Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. Kamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen broek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde armen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
[ Bericht 81% gewijzigd door groovy-cat op 12-09-2009 22:39:22 ]
quote:Ik vind het ietwat te gekunsteld. Too much ook. De zinnen hangen aan elkaar van gezochte zogenaamde prachtige beelden. Hou ik sowieso al niet zo van eigenlijk.Op zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
Hoi mensen..
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Kick naar dat talenforum trouwens?
misschien moet ze nog wat grammatica leren voordat ze er geld voor gaat vragen.
quote:Héél, héél zoetsappig en dan zeg ik het nog beleefd. 'Orgaan des levens', 'klokkenspel bij een bruiloft', 'verliefd roodborstje'. Nóóit gezien of gehoord eerlijk gezegdOp zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ja, en dan houdt het snel op.
13 in dozijn dus.
Ahh ze kan ook boeketreeks gaan schrijven pfff
quote:het hart?Op zaterdag 12 september 2009 22:35 schreef Boca_Raton het volgende:
@Jogy: maar wat is een 'orgaan des levens' dan? Stoort jou dat niet?
quote:Ja, inderdaad. Maar voor mij blijft het een term uit 1880.
quote:Het hart, duh.
@Jogy: maar wat is een 'orgaan des levens' dan? Stoort jou dat niet?
quote:Mijn god.Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot.
quote:Op zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
Hoi mensen..
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. Kamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen broek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde armen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
Hoog hoog suikergehalte
"Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. "
Het einde van de wereld?? Wat een debiele metafoor is dit. Een poging om 'on a clear day you can see forever" te vertalen ofzo.
"Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. "
Alsof een lezer ook maar remotely geïnteresseerd is in welke richting zijn broekspijpen wapperen.
quote:het is positief dat het in ieder geval lekker kort is....
afkrakers maar geef nu eens iets positiefs? of kan je dat soms niet bedenken..
quote:Dat bedoel ik
Ja waarom doet iedereen zo boozig ik bedoel haar met Kluun vergelijken kan egt niet >.>
Ze is 15 mensen !
. Voor een 15 jarige is het zeker niet slecht.quote:oh ja, het gaat over je "vriendin"
Ja waarom doet iedereen zo boozig ik bedoel haar met Kluun vergelijken kan egt niet >.>
Ze is 15 mensen !
Hoe doorzichtig...
Ik vind het nog steeds niks, sorry
quote:Ik zie er weinig positiefs in behalve dan dat ze blijkbaar weet dat je stijlelementen hebt. Jammer dat ze ze niet weet te gebruiken.
afkrakers maar geef nu eens iets positiefs? of kan je dat soms niet bedenken..
Tip: Lees 'Over leven & schrijven" van Stephen King.
quote:Ik ben iig blij dat je je mening gegeven hebt, bedankt nu kan ze er iets aan veranderenOp zaterdag 12 september 2009 22:45 schreef Skeletor het volgende:
[..]
oh ja, het gaat over je "vriendin"
Hoe doorzichtig...
Ik vind het nog steeds niks, sorry
quote:Ik zie dat je deOp zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
Hoi mensen..
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
hebt vervangen voor de 
Maar goed, zeg nou zelf, het is toch ook too much als je zin na zin aan elkaar plakt met opgeklopte woorden? Sterker nog, deze is tweedelig:
quote:Dus 1. elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft (op zich krijg je daar al de kriebels van natuurlijk) en 2. dan ook nog eens als een verliefd roodborstje dat is een boom een liefdeslied tjilpt.Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt.
Ik lees dat en denk: wat wil je nou: een hartslag met het geluid van een klokkenspel bij een bruiloft óf een hartslag met het geluid van een roodborstje dat een liefdeslied tjilpt.
En verrassend is het ook niet, was het nou een hartslag dat klonk als de basgitarist van Guns n'roses of een hartslag dat klonk als het gesnerp van een zeemeeuw, dan zou ik misschien nog zeggen dat het op zijn minst creatief was.
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
quote:persoonlijk zou ik daar niet in herhaling vallen met die samen geknepen ogen.En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in,
quote:verrassend al voegt het weinig toe, best een grappig detailhet einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten.
quote:too much detailKamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen
quote:ik zou die echter weg latenbroek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter
quote:gespierde zou ik weg laten of er een ander bijvoegelijk naamwoord voor kiezen, sterke ofzotrok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde
quote:die vind ik dan wel weer verrassendarmen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug,
quote:weer die herhaling, is niet nodighaar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde
quote:ik vind het 2e stuk beter te verdragen dan het eerste maar een boek vol zou me echt gaan benauwen en ook voor een column vind ik het niet geschikt. Misschien komt ze beter uit de verf met poezie ipv proza. Al geldt daar dezelfde valkuil, niet te gekunsteld!armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
[ Bericht 0% gewijzigd door Marrije op 12-09-2009 23:03:59 ]
quote:Toen ik gisteravond bij je was wilde ik dat ene boek pakken, trok ik in ene twee meter uit de kastOp zaterdag 12 september 2009 23:10 schreef jogy het volgende:
[..]
Doe ik ook wel hoor, ik koop boeken niet als versierobject ofzo.
quote:Huh? Ik zei als eerste dat ik het te gekunsteld vond (en ook waarom). Ok, dat komt wat negatief over, maar is zeker bedoeld als een verbeterpunt.Op zaterdag 12 september 2009 23:09 schreef jogy het volgende:
Daarbij zag ik in het begin van het topic ook geen constructieve kritiek, enkel een paar mensen die het aan het affakkelen waren, mocht best wat balans in worden gebracht, nu zie ik wel mensen constructieve kritiek geven en dat is al beter ja.
Maar dit is toch niet serieus.
Ik moet opeens denken aan een interview met een uitgever die pallets van zulke slecht geschreven scripts binnenkreeg
quote:Er staan toch man/vrouw icoontjes?Op zaterdag 12 september 2009 23:23 schreef jogy het volgende:
[..]
Ik kan je geslacht niet uitlezen van je username en vond het niet echt boeiend genoeg om je profiel aan te klikken, excuus mevrouw.
quote:Nou, hier kan de Bouquetreeks nog een puntje aan zuigenOp zaterdag 12 september 2009 23:25 schreef Rapaille het volgende:
Ik vind het een beetje Bouquet-reeks niveau.
Dat neemt niet weg dat TS (dat het een vriendin betreft lijkt mij uitgesloten, gezien de manier waarop ze de kritiek in ontvangst neemt) in mijn ogen over een bovengemiddelde schrijfvaardigheid beschikt. Ga er dus vooral mee door, en probeer je potentiële talent verder te ontwikkelen. Terecht werd eerder de leus 'less is more' aangehaald, iets waar veel schrijvertjes helaas anders over denken. Wanneer je het nodig acht je verhaal door middel van een overvloed aan metaforen en detailbeschrijvingen van extra 'body' te voorzien, dan is dat simpelweg een signaal dat er iets structureel mis is met je schrijfproduct. De kracht van een verhaal kan immers nooit geput worden uit het aantal synoniemen voor de genitaliën.
quote:Erg bedankt voor de tips:DOp zaterdag 12 september 2009 22:57 schreef Marrije het volgende:
[..]
Ik zie dat je de
Maar goed, zeg nou zelf, het is toch ook too much als je zin na zin aan elkaar plakt met opgeklopte woorden? Sterker nog, deze is tweedelig:
[..]
Dus 1. elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft (op zich krijg je daar al de kriebels van natuurlijk) en 2. dan ook nog eens als een verliefd roodborstje dat is een boom een liefdeslied tjilpt.
Ik lees dat en denk: wat wil je nou: een hartslag met het geluid van een klokkenspel bij een bruiloft óf een hartslag met het geluid van een roodborstje dat een liefdeslied tjilpt.
En verrassend is het ook niet, was het nou een hartslag dat klonk als de basgitarist van Guns n'roses of een hartslag dat klonk als het gesnerp van een zeemeeuw, dan zou ik misschien nog zeggen dat het op zijn minst creatief was.
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
[..]
persoonlijk zou ik daar niet in herhaling vallen met die samen geknepen ogen.
[..]
verrassend al voegt het weinig toe, best een grappig detail
[..]
too much detail
[..]
ik zou die echter weg laten
[..]
gespierde zou ik weg laten of er een ander bijvoegelijk naamwoord voor kiezen, sterke ofzo
[..]
die vind ik dan wel weer verrassend
[..]
weer die herhaling, is niet nodig
[..]
ik vind het 2e stuk beter te verdragen dan het eerste maar een boek vol zou me echt gaan benauwen en ook voor een column vind ik het niet geschikt. Misschien komt ze beter uit de verf met poezie ipv proza. Al geldt daar dezelfde valkuil, niet te gekunsteld!
Alleen het tweede stuk isgeen boek. Dat is alleen dat stukje en gaat neit verder. Gewoon je moet er maken wat je er van wil maken!
Tevens schopje TTK en daar graag gewoon ontopic. Thanks!
Ik zet 'mooi' tussen aanhalingstekens, want de zinnen zijn niet mooi, ze zijn overdreven en gekunsteld, zoals hierboven al is gezegd.
). Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde (hier mist de schrijfster dan weer fantasie, zo zou elke christene zijn verhaal over god uit de doeken kunnen doen, totaal niet origineel). Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog (waarom zou hij een stap zetten?). Hij ving haar op in zijn gespierde armen (gespierde armen, come on!), veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen (alweer 
), nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde (kleine seconde loopt niet) glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld. (wtf, ze vliegt , grote sprong die de lezer niet kan maken).[/quote]
Conclusie: de schrijfster lijkt veel aandacht te hebben voor het gebruik van bijvoeglijke naamwoorden maar kiest geen duidelijk genre, mist originaliteit. Het verhaal heeft geen plot en gaat de voorstelling van de lezers niet te boven maar maakt het niet abstract genoeg. Er gebeurt namelijk niets. Mathieu trekt haar overeind en Kamilla 'vliegt weg'? Alleen in fantasy is dit te verkopen. De schrijfster vergeet zich in te leven in de personages.
Evengoed, we hebben veel, veeeeeeeeeeeeeeeeel slechter voorbij zien komen. De creativiteit zit er wel degelijk in. Als de schrijfster leert om eerst een fatsoenlijk plot uit te schrijven voor een kort verhaal, dan zou ze daar zeker mee moeten oefenen.
quote:Er is in ieder geval iemand die slechter schrijft dan TS.
Door je tekst vol te stouwen met een gigantische hoeveelheid metaforen en irrelevante uitweidingen, kun je een nietszeggend stukje proza gemakkelijk omtoveren tot een prachtig ogend verhaal. Dat schijn bedriegt hebben de vele reacties in dit topic meer dan duidelijk gemaakt, dacht ik zo.
Dat neemt niet weg dat TS (dat het een vriendin betreft lijkt mij uitgesloten, gezien de manier waarop ze de kritiek in ontvangst neemt) in mijn ogen over een bovengemiddelde schrijfvaardigheid beschikt. Ga er dus vooral mee door, en probeer je potentiële talent verder te ontwikkelen. Terecht werd eerder de leus 'less is more' aangehaald, iets waar veel schrijvertjes helaas anders over denken. Wanneer je het nodig acht je verhaal door middel van een overvloed aan metaforen en detailbeschrijvingen van extra 'body' te voorzien, dan is dat simpelweg een signaal dat er iets structureel mis is met je schrijfproduct. De kracht van een verhaal kan immers nooit geput worden uit het aantal synoniemen voor de genitaliën.
quote:Bartje toch, zou je dat nog even van verdere onderbouwing kunnen voorzien?Op zondag 13 september 2009 22:25 schreef Mainport het volgende:
[..]
Er is in ieder geval iemand die slechter schrijft dan TS.
quote:Het gezellige gekeuvel tussen Mainport en Pitom is ook grotendeels weg. Graag wel een beetje ontopic blijven hier.Op zondag 13 september 2009 00:13 schreef BrandX het volgende:
echt offtopic geneuzel verwijderd, evenals het gezellige gekeuvel tussen Jogy en Swets
quote:Dat zullen we maar zien als een compliment voor TSOp zondag 13 september 2009 22:25 schreef Mainport het volgende:
[..]
Er is in ieder geval iemand die slechter schrijft dan TS.
. quote:Omdat er altijd een kans is dat de beste vriendin van TS daar ook iets van kan opsteken, ben ik ook wel benieuwd naar deze achterliggende opbouwende kritiek
[..]
Bartje toch, zou je dat nog even van verdere onderbouwing kunnen voorzien?
.quote:Het positieve lijkt mij de lol die je vriendin kennelijk heeft in schrijven. Het resultaat is nog niet erg hoopvol, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met de misvatting dat literatuur hoogdravend en onbegrijpelijk moet zijn. Het grootste probleem is dat het nergens over gaat. Er gebeurt niks. Met andere woorden: begin, midden en einde ontbreken. Ik zou je vriendin met klem aanraden om eens een verhaaltje te schrijven. Iets simpels. Een anekdote, een herinnering, zoiets. En dan kan het enorm helpen om de tekst (woorden, zinnen) zo simpel mogelijk te houden. En bij elke zin denken: 'Snap ik zelf eigenlijk wat hier staat?'Op zaterdag 12 september 2009 22:44 schreef groovy-cat het volgende:
afkrakers maar geef nu eens iets positiefs? of kan je dat soms niet bedenken..
quote:En de reden daarvoor staat in de posts boven je
[ Bericht 3% gewijzigd door wonderer op 18-09-2009 21:37:32 ]
quote:Op dinsdag 15 september 2009 00:44 schreef Seven.of.Nine het volgende:
Nadine pleegt plagiaat met mijn advies!
Sorry