LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Hoi mensen.. 
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. Kamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen broek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde armen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
[ Bericht 81% gewijzigd door groovy-cat op 12-09-2009 22:39:22 ]
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. Kamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen broek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde armen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
[ Bericht 81% gewijzigd door groovy-cat op 12-09-2009 22:39:22 ]
Ik vind het ietwat te gekunsteld. Too much ook. De zinnen hangen aan elkaar van gezochte zogenaamde prachtige beelden. Hou ik sowieso al niet zo van eigenlijk.quote:Op zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
Hoi mensen..
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik word er een beetje misselijk van.
As the officer took her away, she recalled that she asked,
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
"Why do you push us around?"
And she remembered him saying,
"I don't know, but the law's the law, and you're under arrest."
Gekunselt en vrijwel nietszeggend. Toch wel een goede poging, maar "Less is more" is hier wel van op toepassing.
Kick naar dat talenforum trouwens?
Kick naar dat talenforum trouwens?
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Tja... en waar gaat het over?? Ik lees een hoop woorden, maar het verteld eigenlijk niets...
I approve this message
het roodborstje DAT, niet die
misschien moet ze nog wat grammatica leren voordat ze er geld voor gaat vragen.
misschien moet ze nog wat grammatica leren voordat ze er geld voor gaat vragen.
Ze is een (mis)bruiker van metaforen
"Niets smeedt twee mensen zo aaneen als kwaadspreken over een derde"
Héél, héél zoetsappig en dan zeg ik het nog beleefd. 'Orgaan des levens', 'klokkenspel bij een bruiloft', 'verliefd roodborstje'. Nóóit gezien of gehoord eerlijk gezegdquote:Op zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ja, en dan houdt het snel op.
Ik vind het best leuk geschreven eigenlijk, niet te veel herhalingen van woorden en creatief. Beetje boel zoetsappig, dat dan weer wel maar ok, boeiend. Je vriendin moet gewoon lekker blijven schrijven, wie weet komt er nog een keer wat inspiratie langs.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Jezus zo te zien wordt ze scriptschrijfster voor hopeloze romantische films.
13 in dozijn dus.
Ahh ze kan ook boeketreeks gaan schrijven pfff
13 in dozijn dus.
Ahh ze kan ook boeketreeks gaan schrijven pfff
het hart?quote:Op zaterdag 12 september 2009 22:35 schreef Boca_Raton het volgende:
@Jogy: maar wat is een 'orgaan des levens' dan? Stoort jou dat niet?
“Civilised adults do not take apple juice with dinner...”
Het hart, duh.quote:
@Jogy: maar wat is een 'orgaan des levens' dan? Stoort jou dat niet?
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
Mijn god.quote:Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot.
"Are we going to be friends forever?", asked Piglet. "Even longer", Pooh answered.
- A.A. Milne, Winnie the Pooh
- A.A. Milne, Winnie the Pooh
Ow en dat tweede stuk is net zo slecht. Dat gekunstelde haarkleurtjes vermelden geheel zonder enige context. Er zijn vast betere manieren om te beschrijven dat iemand blind is en de ander roodbruin, nietwaar?
quote:Op zaterdag 12 september 2009 21:58 schreef groovy-cat het volgende:
Hoi mensen..
Mijn beste vriendin schrijft vaak stukjes verhaal en nu heeft ze ook weer eens iets geschreven. Ik vind het altijd heel mooi, ze wil later ook journalist worden en ze zit nu ook al bij de schoolkrant. Maar zoals ik al zei, ze had een klein stukje geschreven en ik vond het bijzonder. Ik denk dat ze talent heeft. Maar nu was ik dus niewsgierig naar jullie mening. Hier is het:
De lucht was donker maar haar hart was verlicht. Verlicht door duizenden romantische kaarsjes die ronddansten in het orgaan des levens. Elke hartslag klonk als een klokkenspel bij een bruiloft, als een verliefd roodborstje die boven in een boom een liefdeslied tjilpt. Het begon te onweren, maar ze bleef staan. Elke regendruppel op haar lichaam voelde als een zoen van een engel. Een enkele druppel stroomde langs haar lippen. Ze proefde de regen met haar tong, het smaakte naar liefde. Puur. Niet melk, niet wit, geen hazelnoot. Pure liefde. Doorweekt was ze, doorweekt door pure liefde.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Hier is nog een stukje misschien zijn daar wat meer positieve reacties over
En daar zaten ze. Schitterend in de ochtendzon kneep Mathieu zijn ogen tot spleetjes en keek in de verte. Kamilla keek hem peinzend aan. Ze schudde haar bruinrode, langkrullende haren naar achter en liet zich in het gras vallen. Mathieu plukte aan zijn goudblonde haarlokken. Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. Kamilla’s blik, gerust op de bruine ogen van Mathieu, was droevig, maar blij. Ze zuchtte diep. Haar stem klonk als een engel in de donkere nacht, al was het geen nacht. Dacht Mathieu. Hij mompelde iets over dat haar witte blouse groen zou worden in het koude gras en dat als ze niet snel op zou staan, haar polyesterstoffen broek kapot zou raken door de vele takken die her en der verspreid lagen over het veld. Kamilla echter trok zich niets van Mathieu’s woorden aan en genoot van de opkomende zon. Ze vertelde hem hoe bijzonder het was dat de mens bestaat en alle dingen om ons heen zijn gemaakt door een iets of iemand, wiens naam God is. De vader van Jezus van Nazareth, de heerser van alles en de schepper van alle levende dingen op de aarde. Mathieu luisterde maar half, hij geloofde niet in God. Hij geloofde in zichzelf. Even leek het alsof hij een stap naar links zou zetten, maar hij bleef bedenkelijk op zijn plek staan. Onverwachts beende hij een paar meter in de richting van Kamilla en trok haar omhoog. Hij ving haar op in zijn gespierde armen, veegde Kamilla’s haar uit haar gezicht en keek haar aan. Kamilla keek gevoelloos terug, haar ogen waren leeg. Mathieu schrok, zijn gespierde armen, nu slap als vaatdoekjes, lieten Kamilla los. Hij keek Kamilla onbegrijpend aan, die een kleine seconde glimlachte naar Mathieu. Ze spreidde haar vleugels en vloog naar de verte, het einde van de wereld.
Hoog hoog suikergehalte
We'll see each other again in another life. When we're both cats.
^inteel²
 
Vi Veri Veniversum Vivus Vici
^inteel²
 
Vi Veri Veniversum Vivus Vici
Hier
"Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. "
Het einde van de wereld?? Wat een debiele metafoor is dit. Een poging om 'on a clear day you can see forever" te vertalen ofzo.
"Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. "
Alsof een lezer ook maar remotely geïnteresseerd is in welke richting zijn broekspijpen wapperen.
"Met zijn samengeknepen ogen keek hij de verte in, het einde van de wereld. "
Het einde van de wereld?? Wat een debiele metafoor is dit. Een poging om 'on a clear day you can see forever" te vertalen ofzo.
"Zijn wijde broekspijpen wapperden om hem heen richting het oosten. "
Alsof een lezer ook maar remotely geïnteresseerd is in welke richting zijn broekspijpen wapperen.
het is positief dat het in ieder geval lekker kort is....quote:
afkrakers maar geef nu eens iets positiefs? of kan je dat soms niet bedenken..
“Civilised adults do not take apple juice with dinner...”
Dat bedoel ikquote:
Ja waarom doet iedereen zo boozig ik bedoel haar met Kluun vergelijken kan egt niet >.>
Ze is 15 mensen !
. Voor een 15 jarige is het zeker niet slecht.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
oh ja, het gaat over je "vriendin"quote:
Ja waarom doet iedereen zo boozig ik bedoel haar met Kluun vergelijken kan egt niet >.>
Ze is 15 mensen !
Hoe doorzichtig...
Ik vind het nog steeds niks, sorry
I approve this message
Ik zie er weinig positiefs in behalve dan dat ze blijkbaar weet dat je stijlelementen hebt. Jammer dat ze ze niet weet te gebruiken.quote:
afkrakers maar geef nu eens iets positiefs? of kan je dat soms niet bedenken..
Tip: Lees 'Over leven & schrijven" van Stephen King.
|
|
