Wat ik me afvraag is over wat voor eigenschappen moet je beschikken om psychologe te zijn.
Ik had laatst een gesprek met iemand hierover en die zei je moet vrij hard kunnen zijn om alles weer los te kunnen laten. Er schiet me zo niet nog meer te binnen....
[ Bericht 1% gewijzigd door GlowMouse op 17-09-2009 12:36:02 ]
Dat je 'hard' moet zijn is natuurlijk fijn, anders neem je alles mee naar huis, maar het gevaar daarin ligt weer dat je 'te hard' bent, en dus totaal geen empathie heeft voor het verhaal, en dus het probleem, van de patient.
Gericht kunnen luisteren lijkt me wel belangrijk.
quote:Enorm veel mensen die psychologie en psychiatrie studeren denken vaak goed mensenOp donderdag 17 september 2009 12:34 schreef PaperRose het volgende:
Hoi,
Wat ik me afvraag is over wat voor eigenschappen moet je beschikken om psychologe te zijn.
Ik had laatst een gesprek met iemand hierover en die zei je moet vrij hard kunnen zijn om alles weer los te kunnen laten. Er schiet me zo niet nog meer te binnen....
te kunnen helpen terwijl ze vaak zichzelf niet eens kunnen helpen (maar je focus
leggen op anderen is natuurlijk zoveel makkelijker omdat je dan je eigen problemen
lagere prioriteit kan geven)... Dat is hetzelfde als het bankboekje van een bedrijf
beheren als je je eigen administratie niet eens op orde kan houden...
Denken dat het analyseren van allerlei issues jezelf kan helpen in het analyseren van
jezelf kan je een hele verkeerde richting opsturen... Ook hebben veel psychologie
studenten een handje van anderen te analyseren en heel snel conclusies te trekken
en mensen in hokjes te stoppen, dit is heel irritant en vaak zitten ze er zo hard naast
omdat ze niet op de hoogte zijn van (en geinteresseerd zijn in) ervaringen/geschiedenis/
leefsituatie etc...
Als je deze eigenschappen NIET hebt, ben je naar mijn mening een heel geschikte
kandidaat...
Inmiddeld een aantal maanden afgestudeerd als klinisch psycholoog, maar toch besloten naar een andere beroepsgroep te verhuizen. Welke karakter-eigenschappen en/of kwaliteiten zijn nuttig (maar niet noodzakelijk):
Studie:
- bereid zijn VEEL te lezen en VEEL te praten (voornamelijk in werkgroep-vorm)
- veel actief meedoen met opdrachten en je inbreng laten zien
- niet vlak voor een tentamen moeten stampen, maar bereid zijn elke dag te investeren
Algemeen
- Je hoeft jezelf niet perfect te kennen. Het idee dat psychologen vaak met zichzelf worstelen, komt door het feit dat zij een vergroot inzicht krijgen in zichzelf gedurende hun studie. (vergelijk het met studenten medicijnen die binnen de kortste keren denken dat zij OOK allerlei ziektes en symptomen hebben). Geen probleem: psychologen worden zelf ook begeleid door een tutor.
- Heb veel geduld en interesse. Lijkt het je niets om een uur naar iemand's levensverhaal met alle misere er om heen te luisteren, wordt dan geen klinisch psycholoog.
Mijn tip: kijk eens naar de sub-disciplines van psychologie (bv. neuropsychologie, sociale psychologie of cognitieve psycholgie. Kijk welke groep op dit moment past bij jouw karakter en kijk in welke groep je eventueel, met wat bijschaafwerk, goed zou kunnen passen.
Succes!
mr_vavavoom
quote:Op donderdag 17 september 2009 13:35 schreef La_Vita het volgende:
Mensen die psychologie gaan studeren zijn vaak zelf een beetje koekoek. Dus als je daar aan voldoet moet het wel goedkomen
Zolang je gezond koekoek bent, geen enkel probleem.
Als je elke avond je handen met kokend water wast en denkt dat je moeder een wasbeer is, hebben we een probleem
mr_vavavoomquote:ik mag jou welOp donderdag 17 september 2009 14:26 schreef mr_vavavoom het volgende:
[..]
Zolang je gezond koekoek bent, geen enkel probleem.
Als je elke avond je handen met kokend water wast en denkt dat je moeder een wasbeer is, hebben we een probleem
quote:Wat een onzin vind ik dat altijdOp donderdag 17 september 2009 14:51 schreef Megumi het volgende:
Ik denk dat je zelf ook een beetje gek moet zijn.
Empathie is wel heel belangrijk, als je geen inlevingsvermogen hebt kan je het wel vergeten, want het schijnt dat het niet is aan te leren.
quote:Kun je je besluit toelichten? Daar ben ik wel benieuwd naar.Op donderdag 17 september 2009 13:27 schreef mr_vavavoom het volgende:
Hi,
Inmiddeld een aantal maanden afgestudeerd als klinisch psycholoog, maar toch besloten naar een andere beroepsgroep te verhuizen.
*Sandertje23 wil ook KP worden, maar heeft veel moeite met dingen loslaten
Waar ik het wel mee eens ben is dat je niet snel conclusies moet trekken, dat is heel belangrijk. Je kunt beter al een conclusie in je hoofd hebben, en dan toch zeggen: 'dat weten we niet' (dan maak je jezelf ook meteen weer even bewust van het feit dat je niet meteen moet oordelen), dan dat je gewoon zegt wat je denkt; 'zo is het!'. Ik merk dat bij mezelf ook wel. Soms heb ik negatieve gevoelens bij een persoon, en dan zegt een ander iets negatiefs over diegene en ben ik in eerste instantie geneigd om te zeggen: "Ja inderdaad!", en dan de boel nog een beetje erger maken / aandikken. Maar tegenwoordig probeer ik dan dus te zeggen: "Tja, dat weet ik niet, ik ken diegene zijn achtergrond verder niet. misschien zou ik zijn reactie volledig snappen als ik die achtergrond wel kende". Dat lijkt misschien een dooddoener maar het is heel goed om daarbij stil te staan. Teveel mensen zien anderen als 'gewoon mensen', mensen die normaal zouden moeten functioneren, en alleen zijzelf mogen problemen hebben of disfunctioneren op bepaalde gebieden. Iedereen heeft een lading en het is goed om erbij stil te staan dat jij daar niet van op de hoogte bent.
quote:Ik ben ook wel benieuwd naar je reden om te verhuizen. Verder ben ik benieuwd naar wat jij verstaat onder 'veel'
[ Bericht 52% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2009 18:01:17 ]
quote:Ik denk ook niet dat dat gebeurt. Ik bedoel, ik merk ook in het dagelijks leven dat ik met vrienden over hun problemen praat, en ik adviseer ze ook graag (voor zo ver je dat kunt als vriend zijnde natuurlijk), maar het is echt niet zo dat ik wakker lig van hun problemen. Als ik dat zelfs niet bij vrienden heb, kan ik me niet voorstellen dat ik dat wel bij cliënten zou hebben.
Ik zou niet willen zeggen dat je 'hard' moet zijn, maar je moet wel dingen los kunnen laten. Dus dat je om 17 uur de deur achter je dicht trekt en zegt: "Thuis ga ik hier niet meer mee bezig zijn."
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2009 20:09:56 ]
quote:Ik weet niet waar jij hebt gestudeerd, maar mijn vrienden die de studie in Nijmegen en Utrecht hebben gedaan, fluitend met twee vingers in de neus naast een fulltime baantje en een al net zo fulltime uitgaansleven, denken daar heel anders overOp donderdag 17 september 2009 13:27 schreef mr_vavavoom het volgende:
- bereid zijn VEEL te lezen en VEEL te praten (voornamelijk in werkgroep-vorm)
- veel actief meedoen met opdrachten en je inbreng laten zien
- niet vlak voor een tentamen moeten stampen, maar bereid zijn elke dag te investeren
.quote:Ik kan het mis hebben natuurlijk, maar ik denk niet dat je vrienden jarenlang (seksueel) zijn misbruikt door hun ouders, geslagen, vastgebonden, als asbak gebruikt, in de kelder zijn vastgehouden zonder daglicht voor een paar weken, etc..Op zondag 20 september 2009 20:09 schreef RRGJL het volgende:
Ik denk ook niet dat dat gebeurt. Ik bedoel, ik merk ook in het dagelijks leven dat ik met vrienden over hun problemen praat, en ik adviseer ze ook graag (voor zo ver je dat kunt als vriend zijnde natuurlijk), maar het is echt niet zo dat ik wakker lig van hun problemen. Als ik dat zelfs niet bij vrienden heb, kan ik me niet voorstellen dat ik dat wel bij cliënten zou hebben.
Dat soort zaken kom je tegen als psycholoog.
quote:Ach, het zal wel gewoon per mens verschillen
[..]
Ik kan het mis hebben natuurlijk, maar ik denk niet dat je vrienden jarenlang (seksueel) zijn misbruikt door hun ouders, geslagen, vastgebonden, als asbak gebruikt, in de kelder zijn vastgehouden zonder daglicht voor een paar weken, etc..
Dat soort zaken kom je tegen als psycholoog.
quote:scherp! en goed onderbouwd.Op donderdag 17 september 2009 12:46 schreef B-FliP het volgende:
[..]
Enorm veel mensen die psychologie en psychiatrie studeren denken vaak goed mensen
te kunnen helpen terwijl ze vaak zichzelf niet eens kunnen helpen (maar je focus
leggen op anderen is natuurlijk zoveel makkelijker omdat je dan je eigen problemen
lagere prioriteit kan geven)... Dat is hetzelfde als het bankboekje van een bedrijf
beheren als je je eigen administratie niet eens op orde kan houden...
Denken dat het analyseren van allerlei issues jezelf kan helpen in het analyseren van
jezelf kan je een hele verkeerde richting opsturen... Ook hebben veel psychologie
studenten een handje van anderen te analyseren en heel snel conclusies te trekken
en mensen in hokjes te stoppen, dit is heel irritant en vaak zitten ze er zo hard naast
omdat ze niet op de hoogte zijn van (en geinteresseerd zijn in) ervaringen/geschiedenis/
leefsituatie etc...
Als je deze eigenschappen NIET hebt, ben je naar mijn mening een heel geschikte
kandidaat...
Een vriend/klasgenoot van me vertelde me dat hij lijdt aan het syndroom van Asperger. Hij is soms erg direct en ontzettend stellig. Ik kan daar normaal heel slecht tegen, ik heb altijd de neiging om tegen die mensen in te gaan want ik ben zelf ook behoorlijk stellig en overtuigd van mijn mening. Wanneer hij nu echter dat stellige gedrag vertoont denk ik: "Ach, hij heeft Asperger, zo is hij nou eenmaal, laat lekker gaan..."
Het gekke is nou wel dat je, of ik dan toch in elk geval, dit pas kunt wanneer je weet dat iemand een bepaalde afwijking heeft. Ofwel, het moet blijkbaar een naampje hebben om er begrip voor te kunnen tonen. Ik denk dat het belangrijk is om altijd met dit soort onzekerheden rekening te houden. Misschien heeft iemand wel recht op een label, maar heeft hij die nog helemaal niet gekregen of niet aan jou verteld dat hij die afwijking heeft. Sowieso: iedereen heeft bagage en ik heb eigenlijk sinds hij mij dat verteld heeft pas geleerd dat je daar altijd rekening mee moet houden en niet alleen wanneer je de feiten en details kent. Kortom niet te snel conclusies trekken dus.
Achteraf gezien is deze post misschien een beetje dubbel, heb dit hierboven ook al gezegd, maar het leek me goed het even te onderbouwen.
quote:Tot in hoeverre was die eerste alinea 'goed onderbouwd'? De tweede herken ik dan wel weer bij irritante psychologie studentes. De eerste is simpelweg gewoon onzinnige psychobabble. Als het al geldt, denk ik dat dat veel meer het geval is voor mbo/hbo studentes spw/sph/toegepaste psychologie dan diegenen die een wetenschappelijke (studie) carriére in de psychologie ambiëren. Verreweg de meesten daarvan komen niet terecht in de klinische/gz-psychologie.
[ Bericht 0% gewijzigd door Pavlovje op 21-09-2009 14:04:49 ]
De opleiding duurt ook niet voor niks lang. Eerst doe je de gewone psychologiestudie die niet zo zwaar is maar als je echt gz-psycholoog wil worden moet je na de master geselecteerd worden en dan nog een paar jaar studeren en praktijkervaring opdoen.
quote:Idd harde mensen zijn in mijn ogen vaak zwakke mensen die de boel verdoezelen.Op donderdag 17 september 2009 12:40 schreef spijkerbroek het volgende:
Je hoeft niet hard te zijn om dingen te kunnen loslaten.
Gericht kunnen luisteren lijkt me wel belangrijk.
Dus of dat zo slim is als psychologe?
Je moet zo'n opleiding niet gaan doen als je geestelijk zelf een wrak bent.
En je moet intresse hebben in mensen, goed kunnen luisteren, geen vooroordelen hebben en ga zo maar door.
Je moet behoorlijk openminded zijn.
quote:Precies ja, je kunt ook gewoon psychologie gaan studeren omdat je de onderwerpen interessant vindt zonder ooit therapeut te worden.Op woensdag 23 september 2009 19:30 schreef RRGJL het volgende:
Bovenstaande geldt alleen voor mensen die GZ-psycholoog ofzo willen worden. Sommigen willen juist graag de onderzoekskant op
quote:Maar overschat het ook niet, want laten we niet vergeten waar 80% van de psychologie studenten uit bestaat.
Onderschat Statistiek niet, daar gaan er altijd aardig wat mee de boot in.