For every child they take; I'll have another!

Toen ik vorige week op een nutteloze avond het internet afstruinde om mezelf te vermaken stuitte ik op een artikel van The Sun dat ik met grote ogen van verbazing heb gelezen.

Boven het artikel staat met grote letters: For every child they take, I’ll have another.

Het artikel gaat over een vrouw uit Amerika die momenteel zwanger is van haar 14e kind. Samen met haar man prijkt ze met haar zwangere buik op de foto’s die bij het artikel staan. Veertien kinderen op de wereld zetten is natuurlijk al iets bijzonders. Maar het wordt helemaal bijzonder op het moment dat er bij de vrouw uit het artikel al 13 kinderen zijn weggehaald door de kinderbescherming wegens agressief en ontoelaatbaar gedrag naar de kinderen toe.

Vrijwel alle dertien weggehaalde kinderen zijn inmiddels geadopteerd door ongewild kinderloze gezinnen. Een aantal van de kinderen hebben een handicap. Zo zit er een meisje van negen jaar tussen die blind is en hebben twee andere kinderen het Pheo Syndrome, dat er voor zorgt dat de hersenen vroegtijdig stoppen zich te ontwikkelen.

In het artikel vertelt de vrouw samen met haar man dat ze denken dat ze het deze keer wel aan zullen kunnen en dat ze nog een kans willen van de kinderbescherming. Ze weten dat ze in het verleden fout hebben gezeten, maar nu, met hun veertiende kindje, wordt alles anders. Bovendien, zo stellen ze, zullen ze voor elk kind dat de kinderbescherming weghaald, een nieuw kind op de wereld zetten. De vrouw en haar man zijn werkeloos, dus de belastingbetaler draait op voor de kosten van alle kinderen.

Wat mij zelf tijdens het lezen van dit artikel erg op is gevallen is dat de wensen van dit echtpaar centraal staan. Zij zien niet dat er al dertien(!!) kinderen weggehaald zijn, dus dat ze for the sake of the child beter geen nieuw kind kunnen nemen. Ze kijken puur vanuit een egoïstisch oogpunt: WIJ willen nog een kind, DUS nemen we er nog 1. Wie daarvoor opdraait en of het kindje in beslag genomen wordt en daar een getraumatiseerd leven aan overhoudt, dat maakt ons niet uit.

Dit brengt natuurlijk meteen een andere kwestie naar voren. Kun je dit verbieden? Zo ja, hoe? Kun je iemand gedwongen anti-conceptie voorschrijven, of iemand verplicht laten steriliseren? En waar ligt dan de grens?

Wat vinden jullie hiervan? Denken jullie dat het met het veertiende kindje daadwerkelijk beter zal gaan en dat ze een kans verdienen omdat het hun kindje is? Hoe staan jullie in deze kwestie?

Ik vind het echt verschrikkelijk zoiets. Echt ernstig dit soort mensen. Gewoon vanuit egoistisch oogpunt handelen: WIJ willen kinderen. Zonder na te denken bij al de focking 13 (!!!) kinderen die nu al op de wereld lopen en het naar alle waarschijnlijkheid niet makkelijk hebben. Het is eeuwig zonde dat zulke retards uberhaupt de keuze kunnen maken om kinderen op de wereld te zetten. Ik kan hier echt boos om worden.

Maarja, je kunt ze niet zomaar steriliseren ofzo. Helaas. Want als die optie er was, dan lijkt het me de ideale.