Net terug van Lowlands... Ik keek heel erg naar de Arctic Monkeys uit, maar het viel een beetje tegen
De Alpha tent reageerde ook vrij tam, alleen het eerste vak en het gangpad zag ik zwaaiende handen en springende mensen.
Het lag allemaal zo zwaar op de hand, zo dreigend en melancholisch. Zelfs Fluorescent Adolescent had iets trietst over zich in plaats van grappig leedvermaak. En dan eindigen met 505...imho een nummer waar wanhoop uit spreekt. Wel een indrukwekkend einde, ook met de zanger die wegliep.
Wat ik wel verrassend vond was dat na een uptemo blokje met oa Brianstorm en Still take you home een mooi breekbaar moment zat met Cornerstone waarin Alex heel mooi en gevoelig zingt.
Al bij al gemengde gevoelens. Ze zijn nog zo jong, maar klinken nu alsof ze "gehard" zijn door het leven.