quote:
Op maandag 10 augustus 2009 04:01 schreef Rickow het volgende:Voor het ontstaan van het heelal was er geen ruimte, en geen tijd... HUH??!!
Wat moet ik me daar bij voorstellen??
Is het uit te leggen?
Ruimtetijd is in de algemene relativiteitstheorie een dynamisch iets. Mensen hebben eeuwen of zelfs millennia gedacht dat ruimtetijd een statisch toneel was waarop alles zich afspeelt. Einstein vond dat als je wat langer over de opmerkelijke eigenschappen van zwaartekracht nadenkt je zwaartekracht kunt beschrijven als ruimtetijd geometrie. Dit wordt beschreven via de Einsteinvergelijkingen
Die geometrie kan dan plaats en tijdsafhankelijk zijn, en daarmee wordt ruimtetijd dynamisch.
Je kunt nu op grote (kosmische!) schaal de ruimtetijd gaan oplossen voor het gehele universum, onder een paar aannames gebaseerd op metingen. Einstein verwachtte dat hieruit zou komen dat het universum op grote schaal statisch was; dat was het gangbare idee toendertijd. Men vond echter dat de ruimtetijd op kosmische schaal
met de tijd verandert.
Het bleek dat de ruimtetijd een begin had in de tijd, en wellicht ook weer een einde. Dat begin heeft echter een probleem: het is een zogenaamde fysische singulariteit. Dat wil zeggen dat de kromming daar oneindig wordt. Een axioma van de theorie stelt echter dat de geometrie zich altijd netjes moet gedragen. En dus is de theorie niet meer geldig.
Nou is zwaartekracht niet het enige beestje in dit hele gebeuren; ook het standaardmodel doet mee met haar 3 krachten. De hoop is dat als we het standaardmodel met de ART weten te verenigen, die singulariteiten heel mooi kunnen worden opgelost. Misschien kunnen we dan beter begrijpen wat er zich tijdens de oerknal afspeelde.
Maar zoals het er nu voor staat kunnen we weinig meer zeggen dan dat de ruimtetijd een begin had in de tijd. En dat is moeilijk voor te stellen, aangezien
alles wat je beschrijft in de natuurwetenschap zich in die ruimtetijd afspeelt. Maar als je toch een poging wilt doen, dan kun je inderdaad met die bolvoorbeelden komen