Ik was vorige week bij iemand logeren, en die zeg tegen mijn: 'goh, wil je wat drinken dan misschien?'
Ik zeg: 'ja, dat is goed.'
Hij zeg: 'Wat wil je dan?'
ik zeg: 'Oh, maakt niet uit. Het mag vanalles zijn...'
Die gozer, laat ik hem in dit verhaal Sjarl noemen, naar de keuken toe. Hij blijft eg heel erg lang weg. Dus ik denk, wat zou hij daar toch allemaal aan het uitspoken zijn. Ik begin me een beetje te vervelen, dus ik zo ff me me hand in me broek - ff het zaakje goedleggen, ja toch, da moet ook gebeuren. Ik voel dat ik een plakpik heb, want ik moet 'm echt van me ballen afschrapen. En dan zit er ook nog een drupje nat op me pik. Ik krijg dat dus op me vinger en denk van: ja, waar moet ik dat nou toch weer laten? Ik smeer het maar ff snel aan de bank af. Net op tijd want dan komt Sjarl eindelijk weer binnen. Helaas zie je het op de bank, zo'n kleffe streep, dus ik snel een stukje gaan verzitten. Ik kijk in het glas, en vraag me af wat hij ingeschonken heeft. Sjarl zet de glazen op tafel, en ik zie dat ik een kleiner glas gekregen heb dan hij

Wat ik een beetje raar vind, maar ok, ik houd me mond wel. Ik neem het glas van tafel, en nip heel eventjes...das Sinas....ORANJE SINAS.

WTF!
Waarom is die sinas niet gewoon geel, maar ik durf het niet te vragen. Angshaas dat ik ben. Als hij stiekem ff niet kijkt, geef ik het aan de plantenbak. ZO VERLOST.