Je kind weghouden bij bepaalde groepen mensen

grappig dat ik deze dan zie

bij ons willen de buren dolgraag oppassen. die mogen dat van mij dus niet. als je daar om 1 uur 's middags komt staat er al bier op tafel. ze roken en regelmatig hoor ik toch niet-frisse dingen (zo had de vorige bewoner van dit huis ruzie met betreffende buurman wegens de koffieshop-aan-huis). in het kader van goed noaberschap ga ik heus wel eens langs, maar daar blijft het bij!

beetje gulden middenweg dus

tvp.

Eens.
Ik denk ook dat je niet té beschermend moet opvoeden. Ben nieuwsgierig naar reacties op de OP.

Ik ga verhuizen naar een andere buurt, ik wil dat mijn kind in een omgeving opgroeit waar wat meer beschaving inzit. Ik heb er zelf geen moeite mee om in een kleiner, goedkoper huis te zitten, maar wil wel graag dat mijn kinderen later met "beschaafdere" mensen omgaat.

In groot rotterdam is het sowieso moeilijk om 'randgroepen' altijd te ontlopen. Dus ze worden er wel mee geconfronteerd, maar we hebben bijvoorbeeld wel doelbewust gezocht naar een school met normen en waarden.

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 16:09 schreef YPPY het volgende:

[..]

Dat is wat anders. Zou je dan ook meteen je oude buurt ontwijken? Of de mensen die daar wonen?

Ontwijken niet, maar als er groepen aso's op straat lopen met oud en nieuw (gebeurt hier helaas) dan ga ik daar niet tussenlopen met hen als ze ouder zijn.

Ik loop nergens voor weg, behalve als mensen agressief aan het doen zijn en ik er een vreemd gevoel bij krijg of als mensen roken in de buurt van mijn kind.

Ach het lijkt me niet meer dan gezond je kinderen bijtijds te confronteren met hetgeen er in de wereld omgaat. Dat wil niet zeggen dat je ze er dagelijks in moet hangen, alleen laten zien dat het ook zo kan zijn kan zeker geen kwaad naar mijn mening.

Kom zelf uit een achterstandsbuurt en heb daar tot op heden ten dage nog veel aan. Liever dat dan dat ik uit een of ander wereldvreemd kakdorp zou komen.

Ik woon in een wereldvreemd kakdorp, ik hoef dus niks te ontwijken .

En daarbij. als iedereen je ontwijkt hoef je zelf ook niemand te ontwijken! Toch Kim?

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 16:48 schreef RockabeIIa het volgende:
En daarbij. als iedereen je ontwijkt hoef je zelf ook niemand te ontwijken! Toch Kim?

Juist .

Christan is 8, maar die schrikt er gelukkig niet van. Hij heeft ook een aantal malen gespeeld met kinderen die (enigszins) autistisch zijn. Hij vond ze soms "vreemd" reageren, maar ik heb hem uitgelegd dat dat "anders-kinderen" zijn, kinderen met een handicap - die je niet altijd kunt zien. Dan begrijpt hij wel waarom ze anders reageren.

Kennen jullie het liedje "Kijk, Sara lacht" van Het Goede Doel? Dat vormde hier ook een mooi aanknopingspunt om erover te praten. (Vind hem alleen van Circus Custers)

ik als idealist (en met mijn familie) probeer selene trouwens sowieso te leren dat iedereen nu eenmaal anders is en dat mensen soms anders reageren

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 16:48 schreef YPPY het volgende:

[..]

Ga je het dan wel eens bewust opzoeken? Ik wil dat eigenlijk wel doen. Hier in het dorp is het vrij rustig, maar waar ik hiervoor woonde, in Tilburg en Rotterdam, was het heel anders.

Nee, dat heeft nu nog niet zoveel zin. Overigens is er hier ook genoeg te beleven, met de drugs/drank opvang recht tegenover de grootste dichtbijzijnde speeltuin, zo heb je overal wat .

goed dan.

Wat jij zei in dat andere topic Yppy, dat ik als geen ander weet dat eens verslaafd niet altijd verslaafd hoeft te betekenen ben ik redelijk met je eens. ik ben er zelf tenslotte het bewijs van. Ik ben echter gezond teruggekeerd naar de maatschappij. ik werk dan wel niet, maar heb wel een sociaal leven, met vrienden en familie, ik heb mijn zoon om voor te zorgen en mijn gezin om van te houden. Wat heeft een ex-verslaafde in een instelling? alleen zijn mede-exverslaafden. En van wat ik in de boumankliniek heb gezien... Daar werden door de (vaste) bewoners op de vaste telefoon van de kliniek, dealers gebeld als ze weer eens te lang in de instelling zaten, en een week naar buiten moesten voordat ze terug mochten komen. Ze hebben gewoon niets en niemand om echt voor af te kicken. met dat soort mensen (ik hád er ook eentje kunnen worden als ik mijn gezin en familie + vrienden niet gehad had) wil ik mijn kind idd liever niet in aanraking brengen. ik kan hem namelijk uit persoonlijke ervaring wel vertellen wat het is ..

en dat is ook precies het kernpunt waarom ik weg wil uit deze buurt... het enige wat ik echt zal missen is de zeer korte afstand naar mijn schoonvader, die woont echt maar zeven deuren hiervandaan en dat is zó makkelijk...

sorry dat ik niet in dat topic zo uitgebreid op je vraag inging yppy maar goed, je hebt me antwoord nu.

_{<Bij nader inzien, laat ook maar...>}

Ikzelf heb 2 kinderen in het autistisch spectrum zitten (ppd-nos en asperger met adhd) en neem ze ook niet mee naar bepaalde verjaardagen, omdat daar dingen verteld worden, waar zij iets heel anders van maken en er niet altijd met mij over praten.
Ook is het zo dat zij bepaalde dingen als waarheid zien, omdat iemand ze dat verteld heeft, dus ik probeer bij "dat soort" mensen weeg te blijven.
Wel vertel ik ze dat iedereen anders is en dat niet iedereen hetzelfde leeft en dat dat hun goed recht is.

Met dat soort mensen, bedoel ik, mensen die erg opscheppen/ vloeken/ onwaarheden vertellen ed. Ik heb er helaas een paar van in de familie en ga daar dus alleen heen.

ik ben geboren en opgegroeid in het spijkerkwartier in Arnhem. Dit was de hoerenbuurt met de daarbijhorende problematiek. Ik wist op mijn vijfde al wat ik moest doen als ik een spuit vond, ik wist wat te doen als ik junks tegenkwam. Mijn basisschool vriendinnetjes mochten van hun ouders niet bij mij spelen. Maar toen dr eentje toch was, had ze al bijna een spuit opgepakt.

Ik ben er niks slechter van geworden. Ik ben zelfs van mening dat het me goed gedaan heeft. Ik ben nu niet bang als ik in de avond over straat moet, ben niet op mijn mondje gevallen bij opmerkingen.

Ben ook vroeger met mijn vader meegeweest naar zijn werk, hij werkte in de verstandelijk gehandicapten zorg, en later in de psychiatirie. Vond het allemaal machtig interessant. Nu werk ik zelf in dezelfde sector.

Ik ontwijk trouwens wel wat, bedenk ik me nu. Niet op actieve basis hoor, maar als ik een keus heb dan maak ik die wel. Dat is met lamballige uitzichtloze oude bekenden. Iedereen heeft wel zo iemand in de kennissenkring, die altijd net ontslagen is, zijn huis uitgetrapt gaat worden (omdat ie al een half jaar geen huur betaald heeft) en als je hem ziet standaard ná de eerste begroeting gelijk een zielig verhaal gaat afsteken over wat de wereld nu weer tegen hem heeft .

Van die mensen die je in het kader van vriendschap 10 keer hebt helpen verhuizen, die je maandenlang te eten hebt gehad omdat er geen geld meer was voor eten (behalve voor bier en andere verdovende middelen) die wel 100 kansen op een beter leven aan zich voorbij hebben laten gaan omdat ze liever wat te janken hebben. Daar heb ik niks meer mee, en mijn kind al helemaal niet, als ik het even kan voorkomen!

quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 17:23 schreef DJMO het volgende:
ikke ikke ikke...

Is dit niet heul erg offtopic?


Ik loop niet om voor een groep zwervers, zuiplappen, antillianen die op de hoek van de straat zitten te gokken of wat ook met mijn kinderen, ik leer ze wel door te lopen en verder niet te gaan wijzen, opmerkingen maken enz enz, omdat je niet weet hoe deze mensen zullen reageren. En voor de rest hou ik ze wel vér weg bij mensen die kim omschrijft.

Hier houden we Pepijn absoluut niet weg bij bepaalde groepen mensen, en hopen we hem idd te leren omgaan met mensen die anders zijn.

Wij werken beide in de gehandicaptenzorg, Pepijn gaat regelmatig mee. Rolstoelen, ernstig meervoudig gehandicapten vind Pepijn dus niet eng. Gelukkig maar.

Een broertje van 1 van de kinderen die op mijn werk woont schopt altijd stennis als hij mee moet naar zijn zusje, want hij wil niet naar die zieke kindjes... En dat is echt puur opvoedingstechnisch omdat moeder het ook niet normaal kan hebben over de kinderen bij ons op de woning.

We wonen midden in den haag en hier omzeil ik ook niets. Tsja hier lopen zwervers, junks en weet ik veel wat allemaal nog meer rond. Die mensen betaan ook. En dat kan Pepijn maar beter gecontroleerd leren.
Ik ga echt geen dingen opzoeken op ongure tijdstippen, maar onder normale omstandigheden ga ik niets uit de weg.

Verder gaat Pepijn ook zondag weer een dag mee naar lowlands, ook daar lopen genoeg aparte mensen rond.