Het OUD Estafette Topic Deel 10

Ben benieuwd!

Heftig zeg..
Maar je hebt zo te lezen de goeie keuze gemaakt. Liever alleenstaand en gelukkig dan onzeker maar samen..

Ik gun je een geweldige toekomst

Pff, pvoesss, wat heftig zo, zeg!
Nu begrijp ik wel weer beter waarom je je nick hebt veranderd.

Hopelijk stabiliseert de situatie met de vader van je dochter snel en bijvend!

B&J Cookie dough!

Aan wie ga je het stokje doorgeven?

Het stokje gaat naar Zweefvliegje! En de vraag denk ik nog even over na..

Pvoesss wat een heftig verhaal. En wat moeilijk dat hij zomaar ineens toch een omgangsregeling wil... Ik wens je veel sterkte en wijsheid, en een heel gelukkig leven.

Pvoessss wat goed van je dat het je gelukt is en wat een heftige verhaal is het zeg!
Ik vind dat je reuze trots mag zijn op jezelf en hoe je het doet met je mooie meisje!
Wat zal het rauw op je dak gekomen zijn dat de vraag om een omgangsregeling ineens kwam.

Heel erg veel sterkte en vooral heeeeeel veel geluk!

Dankjulliewel

Mijn vraag voor Zweefvliegje:
Ik weet toevallig dat je vriend vaart. Hoe ga je daar mee om?
En zal je ooit mee gaan varen? Of ben je van plan om droog op de wal te blijven?

Pvoesss heftig hoor.

Mooi geschreven Fruppel en Pvoess! Bijzonder om zomaar iemands levensverhaal te mogen lezen.

Danique is echt een prachtmeid! Ze straalt helemaal.

En Pvoess, goed zo meis, beter alleen met zijn tweetjes gelukkig dan ongelukkig met zijn drietjes! Je bent stoer!

Pvoesss, wat heb je een heftige tijd achter de rug en wat klink je als een sterke, positieve moeder voor je dochter. Be proud!

Pvoesss, wat een heftig verhaal! Maar ik ben blij dat je nu gelukkig bent, samen met je dochter!
Wat ik me nog wel afvroeg is of er nu echt weer sprake is van die bezoekersregeling? Mag dat zomaar weer, na eerst maanden niks van je te laten horen?

In overleg met Pvoesss neem ik het stokje van haar over, bedankt!
Ik zal ergens deze dagen een verhaaltje over mezelf schrijven, dus to be continued...

wat een heftig verhaal pvoesss... wel naar dat nu ineens je ex wel weer een omgangsregeling wil en dat zo opstel en sprong.. Kan dat zomaar?? Moet daar niet eerst een rechter aan te pas komen omdat het voorheen zoals ik in je verhaal lees ook onder begeleiding ging??


Ik heb ondertussen al wat meerdere verhalen gelezen.. Het groeien van puber naar volwassen.. En de keuzes die gemaakt worden, vind het zo knap.. Want voor jezelf/gezin/kinderen kiezen is nooit makkelijk.. Er zijn altijd mensen die daar tegen in gaan het maar onzin vinden, vinden dat je niet moet aanstellen..
Al met al echt mooi en ontroerend om te lezen.. Van heftig naar zwijmelen en alles wat er tussen in kan...

*gaat verder met lezen*

Ja hij kan eisen wat die wil.. Het is aan de rechter om daar nee tegen te zeggen.
Ik heb ook een advocaat en de eerste zitting is al over minder dan 2 weken.
Het is maar afwachten wat die zegt.. Of ze zijn bedreigingen etc mee laat wegen of dat er gewoon simpel weg alleen gekeken gaat worden dat hij de vader is en er recht op heeft..

Ik heb geen idee wat me te wachten staat.

Een moedige en moeilijke beslissing heb je gemaakt. En een roerig begin van je jonge leven. Heel veel sterkte in de komende tijd.

Ben je niet bang dat hij nu wel weer weet wat je nick is, nu je dit zo openlijk hebt verteld?

_{Dat heb ik dan weer gemist! Van wie is Pvoess en kloo?}

Heftig verhaal, Pvoess! Dat lijkt me heel niet makkelijk. Veel sterkte met de komende rechtzaak.

Ik vind het heel bijzonder om de verhalen van iedereen hier te lezen. Ik ben het topic een tijdje kwijt geweest dus heb nog lang niet alles gelezen. Binnenkort ga ik er weer eens goed voor zitten.

quote:

Op zaterdag 3 oktober 2009 12:43 schreef chacama het volgende:
Een moedige en moeilijke beslissing heb je gemaakt. En een roerig begin van je jonge leven. Heel veel sterkte in de komende tijd.

Ben je niet bang dat hij nu wel weer weet wat je nick is, nu je dit zo openlijk hebt verteld?

Ik denk als hij haar zou willen vinden, dit toch wel gebeuren zal.
En vind niet dat zij alles moet laten en voor vluchten omdat HIJ rotstreken uithaalt en doet.

Hij zal dit waarschijnlijk ook wel vinden. Maar dat is niet te voorkomen.
Hij kent immers FOK.. heeft hier natuurlijk ook mijn prive gegevens neergezet ooit.
Echt inclusief adres, telefoon etc. had hiervoor wel een ban maar een proxy is zo gedaan natuurlijk.
En ik voel me al heel erg een kluizenaar soms. Op iedere site weet die me te achterhalen.

Ik maak me meer zorgen om hem in het echt tegen te komen dan op fok..
En nu zijn jullie in ieder geval voorbereid

Ik vlucht toch nog redelijk. Ik let wel heel erg op het posten van tijden van dingen.
Als ik ergens heen ga waar hij makkelijk naar toe kan gaan en ik me minder veilig voel doe ik dat niet.

Ik kijk heel erg over mijn schouder altijd overal..
Maar juist het internet is een goede afleiding als het me weer even teveel is.

quote:

Op zaterdag 3 oktober 2009 17:34 schreef Pvoesss het volgende:
Hij zal dit waarschijnlijk ook wel vinden. Maar dat is niet te voorkomen.
Hij kent immers FOK.. heeft hier natuurlijk ook mijn prive gegevens neergezet ooit.
Echt inclusief adres, telefoon etc. had hiervoor wel een ban maar een proxy is zo gedaan natuurlijk.
En ik voel me al heel erg een kluizenaar soms. Op iedere site weet die me te achterhalen.

Ik maak me meer zorgen om hem in het echt tegen te komen dan op fok..
En nu zijn jullie in ieder geval voorbereid

Ik vlucht toch nog redelijk. Ik let wel heel erg op het posten van tijden van dingen.
Als ik ergens heen ga waar hij makkelijk naar toe kan gaan en ik me minder veilig voel doe ik dat niet.

Ik kijk heel erg over mijn schouder altijd overal..
Maar juist het internet is een goede afleiding als het me weer even teveel is.

Dankje voor je uitleg. Het was trouwens niet als een aanval bedoelt. Maar gewoon ook een beetje bezorgdheid, juist omdat je schrijft dat ie zo'n bedreiging is. Ik blijf erbij, ik vind het echt heel sterk dat je de keuzes gemaakt hebt voor jou en je kleine kitten.

Pvoess: Ik post hier nog niet zolang, maar wil toch even tegen je zeggen dat ik erg onder de indruk ben van je verhaal. Je komt heel sterk over!

Ik hoop dat je een heel mooie toekomst tegemoet gaat met je kleine meid!

quote:

Op zaterdag 3 oktober 2009 17:34 schreef Pvoesss het volgende:
Hij zal dit waarschijnlijk ook wel vinden. Maar dat is niet te voorkomen.
Hij kent immers FOK.. heeft hier natuurlijk ook mijn prive gegevens neergezet ooit.
Echt inclusief adres, telefoon etc. had hiervoor wel een ban maar een proxy is zo gedaan natuurlijk.
En ik voel me al heel erg een kluizenaar soms. Op iedere site weet die me te achterhalen.

Ik maak me meer zorgen om hem in het echt tegen te komen dan op fok..
En nu zijn jullie in ieder geval voorbereid

Ik vlucht toch nog redelijk. Ik let wel heel erg op het posten van tijden van dingen.
Als ik ergens heen ga waar hij makkelijk naar toe kan gaan en ik me minder veilig voel doe ik dat niet.

Ik kijk heel erg over mijn schouder altijd overal..
Maar juist het internet is een goede afleiding als het me weer even teveel is.

jaren geleden ben ik een lange tijd gestalkt en telefonisch lastig gevallen en bedreigd met de vreselijkste dingen. ik ben er nooit achter gekomen wie het geweest is en was doodsbang op een gegeven moment.
ik kan me zo voorstellen hoe je je voelt.
veel sterkte ermee.
bij mij hield het ineens op, misschien houdt hij het ook ineens voor gezien en heb je eindelijk rust.
het kan en mag toch niet dat zo'n psychopaat een omgangsregeling kan krijgen ?

Erg heftig verhaal.

Ik snap dat dit natuurlijk in grote lijnen het verhaal is en dat je de details niet neer zit.
Lijkt me dat je je echt rot hebt gevoeld, en nu nog steeds. En dat je misschien daardoor ook wel zelf veranderd bent.

Ik hoop voor je dat het goed komt met hem en dat je dochter ooit een normale(in hoe verre dat kan dan) relatie met hem kan hebben.

Eerste gedachte die ik had bij het lezen van je verhaal was: "kon je het maar van te voren weten", dan had het allemaal niet zo hoeven lopen.

Maar dat terzijde geloof ik dat niets zonder reden gebeurd.

Ik wens je er succes en sterkte mee, en dat je leven maar een stuk rooskleuriger mag worden!

Gr. van een 'bekende'.

heb je je helemaal geregistreerd om dit als "bekende" te posten?

"bekende" ik vind het apart dat je op deze manier post, waarom je dan niet bekend maken of haar een PM sturen?

Oef, nu is het mijn beurt! Dankjewel dat ik het stokje van je mocht overnemen Pvoesss!

Een leven bestaat uit keuzes maken, en dat is iets wat ik soms moeilijk vind. Het begint hier al met het typen van dit stukje, over mezelf. In welke volgorde wil ik wat vertellen en wat vertel ik wel en wat niet, enzovoorts enzovoorts! Maargoed, laat ik maar de volgorde van Faja haar vragenlijstje aanhouden, anders blijf ik knippen, plakken, verschuiven en meer! Dit wordt een lange lap tekst.. je kunt nu nog stoppen met lezen!

Mijn naam is Else, ik ben 23 jaar en ben geboren en getogen in Leeuwarden. Ik ben opgegroeid aan de rand van de stad, samen met mijn ouders, (helaas) zonder broers/zussen. Alles vanaf m'n geboorte tot de middelbare school -op wat pesterij op de basisschool na- ging eigenlijk gewoon z'n gangetje.

Op de Havo begonnen de moeilijke keuzes over "later", ik moest een profiel kiezen.
Als 14jarige wist ik nog lang niet wat ik wilde worden, dus besloot ik Economie en Maatschappij te kiezen met als keuzevak biologie en informatica. Van alles wat dus. Ik blonk nergens echt in uit, en mijn examen haalde ik dan ook met allemaal zesjes en zevens.

Daar kwam de volgende keuze. Welke opleiding wilde ik gaan doen? Geen flauw idee!
Ik wist nog steeds niet wat ik wilde worden.. Dus was mijn besluit gevallen op de HBO opleiding Toerisme en Management, een verkorte opleiding van 3 jaar, want misschien wist ik dán wel wat ik wilde gaan doen. Maar nee, ook na mijn diploma wist ik het niet. Omdat ik geen zin had om nog een opleiding te doen zonder te weten wat ik er daarna mee moest doen, ben ik eerst maar gaan werken.
Ik ben begonnen als telefoon verkoopster in een grote winkelketen, en vervolgens ben ik bij een kleinere telecomzaak ass. filiaalmanager geweest. Dit tot juli dit jaar, maar door de crisis heb ik nu helaas geen baan meer. Nu twijfel ik of ik misschien eerst nog een opleiding moet doen (al dan niet duaal) of dat ik weer gewoon zal gaan solliciteren.

Mijn grootste hobby is zweefvliegen. Toen ik 12 was had ik in groep 8 een project, ter land ter zee en in de lucht. En mijn project deed ik over vliegen. Ik heb bij de lokale zweefvliegclub om informatie gevraagd en toen kreeg ik een vlucht van een uur aangeboden in hun motorzwever. Na die vlucht wist ik het zeker, ik wilde dit ook gaan doen! Mijn vader is nog datzelfde jaar lid geworden van de club, en ik een paar jaar later, toen ik 14 werd. Ik begon heel actief, en was elk weekend te vinden op de vliegbasis. Toen we een paar jaar later een zomerkamp hadden in Duitsland is er een ongeluk gebeurd met een zweefvliegtuig, en is er 1 voor mijn neus neergestort. Dit heeft veel met me gedaan, en na die tijd heb ik nauwelijks meer gevlogen en al helemaal niet meer in m'n eentje. Weer wat jaren later ben ik weer wat actiever geworden, maar nog steeds is die angst in me niet weg.

Wat mooi is aan m'n hobby is dat ik mijn vriend daar tegen het lijf ben gelopen! Hij was al lid van de zweefvliegclub toen ik daar voor het eerst kwam. Ik vond hem al gauw leuk, maarja, hij was veel ouder dan mij (we schelen bijna 8 jaar) dus of dat wat ging worden.. Maar hij bleek mij ook leuk te vinden, en 2 dagen nadat ik 16 ben geworden, kregen we een relatie.
Toen ik klaar was met m'n studie waarvoor ik met stages tijdelijk in Amsterdam en in Apeldoorn heb gewoond, zijn we gaan samenwonen.

Toen we het hadden over het hebben van kinderen, stond hij daar positiever tegenover dan ik. Ik hou van kinderen, maar die bevalling, daar zag ik tegenop! Maarja, als je kinderen wilt moet je daarvoor bevallen, dus dat tegenargument van mij is snel van de tafel geveegd. Ik was snel zwanger, veel sneller dan verwacht! Helaas eindigde deze zwangerschap na 11 weken in een miskraam. M'n vriend was varen en ik was helemaal alleen. Ik moet nog huilen als ik daaraan denk, want ik ben toen zoveel bloed verloren, ik had eigenlijk naar het ziekenhuis gemoeten maar ik dacht dat het normaal was hoe het ging.
Omdat er geen reden was om aan te nemen dat er meer miskramen zouden volgen zijn we er toen ik weer ongesteld ben geworden weer voor gegaan, in juni was ik weer zwanger. Omdat ik nog wel gewoon ongesteld werd, ontdekte ik het pas in augustus. Afgelopen februari hebben we ons dochtertje Lianne gekregen, helemaal gezond, en ze doet het goed, helemaal geweldig!

Nu staat mijn leven vooral in het teken van Lianne, ik heb geen baan (ben wel weer zoekende, maar je raadt het al, ik weet niet wat ik gaan doen), maar heb dus alle tijd voor haar. Voorheen keek ik graag elke avond film op tv en op dinsdag en donderdag House, maar omdat ik er nu alleen voor sta, heb ik geen tijd om me te
concentreren op de film als er ondertussen iemand wil drinken, dus kijk ik voornamelijk simpele/domme programma's waarbij ik ook wel wat kan missen. Denk aan: So You Think You Can Dance, K2 zoekt K3, Popstars, Take me Out, WhipeOut zulke dingen! Of gewoon geen tv, ook geen probleem. We gaan overdag graag even wandelen met de hond, de stad in of wat dan ook. En dat het liefste in de draagdoek!

Ik ben momenteel bezig in een boek van Nicci French, wat te doen als iemand sterft. Eigenlijk al veels te lang, als m'n vriend straks weer thuis is ga ik echt tijd maken om weer te gaan lezen! Ik ben namelijk gek op literaire thrillers! Nicci French, Saksia Noort, Sophie Hannah en Anna Kalmann zijn dan ook mijn favorieten.

Qua films hou ik van komedies tot thrillers, heel divers, alleen SF en fantasy boeien me niet zo. The Green Mile kan ik trouwens niet vaak genoeg zien wát een mooie film en ik moet er nog altijd om huilen. Momenteel ben ik vooral van de romantische komedies.

Voor welk gerecht kan ik wakker gemaakt worden? Hmm, eens denken! Ik moet opbiechten dat ik zelf namelijk totaal niet kan koken, dus ik ben altijd erg blij als m'n vriend er is, die kan dat namelijk wel! Als hij rijst met kip heeft gemaakt zoals een Filipijnse kok bij hem aan boord altijd deed, daar mag je mij voor wakker maken, of voor een spinazietaart, gebakken door m'n moeder. Maar verder blijf ik liever slapen, ik hou namelijk van slapen!

En dan tot slot het antwoord op Pvoesss' vraag:

quote:

Ik weet toevallig dat je vriend vaart. Hoe ga je daar mee om? En zal je ooit mee gaan varen? Of ben je van plan om droog op de wal te blijven?

M'n vriend vaarde al voordat ik hem leerde kennen. Of eigenlijk liep hij nog stage, maar het stond vast dat hij dit werk zou blijven doen en dat hij dus veel van huis zou zijn. Hij begon als leerling en is inmiddels eerste stuurman. Hij heeft een soort en met van schema en dat is dat hij zo'n 4 maanden van huis is, en dan zo'n 2,5 maand thuis. Wel valt er veel aan te passen en te meten, hij kan ook langer varen om meer verlof op te sparen, of wat loon inleveren om ook langer thuis te kunnen blijven. Ik ben al heel erg blij dat hij met mijn bevalling er kon zijn, hij is namelijk half januari thuisgekomen en hoefde pas begin juni weer weg -en ik kon ook nog eens mee- heerlijk dus! We zijn namelijk 3 juni met z'n 3en naar Roemenië gevlogen om vervolgens terug te varen naar Nederland, daar was hij toen 2 maanden en eind augustus ging hij pas "echt weg". Ik moet wel zeggen dat ik er heel erg tegenop zag dat hij weer weg moest, maar dat het me toch wel heel erg meevalt. Lianne is gelukkig een hele gemakkelijke baby.
Binnenkort komt hij terug, dus ik heb hem maar 1,5 maand echt moeten missen. Ik denk ook dat het voor hem lastiger is dan voor mij, want hij mist nu een aantal ontwikkelingen van Lianne en mijn leven gaat hier gewoon door zoals het altijd al ging. Meevaren met hem is nu Lianne nog klein is en ik geen werk heb nog wel te doen, maar dat zal in de toekomst lastiger worden.

Owja, ik vergeet er nog 1, de leukste uitspraak in tijden.. Ik wilde deze even leeg laten, maar ik geloof dat ik die zonet per sms heb ontvangen van m'n vriend, "Kantoor staat op scherp om mijn vlucht te boeken". Kortom, hij komt bijna thuis!

Ik wil graag het stokje overdragen aan Joshua. In het babietjestopic en elders zijn er wat discussies gaande dus ik dacht, misschien kun je wat duidelijkheid brengen. Ik heb namelijk begrepen dat jouw vriend helemaal geen kinderen wilde en jij in eerste instantie ook niet. Nu hebben jullie toch een zoontje gekregen. Je komt niet altijd even positief over over hem, en is je vriend bijgedraaid, zijn jullie nu gelukkig met z'n allen en hoe is dat jullie gelukt? (Ho, dat zijn wel erg veel vragen in 1 zin )