Ik post dit verhaal nu pas omdat ik daarnet tatoeages op mijn lijf heb ontdekt die het verhaal van deze avond vertellen.
Afgelopen weekend had ik een feestje, altijd leuk. Ik kan een feestje goed waarderen en toen ik me eenmaal in een lekkerzittende Björn Borg had gehesen, mooi overhemd en een stijlvolle witte broek had aangedaan, vertrokken we, allen goed geluimd, met een cadeautje en een paar flessen goede drank onder den arm. We komen binnen en het is hartstikke gezellig. Ik ging daar heen met vrienden, voor het verhaal zal ik ze even Meneer Wit en Meneer Blond noemen.
Even voor het verhaal, Meneer Wit is al een tijdje in het bezit van een vriendin die wij allen niet mogen (behalve hij dan). Vreselijk kind, ziet er niet uit (niet goed verzorgd), geen manieren en gewoon geen leuk karakter. Daarbij is zij al een keer vreemdgegaan, en had niet het fatsoen om hem dat zelf te vertellen, hij moest er zelf achter komen. Hij zit stevig ond er de plak bij haar, terwijl hij goed in de markt ligt bij het vrullie.
“De mensheid heeft de natuurlijke drang om zij te willen bezitten die hen de meeste schade berokkenen.” verhaalde een boek ooit toepasselijk, waaruit enkele belezen FoK!’kers dit citaat misschien herkennen.
Afijn, ik zit na een tijdje heerlijk gesetteld in wat goedzittende fauteuils in de tuin, aan het converseren met twee meisjes. Eentje is keileuk, de ander is haar vriendin. Ik haalde mijn beste slechte grappen van stal en vermaakte ze als een vakkundige komiek, terwijl ik ook met schalkse gebaren het meisje de mijne probeerde te maken. Ik als echte man had een heerlijk biertje, de twee wulpse deernes hadden beiden een rood wijntje. Omdat hun glazen leeg waren, begaf ik me als een ware gentleman (en omdat zij mij al twee keer hadden voorzien van een nieuw pilsje

) naar de dranktafel en haalde een fles wijn, waarna ik deze inschonk met een souplesse en kunde waar een ober van een willekeurig Hilton-hotel met jaloerse oogjes naar had gekeken. Helaas ging het omhoogtrekken van de fles na het 2e glas iets minder soepel, en ik goot een beetje rode wijn over de tafel heen.
Opeens zag ik vanuit een ooghoek dat Meneer Wit met een zeer aantrekkelijke dame aan het praten was, die hem plotsklaps bij de hand pakte en meetrok, de tuin uit. Ik had zoiets van:
“OH YES YES YES”, en stond snel op waarbij ik me excuseerde tegenover de dames, waarna ik achter hen sloop – ik kon de verleiding niet weerstaan om ooggetuige te worden van de schokkende gebeurtenis die zou gaan gebeuren -.
De twee liepen een eindje de straat in, terwijl ik mijn uiterste best deed om niet opgemerkt te worden, en zag tot mijn verheuging dat ze stopten niet al te ver van een lantaarnpaal. Ik ging achter een auto zitten niet al te ver hen vandaag, klaar om ze gade te slaan. Terwijl ik achter de auto kniel, zie ik iets vreselijks. Het beetje wijn wat over de tafel was gegaan was per ongeluk in aanraking gekomen met mijn nu niet meer smetteloze witte broek. Een rode wijnvlek ontsierde mijn indrukwekkende outfit. RAMP. KUTZOOI.
Klacht: Na heftige achtervolging averij aan kleding opmerken.