R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dit wordt echt een ontzettend lang topic. Eerst wat achtergrondinformatie om het kader duidelijk te maken en dan het probleem waarvan ik niet weet wat ik er mee aan moet. 
Zo'n tien jaar geleden heb ik iemand leren kennen en het klikte gelijk tussen ons.
Ik (vrouw) was toen 18 jaar, hij was 21 jaar en was homo. We hebben altijd leuke dingen gedaan, uitgaan, naar bioscoop, naar musicals, naar pretparken, op vakantie.
Hij kreeg op een gegeven moment een relatie, is bij hem gaan wonen, maar we zagen elkaar nog steeds zeker zo'n drie keer per week.
Nadat die relatie uit is gegaan, 5 jaar geleden, is hij weer bij zijn ouders gaan wonen.
Hij is heel introvert (ik ook wel, maar niet zó erg), en die relatie van hem is naar mijn idee ook uitgegaan, doordat er simpelweg geen communicatie tussen die twee was. En hij is vréselijk passief in dingen.
Dat blijkt ook uit het feit dat hij ruim tien jaar bij de grote gele M heeft gewerkt. Steeds in parttime, want hij kon geen volle dagen maken, omdat hij geen vervoer had. ( )
Ooit is hij aan een cursus begonnen voor iets anders, ik heb dezelfde cursus gedaan.
Ik heb hem op alle mogelijke manieren proberen te helpen die cursus te leren, hem uitgelegd wat hij het beste kon doen, maar hij heeft het nooit gehaald. Veel te lang laten liggen en 'het lukt me toch niet'. Dus bleef hij bij de M werken.
Even terug naar het uitgaan van die relatie. Dat is belangrijk, want hij zwelgt daar nog steeds van in zelfmedelijden. Na die relatie is hij weer bij zijn ouders gaan wonen. Daar woont hij nu nog steeds.
Aangezien we nu dus tien jaar verder zijn sinds ik hem leerde kennen kun je uitrekenen dat hij nu 31 is.
Twee jaar geleden heeft hij dankzij een vriendin een andere baan gekregen. Zij heeft hem daar letterlijk binnen kunnen praten. Hem geholpen met de sollicitatiebrief te schrijven, en jaja, hij werd aangenomen!
Dus eindelijk heeft hij nu al bijna twee jaar een fulltime baan, met inkomsten die ik schat tussen de 1300 en 1400 per maand.
Hij staat al jaren ingeschreven bij de woningbouw. Als hij op een flatje zou reageren zou hij met stip op nummer 1 staan, maar hij wil per se in een bepaalde wijk wonen. Snap ik ook weer wel, hij is daar opgegroeid en het zijn écht ontzettend leuke huisjes daar. Het punt is dat er maar 1 of 2 van die huisjes per jaar vrij komen. Vorige keer stond hij op nummer 3 toen er zo'n huisje vrij kwam. Dus het is natuurlijk wel aantrekkelijk om te wachten tot er weer zo'n huisje vrij komt.
Verder heeft hij in die tijd dat hij zijn fulltime salaris ontving geen cent gespaard. Hij heeft ondertussen wel heel veel tv-series op dvd, een Wii, een NDS, een flatscreen tv en een laptop.
Goed. Hij is ondertussen keizielig, want hij heeft geen relatie. En hij woont nog bij zijn ouders. En daar heeft hij vaak ruzie mee.
En hij heeft nog wel tussendoor heel even een relatie gehad, maar die wou ook niet meer en ze zien elkaar nog wel, maar die andere heeft HIV en dat is ook hartstikke zielig.
Verder, en het wordt dus steeds erger, laat hij uit alles blijken dat wij (ons vriendengroepje), hem links laten liggen, hij hoort nergens bij, niemand houdt rekening met hem.
Hij is over alles gepikeerd. Als een paar mensen met anderen iets gaan doen en hij hoort dat achteraf dan is hij gepikeerd dat hij niet is meegevraagd.
Als hij wel een keer ergens bij is dan kan hij ook van die vreemde acties hebben. Er zaten er een paar over hypotheken te praten. Toen wilde hij naar huis gaan, want hij kon er toch niet over meepraten.
Hij stalkt ontzettend vaak met sms'jes 'wat ga je vanavond doen?'.
Het komt vaak niet uit, want ik werk onregelmatig en ben dol op vroeg naar bed gaan. Dus als je met mij iets af wil spreken dan moet je dat van te voren doen. Heb ik al vaker aangegeven, maar dat lijkt niet aan te komen.
Als hij een keer iemand belt en diegene neemt niet op, dan is het gelijk 'ze willen me niet spreken'.
Het erge is dus, dat door zijn gedrag, wat al jaren zo aan de gang is, ook dit soort dingen nu echt gebeuren. Dus hem niet meevragen, want hij doet toch alleen maar negatief. En de telefoon niet opnemen als hij belt, want dan is 'ie weer gepikeerd als je zegt geen tijd voor hem te hebben.
Oh ja, en en als hij iets wil gaan doen, dan moet je wel zelf verzinnen wat, want hij weet het niet.
Je begrijpt dat bovenstaande voorbeelden een heel klein topje van een enorme ijsberg zijn.
Hij straalt uit "Ik ben zielig en niemand wil met me omgaan". En doordat hij dat uitstraalt wordt dit nu ook steeds meer waarheid.
Het toppunt was afgelopen week. Hij was vorige week jarig. Ik was op vakantie en een paar vrienden ook. Aan het het eind van mijn vakantie hebben we een paar dagen bij die vrienden gezeten in een huisje in het buitenland. Op de dag dat hij jarig was hebben we allemaal een felicitatie sms'je gestuurd.
En ik had via de tnt met die kaartenservice ook nog een kaart gestuurd.
We kregen geen enkele reactie.
Eergisteren kreeg ik dan eindelijk een sms'je, 'wanneer kom je nou thuis? Je zou toch zaterdag al thuis komen?'
Dus ik teruggestuurd dat we donderdagavond al thuis waren gekomen, wat eerder dan gepland.
Oeh, nou, hij natuurlijk gepikeerd want 'oh, anders laat je het altijd wel weten als je weer thuis bent.'
Terwijl hij wist dat we uiterlijk zaterdag thuis zouden komen. Tijdens de vakantie ook niets gehoord trouwens, terwijl ik hem, toen hij een paar weken daarvoor op vakantie was, wel berichtjes had gestuurd hoe het was.
Maar goed, ik dus teruggestuurd waarom hij geen reactie had gegeven op de verjaardagssms'jes. Hij had 'besloten om dit jaar voor het eerst geen reactie terug te sturen'.
'Waarom niet?' stuur ik dus naar hem.
'Geen zin in' krijg ik weer terug.
Ja, dan ben je toch uitgepraat? Hij gedraagt zich als een puber van 14! Ik kan hem er ook niet op aanspreken, dat heb ik al eerder geprobeerd, maar er komt echt geen reactie.
Ik begin steeds meer te denken dat hij ergens een stoornis in zijn persoonlijkheidsontwikkeling heeft.
Hij zou echt eens serieus met een psych moeten gaan praten volgens mij.
Maar hoe zeg je dat tegen iemand?
Wat moet ik hier nou verder mee?
Ik ga hem niet 'dumpen' want het kan nog wel gezellig zijn om samen dingen te doen. Zolang er maar geen serieus gesprek aan te pas komt.
Samenvatting:
Homo die ik al tien jaar ken is passief, kan niet met geld om gaan, vindt zichzelf zielig, woont op zijn 31e nog bij zijn ouders, zwelgt in zelfmedelijden over een relatie die al 5 jaar over is, kan niet voor zichzelf opkomen en gedraagt zich of hij 14 is.
Wat kan ik doen om hem te helpen zodat hij niet in dit patroon blijft hangen?
Zo'n tien jaar geleden heb ik iemand leren kennen en het klikte gelijk tussen ons.
Ik (vrouw) was toen 18 jaar, hij was 21 jaar en was homo. We hebben altijd leuke dingen gedaan, uitgaan, naar bioscoop, naar musicals, naar pretparken, op vakantie.
Hij kreeg op een gegeven moment een relatie, is bij hem gaan wonen, maar we zagen elkaar nog steeds zeker zo'n drie keer per week.
Nadat die relatie uit is gegaan, 5 jaar geleden, is hij weer bij zijn ouders gaan wonen.
Hij is heel introvert (ik ook wel, maar niet zó erg), en die relatie van hem is naar mijn idee ook uitgegaan, doordat er simpelweg geen communicatie tussen die twee was. En hij is vréselijk passief in dingen.
Dat blijkt ook uit het feit dat hij ruim tien jaar bij de grote gele M heeft gewerkt. Steeds in parttime, want hij kon geen volle dagen maken, omdat hij geen vervoer had. (
)Ooit is hij aan een cursus begonnen voor iets anders, ik heb dezelfde cursus gedaan.
Ik heb hem op alle mogelijke manieren proberen te helpen die cursus te leren, hem uitgelegd wat hij het beste kon doen, maar hij heeft het nooit gehaald. Veel te lang laten liggen en 'het lukt me toch niet'. Dus bleef hij bij de M werken.
Even terug naar het uitgaan van die relatie. Dat is belangrijk, want hij zwelgt daar nog steeds van in zelfmedelijden. Na die relatie is hij weer bij zijn ouders gaan wonen. Daar woont hij nu nog steeds.
Aangezien we nu dus tien jaar verder zijn sinds ik hem leerde kennen kun je uitrekenen dat hij nu 31 is.
Twee jaar geleden heeft hij dankzij een vriendin een andere baan gekregen. Zij heeft hem daar letterlijk binnen kunnen praten. Hem geholpen met de sollicitatiebrief te schrijven, en jaja, hij werd aangenomen!
Dus eindelijk heeft hij nu al bijna twee jaar een fulltime baan, met inkomsten die ik schat tussen de 1300 en 1400 per maand.
Hij staat al jaren ingeschreven bij de woningbouw. Als hij op een flatje zou reageren zou hij met stip op nummer 1 staan, maar hij wil per se in een bepaalde wijk wonen. Snap ik ook weer wel, hij is daar opgegroeid en het zijn écht ontzettend leuke huisjes daar. Het punt is dat er maar 1 of 2 van die huisjes per jaar vrij komen. Vorige keer stond hij op nummer 3 toen er zo'n huisje vrij kwam. Dus het is natuurlijk wel aantrekkelijk om te wachten tot er weer zo'n huisje vrij komt.
Verder heeft hij in die tijd dat hij zijn fulltime salaris ontving geen cent gespaard. Hij heeft ondertussen wel heel veel tv-series op dvd, een Wii, een NDS, een flatscreen tv en een laptop.
Goed. Hij is ondertussen keizielig, want hij heeft geen relatie. En hij woont nog bij zijn ouders. En daar heeft hij vaak ruzie mee.
En hij heeft nog wel tussendoor heel even een relatie gehad, maar die wou ook niet meer en ze zien elkaar nog wel, maar die andere heeft HIV en dat is ook hartstikke zielig.
Verder, en het wordt dus steeds erger, laat hij uit alles blijken dat wij (ons vriendengroepje), hem links laten liggen, hij hoort nergens bij, niemand houdt rekening met hem.
Hij is over alles gepikeerd. Als een paar mensen met anderen iets gaan doen en hij hoort dat achteraf dan is hij gepikeerd dat hij niet is meegevraagd.
Als hij wel een keer ergens bij is dan kan hij ook van die vreemde acties hebben. Er zaten er een paar over hypotheken te praten. Toen wilde hij naar huis gaan, want hij kon er toch niet over meepraten.
Hij stalkt ontzettend vaak met sms'jes 'wat ga je vanavond doen?'.
Het komt vaak niet uit, want ik werk onregelmatig en ben dol op vroeg naar bed gaan. Dus als je met mij iets af wil spreken dan moet je dat van te voren doen. Heb ik al vaker aangegeven, maar dat lijkt niet aan te komen.
Als hij een keer iemand belt en diegene neemt niet op, dan is het gelijk 'ze willen me niet spreken'.
Het erge is dus, dat door zijn gedrag, wat al jaren zo aan de gang is, ook dit soort dingen nu echt gebeuren. Dus hem niet meevragen, want hij doet toch alleen maar negatief. En de telefoon niet opnemen als hij belt, want dan is 'ie weer gepikeerd als je zegt geen tijd voor hem te hebben.
Oh ja, en en als hij iets wil gaan doen, dan moet je wel zelf verzinnen wat, want hij weet het niet.
Je begrijpt dat bovenstaande voorbeelden een heel klein topje van een enorme ijsberg zijn.
Hij straalt uit "Ik ben zielig en niemand wil met me omgaan". En doordat hij dat uitstraalt wordt dit nu ook steeds meer waarheid.
Het toppunt was afgelopen week. Hij was vorige week jarig. Ik was op vakantie en een paar vrienden ook. Aan het het eind van mijn vakantie hebben we een paar dagen bij die vrienden gezeten in een huisje in het buitenland. Op de dag dat hij jarig was hebben we allemaal een felicitatie sms'je gestuurd.
En ik had via de tnt met die kaartenservice ook nog een kaart gestuurd.
We kregen geen enkele reactie.
Eergisteren kreeg ik dan eindelijk een sms'je, 'wanneer kom je nou thuis? Je zou toch zaterdag al thuis komen?'
Dus ik teruggestuurd dat we donderdagavond al thuis waren gekomen, wat eerder dan gepland.
Oeh, nou, hij natuurlijk gepikeerd want 'oh, anders laat je het altijd wel weten als je weer thuis bent.'
Terwijl hij wist dat we uiterlijk zaterdag thuis zouden komen. Tijdens de vakantie ook niets gehoord trouwens, terwijl ik hem, toen hij een paar weken daarvoor op vakantie was, wel berichtjes had gestuurd hoe het was.
Maar goed, ik dus teruggestuurd waarom hij geen reactie had gegeven op de verjaardagssms'jes. Hij had 'besloten om dit jaar voor het eerst geen reactie terug te sturen'.
'Waarom niet?' stuur ik dus naar hem.
'Geen zin in' krijg ik weer terug.
Ja, dan ben je toch uitgepraat? Hij gedraagt zich als een puber van 14! Ik kan hem er ook niet op aanspreken, dat heb ik al eerder geprobeerd, maar er komt echt geen reactie.
Ik begin steeds meer te denken dat hij ergens een stoornis in zijn persoonlijkheidsontwikkeling heeft.
Hij zou echt eens serieus met een psych moeten gaan praten volgens mij.
Maar hoe zeg je dat tegen iemand?
Wat moet ik hier nou verder mee?
Ik ga hem niet 'dumpen' want het kan nog wel gezellig zijn om samen dingen te doen. Zolang er maar geen serieus gesprek aan te pas komt.
Samenvatting:
Homo die ik al tien jaar ken is passief, kan niet met geld om gaan, vindt zichzelf zielig, woont op zijn 31e nog bij zijn ouders, zwelgt in zelfmedelijden over een relatie die al 5 jaar over is, kan niet voor zichzelf opkomen en gedraagt zich of hij 14 is.
Wat kan ik doen om hem te helpen zodat hij niet in dit patroon blijft hangen?
Ik zal proberen het zo kort mogelijk te houden, wat moeilijk is na zo'n lang verhaal.
Je bent niet verantwoordelijk voor het welzijn van deze man. Ik begrijp dat hij je vriend is en je hem daarom wilt steunen. Maar ik krijg het idee dat je je verplicht voelt om zijn leven te veranderen, om hem te wijzen op alle dingen die hij fout doet of beter zou moeten doen. Dat is niet jouw taak!
Een volwassen man van 31, die met steun van vrienden, zijn leven niet zo kan veranderen dat hij gelukkig is, kan ook niet direct geholpen worden. Over het algemeen moeten deze mensen eerst rock-bottom raken, voordat ze actie gaan ondernemen.
Persoonlijk weeg ik een vriendschap altijd af: levert het mij evenveel op als dat ik er insteek? M.a.w. is deze vriendschap nog nuttig voor mij? Je moet jezelf niet wegcijferen, omdat je jezelf verplicht voelt er voor hem te blijven zijn, omdat jullie al 10 jaar vrienden zijn. Ik zou tegen hem zeggen dat je zijn vriendin bent en graag wilt blijven, maar dat hij zijn gedrag zal moeten veranderen als hij dat zo wilt houden.
mr_vavavoom
Je bent niet verantwoordelijk voor het welzijn van deze man. Ik begrijp dat hij je vriend is en je hem daarom wilt steunen. Maar ik krijg het idee dat je je verplicht voelt om zijn leven te veranderen, om hem te wijzen op alle dingen die hij fout doet of beter zou moeten doen. Dat is niet jouw taak!
Een volwassen man van 31, die met steun van vrienden, zijn leven niet zo kan veranderen dat hij gelukkig is, kan ook niet direct geholpen worden. Over het algemeen moeten deze mensen eerst rock-bottom raken, voordat ze actie gaan ondernemen.
Persoonlijk weeg ik een vriendschap altijd af: levert het mij evenveel op als dat ik er insteek? M.a.w. is deze vriendschap nog nuttig voor mij? Je moet jezelf niet wegcijferen, omdat je jezelf verplicht voelt er voor hem te blijven zijn, omdat jullie al 10 jaar vrienden zijn. Ik zou tegen hem zeggen dat je zijn vriendin bent en graag wilt blijven, maar dat hij zijn gedrag zal moeten veranderen als hij dat zo wilt houden.
mr_vavavoom
lijkt mj niet direct de oplossing als ik het verhaal zo lees... Hij legt doorlopend de schuld bji anderen, dus dan ook denk ik.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:06 schreef jslavenburg het volgende:
Niet meer mee omgaan, dan bots hij er tegen aan en kruipt hij er zelf uit
lolwut
Stuur hem een linkje naar deze post of anders een brief met dezelfde strekking. Iemand die erg introvert is kan dat misschien beter verwerken.
Telefoonnummer van een psych geven (misschien eerst dit topic laten lezen) en lekker je eigen weg kiezen. Vriendschappen moeten vooral energie geven, niet alleen maar energie gebruiken.
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Dat is het punt ook, hij moet er zelf achterkomen! Maar dat heb ik zo de laatste jaren eens aangekeken en het lukt hem niet.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:19 schreef mr_vavavoom het volgende:
Ik zal proberen het zo kort mogelijk te houden, wat moeilijk is na zo'n lang verhaal.
Je bent niet verantwoordelijk voor het welzijn van deze man. Ik begrijp dat hij je vriend is en je hem daarom wilt steunen. Maar ik krijg het idee dat je je verplicht voelt om zijn leven te veranderen, om hem te wijzen op alle dingen die hij fout doet of beter zou moeten doen. Dat is niet jouw taak!
Een volwassen man van 31, die met steun van vrienden, zijn leven niet zo kan veranderen dat hij gelukkig is, kan ook niet direct geholpen worden. Over het algemeen moeten deze mensen eerst rock-bottom raken, voordat ze actie gaan ondernemen.
Persoonlijk weeg ik een vriendschap altijd af: levert het mij evenveel op als dat ik er insteek? M.a.w. is deze vriendschap nog nuttig voor mij? Je moet jezelf niet wegcijferen, omdat je jezelf verplicht voelt er voor hem te blijven zijn, omdat jullie al 10 jaar vrienden zijn. Ik zou tegen hem zeggen dat je zijn vriendin bent en graag wilt blijven, maar dat hij zijn gedrag zal moeten veranderen als hij dat zo wilt houden.
Als hij rockbottom raakt dan kunnen we hem in stukjes op gaan schrapen van de rails, of hij dreigt hiermee, want zo'n type is het. Zijn oom is ook van de brug gesprongen (twintig jaar geleden), en daarom is hij ook nog steeds zielig. Dat hij zoiets meegemaakt heeft.
Ik denk dat het niet eens een heel erg gek idee is om het in een brief of email uit te leggen hoe ik het zie. Ik ben ook geen makkelijke prater.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:21 schreef Duikelaar het volgende:
Stuur hem een linkje naar deze post of anders een brief met dezelfde strekking. Iemand die erg introvert is kan dat misschien beter verwerken.
En dan dat ik wil dat hij zijn eigen leven in handen krijgt.
quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:23 schreef kloonvoordittopic het volgende:
[..]
Dat is het punt ook, hij moet er zelf achterkomen! Maar dat heb ik zo de laatste jaren eens aangekeken en het lukt hem niet.
Als hij rockbottom raakt dan kunnen we hem in stukjes op gaan schrapen van de rails, of hij dreigt hiermee, want zo'n type is het. Zijn oom is ook van de brug gesprongen (twintig jaar geleden), en daarom is hij ook nog steeds zielig. Dat hij zoiets meegemaakt heeft.
HO! Wacht eens even. Jij moet jezelf gaan zitten opvreten, omdat hij dreigt om zelfmoord te plegen?
Als je oprechte gronden hebt om te verwachten dat iemand een gevaar voor anderen, OF VOOR ZICHZELF, is, kan je hem gedwongen laten opnemen bij bijvoorbeeld het RIAGG of Altrecht.
Deze man weet jou volgens mij te bespelen als een instrument. Waarom blijf je toegeven? Vriendschap moet wederzijds iets opleveren, en dan bedoel ik niet 'aandacht voor hem' en 'koppijn voor jou'. Stop onmiddelijk met je steun en laat deze persoon jou niet omlaag trekken met zijn mindgames.
mr_vavavoom
Mensen die echt zelfmoord willen plegen, doen dit gewoon. Mensen die het roepen, willen gewoon aandacht.
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Hier maak je een fout in je gedachtengang: hij heeft zijn leven al in eigen handen, jij bent (zoals vavoom als zegt) niet verantwoordelijk voor zijn geluk.quote:
[..]
Ik denk dat het niet eens een heel erg gek idee is om het in een brief of email uit te leggen hoe ik het zie. Ik ben ook geen makkelijke prater.
En dan dat ik wil dat hij zijn eigen leven in handen krijgt.
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Hoe meer je dat soort mensen helpt, hoe hulpelozer ze worden... Helpen is in deze
symptoombestrijding maar maakt de oorzaak erger...
Ook krijgen mensen die al zo lang in een negatieve spiraal zitten energie van de
aandacht die ze krijgen bij het klagen wat schijnbaar na een lange tijd een behoefte
wordt, ze zullen zich hierdoor nog meer gaan focussen op negatieve zaken waar
ze zelf geen invloed op hebben...
symptoombestrijding maar maakt de oorzaak erger...
Ook krijgen mensen die al zo lang in een negatieve spiraal zitten energie van de
aandacht die ze krijgen bij het klagen wat schijnbaar na een lange tijd een behoefte
wordt, ze zullen zich hierdoor nog meer gaan focussen op negatieve zaken waar
ze zelf geen invloed op hebben...
What you pay attention to, you become conscious of...
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
B-FliP Youtube Channel
Bionic - In on the Outside EP: 2-3-2012
Stop enabeling.
Wijst hij naar anderen, wijs hem dan op zijn eigen verantwoordelijkheden.
Vind hij zijn situatie uitzichtloos, laat hem dan zelf manieren bedenken waarop hij zijn situatie kan verbeteren.
Is hij passief, neem dan niet het initiatief over maar laat dit bij hem liggen en wijs hem hier ook op.
Laat hij zijn vrienden links liggen, spreek hem hier dan op aan.
Zegt hij dat iedereen hem laat zitten, wijs hem dan op zijn eigen gedrag dat dit veroorzaakt.
Is hij depressief, wijs hem op professionele hulpverlening en op het feit dat jij als vriendin hem hier niet bij kunt helpen.
Luister naar hem, praat met hem, steun hem indien nodig, maar wordt niet zijn hulpverlener.
En heeft dat allemaal geen zin, stop dan met zijn moeder zijn en laat hem in zijn sop gaarkoken.
Wijst hij naar anderen, wijs hem dan op zijn eigen verantwoordelijkheden.
Vind hij zijn situatie uitzichtloos, laat hem dan zelf manieren bedenken waarop hij zijn situatie kan verbeteren.
Is hij passief, neem dan niet het initiatief over maar laat dit bij hem liggen en wijs hem hier ook op.
Laat hij zijn vrienden links liggen, spreek hem hier dan op aan.
Zegt hij dat iedereen hem laat zitten, wijs hem dan op zijn eigen gedrag dat dit veroorzaakt.
Is hij depressief, wijs hem op professionele hulpverlening en op het feit dat jij als vriendin hem hier niet bij kunt helpen.
Luister naar hem, praat met hem, steun hem indien nodig, maar wordt niet zijn hulpverlener.
En heeft dat allemaal geen zin, stop dan met zijn moeder zijn en laat hem in zijn sop gaarkoken.
There is no love sincerer than the love of food.
Nee hoor, hij heeft het nog nooit over zelfmoord gehad, maar zo'n type is het wel.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:36 schreef mr_vavavoom het volgende:
[..]
HO! Wacht eens even. Jij moet jezelf gaan zitten opvreten, omdat hij dreigt om zelfmoord te plegen?
Als je oprechte gronden hebt om te verwachten dat iemand een gevaar voor anderen, OF VOOR ZICHZELF, is, kan je hem gedwongen laten opnemen bij bijvoorbeeld het RIAGG of Altrecht.
Deze man weet jou volgens mij te bespelen als een instrument. Waarom blijf je toegeven? Vriendschap moet wederzijds iets opleveren, en dan bedoel ik niet 'aandacht voor hem' en 'koppijn voor jou'. Stop onmiddelijk met je steun en laat deze persoon jou niet omlaag trekken met zijn mindgames.
Waarom ik toe blijf geven? Omdat het m'n 'leuke dingen doen'-maatje is. En dan kan het nog steeds gezellig zijn.
Ik zou uberhaupt geen energie willen steken in zo'n iemand. Als je je op je 31e nog zo opstelt zie ik dat niet goed gaan komen.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
De belangrijkste vraag aan TS is...houd je van een dikke pik in je reet?
Op donderdag 22 juli 2010 01:22 schreef xmamacitax het volgende:
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
mijn nederlands is 1000 x beter dan de joune
Grotendeels eens met mr. Vavavoom.
Heb je dit al eens tegen hem gezegd? Misschien heeft hij helemaal niet in de gaten dat hij zo negatief is, het kan best zijn gewoonte zijn geworden inmiddels. Als je eens al die dingen die je hier boven noemt, tegen hem zegt (kan ook bijvoorbeeld via mail of brief, of via verwijzing naar dit topic), krijgt hij misschien wat inzicht in wat hij doet en kan hij proberen het te veranderen (of hij is het er niet mee eens, en dan weet je iig waar hij staat, en kun je bepalen of je nog verder wilt met zo'n persoon).
Het lijkt mij iig een zeer vermoeiend iemand om mee om te gaan. Er zijn twee soorten mensen: degenen waarvan je energie krijgt, en degenen die energie zuigen - die laatsten zijn vaak niet de beste vrienden, en je vriend is er daar 1 van.
Heb je dit al eens tegen hem gezegd? Misschien heeft hij helemaal niet in de gaten dat hij zo negatief is, het kan best zijn gewoonte zijn geworden inmiddels. Als je eens al die dingen die je hier boven noemt, tegen hem zegt (kan ook bijvoorbeeld via mail of brief, of via verwijzing naar dit topic), krijgt hij misschien wat inzicht in wat hij doet en kan hij proberen het te veranderen (of hij is het er niet mee eens, en dan weet je iig waar hij staat, en kun je bepalen of je nog verder wilt met zo'n persoon).
Het lijkt mij iig een zeer vermoeiend iemand om mee om te gaan. Er zijn twee soorten mensen: degenen waarvan je energie krijgt, en degenen die energie zuigen - die laatsten zijn vaak niet de beste vrienden, en je vriend is er daar 1 van.
Nee, je blijft toegeven omdat je in dit patroon vastzit. Ook jij bent het zo gewend, net zoals hij gewend is om op deze manier met jou en anderen om te gaan.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:42 schreef kloonvoordittopic het volgende:
Waarom ik toe blijf geven? Omdat het m'n 'leuke dingen doen'-maatje is. En dan kan het nog steeds gezellig zijn.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
Ja, zo lang mogelijk. Zodat hij flink wat redenen kan vinden om zichzelf nóg zieliger te vinden.quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:56 schreef kloonvoordittopic het volgende:
Ik denk dat het het beste zal zijn om een hele lange mail te sturen.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:45 schreef Flashwin het volgende:
De belangrijkste vraag aan TS is...houd je van een dikke pik in je reet?
En het erge is, dat ik hier nog keihard moet lachen ook.
Bedankt voor het positieve effect.
Ja!quote:Op vrijdag 18 september 2009 11:03 schreef Garisson72 het volgende:
[..]
Ja, zo lang mogelijk. Zodat hij flink wat redenen kan vinden om zichzelf nóg zieliger te vinden.
Je vraagt er zelf ook wel om zeg...quote:Op vrijdag 18 september 2009 10:56 schreef kloonvoordittopic het volgende:
Ik denk dat het het beste zal zijn om een hele lange mail te sturen.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
Wat zou jij doen dan?quote:Op vrijdag 18 september 2009 11:08 schreef Catbert het volgende:
[..]
Je vraagt er zelf ook wel om zeg...
Je bent nog niet zo lang op Fok hè.quote:Op vrijdag 18 september 2009 11:05 schreef mr_vavavoom het volgende:
En het erge is, dat ik hier nog keihard moet lachen ook.
Bedankt voor het positieve effect.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
|
|
