet stoten aan een steen.
13 Leeuw en adder zul je vertrappen,
roofdier en slang vermorzelen.

14 ‘Ik zal bevrijden wie mij liefheeft
en beschermen wie met mijn naam vertrouwd is.
15 Roep je mij aan, ik geef antwoord,
in de nood zal ik bij je zijn,
je bevrijden en met roem overladen,
16 je overvloed geven van dagen.
Ik zal je redding zijn.’

Vervolgens analyseerde Vreugdenhil de tekst van de psalm. De psalm veronderstelt dat ‘iemand’ bang is voor onheil, dat mogelijk van demonische origine is (‘De verschrikking van de nacht hoef je niet te vrezen, ook de pijl niet die overdag op je afvliegt’ Ps. 91,5)). Een angstige mens wordt toegesproken, maar door wie? Welke personages of actoren spelen in de psalm een rol? Wat gebeurt er met hen?


Relief van de dwerggod Bes, die vanwege zijn groteske uiterlijk demonen en kwade geesten kon verjagen.
RMO

‘Verschrikking van de nacht’
Er zijn vier actoren in de psalm; de angstige mens, de Joodse godheid jhwh, iemand die bevoegd is namens jhwh te spreken en een soort algemene toehoorder, aan wie het verhaal verteld wordt. De psalm spreekt verder niet van koning, tempels of het volk of andere thema’s uit de officiele religie van het volk Israël. Daarom werd de psalm waarschijnlijk buiten de officiele tempelcultus gebruikt, binnen familiekringen.

Het grote aantal amuletten dat gevonden is op plaatsen van familiaire huiscultus laat zien dat men de bedreiging van (demonisch) onheil serieus nam. Bovendien blijkt uit de linguistische analyse van Vreugdenhil dat termen als ‘verschikking van de nacht’, ‘pijl’, ‘leeuw’ en ‘adder’ geassocieëerd werden met demonische machten.

Vers 9a gaat over de macht van JHWH over de kwade machten van de wereld. Omdat er in de psalm een priester of vertegenwoordiger van jhwh spreekt is de psalm waarschijnlijk geschreven voor gevallen van ziektes en demonisch onheil die de kracht van de familiaire godsdienstbeleving te boven ging. De macht en bescherming van JHWH staat op de voorgrond. De psalm erkende dat er demonische machten in de wereld zijn, en is met dat idee in het achterhoofd geschreven. Maar deze demonen moeten het afleggen tegen de almachtige jhwh. Deze dubbele boodschap maakt dat psalm 91 van oudsher populair is voor het verjagen van kwade geesten.

Gerrit Cornelis Vreugdenhil promoveerde op 22 oktober op zijn proefschrift ‘Onheil dat voorbijgaat. Psalm 91 en de (oudoosterse) bedreiging door demonen’ aan de Universiteit van Utrecht.

(Kennislink)

Crea's saboteren onderwijs in Texas

In Texas is een strijd gaande tussen creationisten en mensen die wèl normaal kunnen nadenken. De inzet is het introduceren van nieuwe wetenschappelijke boeken in het klaslokaal. Deze boeken zouden dan onder andere over een bewezen feit als evolutie gaan. De crea’s proberen dit tegen te houden door te muggenziften over de inhoud van de studieboeken.

Hoewel het gekozen lesmateriaal al door het halve land gebruikt wordt, weten de verdedigers van Gods woord toch de boel te saboteren. Zo maken ze zich ineens druk over de vraag hoelang de aarde erover deed om af te koelen, vlak na haar geboorte. Is dit 4 miljard jaar of 4, 2 miljard jaar? Ook maken ze zich erg druk over het verschijnsel evolutie. Evolutie is namelijk een nogal koud, chagrijnig selectieproces en de gelovige leden van de onderwijsraad missen hierin een creatieve goddelijke kracht.

Door de onenigheid is de onderwijsraad gedwongen opnieuw over de geselecteerde boeken te gaan stemmen. Dit zou in januari plaats moeten gaan vinden. De beslissing over de boeken zal waarschijnlijk landelijke gevolgen hebben. Texas is namelijk nogal groot en heeft veel inwoners. Uitgevers zouden nog wel eens hun beleid kunnen aanpassen om zoveel mogelijk boeken te kunnen verkopen.

18-11-2013

Manicheïsme was ‘christelijker’ dan gedacht

Het Manicheïsme was een belangrijke stroming binnen het christendom die tot in de Middeleeuwen veel aanhangers had. Wat we ervan weten was altijd grotendeels gebaseerd op het werk van christelijke kerkvaders. Onderzoek van VU-promovendus Roland van Vliet geeft nieuwe inzichten in deze eeuwenoude religie.
door Maarten Muns


Afbeelding van Manicheïstische priesters aan een schrijftafel, Gaochang, west-China, negende eeuw.

Het Manicheïsme werd gesticht door de Perzische profeet Mani (216-276). Het was een van de vele stromingen die in die tijd binnen het Christendom bestonden. Wat het aantrekkelijk maakte als opvolger voor de vele ‘heidense’ godsdiensten uit die periode, was dat het een samenvoeging was van allerlei kenmerken uit andere, succesvolle religies.

Het Manicheïsme was dualistisch. Dat wil zeggen dat het een scherpe tegenstelling kende tussen goed en kwaad, tussen licht en duister, tussen ziel en materie. Mani hield zijn aanhangers onder andere voor dat zij door helder en rationeel te denken terug in het licht konden komen.

Een belangrijk verschil tussen het Manicheïsme en het Christendom zoals dat zich in de late oudheid ontwikkelde, was de natuur van Jezus Christus. De Rooms-Katholieke kerkvader Augustinus, die zelf negen jaar lang manicheeër was, beschreef samen met andere auteurs de status van Jezus Christus in het Manicheïsme als ‘docetisch’: vanwege de Manicheïsche scheiding tussen ziel en materie, kon het ‘goddelijke lichtwezen’ Jezus onmogelijk echt als mens op aarde hebben rondgelopen.

Omdat zowel Jezus als het verhaal van zijn kruisiging en wederopstanding in het Manicheïsme terugkomen, werd daarvoor de oplossing bedacht dat Jezus alleen geestelijk op aarde verscheen en ‘simuleerde’ mens te zijn. De goddelijke Jezus kan geen aards lijden ondergaan. Het lijden van Jezus is slechts schijn geweest, stelt Augustinus in zijn geschrift ‘Tegen Faustus’.


Oudste afbeelding van Augustinus, Rome, zesde eeuw.

Veel ‘christelijker’
De meeste kennis die we nu van het Manicheïsme hebben, is gebaseerd op deze Augustinus. Maar heeft de moderne wetenschap er niet meer over te zeggen? Promovendus Roland van Vliet onderzocht vele (vooral Koptische) manicheïsche geschriften en komt met maar liefst zestien argumenten waarom er in het Manicheïsme helemaal geen sprake was van zulk soort radicaal dualisme. In westerse bronnen, met name in de ‘Coptica’, staan verschillende passages waarin beschreven wordt hoe de Verlosser aan het kruis wel degelijk als mens geleden heeft. Ook in Manicheïsche teksten uit Perzië staat te lezen hoe Jezus als mens de kruisdood stierf.

Hoe zijn deze bronnen nu te rijmen met het beeld dat Augustinus en andere grote christelijke schrijvers van het Manicheïsme geven? Hoe zagen Mani en zijn aanhangers Jezus nu werkelijk? Volgens Van Vliet ligt de sleutel daarvoor in een uitspraak van bisschop Faustus tegen Augustinus. Het cruciale moment voor Jezus’ menswording in het Manicheïsme is zijn doop in de rivier de Jordaan. Voor die doop was Christus puur goddelijk, niet de zoon van Maria, en maakte hij geen embryonale ontwikkeling door. Met de doop werden de goddelijke Christus en de historische Jezus één. Een mooi compromis tussen wel docetisme vóór de doop, en geen docetisme meer erna.

Het Manicheïsme kent zowel een Vorst van het Licht als een Vorst der Duisternis. Maar evengoed is er volgens Van Vliet sprake van een impliciet monotheïsme: het idee dat er maar één werkelijke god bestaat. Dat maakt dat het Manicheïsme toch vooral een christelijke stroming is, en veel minder minder beïnvloed was door Perzië, waar Mani vandaan kwam.

Roland van Vliet promoveert 27 november op zijn proefschrift ‘Gnostischer Adoptianismus in der manichaischen Christologie’ aan de Vrije Universtiteit.

(Kennislink)

07-12-2013

Kunstmatige intelligentie brengt de schrijvers van de Dode Zee-rollen tot leven



De Dode Zee-rollen behoren tot de belangrijkste archeologische vondsten ooit en bieden een unieke kijk op het ontstaan van wat later de Bijbel is gaan heten. Ze zijn één van de weinige geschreven bronnen van de joodse cultuur van ruim tweeduizend jaar geleden. Alfa- en bèta-wetenschappers slaan nu de handen ineen om de Dode Zee-rollen en de cultuur waar zij uit voortkwamen nog beter te begrijpen.


Grotten bij Qumran. Foto: Wikimedia Commons

In de periode van 1947 tot 1956 werden in de grotten rond Qumran (Israël) meer dan 900 documenten ontdekt. Het verhaal gaat dat de eerste grot is ontdekt door bedoeïen. Een herder was op zoek naar zijn kudde en stuitte onverwachts op een grot. Nieuwsgierig wierp hij een steen naar binnen, niet wetende dat deze grotten al meer dan tweeduizend jaar een geheim bij zich droeg. “Ten tijde van de vondst was nog niet duidelijk hoe belangrijk de teksten eigenlijk waren,” vertelt Mladen Popović, directeur van het Qumran Instituut van de Rijksuniversiteit Groningen in een interview met Scientias.nl. Popović is dé Dode Zee-rollenexpert in Nederland en doet onderzoek naar de vaak zwaar gehavende geschriften.

Vroege Jodendom
De eeuwenoude, wereldberoemde teksten zijn waarschijnlijk tijdens de Joodse opstand (66-70 na Christus) verstopt in grotten bij de nederzetting Qumran. “In die tijd werd het gebied rond Qumran, het oude Judea, overheerst door de Grieken en de Romeinen. Het was een tijd waarin het Jodendom heel erg versplinterd was. De zogenaamde sekten hadden allemaal een eigen kijk op het geloof. De schrijvers van de rollen waren geleerden die hun religieuze tradities koste wat het kost wilden voortzetten,” zegt Popović. Rond 66 tot 70 na Christus vond de Joodse opstand plaats. De opstand werd al snel neergeslagen door Romeinse legioenen waarbij ook Jeruzalem werd verwoest. Op de vlucht voor de Romeinen wisten de schrijvers de Dode Zee-rollen in veiligheid te brengen. Ze werden diep in de grotten bij Qumran verstopt en ze zijn van 68 tot aan 1947 voor de wereld verborgen gebleven.

Tekstoverlevering van het Oude Testament
Ongeveer 230 documenten worden aangeduid als de Dode Zee-rollen. Onder de rollen zijn gedeeltelijke of volledige exemplaren van elk boek in het Oude Testament (Eerste Testament, Tenach) gevonden.

Na de vondst van de Dode Zee-rollen bleek dat er in de tweede en eerste eeuw voor Christus verschillende Hebreeuwse versies van het boek Jeremia in omloop waren. Er was een kortere versie waarin de volgorde van de hoofdstukken ook anders was en een langere versie. Het was een tijd waarin het Jodendom heel erg versplinterd was. De zogenaamde sekten hadden allemaal een eigen kijk op het geloof.

Tussen de oudste volledige Hebreeuwse tekst (Masoretische tekst) van het Oude Testament uit de Middeleeuwen en het moment van ontstaan van de boeken van het Oude Testament ligt een groot gat. Men kan niet zomaar veronderstellen dat de tekst van het Oude Testament gedurende al die eeuwen geheel ongewijzigd is gebleven. Belangrijke aanwijzingen voor de tekst van het Oude Testament vinden we in de Dode Zee-rollen. “We hebben de Dode Zee-rollen en de tekst uit de Middeleeuwen met elkaar vergeleken. Dankzij de vondsten kunnen we de tekst van het Oude Testament zoals wij die kennen, herleiden tot in ieder geval de tweede eeuw voor Christus.” Maar de periode van de derde tot en met de eerste eeuw voor Christus biedt ook veel sporen van Hebreeuwse teksten die afwijken van de Masoretische tekst uit de tiende en elfde eeuw. Er waren meerdere tekstversies en tradities die in de loop van de tijd om welke reden dan ook de Middeleeuwen niet hebben bereikt.


Psalmen. Foto: © Drents Museum.

Het is de vraag of de mensen in het oude Judea de teksten zagen als een Bijbel zoals wij die kennen. “De teksten waren in die periode al wel erg belangrijk. Men gaat een tekst niet herschrijven, er commentaar op geven of er door geïnspireerd raken als de teksten niet belangrijk zouden zijn. De teksten uit de Bijbel waren al wel degelijk belangrijk, maar waren nog niet de Bijbel in katholieke zin. Maar al wel op weg daar naar toe,” aldus Popović.

DE ESSENEN
De meeste onderzoekers nemen aan dat de Essenen, een joodse religieuze partij rond het begin van de jaartelling, diegene waren die de teksten schreven. Volgens Popivic is die opvatting onjuist. “De teksten hebben wel kenmerken met hoe de Essenen werden beschreven, maar ook weer verschillen en dan is het de vraag of het wel om dezelfde groep gaat.

Schrijvers de hand geven
Wie schreven de teksten? Werkten er één of meerdere mensen aan een tekst? Hoe belangrijk was hun rol? Hebben we te maken met provinciaalse elites of hebben we te maken met geleerden uit de stadscultuur? “Feitelijk weten we niet wie de schrijvers zijn en we hebben geen idee hoeveel mensen met de teksten bezig zijn geweest. Alleen maar een paar losse gissingen. Nog nooit heeft er iemand serieus naar gekeken,” zegt Popović. Maar daar komt verandering in. In samenwerking met het Artificial Intelligence Institute van de Rijksuniversiteit in Groningen wil Popović met behulp van kunstmatige intelligentie de individuele hand herkennen van de mensen die tweeduizend jaar geleden de Dode Zee-rollen schreven en kopieerden. “Dit is spannender dan de Da Vinci Code. Met nieuwste technieken willen wij deze mensen letterlijk en figuurlijk een hand geven.”

“DIT IS SPANNENDER DAN DE DA VINCI CODE”

Traditioneel en digitaal
Speciaal voor dit onderzoek is een uniek systeem ontwikkeld genaamd Monk. Monk moet leren letters, woorden en handschriften te herkennen. “Het systeem houdt rekening met hoe de inkt is neergeslagen, de houding van de schrijver en materiaal dat is gebruikt.” Hoe meer analyses, hoe efficiënter het systeem handschriften zal kunnen identificeren en letters zal kunnen herkennen die met het oog vrijwel onleesbaar zijn. “Veel van de handschriften van de Dode Zee-rollen zijn niet met een cursief handschrift geschreven maar met een formeel handschrift. Individuele schrijfkenmerken zijn veel subtieler en soms moeilijk te zien met het menselijke oog.” Juist hier komen de computers van pas. De minutieuze verschillen tussen de lettervormen geven de computer hints over de individuele hand van elke schrijver. “We krijgen niet miraculeus een antwoord uit de computer. Nadat de computer zijn werk heeft gedaan, is het de bedoeling dat wij de gegevens nog een keer bekijken en beoordelen.”

Het crowdfunding-project ‘Wie schreven de Dode Zee-rollen’ staat nog in de kinderschoenen. Monk is nu bezig met een deel van de beroemde Dode Zee-rollen. “Het resultaat laat nog even op zich wachten. De verwachtingen zijn hoog en voor de collega’s van de bèta-wetenschappen is het een lastige klus,” benadrukt Popović. De specifieke kenmerken van de Dode Zee-rollen bieden technische uitdagingen. De resultaten van het onderzoek worden vastgelegd in een database die een belangrijke aanvulling biedt op de traditionele paleografische kennis. De verwachting is dat met zeer geavanceerde technieken voor patroonherkenning en beeldverwerking de individuele schrijvers van de teksten kunnen worden herkend. Met die kennis is het mogelijk de Dode Zee-rollen en de cultuur waar zij uit voortkwamen nog beter te begrijpen.

(Scientias)

quote:

Smeed coalitie tussen christenen en moslims tegen secularisme

Het is hoog tijd voor een gelegenheidscoalitie tussen moslims en christen tegen het secularisme, stelt Bert Brouwer.

De islam is een ideologie die op gespannen voet staat met wezenlijke democratische elementen in de Nederlandse samenleving. Op dit moment is het echter ongewenst om met de islam af te willen rekenen. Er is een andere, grotere vijand die vraagt om een gezamenlijke aanpak: het secularisme. Het is hoog tijd om te komen tot een tijdelijke gelegenheidscoalitie tussen christenen en moslims. Het is vijf voor twaalf in dit godverlaten land.

quote:

Moslimfundamentalisme in West-Europa geen marginaal fenomeen

Moslimfundamentalisme is in West-Europa niet een marginaal fenomeen, zoals vaak wordt gedacht. Uit onderzoek in Nederland en vijf andere Europese landen blijkt nu dat tweederde van de ondervraagde moslims hun religieuze wetten belangrijker vinden dat de wetten van de landen waarin zij leven.

God belief declining in the US.

Goed nieuws zou je zeggen... tot je verder leest:

42% believe in ghosts.
36% believe in creationism.
36% believe in UFOs.
29% believe in astrology.
26% believe in witches.
24% believe in reincarnation.

Holy fuck.

quote:

Op donderdag 19 december 2013 17:29 schreef Molurus het volgende:
God belief declining in the US.

Goed nieuws zou je zeggen... tot je verder leest:

42% believe in ghosts.
36% believe in creationism.
36% believe in UFOs.
29% believe in astrology.
26% believe in witches.
24% believe in reincarnation.

Holy fuck.

Triest ja.
Zijn er ook cijfers voor Nederland? Ik denk dat je je daarover zou verbazen

quote:

Op zaterdag 28 december 2013 02:53 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Triest ja.
Zijn er ook cijfers voor Nederland? Ik denk dat je je daarover zou verbazen

Dit was een puur amerikaans onderzoek. Geen idee of een soortgelijk onderzoek is gedaan onder nederlanders. CBS heeft wel cijfers of religiositeit in het algemeen en per religie, maar niet per categorie onzin... zover ik weet.

Maar ik weet bijna zeker dat die cijfers allemaal lager liggen in Nederland.

quote:

'Ophef rond Baudet toont dat retorica nog steeds wordt gezien als bedrog'

Weinig meningen zijn retorisch zo succesvol gebleken als Plato's mening over de retorica, schrijft Jean Wagemans. 'Als iets als 'retorisch' wordt bestempeld, dan is dat meestal niet als een compliment bedoeld.'

quote:

Op donderdag 9 januari 2014 10:27 schreef Perrin het volgende:

[..]

Veel van wat men retorica noemt, kun je in Wikipedia vinden onder de zoekterm "drogreden".

quote:

Met behulp van welke argumenten probeert de schrijver zijn publiek te overtuigen? Welke strategische positie neemt de schrijver in ten opzichte van de standpunten van anderen? Hoe anticipeert de schrijver op mogelijke kritiek van de lezer? Allemaal inhoudelijke kwesties waar de retorica zich mee bezighoudt.

Dat heeft allemaal betrekking op de strategie.

quote:

Waarom heeft de retorica en alles wat ermee verbonden is toch zo'n negatieve bijklank? Dat hebben we te danken aan de Griekse filosoof Plato. In een van zijn dialogen laat hij Socrates de retorica definiëren als een bedrieglijke schijnkunst, die mensen in staat stelt hun meningen te verkopen als feiten.

Je ken het wel. In debating is men niet geinteresseerd in 'de waarheid' maar probeert men het debat te winnen. Iedere stelling is even verdedigbaar. Of je het debat wint wordt bepaald door je retorische kwaliteiten. Dit was de insteek van de Sofisten en dat stuitte Plato tegen de borst

[ Bericht 48% gewijzigd door deelnemer op 09-01-2014 18:12:40 ]

07-02-2014

"De Bijbel is later geschreven en wemelt van de fouten"


© afp.

De Bijbel is historisch niet correct en bevat fouten. Dit betoogt geschiedkundige Juan Cole van de Universiteit van Michigan op zijn weblog Informed Comment, onder andere aan de hand van archeologisch onderzoek van de Universiteit van Tel Aviv naar... kamelen.

De oudste hoofdstukken van de Bijbel beschrijven gebeurtenissen van duizenden jaren geleden, waarbij het bij de westerse bijbelgeleerden gemeengoed is om bijvoorbeeld Abraham in 2000 voor Christus te dateren. Die datering is gebaseerd op niets anders dan generaties naar achteren te tellen en elke generatie een arbitrair aantal jaren toe te kennen.

Maar er zijn bewijzen dat het Heilige Boek later is geschreven en latere ontwikkelingen in een verder verleden projecteert, zegt Cole. Zo staat in de Bijbel dat in wat nu Israël is, kamelen vierduizend jaar geleden werden gedomesticeerd.

Maar dat klopt niet, blijkt uit onderzoek van archeologen Lidar Sapir-Hen en Erez Ben-Yosef van de Universiteit van Tel Aviv. Zo zou de passage in Genesis waarbij Rebbekah bij het zien van Isaac van haar kameel afsteeg op 2026 voor Christus slaan, terwijl de archeologen pas bewijzen van domesticering van kamelen vanaf 930 tot 900 voor Christus vonden.

David en Solomon
Niet alleen inzake het berijden van kamelen zit de Bijbel fout, aldus Cole. Zo hadden David en Solomon in de jaren 1000 en 900 voor Christus geen enorm paleis in Jeruzalem. Want de Assyriërs, dé roddelaars van de Antieke Wereld die alles op hun kleitabletten neerschreven, wisten niets van een glorieus koningschap van David en Solomon in Jeruzalem.

Bovendien was Jeruzalem in de tijd dat David volgens de Bijbel leefde, overwegend onbewoond. De stad is ook niet door de joden maar door de Kanaänieten gesticht. In de jaren 1000 en 900 voor Christus zullen wellicht enkel Kanaänieten de stad hebben bewoond.

Als specialist in het Midden-Oosten filtert Cole een politieke boodschap uit zijn bevindingen: rechtse Israëlische politici die bijbelse verhalen als basis gebruiken om Palestijnen uit hun huizen in Oost-Jeruzalem te zetten, maken historische fouten, naast hun tekortkomingen met betrekking tot de mensenrechten.

(HLN)

Nou... de heilige graal schijnt gevonden te zijn...

dailymail.co.uk

Met dank aan de FrontPage:

De Heilige Graal is gevonden!

11-04-2014

‘De mens zal zijn eigen evolutionaire opvolger scheppen’
Filosoof Jos de Mul over technologie, evolutie en de Homo sapiens 3.0

Mens en techniek staan centraal in de Maand van de Filosofie 2014. Filosofische antropoloog Jos de Mul schreef voor deze gelegenheid het essay Kunstmatig van Nature. Onderweg naar Homo Sapiens 3.0. Een filosofische zoektocht naar verleden en toekomst van de kunstmatige mens.
door Maarten Muns


Antropologisch filosoof Jos de Mul
Bob Bronshoff

Wat zouden we tegenwoordig nog zijn zonder smart phone en tablet? Langzaam worden we steeds afhankelijker van onze intuïtieve en gemakkelijk te gebruiken apps. Steeds meer defecte lichaamsdelen kunnen we vervangen en onderzoekers zetten nu al de eerste stappen om onze gedachten en dromen op een harde schijf vast te leggen. Dit soort ontwikkelingen, op het gebied van de robotica, neurowetenschappen en biotechnologie, dwingen ons om de vraag te stellen wat eigenlijk nog het verschil is tussen mens en robot.

Kortom: machines worden steeds menselijker en de mens wordt steeds meer machine. Waar ligt de grens tussen beter maken en mensverbetering? Tussen natuurlijk en kunstmatig leven? Tussen evolutie en innovatie? In zijn essay Kunstmatig van nature. Onderweg naar Homo Sapiens 3.0. neemt filosoof Jos de Mul je mee op een filosofische zoektocht naar verleden en toekomst van de kunstmatige mens. Tegen de samensmelting van mens en techniek hoeft helemaal geen bezwaar te bestaan, zegt hij, mits we er verantwoordelijk mee omgaan. “Want in zekere zin is de mens altijd een cyborg geweest.”

Bedoelt u daarmee dat mens en techniek altijd al versmolten zijn geweest?
“Ik geef een voorbeeld: wanneer een paleontoloog bezig is met het opgraven van botjes en zich de vraag stelt of de resten die hij ontdekt van een vroege mensensoort (van het geslacht Homo [1]) afkomstig zijn of van een voorloper daarvan, dan is een van de criteria daarvoor het vinden van werktuigen. Werktuigen zijn blijkbaar definiërend voor de mens. En dat is eigenlijk heel merkwaardig, want we worden niet gedefinieerd aan de hand van wat we zijn, maar aan de hand van wat we maken, van onze technische en culturele supplementen.”

“Anatomisch en genetisch gezien verschillen de vroege Homo sapiens (De Mul noemt hem Homo sapiens 1.0, red.) en de huidige ‘culturele’ mens (ondersoort Homo sapiens sapiens, die De Mul Homo sapiens 2.0 noemt, red.) maar heel weinig. Het is dus de vraag of je die twee op enkel biologische gronden wel twee verschillende soorten kan noemen. Maar dat gebeurt toch, en wel op basis van een aantal culturele kenmerken; bijvoorbeeld het bedrijven van landbouw en veeteelt in plaats van jagen/verzamelen.”

“Een tweede cultureel kenmerk is externe symbolisering, uitingen zoals schrift of grotschilderingen. Sindsdien is onze evolutie in een stroomversnelling gekomen. Dat het zo snel gaat komt door onze cultuur. Natuurlijke selectie is in feite vervangen door kunstmatige selectie. Degenen die het best aangepast zijn om te overleven zijn degenen met de superieure technieken.”


Wikimedia Commons

Het onderzoek dat zich richt op het bouwen van ‘levende structuren’ uit ‘dode materie’ heeft een eigen themapagina op Kennislink: Leven bouwen uit moleculen.
“Inderdaad. Maar de vraag ‘wat is de mens’ is breder, en is ook van belang. De mens bestaat uit drie bestanddelen: materie, leven en bewustzijn. Materie is het oudste, vervolgens krijg je levende materie en de ontwikkeling van het raadselachtige verschijnsel ‘bewustzijn’. In die lange evolutiegeschiedenis zie je verschillende tendensen steeds terugkomen. In het allereerste begin ontstonden sub-atomaire deeltjes. Die vormden atomen, die vormden moleculen, die vormden weer biologische moleculen, vervolgens ééncellige wezens, meercellige wezens, individuen, groepen en tenslotte hele samenlevingen. Met de komst van internet zijn we weer begonnen met een hoger niveau van zelforganisatie.”

“Je ziet niet alleen dat elementaire processen bepalen hoe de organisatie werkt – zonder genen geen organisme – maar die organismen hebben ook weer invloed op de lagere, elementaire processen. Er speelt een feedbacksysteem. En op dezelfde manier zijn wij scheppers van cultuur en technologie, maar die ontwikkelingen gaan op den duur ook ons weer bepalen.”



In de futuristische film ‘I Robot’ heeft de mens een androgyne robot geschapen die hem met allerlei klussen helpt. Maar er komt een moment dat de mens zijn creatie niet meer onder controle heeft.
Dus eigenlijk is het best logisch dat technologie ons steeds meer gaat beïnvloeden?
“Voor veel mensen is het iets heel nieuws, maar het past inderdaad in een hele lange ontwikkeling. Het laat ons inzien dat de versmelting van mens en technologie in zekere zin onvermijdelijk is: als de werkelijkheid complexer wordt, dan moet ook de aansturing complexer worden. In dat proces neemt de techniek de taal van de biologie deels over. In tegenstelling tot de meeste dieren hebben mensen ook bewustzijn ontwikkeld. Sindsdien zijn we ons bewust van ons eigen bestaan, maar ook van onze eigen tekortkomingen, zodat je een steen kan pakken wanneer je een noot niet zelf kunt kraken.”


Het schrift volgde op de uitvinding van landbouw en handel. Dat maakte het nodig het geheugen uit te besteden, omdat de wereld steeds complexer werd.

Zegt u dan ook dat er niets mis is, met die toenemende samensmelting van mens en techniek?
“Aan de ene kant is er niets mis mee, want we doen dat al van meet af aan. Zonder schrift kunnen we niet goed meer functioneren. Geschreven tekst is weliswaar geen deel van ons biologische lichaam, maar wel een deel van ons geheugen en dus van ons cognitieve systeem.”

“Schrift is een soort passief geheugen. Maar met computers en internet gaan we ook een deel van ons eigen denken uitbesteden. Een eenvoudige rekenmachine maar ook een zoekmachine als Google, doet een deel van ons denken voor ons. Zo lang we die ontwikkelingen zien als een verlengstuk van onze cognitie, is dat prima. Maar er zit ook een gevaarlijke kant aan: als deze systemen een eigen dynamiek krijgen en ons gaan bepalen, dan hebben we het niet meer helemaal in de hand. Economische en technologische systemen hebben allerlei negatieve bij-effecten, maar we zijn lang niet altijd bij machte om daar iets aan te doen. We moeten deze eigen dynamiek van technologie niet miskennen. Grote ontwikkelingen kunnen we niet altijd stoppen maar we kunnen gelukkig altijd wel bijsturen.”

Je hoort soms wel dat zaken als sociale media en smart phones ons ‘mens zijn’ veranderen…
“Ja dat is zeker zo, maar niet perse negatief. Plato was bijvoorbeeld tegen de invoering van het schrift, het nieuwe medium uit zijn tijd. Dialogen moeten levendig zijn, vond hij. Teksten zijn maar een dode letter. Schijnkennis, geen echte kennis. Hij had natuurlijk een punt: in een orale cultuur kunnen we veel beter dingen onthouden dan in een schriftcultuur. Aan de andere kant is er juist door het schrift een heel andere manier van denken ontstaan, lange lijnen en abstract redeneren ging toen veel beter. Nu zeggen critici dat onze parate kennis door internet ten gronde gaat. Maar aan de andere kant heb je daar ook veel minder aan. Het is nu belangrijk om goed je weg te kunnen vinden in alle beschikbare informatie, aangezien die voortdurend verandert.”

De mens is de eerste soort die in staat is zijn eigen evolutionaire opvolgers, de – Homo sapiens 3.0 – te scheppen, schrijft u.
“Ja, door middel van genetica, elektronische implantaten en robotica zijn wij, de homo sapiens 2.0, daar nu mee bezig. We zijn inderdaad bezig onszelf te transformeren. Op het gebied van genetica zijn we daar, onder andere door negatieve historische associaties zoals de genetische experimenten van de nazi’s om een ‘superras’ te creëren, nog aarzelende over. En het is ook gewoon heel complex, en we weten nog lang niet precies hoe alle knoppen werken, laat staan dat we de mogelijke negatieve neveneffecten volledig kunnen overzien.”


Een mens, maar met allerlei technologische hulpmiddelen. Misschien ziet de Homo sapiens 3.0 er zo uit?

En hoe zal de Homo sapiens 3.0 eruit zien?
“Er zijn verschillende scenario’s denkbaar. Ten eerste het extra-humane (‘het menselijk lichaam aanvullende’) project van de medische- en neurowetenschappen. Dan houd je hetzelfde lichaam, maar met technische supplementen. Daar zijn we nu al mee bezig, denk aan de pacemaker of aan een kunstheup. Maar er wordt ook gedacht aan mensverbetering. Het kunnen zien van infraroodlicht bijvoorbeeld. Dat is best mogelijk, sensoren die dat op kunnen vangen te koppelen aan ons zichtvermogen.”

“Een tweede scenario is de trans-humane (‘voorbij aan het humane’) weg van de genetica. Door genetisch te sleutelen zijn we op een gegeven moment niet meer biologisch dezelfde soort. Daar zijn allerlei specifieke gevaren aan verbonden. Misschien krijg je geen genetic divide van twee mensenssoorten op aarde: de rijken, die het zich kunnen veroorloven genetisch aan zichzelf te sleutelen, en armere mensen die dat niet kunnen en daardoor op afstand raken. Ook nu al vergroot modificatie de kloof tussen rijk en arm, doordat natuurproducten uit armere gebieden, rubber bijvoorbeeld, synthetisch gemaakt worden in het rijke westen.”

“Tenslotte is er de robotica. In dat scenario komt onze opvolger niet meer voort uit ons lichaam. Hij is enkel techniek. Die komt niet voort uit ons lichaam, maar uit onze geest. Je zou dat de ultieme masculiene droom kunnen noemen. Op die manier kunnen mannen ook kinderen krijgen. Geesteskinderen althans.”


Ben je een cyborg als je een pacemaker hebt? Of is het apparaat slechts een onschuldig hulpmiddel?

En die drie ontwikkelingen samen vormen uiteindelijk de Homo sapiens 3.0?
“In de evolutie zie je heel vaak dat er een hele explosie van concurrerende soorten ontstaat, maar dat er uiteindelijk slechts één overleeft. Je kunt je voorstellen dat dat nu ook gebeurt. Ze worden allemaal gecreëerd door ons, langs genetische weg, langs organische weg of via de robotica, maar het is goed mogelijk dat er maar één type van deze nieuwe mensen overleeft. Eigenlijk op dezelfde manier als dat mensen nu al allerlei genetisch aangepaste plantensoorten creëren. En die overleven ook niet allemaal, alleen de sterkste.”

Dus we spreken over een moment in de verre toekomst dat de mens zoals wij die nu zijn niet meer bestaat?
“Ja, of misschien zoals apen nu ook nog bestaan. Ik hoop in ieder geval dat onze opvolgers iets humaner met ons omgaan dan wij met de apen. Door ons bewustzijn zijn wij ons bewust van onze sterfelijkheid. Door al deze nieuwe technologieën worden wij ons ook bewust van onze _uit_sterfelijkheid. We worden ons ervan bewust dat onze soort ook uitsterft. En dat is best een spooky idee. Aan de andere kant, wij zijn enkele seconden voor twaalf uur op het wereldtoneel verschenen. Er zijn miljarden soorten voor ons gegaan en die zijn ook allemaal verdwenen. Het zou dus best naïef zijn om te denken dat wij eeuwig zouden bestaan. Maar wij zijn dus wel de eerste die onze evolutionaire opvolgers gaan creëren.”

Wanneer is het zover? Wanneer houdt de mens op mens te zijn?
“Denk eens aan mieren of honingbijen. Eén bij is eigenlijk geen bij, wordt wel gezegd. Ze kunnen niet functioneren zonder organisatie met een bijenkoningin. De hele zwerm bijen vormt het organisme, niet één bij. Dat wordt wel aangeduid met de term ‘zwermgeest’. Door internet krijg je ook een soort zwermgeest. Denk bijvoorbeeld aan een project als Wikipedia. De kracht daarvan ligt in het collectief, niet bij een individu. Ik kan me voorstellen dat er een soort levensvorm gaat ontstaan waarin wij door internet of misschien wel door fysieke brein-connecties één organisme gaan vormen.”

“De stap van Homo sapiens 2.0 naar 3.0 gaat geleidelijk, maar juist door alle technologie gaat de evolutie wel steeds sneller. Een wetenschapper als Miguel Nicolelis is nu al bezig met apenhersenen fysiek aan elkaar te koppelen om ze samen complexere problemen te laten oplossen. Op dezelfde manier als bij mieren en bijen ontstaat er misschien zo wel een superorganisme. En misschien is dat wel nodig om de toenemende complexiteit van de wereld aan te kunnen.”

April filosofiemaand
Voor de Maand van de Filosofie schreef Jos de Mul het essay Kunstmatig van Nature. Onderweg naar Homo Sapiens 3.0. Het is te koop bij de boekhandel voor ¤4,95

(Kennislink)

Extremists destroy Jonah's tomb, officials say

(CNN) -- If you blink during the video, you might miss the moment an explosion destroys what is said to have been the tomb of Jonah, a key figure in Christianity, Judaism and Islam.

The first few frames show the revered shrine towering over its landscape. Then comes a sudden burst of dust, fire and smoke.

Then, nothing.

Militants with the Islamic State in Iraq and Syria, or ISIS, planted explosives around the tomb and detonated them remotely Thursday, civil defense officials there told CNN.

The holy site is said to be the burial place of the prophet Jonah, who was swallowed by a whale or great fish in the Islamic and Judeo-Christian traditions.

http://edition.cnn.com/2014/07/24/world/iraq-violence/

Moderne versie van de beeldenstorm.

08-09-2014

Eén van de eerste christelijke talismannen ontdekt



Wetenschappers hebben in de bibliotheek van de University of Manchester één van de oudste christelijke talismannen teruggevonden. Het gaat om een 1500 jaar oud stukje papyrus waarop onder meer verwezen wordt naar het laatste avondmaal.

Onderzoeker Roberta Mazza dook in de archieven van de University of Manchester John Rylands Library. In die archieven bevinden zich duizenden (fragmenten van) ongepubliceerde historische documenten. Tussen al die documenten ontdekte Mazza de talisman: een stukje papier met daarop stukjes uit de Bijbel.

Bescherming
De talisman is zo’n 1500 jaar oud en verwijst behalve naar het laatste avondmaal ook naar de manna die de Israëlieten vanuit de hemel ontvingen (een verhaal uit het Oude Testament). Volgens Mazza droeg de persoon aan wie dit stukje papyrus toebehoorde het bij zich in de veronderstelling dat het hem beschermen zou.

Egyptenaren
Een religieuze tekst als bescherming tegen het kwaad: het was niet het idee van de christenen. De oude Egyptenaren deden het lang daarvoor al. Op hun stukjes papier stonden echter gebeden aan de goden. De christenen vervingen die gebeden door stukjes uit de Bijbel. De in de Engelse bibliotheek aangetroffen talisman gaat de boeken in als één van de oudste christelijke talismannen die tot op heden is teruggevonden. “Tot op de dag van vandaag gebruiken christenen passages uit de Bijbel ter bescherming, dus dit is het begin van een belangrijke trend binnen het christendom,” stelt Mazza.

“TOT OP DE DAG VAN VANDAAG GEBRUIKEN CHRISTENEN PASSAGES UIT DE BIJBEL TER BESCHERMING, DUS DIT IS HET BEGIN VAN EEN BELANGRIJKE TREND BINNEN HET CHRISTENDOM”

Gerecycled
De onderzoeker bestudeerde de talisman uitgebreid en ontdekte dat de teksten op een gerecycled stukje papier zijn geschreven. Op de achterkant zijn heel vaag nog enkele woorden te lezen die suggereren dat het stukje papier eigenlijk dienst deed als bewijsje dat de eigenaar van het stukje papier belasting had betaald over zijn graan. “De maker van het amulet heeft een stukje uit het ontvangstbewijs gesneden, de tekst op de andere kant geschreven, het papiertje gevouwen en in een medaillon of pendant gestopt.

Eigenaar
Aan wie de talisman precies toebehoorde, is onduidelijk. Wel weten we – dankzij de achterzijde van het stukje papier – dat de eigenaar de woorden in Egypte optekende, in wat nu el-Ashmunein is. Waarschijnlijk was hij geen priester of edelman. “De maker van het amulet kende duidelijk de Bijbel, maar maakte veel fouten, sommige woorden zijn verkeerd gespeld en anderen bevinden zich in de verkeerde volgorde. Dat suggereert dat hij het vanuit zijn hart schreef in plaats van dat hij het overnam uit een bijbel.”

De ontdekking is van grote waarde. “Het is heel opwindend. Dankzij deze ontdekking weten we nu dat de bijbelkennis in het zesde eeuwse Egypte veel groter was dan we voorheen dachten.”

(scientias.nl)