Ouders van Prachtige Engeltjes (18)

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 16:36 schreef phluphy het volgende:
Ik kan het ook goed begrijpen dat je zo reageert Bar. Ik kan me zelfs voorstellen dat dit zeker wel zo blijft totdat Roy de leeftijd van Thijs heeft bereikt. Misschien (en hopelijk) neemt het daarna af, omdat je die leeftijd als een kritiek punt ziet.

Ik zou dan ook alle mogelijke hulpvormen aannemen als ik jou was. Je hoeft dit heus niet alleen te doen.

hier moest ik ook aan denken ja en dat is idd zo logisch, maar ik hoop dat je wat eerder vertrouwen krijgt

quote:

Op vrijdag 28 augustus 2009 18:34 schreef Brighteyes het volgende:
_{Oh ja, ik bedoelde met mijn reactie ook zeker niet dat het vreemd of ongezond was hoor.
Sorry als dat zo over kwam.}

Zo kwam het bij mij ook totaal niet over!!

Wanneer heb je iets verwerkt...
Mensen denken vaak dat verwerken betekent dat het wel weer overgaat, maar sommige dingen gaan nooit over.
Je leert ermee om te gaan, je leert het plaatsen in een grotere context wellicht, je leert weer te kijken naar de mooie dingen in je leven en daar weer van te genieten, maar dat is het wel zo'n beetje. Het is niet even iets waar je "wel overheen" komt.

Niet meer dan logisch dat je hier wel eens wat hulp bij kan gebruiken, neem alle handvaten die je kan krijgen! Niet omdat het moet, maar omdat het je gegund is om ondanks alles zo mooi mogelijk te leven.

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 09:54 schreef MarMar het volgende:
Wanneer heb je iets verwerkt...
Mensen denken vaak dat verwerken betekent dat het wel weer overgaat, maar sommige dingen gaan nooit over.
Je leert ermee om te gaan, je leert het plaatsen in een grotere context wellicht, je leert weer te kijken naar de mooie dingen in je leven en daar weer van te genieten, maar dat is het wel zo'n beetje. Het is niet even iets waar je "wel overheen" komt.

Niet meer dan logisch dat je hier wel eens wat hulp bij kan gebruiken, neem alle handvaten die je kan krijgen! Niet omdat het moet, maar omdat het je gegund is om ondanks alles zo mooi mogelijk te leven.

Dit soort ingrijpende dingen verwerk je inderdaad nooit, dat lijkt me iets onmenselijks om te kunnen.
Heb dit zelf nooit meegemaakt, maar kan me helaas iets te goed inleven in het verlies en kan beamen dat je de hulp die je krijgt aangeboden of kunt pakken niet moet afwijzen.
Heb zelf in eerste instantie de hulp van vrienden, van familie en van de mensen die er voor geleerd hebben ook afgewezen omdat dat wel even het laatste is waar je trek in hebt, maar na verloop van tijd is het echt het beste om die hulp te aanvaarden om zo anders om te kunnen gaan met je verlies en weer te genieten.

Makkelijker gezegt dan gedaan hoor, maar dat moet je jezelf en je omgeving wel gunnen en dat verdien je ook.

Wat ook goed is om aan te denken als buitenstaanders, familie, kennis ; om ook na verloop van tijd aandacht en een luisterend oor te hebben. Te vragen, ook na maanden of een jaar voor mijn part, hoe het nu voelt, hoe het nu gaat. In het begin wordt je overlopen door iedereen natuurlijk, maar het is ook zo belangrijk om niet te laten verslappen.

Ik las ergens een artikel nav de brand in Kampen en de kop was; Levenslang na verlies kind.. zooo waar eigenlijk...




[ Bericht 19% gewijzigd door moussy op 31-08-2009 21:39:40 (opgezocht, printje screen gemaakt) ]

"Voor iedereen staat daar een andere tijd voor, dat moet de omgeving zich goed realiseren".
Zó waar!

een hele tijd terug had ik het er al eens over.

6-9 geboren
9-6 overleden
en zo waren er nog wel een aantal kleine dingen.

nu zit ik beetje te meimeren, en kom weer een grappig iets tegen maar dan via Roy
geboren 7-8
7+8=15
1+5=6
en in het geboortejaar komt dan weer die 9 terug.

hoe kom je er toch telkens weer op

Door flink te goochelen met cijfers Bar

volgens mij verveelde ik me terwijl ik schaapachtig gelukkig aan het kijken was hoe Roy in de wipstoel heerlijk lag te slapen

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 16:28 schreef _Bar_ het volgende:
volgens mij verveelde ik me terwijl ik schaapachtig gelukkig aan het kijken was hoe Roy in de wipstoel heerlijk lag te slapen

Haha, zo zit ik ook steeds te knooien met die cijfers, slaat nergens op. Voorbeeld: Ayden is geboren om 080108 om 12:34 uur

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 20:26 schreef Bluezz het volgende:
Wat ook goed is om aan te denken als buitenstaanders, familie, kennis ; om ook na verloop van tijd aandacht en een luisterend oor te hebben. Te vragen, ook na maanden of een jaar voor mijn part, hoe het nu voelt, hoe het nu gaat. In het begin wordt je overlopen door iedereen natuurlijk, maar het is ook zo belangrijk om niet te laten verslappen.

Dat valt mij ook op, in het begin had ik letterlijk 24/7 kunnen praten, uithuilen, kunnen aanbellen of gewoon kunnen vloeken op alles in bijzijn van vrienden, familie, kennissen en bekenden en nu, een kleine 1,5 jaar later gaat iedereen maar uit van de lach op m'n gezicht, dat je meerdere gezichten hebt die je liever niet constant toont vergeten mensen weleens.

Ik heb juist de tick trouwens om de mensen waar ik tóen direct bij terecht kon alsnog te bedanken op dé dag, met een lief kaartje en dan valt bij velen pas dat kwartje weer en vragen ze zich af of het echt zo goed gaat als ze van buitenaf zien.
Merk zelf ook dat velen geen verband meer leggen tussen emotionele momenten en die gebeurtenis, als je in die maanden iets had werd het automatisch gelinkt en nu móet het haast wel op zichzelf staan.

Excuus voor het offtopic trouwens.

@ Bar: Van 6-9 naar 7-8 is ook nog eens +1 (6 naar 7) en -1 (9 naar 8). Precies wat er gebeurd is, eigenlijk he. Thijs blijft natuurlijk altijd deel van je, maar is toch weg (-1) en Roy is erbij gekomen (+1). Ik hoop niet dat ik je met bovenstaande kwets, dat is absoluut niet de bedoeling. Als dat toch zo is, dan mijn excuses.

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 18:09 schreef bodpa09 het volgende:
@ Bar: Van 6-9 naar 7-8 is ook nog eens +1 (6 naar 7) en -1 (9 naar 8). Precies wat er gebeurd is, eigenlijk he. Thijs blijft natuurlijk altijd deel van je, maar is toch weg (-1) en Roy is erbij gekomen (+1). Ik hoop niet dat ik je met bovenstaande kwets, dat is absoluut niet de bedoeling. Als dat toch zo is, dan mijn excuses.

Geweldig!

(vind ik dan, gewoon als aanvulling op Bar's gepuzzel en gereken!)

Wat dat betreft vind ik Danyel's geboortedatum wel echt vervelend: 11 september.
Wordt toch altijd geassocieerd met de gebeurtenissen van 9-11, zo ook door ons.

Wat het extra zuur maakt, is dat hij gewoon op de 10e geboren had moeten worden, als de arts het hartfilmpje niet fout had geïnterpreteerd. Hij is 2 uur te laat "gehaald" en rond 01.30 geboren. Dan was hij gezond geboren, en ook niet op die akelige datum.

Phluph

Bar, wat zal dat heftig voor je zijn. Ik hoop dat je de juiste hulp kunt vinden
Phluph, voor jou ook

Phluphy: goochelen met getallen gaat me aardig af, maar ik ben me zeer bewust van de beperkte zeggingskracht van woorden. Je hebt er soms net niks aan, wat je zegt dekt de lading niet. Daarom:

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 21:02 schreef livelink het volgende:
Het is inderdaad zo ontzettend zuur, Phluphy. Kon de tijd maar teruggedraaid worden. Als ik het lees word ik boos en verdrietig. Hoe moet het dan wel niet voor jullie zijn?

Hier ook. Het had zo anders kunnen zijn, moeten zijn...
Als ik het dan zo lees zoals jij het nu weer schrijft Phluphy kan ik niet anders dan alleen maar heel diep zuchten...

Phluph, een hele dikke knuffel en kus. Jee. Ik weet ook niks anders te zeggen maar denk wel vaak aan jullie.

Bar, ik ben blij te lezen dat je nog heeel erg kan genieten van Roy. Ondanks je angsten en onzekerheid. En goed dat je het benoemd.

Ja phluphy... als ik jouw verhaal lees snap ik wat mensen bedoelen met 'het is zo oneerlijk'. Dat gaat bij ons echt niet op, maar bij jou des te meer.

quote:

Op dinsdag 1 september 2009 18:18 schreef phluphy het volgende:
Wat dat betreft vind ik Danyel's geboortedatum wel echt vervelend: 11 september.
Wordt toch altijd geassocieerd met de gebeurtenissen van 9-11, zo ook door ons.

Wat het extra zuur maakt, is dat hij gewoon op de 10e geboren had moeten worden, als de arts het hartfilmpje niet fout had geïnterpreteerd. Hij is 2 uur te laat "gehaald" en rond 01.30 geboren. Dan was hij gezond geboren, en ook niet op die akelige datum.

Jeetje, deze details was ik alweer 'kwijt'

Jamie is eigenlijk ook door een verkeerde inschatting van de verloskundige in mijn buik overleden.
Als zij meteen bij de eerste tekenen dat de placenta aan het los raken was gekomen (we waren duidelijk genoeg geweest aan de telefoon dat het heel anders aanvoelde dan bij Quint, mijn eerste bevalling) en niet bij haar visite die ze had was gebleven, had ik metéén naar het ziekenhuis gekund en had het nog een sectio kunnen worden met een gezond levend kindje.

Ja he Bluezz, dat is echt een hele bittere pil, als het voorkomen had kunnen worden. Dat het mis ging door een simpele fout of vergissing. Dat het noodlot door een hele kleine wending heel anders zou zijn geweest. In jouw geval: als iemand anders de telefoon had opgenomen en jouw opmerking wel serieus had genomen. Of in ons geval: als er niet net een wisseling van diensten was geweest en een andere arts het hartfilmpje had beoordeeld.

Maar ik vind absoluut niet dat het daardoor een kwestie is die "oneerlijker" is dan bij een ander.
Tan, ik kan me haast niet voorstellen dat ik het juist interpreteer wat je schreef. Zoals het er nu staat (of zoals ik het lees) is het net alsof het bij ons oneerlijker zou zijn dan bijvoorbeeld bij jullie. Zo zie ik het echt in geen geval. Het is weliswaar een heel andere situatie, maar om welke vorm van vergelijking dan ook te kunnen trekken, dat is een onmogelijkheid. Het is niet moeilijker, niet makkelijker, niet eerlijker of oneerlijker, niet meer of minder dan wat dan ook.

Ik kom helemaal niet uit mijn woorden, volgens mij krijg ik niet goed uitgelegd wat ik bedoel. Snappen jullie het een beetje?