Na een kleine reeks baggerklachten, zorgvuldig besloten te sluiten door oa. Remlof, Biogarde en Swarmahoer, ben ik nu tot de conclusie gekomen mijn KLB leven te veranderen, en voor 't eerst in tijden, of op zijn minst in mijn tijden, een officiële, gewaardeerde, kloppende en bovenal gedetailleerde klacht in te dienen in de databases van Fok!
Waarschuwingen alvorens u deze klacht leest;- Sommige (lees: enkele) (lees: vele) details en/of feiten in deze klacht berusten niet op de waarheid.
- Echter, kunnen deze details, en de volledigheid van deze klacht lekker weg te lezen zijn, goed voor ongeveer 10 minuten uiterst ''orgasmisch'' beaamd leesplezier.
Het begon allemaal toen TS, op Fok! genaamd Blckbb, in 't echte leven wel eens Geert, Gerard, Willem, dikzak of Koos Vriendloos genoemd, ging eens op stap in de stad waar als eerste een van de bankvestigingen van Fortis aan de beurt kwam, om eens stevig mijn beklag in te dienen*.
Hierna kreeg mijn maag krampen, mijn keel leek droog, mijn mond onvoldaan. Ik kreeg een plan, een waarlijk goed bedacht plan om mijn honger en dorst te stillen; ik ga de dichtsbijzijnde supermarkt opzoeken om een lekker, goed, smakelijk pak ijsthee te kopen en een heerlijke versnapering om de honger te stillen.
Ik fietste, uiterst op mijn best en op de juiste snelheid (gemiddeld zo'n 18,5 km/u) naar de straat verderop, waar zich twee (2) supermarkten bevinden; de voor iedereen bekende Albert Heijn, en de voor voornamelijk allochtoonse mensen bekende Aldi.
Schets waarin ik me op dat tijdstip bevond:
![]()
Ik bevond mij in een bijster lastige situatie, of ik kies voor goedkoop, lange wachtrijen en geen mandjes bij de ALDI, of de vullers-chaos* die op dat moment zijn piek bereikt heeft, maar toch korte wachtrijen en leuke meisjes achter de kassa bij de Albert Heijn.
Na lang wikken en wegen, nadenken, en enigszins beraden en de voordelen en nadelen met elkaar opgewogen te hebben (dit duurde ongeveer vijf-en-twintig(25) seconden), koos ik uiteindelijk voor de ALDI, waar ik kennelijk al een lange tijd niet meer geweest was.
Goed, ik parkeer mijn fiets op de daarvoor aangewezen plaatsen, begeef mij naar de ingang van 't pand en ga de hekken door. Eenmaal binnen bevond mijn netvlies zich meteen naar de uitgestalde* pakken IJsthee. Tot mijn grote schik die ik daarbinnen had, nam ik welgeteld één (1) pak IJsthee, uiteraard in mijn favoriete smaak citroen, mee. Ik liep door, zag energydrink*, dacht er geen moment over die smerige, radio-actieve zooi mee te nemen en liep verder.
Opeens schoot mij iets te binnen; 25 februari jl. (jongsleden) was ik hier. Een hele flashback schoot me te binnen, alsof God mij greep en mij terug in de tijd wierp naar die welbekende dag. 'T kwam tot me naar binnen dat ik op die toevallige dag, een overheerlijke chocoladereep kocht. Ik probeerde mij te herinneren hoe die reep smaakte, en ik wist 't weer; een overheerlijke, smakelijke aroma in de mond, smeltend op de tong, glijd heerlijk door de keel heen met een formidabele nasmaak.
Rennend van de pret en 't kwijl in mijn mond, begeef ik mij naar de desbetreffende rekken van snoepgoed, chocolaterie (waar ik dus moest zijn), koek en andere deegwaren, en chips.
Speurend door de rekken vond ik dan uiteindelijk die chocoladereep, het voelde als vroeger, ligt heerlijk in de hand en een geweldige greep, je voelt de chocolade al aan alsof 't op je tong ligt.
Ik loop verder, alweer ik een Turkse mevrouw vind met slippers aan. Dit beeld bracht mij bijna aan 't kotsen, de slippers waren duidelijk enkele maten te klein, de tenen vol schimmel en de nagels zwart, bruin, oranje en vies.
Foto van deze situatie:
![]()
Overduidelijk kokhalzend hervat ik mijn tocht, naar de kassa!
Onderweg zie ik nog een medewerker een klant helpen, zoals op de typische ALDI manier; ''Daar om de hoek, 3e van links!'' Van klantvriendelijkheid hebben ze daar duidelijk nog niet gehoord, TS werkt bij de Albert Heijn* en daar is mij geleerd altijd met de klant mee te lopen, en hem/haar met geduld 't desbetreffende product aan te wijzen.
Vol ongeloof van de klantvriendelijkheid in de winkel, zie ik daar mijn einddoel; de kassa. Ik loop verder, en ik zie een bekend gezicht; een on-ge-loof-lijk-dat-dat-kan-in-Nederland-lange rij. Men weet dat bij de ALDI geldt; 20 in de rij, kassa weg, en hierdoor zijn er altijd lange rijen bij deze supermarktfirma.
Nu ik naar boven scroll, zie ik dat ik wel erg ver ben doorgedraafd in het detailleren van mijn tocht, dus zal ik nu een klein gedeelte skippen (waar op een gijzeling, ontploffende zakken chips en lekke pijpleidingen na niks bijster bijzonders is gebeurd)
Ik sta nu in de rij bij de kassa. Vooraan van mij zie ik de desbetreffende Turk waarvan ik eerder vertelde in dit verhaal, aan de beurt zijn. Nadat de kassamevrouw* alle producten van deze keurige dame heeft afgescand, zegt zij zoals gebruikelijk het totaalbedrag, in dit geval veertien (14) euro en veertig (40) cent.
Mevrouw Turk pakt met voorzichtige stappen haar portomonnee uit haar tas, maakt 'm langzaam maar zeker open, grist er een seconde of vijfenveertig (45) in, en besluit uiteindelijk een briefje van twintig (20) euro te overhandigen aan de cassière.
Even een pauze; voor de duidelijkheid, deze mevrouw achter de kassa houdt zeer waarschijnlijk graag van eten, grote kleren en vetrollen, ter impressie van haar uiterlijk''
TS voorspelt wat er gaat gebeuren; mevrouw Kassa geeft mevrouw Turk vijf (5) euro en zestig (60) cent terug, wenst haar een fijne dag en mevrouw Turk verdwijnt.
Echter, wat schetst mijn verbazing, vraagt mevrouw Kassa of mevrouw Turk er alsjeblieft 40 cent bij wilt leggen, opdat mevrouw Kassa dan 6 euro terug kan geven.
Mevrouw Turk, vriendelijk als ze is, grist in haar portomonnee en na enkele (lees: vele) seconden grist ze er haar eerste muntje uit, welgeteld een vijf-cent muntje. Zo ging 't een tijdje door, totdat mevrouw Turk in een tijsbestek van ongeveer 2 minuten 8 vijf-centjes heeft gegeven aan de bliepmiep. Hier irriteerde ik mij aan, wat duurt dat lang, en wat is die kassajuffrouw sloom!
Fictieve foto van de kassajuf![]()
Toen was de vorige klant aan de beurt, een mevrouw van ongeveer 65 jaar oud. En ja hoor, precies 't zelfde verhaal, of zij er even 45 cent bij wilt leggen. Zo ging 't nog voor ongeveer 4 klanten door, totdat TS bijna zijn breekpunt bereikt had, en wou schreeuwen ''TIEF GODVERDOMDE EENS OP EN GEEF DIE CLIËNTEN HUN GOEDE GELD TERUG ZONDER DAT ZIJ BIJ MOETEN LEGGEN'' besefte ik iets; ik was aan de beurt

Zij scant de artikelen af, geeft 't totaalbedrag aan (wat ik door middel van mijn bazigheid al klaar had in mijn hand; 2 euro 25) en ik geef haar het geld.
Vrolijk, maar doch geïrriteerd verlaat ik de winkel.
Klachten;- Vullerschaos bij de Albert Heijn
- Uit moeten wijken naar ALDI
- Vieze, teenschimmelende gedrochten moeten aankijken
- Geen klantvriendelijke medewerkers
- Lange rij bij kassa
- Kassamiep is een varken
- Kassamiep is lui
- Kassamiep stopte zelf een briefje van 10 in haar kontzak
[ Bericht 9% gewijzigd door Biogarde op 25-08-2009 17:48:49 ]