Vriendschap met je ex!?!?!

quote:

Op woensdag 23 september 2009 12:14 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

Tja, gevoelsmatig zit daar dus voor mij een tegenstrijdigheid in: het is uit met die relatie, dus je wilde niet verder met diegene; tegelijkitair wil je hem wel in je leven houden, en kennis blijven nemen van zijn besoignes. Dat klinkt voor mij als 'niet los willen laten', waarmee je eigenlijk in het verleden blijft hangen en je dus jezelf de kans (deels) ontzegt om een nieuwe fase in te gaan.

Maar nogmaals:: zo voelt het voor mij. Ik begrijp natuurlijk best dat je dat heel anders kunt zien cq. voelen.

Bij mij was het zo dat het gewoon niet meer werkte omdat de relatie sowieso al steeds meer vriendschappelijker werd.. Geen daverende ruzies gehad maar 'het' was er gewoon niet meer. Op het moment dat je dan besluit uit elkaar te gaan en elkaar wel te blijven zien op vriendschappelijke basis denk ik niet dat dat iets te maken heeft met het niet los kunnen laten van iemand.

Het kan vast wel, als jullie beiden niets meer voor elkaar voelen. Bij mij ging het mis, omdat mijn exen nog verliefd op me waren. Ze begonnen steeds weer pogingen te doen om me te versieren/kussen/terug te winnen en werden vervolgens boos als ik daar niet op inging.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 14:31 schreef PinkCake het volgende:

Ze begonnen steeds weer pogingen te doen om me te versieren/kussen/terug te winnen en werden vervolgens boos als ik daar niet op inging.

Ach, geef ze props voor het proberen toch. Anyway durf de stelling wel aan dat als men vrienden kan blijven het in de eerste plaats nooit ware liefde was.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 12:14 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

Tja, gevoelsmatig zit daar dus voor mij een tegenstrijdigheid in: het is uit met die relatie, dus je wilde niet verder met diegene; tegelijkitair wil je hem wel in je leven houden, en kennis blijven nemen van zijn besoignes. Dat klinkt voor mij als 'niet los willen laten', waarmee je eigenlijk in het verleden blijft hangen en je dus jezelf de kans (deels) ontzegt om een nieuwe fase in te gaan.

Maar nogmaals:: zo voelt het voor mij. Ik begrijp natuurlijk best dat je dat heel anders kunt zien cq. voelen.

Ik snap het wel. In het begin had ik de neiging om hem om elk wissewasje op te bellen. Niet omdat ik hem nodig had, maar omdat ik dacht dat hij het wel leuk zou vinden om te horen juist omdat we nog goed contact hadden. Toen heb ik mezelf ook maar eens een halt toe geroepen, want uit is wel uit. Zoals het nu is, is het prima.

quote:

Op zondag 20 september 2009 14:30 schreef vosss het volgende:
In het verleden is dat bij mij nog nooit goed gegaan

Dat dus, ondanks dat ik het vaak geprobeerd heb, is het nog nooit goedgekomen met die "vriendschap". Ja, misschien dat ik mijn beste vriendin onder de exen kan scharen (nooit echt serieus iets geweest) dan is dat meer de uitzondering die de regel bevestigt. Nu zit ik ook weer in een situatie dat ik die keuze moet gaan maken, maar ik heb er eigenlijk geen zin in om hier nog moeite voor te doen omdat ik toch weet dat het me enorm pijn gaat doen, hoezeer ik ook probeer tegen te houden.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 14:38 schreef DigitalGirl het volgende:

[..]

Ach, geef ze props voor het proberen toch. Anyway durf de stelling wel aan dat als men vrienden kan blijven het in de eerste plaats nooit ware liefde was.

Nounou, dat vind ik nogal wat eigenlijk

quote:

Op woensdag 23 september 2009 12:08 schreef Rusp het volgende:

[..]

Is dat niet afhankelijk van je eigen intenties? Er zijn genoeg mensen die inderdaad wanhopig vasthouden aan een "vriendschap" omdat ze hopen dat het ooit nog weer wat wordt oid, maar ik zou het zelf gewoon jámmer vinden om mijn ex niet meer te zien, omdat ik benieuwd ben hoe het met hem gaat, waar hij mee bezig is etc. Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil.

Dit.

Plus, de vriendschap die ik nu met mijn ex heb is een waardevolle toevoeging aan mijn leven. We kunnen echt supergoed met elkaar overweg, kunnen alles bij elkaar kwijt en delen dezelfde interesses en hebben ook vaak (lang niet altijd ) dezelfde mening. Ik hou nog wel van hem en koester nog steeds gevoelens, maar het lukt me steeds meer en meer om het een plekje te geven. Verdergaan met mijn leven na de relatie is makkelijker dan ik dacht.
Dus ik houd me niet 'krampachtig' vast met de hoop dat het ooit goed komt; hij heeft heel duidelijk gezegd dat het niet gebeurd. Ik sta voor alles open, maar ga er niet op hopen.

Ik denk als je als vrienden uit elkaar gaat dat dat moet kunnen.
Mijn ervaring is dat exen gewoon exit zijn, ook als vrienden.
Maar dat ligt geheel aan de situatie natuurlijk.

Ik heb 2 lange relaties gehad, en die exen zijn nu mijn beste vrienden. We spreken vaak af en doen leuke dingen samen. Met één van hen ben ik zelfs op vakantie geweest nadat het 2 maanden uit was. Er zijn heus wel minder leuke dingen gebeurd, maar dat is vergeven en vergeten, dus zie ik geen reden om niet met ze om te gaan.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 17:12 schreef Snowcold het volgende:

[..]

hij heeft heel duidelijk gezegd dat het niet gebeurd. Ik sta voor alles open, maar ga er niet op hopen.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 12:14 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

Tja, gevoelsmatig zit daar dus voor mij een tegenstrijdigheid in: het is uit met die relatie, dus je wilde niet verder met diegene

Niet verder met de relatie. Natuurlijk zijn er ook situaties dat je de persoon spuugzat bent. Voor mij geldt dat als de ander je niks lulligs heeft gedaan het ook niet zo is dat je niet meer verder wilt met de persoon. Voordat de relatie begon wilde ik al vriendschap en dat verandert niet zomaar. Dat het van relatie naar vriendschap gaat zie ik ook niet als stap achteruit, tenminste, niet als ik zelf degene ben die de relatie beeindigt. Vaak kost het wel moeite om vriendschap te behouden, omdat een van de twee nog hoop heeft en gevoelens voor de ander. Afstand nemen is dan een idee, maar vaak is het dan ook zo dat de vriendschap verwatert en niet makkelijk weer op te pikken is.

quote:

Op woensdag 23 september 2009 14:38 schreef DigitalGirl het volgende:
Ach, geef ze props voor het proberen toch. Anyway durf de stelling wel aan dat als men vrienden kan blijven het in de eerste plaats nooit ware liefde was.

Eerder omgekeerd. Als je na een afkoelperiode geen vrienden kunt blijven was het waarschijnlijk geen ware liefde

Ik denk dat beide stellingen onzinnig zijn.

Ik geloof sowieso niet in 'ware liefde', dat het voor eeuwig is. Ik heb wel echte liefde gevoeld voor mijn ex, maar dat was toen. Nu is er alleen nog vriendschap, maar dat maakt niet dat m'n liefde toen niet echt of minder waard was. En ook als de vriendschap niet lukt hoeft dat niet te komen omdat het toen geen ware liefde was.

Nouja, op zich zit er wel wat in, maar omdat ik dus niet in 'ware liefde' geloof zijn voor mij de stellingen onzinnig. Mooi als mensen wel hun hele leven bij elkaar blijven en van elkaar houden, dat kun je dan ware liefde noemen, maar het is niet meer waard of heel anders dan de liefde die mensen een aantal jaar voor elkaar voelen, denk ik.

quote:

Op donderdag 24 september 2009 06:42 schreef Soempie het volgende:
Vaak kost het wel moeite om vriendschap te behouden, omdat een van de twee nog hoop heeft en gevoelens voor de ander. Afstand nemen is dan een idee, maar vaak is het dan ook zo dat de vriendschap verwatert en niet makkelijk weer op te pikken is.

Dat kan toch niets anders betekenen dan dat de basis voor die vriendschap al scheef zat?
En dát komt in mijn beleving dus voort uit het krampachtig willen vasthouden aan zo'n vriendschap, omdat je vindt dat die vriendschap er moet zijn.

quote:

Op donderdag 24 september 2009 10:40 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

Dat kan toch niets anders betekenen dan dat de basis voor die vriendschap al scheef zat?
En dát komt in mijn beleving dus voort uit het krampachtig willen vasthouden aan zo'n vriendschap, omdat je vindt dat die vriendschap er moet zijn.

Hoezo zit de basis scheef?
Na een relatie kan het lastig zijn om gelijk over te gaan op vriendschap, maar hoe maakt dat de basis scheef? Omdat een van de twee nog gevoelens kan hebben voor de ander? Ik denk dat er met de basis niets mis hoeft te zijn, maar dat het dan toch lastig kan zijn op een leuke manier met elkaar om te gaan. Dan hoef je het nog niet gelijk af te kappen? Soms heeft het even tijd nodig. Kijk, de basis bij mij en m'n ex was goed: vriendschap. Vervolgens kregen we een relatie. Nadat ik bij hem ben weggegaan had hij het er moeilijk mee, logisch toch? Maar die basis was er nog wel, alleen wat er bovenop kwam was even moeilijk (gevoelens, verwachtingen). Ik vind het nogal wat om het om die reden af te kappen, terwijl je wel veel om elkaar geeft, het goed met elkaar kan vinden, je op je gemak voelt bij elkaar, etc.

En dat het verwatert, tja, dat gebeurt bij mij ook met gewone vriendschappen. Je spreekt elkaar een tijd niet en vervolgens maakt het ook weinig meer uit.

Ik volg je denk ik niet.

Ik heb een goede vriend waar ik jarenlang verliefd op ben geweest. Dan was er volgens jou iets mis met de basis? Die vriend wist van mijn verliefdheid en hij heeft er nooit een probleem van gemaakt. Ik kan het nooit zo goed volgen als mensen zeggen dat een vriendschap niet goed zit als een van de twee verliefd is, dat het dan geen vriendschap kan zijn. Ik weet niet of ik je goed begrijp.

En krampachtig vasthouden?

Ik heb koffie nodig.

De basis is scheef betekent voor mij: de twee partijen hebben verschillende uitgangspunten voor de vriendschap (één partij is eigenlijk uit op een doorstart van de relatie). Dat gaat uiteindelijk toch gewoon wringen, met het verwateren of ruzie als gevolg (nog los van het feit dat het gevoelsmatig oneerlijk is).

Maar het lijkt mij evident dat wij verschillende gezichtspunten hanteren, Soempie. 't Is allemaal een kwestie van beleving!

quote:

Op donderdag 24 september 2009 11:05 schreef Garisson72 het volgende:
De basis is scheef betekent voor mij: de twee partijen hebben verschillende uitgangspunten voor de vriendschap (één partij is eigenlijk uit op een doorstart van de relatie). Dat gaat uiteindelijk toch gewoon wringen, met het verwateren of ruzie als gevolg (nog los van het feit dat het gevoelsmatig oneerlijk is).

Maar het lijkt mij evident dat wij verschillende gezichtspunten hanteren, Soempie. 't Is allemaal een kwestie van beleving!

Inderdaad.

Ik heb niet zo'n probleem met die verschillende uitgangspunten, omdat het ook vaak goed kan gaan. M'n ex en ik zijn nu ook echt alleen nog vrienden, er komen verder van beide kanten geen gevoelens, anders dan vriendschappelijke, bij kijken. Ik kan me zelfs niet eens meer voorstellen dat we ooit iets hebben gehad, omdat we alletwee enorm veranderd zijn. De uitgangspunten kunnen dus ook veranderen. Plus dat als ik verliefd ben op een vriend, mijn uitgangspunt ook deels de vriendschap is.

Met een andere ex ging het inderdaad wringen, met ruzie als gevolg en de hele heisa. Ik vind het nog steeds jammer dat het zo is gegaan, omdat ik het hele vriendschapdeel wat er eerder was tof vond.

Kwestie van beleving dus en dat verschilt ook weer per ex.

Weet je wat het is, ik vind het streven naar gelijke uitgangspunten voor de vriendschap wel heel mooi, maar in de praktijk werkt dat vaak niet of het maakt weinig uit. Ik hoorde laatst van een vriend dat hij 10 jaar geleden verliefd op me was. Ik heb er nooit wat van gemerkt en de vriendschap wordt er voor mij niet anders op: in de praktijk was het voor mij gewoon een vriendschap.

En er zijn wel meer uitgangspunten van mensen waar ik geen weet van heb. Dat ze bevriend zijn omdat ze m'n aantekeningen mogen lenen, maar dat weet ik niet en in de praktijk maakt het ook weinig uit als het voor mij toch als vriendschap voelt. Pas als ik aan het gedrag kan zien dat de vriendschap niks voorstelt kap ik het af, maar dan hoef ik nog niks te weten over wat de intenties waren.

Maar, mooi streven, dat wel.

En ja, soms ken je de intenties, maar als het voor mij toch als vriendschap voelt kap ik het niet af. Als ik goed kan opschieten met iemand die verliefd op mij is, met hem kan lachen, diegene in vertrouwen kan nemen, etc, dan is het voor mij vriendschap. Kan mij die intenties schelen. Kijk, als het aan de lopende band gezeur oplevert, dan kap ik het af, maar dat is meer omdat ik het gezeik dan zat ben. Is dat er niet, prima.

Tja, dat hele "wat kan mij de intenties schelen" is de reden waarom veel schoothondjes zich aan het lijntje laten houden door jullie.

Als voor de vrouw de intentie vriendschap is en voor de man eigenlijk stiekem relatie, en je hebt daar vrede mee, dan kan je beargumenteren dat die vriendschap dus "nep" is, omdat het maar van 1 kant werkelijk komt.
Dat kan verder gewoon goed lopen, maar op het moment dat die man in een relatie komt of verliefd wordt op iemand anders, kan je niet meer op hem rekenen als een echte vriend.

Ik denk dat het algemeen voor mannen moeilijk is om een echte vriendschap met een vrouw te hebben tot wie ze zich aangetrokken voelen. Uiteindelijk zullen ze altijd meer willen, en van de ene kant -waarom niet- ?

Op zich is er wel een simpel testje; als jij seks van je mannelijke vriend verlangt, zal hij dat weigeren?
Zo niet dan is de kans groot dat hij toch een andere intentie heeft, al dan niet onbewust.

quote:

Op donderdag 24 september 2009 01:52 schreef Coco98 het volgende:

[..]

Wat? Ik kan er goed mee leven, als ik zo mag zeggen.
Ik ga niet ontkennen dat ik nu nog gevoelens voor hem heb, maar over een tijdje zal dat ook weer vervagen. Dus tot die tijd sta ik voor alles open.

quote:

Op donderdag 24 september 2009 10:40 schreef Garisson72 het volgende:

[..]

Dat kan toch niets anders betekenen dan dat de basis voor die vriendschap al scheef zat?
En dát komt in mijn beleving dus voort uit het krampachtig willen vasthouden aan zo'n vriendschap, omdat je vindt dat die vriendschap er moet zijn.

Die vriendschap moet niet. Je bent dat bij niemand verplicht maar als je een relatie met iemand hebt dan vind je diegene een leuk persoon en ben je er bevriend mee. Waarom zou het dan logisch zijn dat na een relatie je geen vrienden kan zijn?

En intenties spelen imo ook weinig rol of een vriendschap kan werken. Het kan toch best dat je goede vrienden bent en je later een relatie krijgt. Of dat een persoon in een vriendschap de ander leuk vind en dat dat niet wederzijds is. Of moet je dan ineens de vriendschap ook maar afkappen, omdat het weleens moeilijk zou kunnen zijn?

Je kan hopen terwijl je weet dat het niet weer goed komt, en toch een goede platonische relatie hebben.

quote:

Op zondag 20 september 2009 14:12 schreef 20something het volgende:
Is dit volgens jullie mogelijk? Een goede vriendschap met je ex? Hebben jullie hier ervaring mee? Welke kant is na een break-up bij jullie opgegaan?

Ik denk dat normaal contact houden met je ex wel kan, elkaar af en toe spreken en even vragen hoe het gaat, prima, maar een echte vriendschap? Nee, ik geloof er niet in.

Ja hoor kan best. Ik ben bevriend met een aantal exen. Ik heb ooit van ze gehouden, dus het zijn in mijn ogen leuke mannen.
Met andere exen heb ik alleen nog af en toe mailcontact en sommigen zie of spreek ik nooit meer, omdat het contact is verwaterd, of we erg ver van elkaar wonen.

Ik zou er overigens anders over denken als ik zwaar belazerd zou zijn. Maar in dat geval zou ik me vergist hebben in de persoon en daar hoef ik dan geen vrienden mee te zijn.

quote:

Op donderdag 24 september 2009 17:10 schreef Coco98 het volgende:
Tja, dat hele "wat kan mij de intenties schelen" is de reden waarom veel schoothondjes zich aan het lijntje laten houden door jullie.

Als voor de vrouw de intentie vriendschap is en voor de man eigenlijk stiekem relatie, en je hebt daar vrede mee, dan kan je beargumenteren dat die vriendschap dus "nep" is, omdat het maar van 1 kant werkelijk komt.
Dat kan verder gewoon goed lopen, maar op het moment dat die man in een relatie komt of verliefd wordt op iemand anders, kan je niet meer op hem rekenen als een echte vriend.

Ik denk dat het algemeen voor mannen moeilijk is om een echte vriendschap met een vrouw te hebben tot wie ze zich aangetrokken voelen. Uiteindelijk zullen ze altijd meer willen, en van de ene kant -waarom niet- ?

Op zich is er wel een simpel testje; als jij seks van je mannelijke vriend verlangt, zal hij dat weigeren?
Zo niet dan is de kans groot dat hij toch een andere intentie heeft, al dan niet onbewust.

Ik begrijp ook niet waarom de intentie niet kan zijn: vriendschap en eventueel een relatie. En het is vaker voorgekomen dat ik verliefd was en de jongen in kwestie alleen vriendschap wilde. En wat mij betreft was de vriendschap dan niet nep. Nu ik zelf een relatie heb is er ook niet iets anders aan de vriendschap.

Nogmaals, heel nobel streven om zuiver vriendschap te willen, maar vaak gaat dat toch niet op. Ik kijk dan inderdaad praktisch naar het gedrag en ga niet iemands intenties na. Daarbij ben ik meestal ook eerst bevriend met iemand en word dan pas na een aantal maanden of jaren verliefd. Hoe oordeel je dan? Is dan opeens alles nep? Wat mij betreft niet. Ik vind de persoon sowieso tof, niet alleen omdat ik wel een relatie zou willen.

Dit wordt een Soempietopic

quote:

Op donderdag 24 september 2009 20:08 schreef Mikkie het volgende:
Dit wordt een Soempietopic

_{En jij bent nu net degene die m'n hele punt onderuit haalt.}

quote:

Op donderdag 24 september 2009 20:16 schreef Soempie het volgende:

[..]



_{En jij bent nu net degene die m'n hele punt onderuit haalt.}

Misschien moet je eerlijkheidshalve dat verhaal dan ook vertellen.

_{Of niet natuurlijk}

quote:

Op donderdag 24 september 2009 20:18 schreef Mikkie het volgende:

[..]

Misschien moet je eerlijkheidshalve dat verhaal dan ook vertellen.

_{Of niet natuurlijk}

quote:

Op donderdag 24 september 2009 11:15 schreef Soempie het volgende:


Met een andere ex ging het inderdaad wringen, met ruzie als gevolg en de hele heisa. Ik vind het nog steeds jammer dat het zo is gegaan, omdat ik het hele vriendschapdeel wat er eerder was tof vond.

Met daarbij de vermelding dat ik degene was die nog hopeloos verliefd was.

Maar hoe lang geleden was dat ook alweer?

quote:

Op donderdag 24 september 2009 19:59 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik begrijp ook niet waarom de intentie niet kan zijn: vriendschap en eventueel een relatie. En het is vaker voorgekomen dat ik verliefd was en de jongen in kwestie alleen vriendschap wilde. En wat mij betreft was de vriendschap dan niet nep. Nu ik zelf een relatie heb is er ook niet iets anders aan de vriendschap.

Nogmaals, heel nobel streven om zuiver vriendschap te willen, maar vaak gaat dat toch niet op. Ik kijk dan inderdaad praktisch naar het gedrag en ga niet iemands intenties na. Daarbij ben ik meestal ook eerst bevriend met iemand en word dan pas na een aantal maanden of jaren verliefd. Hoe oordeel je dan? Is dan opeens alles nep? Wat mij betreft niet. Ik vind de persoon sowieso tof, niet alleen omdat ik wel een relatie zou willen.

Ik had het ook over de man en niet de vrouw, daar ben je dan ook vrouw voor dat je dat kan.
Desalniettemin gaf je zelf aan een voorbeeld aan dat het niet goed ging.

niemand meer sex met zijn / haar ex ?