MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Animals is ook mijn favoriete album maar niet echt omdat het zo emotioneel is. Ik zou eigenlijk zeggen dat een album als The Wall veel emotioneler is dan Animals (bv bij "don't leave me now"), om nog maar te zwijgen over The Final Cut.. In Animals hoor ik toch meer een afstandelijk punkgeluid.quote:Op donderdag 17 september 2009 22:07 schreef Gordijn het volgende:
[..]
Zo is het maar net.
Maar ik vind Animals een redelijk emotioneel album, allé, dat wekt het toch bij mij op. Heb ik veel minder met de latere albums.
onze website: www.circusparanoia.nl ,
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
Ik vind juist de oudere Pink Floyd wat beter dan wat ze later maakten. The Wall heeft me nooit veel gedaan. Final Cut vond ik best wel goed maar erg somber.
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Is pink dan niet de experimentele zoektocht naar het toppunt van muziek? Want dan zou 'Pink' Echoes zijn.
Voor zo ver ik weet was Wright in de jaren 80 behoorlijk "geen lid van de band". Verder denk ik dat Waters, Gilmour en Barrett en zelfs Mason veel meer creatieve inbreng hebben gehad. Wright was vooral belangrijk voor de dromerige sfeer van de muziek maar niet bepaald de leider van de band. Dacht ik dan...quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
onze website: www.circusparanoia.nl ,
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
De leider van de band is niet zozeer het lid dat de meeste inbreng heeft gehad, is mijn mening dan. Wright was één van de oprichters van de band, samen met Mason, Waters en Barrett. Barrett is de grootste oprichter door de naam van de band de indentiteit en de muzikale stroming te bepalen. In de eerste jaren was hij de leider van de band, maar zoals iedereen weet vertrok hij al snel vanwege zijn overmatig LSD gebruik. Blijkbaar was Barrett geestelijk niet sterk genoeg om het grote succes aan te kunnen,en om de band te redden waren de andere leden wel verplicht om hem te laten vervangen door David Gilmour. Daarna werd Roger Waters de leider. Hij heeft de meeste invloed gehad van alle leden en heeft Pink Floyd een vaste indentiteit gegeven en is ook het meest verantwoordelijk voor de songteksten op de albums Dark Side of the Moon, Wish You Were Here en The Wall. Maar tijdens The Wall vond Waters inmiddels dat hij "de band" was en gaf de andere leden simpelweg geen kans om hun muzikale inbreng te doen. Hj ontsloeg Wright en claimde na The Final Cut dat Pink Floyd niet meer bestond. Kortom: als het aan hem had gelegen had de band daarna niet meer voortbestaan. Daarom zou ik hem ook niet als de onbetwiste leider van de groep willen bestempelen. Hij dacht immers niet meer in het belang van de band.
Gimour nam het initiatief om samen met Wright en Mason Pink Floyd nieuw leven in te blazen. Waters was egoistisch en probeerde te voorkomen dat Pink Floyd verder zou bestaan zónder hem. Maar de laatste twee albums die onder leiding van Gilmour zijn uitgebracht zijn niet bepaald de grootste Floyd successen. Het initiatief was goed, maar Gilmour heeft een andere muzikale stijl dan Waters. Nu Waters niet meer de leider was, kon Gillmour zijn muzikale inbreng doen. Maar als de groep in de jaren 70 onder leiding van Waters geen grote naam had gemaakt, waren ze in de jaren 80 en 90 nooit zo'n groot succes gebleven. Bovendien werden de liveshows steeds meer een spectaculair rocktheater dat min of meer op de achtergrond werd begeleid door muziek. `Een spektakel zonder inhoud` wat Water juist verafschuwde in de periode dat hij de leiding had.
Daarbij komt dat Gilmour niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van de groep. En onder zijn leiding, was Pink Floyd niet zo succesvol als daarvoor. En toen de groep in 2005 werd uitgenodigd om voor Live 8 te spelen, was het tGilmour die in eerste instantie weigerde omdat hij niet met Waters op één podium wilde spelen. Hij dacht hierbij dus ook niet aan het belang om Pink Floyd een waardige afsluiting te geven.
Dan blijven Mason en Wright over:P En dan zou ik Mason niet als "Pink" aanwijzen omdat zijn drumwerk gewoon niet zo getalenteerd is (ookal beweert hijzelf van wel) dat Wright verantwoordelijk is voor de dromerige sfeer is zeker een heel belangrijk aspect van Pink Floyd. Rick Wright heeft het meeste in het belang van de band gedacht en is zelfs trouw gebleven aan de band toen Waters hem ontsloeg, door nog wel de live optredens te willen doen.
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
dit vond ik nou is een leuk onderwerp om over te schrijven. Als wannabe journalist vind ik dat je best een stukje mag schrijven over je favoriete band. Het gaat tenslotte om de inhoud
[ Bericht 1% gewijzigd door Jordiaantje op 28-09-2009 21:17:25 ]
Gimour nam het initiatief om samen met Wright en Mason Pink Floyd nieuw leven in te blazen. Waters was egoistisch en probeerde te voorkomen dat Pink Floyd verder zou bestaan zónder hem. Maar de laatste twee albums die onder leiding van Gilmour zijn uitgebracht zijn niet bepaald de grootste Floyd successen. Het initiatief was goed, maar Gilmour heeft een andere muzikale stijl dan Waters. Nu Waters niet meer de leider was, kon Gillmour zijn muzikale inbreng doen. Maar als de groep in de jaren 70 onder leiding van Waters geen grote naam had gemaakt, waren ze in de jaren 80 en 90 nooit zo'n groot succes gebleven. Bovendien werden de liveshows steeds meer een spectaculair rocktheater dat min of meer op de achtergrond werd begeleid door muziek. `Een spektakel zonder inhoud` wat Water juist verafschuwde in de periode dat hij de leiding had.
Daarbij komt dat Gilmour niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van de groep. En onder zijn leiding, was Pink Floyd niet zo succesvol als daarvoor. En toen de groep in 2005 werd uitgenodigd om voor Live 8 te spelen, was het tGilmour die in eerste instantie weigerde omdat hij niet met Waters op één podium wilde spelen. Hij dacht hierbij dus ook niet aan het belang om Pink Floyd een waardige afsluiting te geven.
Dan blijven Mason en Wright over:P En dan zou ik Mason niet als "Pink" aanwijzen omdat zijn drumwerk gewoon niet zo getalenteerd is (ookal beweert hijzelf van wel) dat Wright verantwoordelijk is voor de dromerige sfeer is zeker een heel belangrijk aspect van Pink Floyd. Rick Wright heeft het meeste in het belang van de band gedacht en is zelfs trouw gebleven aan de band toen Waters hem ontsloeg, door nog wel de live optredens te willen doen.
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
dit vond ik nou is een leuk onderwerp om over te schrijven. Als wannabe journalist vind ik dat je best een stukje mag schrijven over je favoriete band. Het gaat tenslotte om de inhoud
[ Bericht 1% gewijzigd door Jordiaantje op 28-09-2009 21:17:25 ]
Leider van de band is diegene die het stempel op de band drukt; niet alleen in creatieve zin, maar ook een voortrekkersrol heeft als het gaat om liveshows en de artistieke richting die de band opgaat.quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Zo gezien zijn er dus drie "leiders" (vervelende term eigenlijk) geweest; Syd, Roger en daarna David.
Precies, ze zijn juist op z'n best als er geen leider is - als alle leden een grote inbreng hebben.quote:Op maandag 28 september 2009 20:28 schreef Jordiaantje het volgende:
Maar eigenlijk valt er geen echte `Pink` over de gehele Pink Floyd periode aan te wijzen. Misschien moet er meer gekeken worden naar de periode dat er geen sprake was van 1 leider, maar dat het echt muziek van het collectief was. Dat is dan idd `Echoes` en het gehele album `Dark Side of the Moon`. Door hun samenwerking was Pink Floyd gezamenlijk de leider van een muzikaal kunstwerk..wellicht is Dark Side of The Moon daarom hun meest succesvolle album.
Met Animals , The Wall en The Final Cut wordt de rol van Waters steeds groter, en de creatieve inbreng van de rest dus veel keiner. Nog steeds goede muziek, maar begin jaren 80 zeker niet meer zo speciaal als 10 jaar eerder.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
Wat bedoel je, komt in de buurt? Comforably Numb maakt gewoon deel uit van hun succesnummers uit de jaren '70quote:Op woensdag 30 september 2009 19:05 schreef psv2105 het volgende:
Alleen comfortably numb komt een beetje in de buurt van het succes van de jaren 70
quote:Op woensdag 30 september 2009 19:13 schreef Ereinion het volgende:
[..]
Wat bedoel je, komt in de buurt? Comforably Numb maakt gewoon deel uit van hun succesnummers uit de jaren '70
ja das waar comfortably numb is wel een van de beste nummers van pnik floyd
Het is een goed nummer, maar een van de beste, daar ben ik het absoluut niet mee eens.quote:Op woensdag 30 september 2009 21:13 schreef psv2105 het volgende:
[..]
ja das waar comfortably numb is wel een van de beste nummers van pnik floyd
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Geef mij Echoes maar.quote:Op woensdag 30 september 2009 21:15 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Het is een goed nummer, maar een van de beste, daar ben ik het absoluut niet mee eens.
Burning bridges gives you so much more
Ja. Met misschien de nuancering dat tussen de nadagen van Barrett en de steeds overheersender rol van Waters, er een periode zat waarin de groep geen echte leider kende en als geheel tot enorme hoogte steeg.quote:Op woensdag 30 september 2009 08:48 schreef Hankster het volgende:
[..]
Leider van de band is diegene die het stempel op de band drukt; niet alleen in creatieve zin, maar ook een voortrekkersrol heeft als het gaat om liveshows en de artistieke richting die de band opgaat.
Zo gezien zijn er dus drie "leiders" (vervelende term eigenlijk) geweest; Syd, Roger en daarna David.
Animals is m.i. de overgangsplaat. Hier is Waters al heel dominant, maar hebben Gilmour en Wright nog een zeer grote inbreng. De mooiste momenten van Animals komen zelfs van Gilmour, maar ze hadden niet bestaan zonder de donkere toonzetting die Waters creëert. Er is nog echt sprake van synergie.
Bij The Wall is het Waters al die vrijwel allesbepalend is, en The Final Cut is een pseudo-soloplaat. Al vind ik de nummers waarbij Gilmour nog wél een serieuze inbreng heeft er bovenuit stijgen. Die prachtige sinistere gitaarlagen in de eerste minuut van The Hero's Return, en die stem van Water die binnenvalt:: "Jesus Jesus what's it all about?" En die paar seconden gitaar na "about". Schitterend!
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."
Het enige bandlid dat van begin tot eind in de band heeft gezeten is Nick Mason.quote:Op maandag 28 september 2009 16:23 schreef Jordiaantje het volgende:
Ik heb de docu" which one isPink?" op dvd. Wat die docu laat zien is dat de Floyd constant bezig is geweest met een experimentele zoektocht naar iets wat voor hen het toppunt van muziek was.. Maar op de vraag "Wie is Pink?' komt niet echt een antwoord naar voren.
Wat vinden jullie dan? Ik denk dat de leider "de Pink" van Pink Floyd de gene is die altijd trouw is gebleven aan de band en het bester voorhad met Pink Floyd. Dan is dat denk ik toch Rick Wright..
Voor de rest is iedereen er tussentijds uitgeschopt (Barrett, Wright, Waters), of later bijgekomen (Gilmour).
Maakt dat Mason 'de leider'? I don't think so.
Je hoort duidelijk aan de platen wie de leider is. Barrett was het, toen Roger, en toen David.
Al is David een stuk coöperatiever dan Waters, die, vooral ten tijde van The Wall en Final Cut, het liefst alles zelf deed.
The Final Cut is imho wel een goed album, maar kan qua muziek lang niet in de buurt komen bij Dark Side of the Moon. Dat vind ik nog steeds het beste album van Pink Floyd. Ge-wel-dig!
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
The Dark Side of the Moon is overduidelijk een culminatie van alle goede elementen binnen de toenmalige prog-en psychedelische rock. The Final Cut is dat overduidelijk niet, maar inderdaad vooralsnog een goed album.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 18:56 schreef Pinkerton het volgende:
The Final Cut is imho wel een goed album, maar kan qua muziek lang niet in de buurt komen bij Dark Side of the Moon. Dat vind ik nog steeds het beste album van Pink Floyd. Ge-wel-dig!
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 00:00 schreef webfreak het volgende:
[..]
Al is David een stuk coöperatiever dan Waters, die, vooral ten tijde van The Wall en Final Cut, het liefst alles zelf deed.
Burning bridges gives you so much more
Bovendien is Gilmour degene die niet een reünie wil na Live Aid. Als het aan Waters ligt zou dat zo gebeuren.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 19:50 schreef Gatenkaas het volgende:
[..]
The Dark Side of the Moon is overduidelijk een culminatie van alle goede elementen binnen de toenmalige prog-en psychedelische rock. The Final Cut is dat overduidelijk niet, maar inderdaad vooralsnog een goed album.
[..]
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Volgens mij is Gilmour iemand die redelijk wat kan hebben maar dingen niet snel vergeet.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 20:50 schreef Pinkerton het volgende:
[..]
Bovendien is Gilmour degene die niet een reünie wil na Live Aid. Als het aan Waters ligt zou dat zo gebeuren.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik snap 'em.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 20:54 schreef Sloggi het volgende:
[..]
Volgens mij is Gilmour iemand die redelijk wat kan hebben maar dingen niet snel vergeet.
Als je begrijpt wat ik bedoel.
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Gilmour en Mason hadden hun eigen geld in het maken van Momentary Lapse of Reason gestoken. Wright zou dan als officieel lid wel geld krijgen als het album wat opleverde terwijl hij er geen geld ingestoken had. Zoiets zou mij ook niet eerlijk lijken.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 19:50 schreef Gatenkaas het volgende:
Dat Gilmour een stuk coöperatiever was vind ik eigenlijk twijfelachtig. Ook hij liet weinig ruimte over voor Wright(eerst weer inhuren voordat Wright weer als officieel lid werd opgenomen). Daarentegen werd Wright eigenlijk voor hem wat Gilmour voor Waters was, de kleinere schrijfpartner.
Maar goed, als je dan toch een leider zou moeten aanwijzen, zou dat wat mij betreft Roger worden. In die periode werd toch (voor mij althans) de beste muziek gemaakt. En daar reken ik Dark Side of the Moon ook onder.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Van wat ik begrepen heb was AMLOR oorspronkelijk een solo-album van Gilmour.quote:Op donderdag 1 oktober 2009 21:27 schreef DrDurden het volgende:
[..]
Gilmour en Mason hadden hun eigen geld in het maken van Momentary Lapse of Reason gestoken. Wright zou dan als officieel lid wel geld krijgen als het album wat opleverde terwijl hij er geen geld ingestoken had. Zoiets zou mij ook niet eerlijk lijken.
quote:Maar goed, als je dan toch een leider zou moeten aanwijzen, zou dat wat mij betreft Roger worden. In die periode werd toch (voor mij althans) de beste muziek gemaakt. En daar reken ik Dark Side of the Moon ook onder.
Ook bij The Dark Side of the Moon nam Waters het leeuwendeel van de nummers voor zijn rekening, dus dat klopt inderdaad.
Burning bridges gives you so much more
Wat vinden jullie van de film van The Wall, dat is bij ons hier in het studentenhuis de absolute spacefilm numero uno.
Een fantastische beeldenstroom bij een fantastisch album.
Een fantastische beeldenstroom bij een fantastisch album.
A man said to the universe: 'Sir, I exist.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
'However', replied the universe. 'This fact has not created in me a sense of obligation.'
Ohja, wel redelijk psychedelisch maar ook redelijk donker. Ik weet niet of dat aan te raden is tijdens een trip.
Maar ik heb hem dan ook alleen maar nuchter bekeken; het is inderdaad een geweldige film.
Maar ik heb hem dan ook alleen maar nuchter bekeken; het is inderdaad een geweldige film.
Briljante film!
When you're strange, faces come out of the rain.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
Op woensdag 2 juni 2010 01:10 schreef Rucky het volgende: De verstandigste opmerking die ik in jaren op fok heb gelezen.
High Hopes wat een hele hele hele hele hele mooie is dat zeg
Vooral meesterlijk uitgevoerd door Gilmour in Concert
wat een hele hele hele hele hele mooie is dat zeg Vooral meesterlijk uitgevoerd door Gilmour in Concert
Ga morgen Live at Pompeii zien, maar wat raden jullie aan? De director's cut of het origineel concert van 1972? (origineel concert staat als extra op de dvd)
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Volgens mij wordt overal op het internet de director's cut verafschuwd en het originele concert verafgood.
Hmm oké. Dan het origineel maar, authenticiteit is iets wat ik wel kan appreciëren. Heb jij al een van beide gezien?quote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:10 schreef Siniti het volgende:
Volgens mij wordt overal op het internet de director's cut verafschuwd en het originele concert verafgood.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
De audio heb ik tig keer gehoord, het concert alleen fragmenten van youtubequote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:13 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Hmm oké. Dan het origineel maar, authenticiteit is iets wat ik wel kan appreciëren. Heb jij al een van beide gezien?
Ik schaam me een beetje
Hier trouwens de titel van eerste review op amazon.com
"5 stars for original film, 2 stars for "Director's Cut""
Bah, youtubequote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:15 schreef Siniti het volgende:
[..]
De audio heb ik tig keer gehoord, het concert alleen fragmenten van youtube
Ik schaam me een beetje
Ik post morgen iig wel wat ik er van vond, maar het zal wel positief zijn veronderstel ik. Is dit concert niet iets wat je als Pink Floyd fan moet gezien hebben? Het heeft iig toch die status dacht ik.Edit: Hmm oké, dan weet ik het zeker, origineel concert dus
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Yep, daarom schaam ik me ook een beetjequote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:18 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Bah, youtube
Edit: Hmm oké, dan weet ik het zeker, origineel concert dus
Nja, bekijk het dan eens zou ik zeggenquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:20 schreef Siniti het volgende:
[..]
Yep, daarom schaam ik me ook een beetje
Ben zeker benieuwd naar het concert.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Nadat jij me eraan heb herinnert staat ie in de downloadquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:20 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Nja, bekijk het dan eens zou ik zeggen
Haha, mooiquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:21 schreef Siniti het volgende:
[..]
Nadat jij me eraan heb herinnert staat ie in de download
Toch niet de 700MB versie, trouwens?
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Zit het grootste ding te zoeken die ik nog kan afspelen, want bluray doet et al niet op mijn pcquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:22 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Haha, mooi
Hahaquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:31 schreef Siniti het volgende:
[..]
Zit het grootste ding te zoeken die ik nog kan afspelen, want bluray doet et al niet op mijn pc
Heb hier een DVD rip van bijna 7 GB, lijkt me goed genoeg.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Inderdaad, maar die zal et bij mij niet doenquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:35 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Haha
Maar je kan hem toch branden?quote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:35 schreef Siniti het volgende:
[..]
Inderdaad, maar die zal et bij mij niet doen
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Net de bluray van de film 'The Wall' bekeken. Is ook echt wel geweldig
My soul is painted like the wings of butterflies
Ah oké, veel succes danquote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:37 schreef Siniti het volgende:
[..]
Das ook weer zo'n gezeik
Dingen die ik download wil ik op mijn pc zien, stuk minder werk
The Wall heb ik ook nog niet gezien, ook eens doen dan.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Ik als PF fan vind het echt een van de beste films die ik ooit heb gezien.quote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:39 schreef Arn0 het volgende:
[..]
Ah oké, veel succes dan
The Wall heb ik ook nog niet gezien, ook eens doen dan.
My soul is painted like the wings of butterflies
Die directors cut van Pompeii is inderdaad wel zo ontzetten waardeloos.
"We shall now tune our Mellotrons and attack culture once again"
TheGrandWazoo
Zelfmoord is een optie! Bazbo
Goed dat je zegt dat je fan bent anders had ik je uitgelachen.quote:Op zaterdag 3 oktober 2009 03:55 schreef scanman1 het volgende:
[..]
Ik als PF fan vind het echt een van de beste films die ik ooit heb gezien.
Hoianghuzhouhiuphoeginglau is goedemorgen, hoor ik Bassie en Adriaan al zingen; nou, ik versta d'r geen kút van!
(Superworm)
(Superworm)
Ik weet niet of je het nog hebt gelezen Siniti, maar je hoeft niet speciaal het origineel concert op te zoeken. De director's cut voldoet, bij de extra features staat het origineel concert.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Kzag et net bij deze torrent waar je de originele versie en de director's cut kon selecterenquote:Op maandag 12 oktober 2009 18:25 schreef Arn0 het volgende:
Ik weet niet of je het nog hebt gelezen Siniti, maar je hoeft niet speciaal het origineel concert op te zoeken. De director's cut voldoet, bij de extra features staat het origineel concert.
Ah oké. Vanavond ga ik het concert zien. Echt.quote:Op maandag 12 oktober 2009 18:34 schreef Siniti het volgende:
[..]
Kzag et net bij deze torrent waar je de originele versie en de director's cut kon selecteren
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Volgens mij is het probleem ook met de DC dat het geluid een aantal procent te snel loopt... zeker weten doe ik het niet.....
edit:
De laserdisc, VHS en DVD lopen allemaal zn 3-4% te snel
[ Bericht 22% gewijzigd door Ranja_Ranja op 12-10-2009 19:36:05 ]
edit:
De laserdisc, VHS en DVD lopen allemaal zn 3-4% te snel
[ Bericht 22% gewijzigd door Ranja_Ranja op 12-10-2009 19:36:05 ]
Dat heeft met PAL speedup te maken, PAL bestaat uit 25 beelden en film uit 24. Om dat goed te krijgen laten ze een film dus 4% sneller afspelen waardoor de muziek dus hoger en sneller afspeelt. Irritant als je de muziek goed kent, zeker bij iets als dit.quote:Op maandag 12 oktober 2009 19:26 schreef Ranja_Ranja het volgende:
Volgens mij is het probleem ook met de DC dat het geluid een aantal procent te snel loopt... zeker weten doe ik het niet.....
edit:
De laserdisc, VHS en DVD lopen allemaal zn 3-4% te snel
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
deze heb ik besteld en ben er helemaal gelukkig mee. aanradertje!quote:Op zondag 13 september 2009 22:25 schreef Gordijn het volgende:
Ik heb zelfs nog die ene gevonden:
[ afbeelding ]
op ebay.
De problemen zijn ook met NTSC. En bestond PAL ook al op Laserdisc?quote:Op maandag 12 oktober 2009 22:00 schreef DrDurden het volgende:
[..]
Dat heeft met PAL speedup te maken, PAL bestaat uit 25 beelden en film uit 24. Om dat goed te krijgen laten ze een film dus 4% sneller afspelen waardoor de muziek dus hoger en sneller afspeelt. Irritant als je de muziek goed kent, zeker bij iets als dit.
Verder heb ik het eigenlijk nooit gemerkt als ik Pompeii luisterde, totdat ik het las
NTSC zou dat probleem niet moeten hebben, die hebben 29.97 frames per seconde en gebruiken een ander proces om dat gelijk te trekken. PAL bestaat al sinds we in Europa televisie hebben (behalve in Frankrijkquote:Op dinsdag 13 oktober 2009 00:10 schreef Ranja_Ranja het volgende:
[..]
De problemen zijn ook met NTSC. En bestond PAL ook al op Laserdisc?
Verder heb ik het eigenlijk nooit gemerkt als ik Pompeii luisterde, totdat ik het las
) dus als je Laserdisc in deze regio uitgebracht is zal daar ook PAL speedup te merken zijn.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
Smoking Blues II is zo geweldig. Wel, het valt eigenlijk best mee maar het Smoking Blues-nummer vind ik zo mooi. 
Doet mij in ieder geval veel!
Doet mij in ieder geval veel!
Dat vind ik echt een van de beste PF bootlegsquote:Op donderdag 15 oktober 2009 03:22 schreef Gordijn het volgende:
Smoking Blues II is zo geweldig. Wel, het valt eigenlijk best mee maar het Smoking Blues-nummer vind ik zo mooi.
Doet mij in ieder geval veel!
Wat een vet weetje!quote:Op maandag 12 oktober 2009 22:00 schreef DrDurden het volgende:
[..]
Dat heeft met PAL speedup te maken, PAL bestaat uit 25 beelden en film uit 24. Om dat goed te krijgen laten ze een film dus 4% sneller afspelen waardoor de muziek dus hoger en sneller afspeelt. Irritant als je de muziek goed kent, zeker bij iets als dit.
Dat had ik nooit door!
onze website: www.circusparanoia.nl ,
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
onze muziek op www.myspace.com/circusparanoia
en http://www.last.fm/music/Circus+Paranoia
Het is iets dat als je het eenmaal weet, je het altijd doorkrijgt. Dat is het irritante ervan .
.
The last man on Earth sat in a room. There was a knock upon the door.
In London, ter promotie van de uitzending van het Dark Side Of The Moon optreden uit '94. Ziet er goed uit
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Vandaag de dvd Live at Pompeii gezien (Director's cut) vervelend dat ze er de hele tijd backstage opnames doorheen hebben gedaan maar DAMN wat speelt Gilmour geweldig goed gitaar bij Echoes en A Saucerful of Secrets morgen koop ik een vertsterker van 6000 watt en een microfoonstandaard en dan oefen ik net zo lang tot ik het kan naspelen op mn Stratocaster 
morgen koop ik een vertsterker van 6000 watt en een microfoonstandaard en dan oefen ik net zo lang tot ik het kan naspelen op mn Stratocaster
Je had het originele concert moeten zienquote:Op zondag 1 november 2009 19:05 schreef Jordiaantje het volgende:
Vandaag de dvd Live at Pompeii gezien (Director's cut) vervelend dat ze er de hele tijd backstage opnames doorheen hebben gedaan maar DAMN wat speelt Gilmour geweldig goed gitaar bij Echoes en A Saucerful of Secrets
Staat bij de extra's.
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Alleen zonde dat ie nooit meer Echoes zal spelen zonder Wrightquote:Op zondag 1 november 2009 19:16 schreef Gordijn het volgende:
Gilmour zou beter nog eens een tour doen, verdomme.
Dan moet ik daar zijn.
Liever Waters. Dé man van PF.quote:Op zondag 1 november 2009 19:16 schreef Gordijn het volgende:
Gilmour zou beter nog eens een tour doen, verdomme.
Dan moet ik daar zijn.
My soul is painted like the wings of butterflies
Ik heb het minder voor Waters.quote:
Ik kan het niet direct zo pinpointen maar hij straalt iets uit dat mij niet bevalt.
"Amused to death" was ook zo'n geweldig album. Ik ben echt in de eerste plaats Waters fan... Alles van PF van ná The final cut is ook veel minder interessant vind ik. Smaken verschillen.quote:Op maandag 2 november 2009 11:52 schreef Gordijn het volgende:
[..]
Ik heb het minder voor Waters.
Ik kan het niet direct zo pinpointen maar hij straalt iets uit dat mij niet bevalt.
My soul is painted like the wings of butterflies
Daar heb je ook helemaal gelijk in. Wat mij betreft vullen ze elkaar perfect aan: Waters schreef het meeste en zorgt voor een sombere sfeer, Gilmour wisselt dat af met zijn hogere stem en zijn fantastische gitaarwerk. Vooral dat gitaarwerk is wat mij betreft onmisbaar voor Pink Floyd, samen met de vaak donkere sfeer.quote:Op maandag 2 november 2009 19:33 schreef scanman1 het volgende:
[..]
. Alles van PF van ná The final cut is ook veel minder interessant vind ik. Smaken verschillen.
Solo zijn ze allebei gewoon niet goed, op wat uitzonderingen na. Dan heb ik het dus niet over solo-uitvoeringen van Floyd-nummers, maar over eigen werk.
Ik heb nog nooit een solo album beluisterd Zijn die solo albums van Syd Barrett wat?
Zijn die solo albums van Syd Barrett wat?
By hook or by crook, I'll be last in this book.
Dan moet je echt Amused to death luisteren .... en daarna ook The pros en cons of hitchhiking. Beide van Roger Waters.quote:Op maandag 2 november 2009 20:58 schreef Arn0 het volgende:
Ik heb nog nooit een solo album beluisterd
My soul is painted like the wings of butterflies
