Ik ben net 18 geworden, tot nu toe gaat alles echt heel goed. Ik heb mijn VWO afgemaakt met hoge cijfers, heb redelijk veel vrienden en al ruim 7 maanden een super vriendin waar ik echt van hou.
Maar sinds het begin van de zomervakantie is alles kapot gegaan. Mijn moeder is plotseling overleden aan een hartinfarct en ik ben er achter gekomen dat mijn vader terminale longkanker heeft. Mijn vriendin heeft het uitgemaakt voor wat ik vind, een domme reden. Ik heb een hechte band met mijn broer waar ik alles aan vertel, maar over een maand gaat hij naar Berlijn toe om te studeren en zal hem dus 6 maanden niet zien.
Bovendien heb ik een drankprobleem. Ik begin altijd als ik wakker word aan het bier, tequilla of vodka. Waarom? Ik heb in dronken/aangeschoten toestand tenminste wat te doen, ik vergeet een beetje wat er allemaal is gebeurd. Ik word blij (of juist heel depressief) en de dagen gaan sneller voorbij. Maar de side-effects zijn ook duidelijk.. Ik ben mijn baan in de AH als teamleider kwijt omdat ik te vaak dronken op werk kwam en mijn vader en vrienden beginnen zich van me te distantieren.
Ik doe nu dus echt de hele dag niks, drink me alleen te pletter omdat ik veels te depressief ben en lig de helft van de tijd jankend op mijn bed.
Wat moet ik nou doen? ik weet zeker dat ik m'n leven ga verkloten als ik zo doorga. Mijn vader heeft niet lang meer om te leven en vanaf dan ben ik in m'n eentje. Ik heb geen familie die in Nederland woont en mijn broer zit over een maand Berlijn.
Ik ben gewoon echt bang
Help Hier kom je zelf niet uit.
Ga naar je huisarts, leg je problemen uit en laat je doorverwijzen naar een psycholoog of instantie die je verder kan helpen.
Stop er gelijk maar mee en zorg dat je vader trots op je is, zolang hij nog leeft!
Zoek echt onmiddellijk hulp!
[ Bericht 53% gewijzigd door Re op 06-08-2009 21:58:45 ]
quote:Ja, naar huisarts toe gaan. Sterkte TS.Op donderdag 6 augustus 2009 21:47 schreef Re het volgende:
trimbos, jellinek, zoek hulp! via je huisarts of gelijk er naar toe
Echt doen.
Niet langer wachten.
Er zijn mensen die je kunnen helpen. Dit is te zwaar voor je om alleen te dragen.
Begin bij je huisarts, die weet de adressen.
Verder vind ik het heel erg dat je zoveel verdriet mee moet maken, en leef erg met je mee.
[ Bericht 86% gewijzigd door Re op 06-08-2009 21:58:19 ]
quote:Moet je eerst naar de huisarts he.
quote:waar?Op donderdag 6 augustus 2009 21:57 schreef Jarno het volgende:
Wat is die relicrap opeens in topic als dit?
Sterkte.
Ik hoop dat je je snel weer kan herpakken.
Beter zoek je snel hulp via je huisarts voordat je finaal instort.
Doe het gewoon je hoeft je nergens voor te schamen, dit zijn de minder dingen van het leven maar als je hier door heen gebikkeld bent ben je een vent die op eigen benen staat en de wereld aan kan...
Hou je sterk gab, betere tijden zullen komen.
Stop met zuipen dat lost niets op, je voelt je daardoor alleen maar depressiever worden. Haal de band aan met je vader, voordat je er spijt van krijgt!
Good luck man!!!!
doe dingen
dokter ,psycholoog best leuk ,dinsdagmiddag 13.30 tot 14.00 uur en misschien groepsgesprekken .
weer die reut aanhoren van al die andere voor de dertigste keer .
Klinkt cru maar het merendeel moet je de tijd toch zelf invullen .
Ervaar je nieuwe dingen ben je toch even ergens anders met je gedachte .
probleem is ook een beetje ,je hoeft niks op het ogenblik als ik het juist heb.
Al heb je de verantwoording voor een/iets anders dan komt het voor jezelf ook weer op de rit .
Dan moet het wel heel erg zijn ja.
Zoek maar snel hulp
2) Kun je niet met je broer mee naar Berlijn?
3) Vind daar nieuw werk
4) Dan komt die vriendin vanzelf.
Zie het als een kans om een wending te maken die je anders niet aangedurfd had!
Face the reality en stop met drinken. Accepteer dat je moeder overleden is en je vader dat ook zal doen.
Klinkt misschien hard, maar het is de beste manier om erdoor heen te komen. Besteed zolang het nog kan de tijd met je vader. Uit het feit dat hij zich van je distantieert blijkt al dat hij het niet goed vind dat je aan de drank zit. Zorg nota bene dat je afleiding krijgt waardoor je niet aan de drank komt. Zoek vrienden op en probeer je baan als teamleider mss weer terug te verdienen. Ik neem aan dat je vanaf september ook ergens gaat studeren. Probeer je studie goed te volgen en goede relaties over te houden met de vrienden die je daar gaat maken. Uit je verhaal blijkt dat je niet veel steun van je vrienden krijgt, als je überhaupt al 'echte' vrienden hebt. Het feit dat je vriendin je verlaten heeft, heeft dat ook te maken met het feit dat je aan de drank zit? Zoja, dan mag je jezelf wel eens flink voor je hoofd slaan. Ze zal het niet zomaar uitgemaakt hebben omdat je aan de drank zat. Ze zal allerminst wel tegen je gezegd hebben dat ze het niet ok vind.
Ga als je goed nuchter bent eens bij jezelf na wat er allemaal gebeurd is, hoe jij er zelf op gereageerd hebt en wat het op langere termijn op zal leveren. Denk daarbij ook na over hoe het geweest zou zijn als je op een andere manier gereageerd zou hebben.
Ik wens je succes en sterkte met het verwerken van de recentelijke en toekomstige gebeurtenissen en het opbouwen van een stabiel bestaan.
Ps. Denk ook aan het feit dat je zeer waarschijnlijk meer familie hebt dan alleen je ouders en je broer. Ook zij zullen voor je klaar staan.
En wat al gezegd is; stop met drinken en zoek hulp. Voor het drinken en vooral voor het verwerken van de zooi die je op je bord hebt gekregen de laatste tijd. Ik kan er naast zitten, maar volgens mij zijn de dood van je moeder en de ziekte van je vader er namelijk de reden van. Dat zou voor mij in ieder geval voldoende zijn om me dood te willen zuipen op die leeftijd.
Dus zoek hulp zodat je daar mee om kunt gaan. En heel snel. Het liefst gisteren.
Verder veel steun toegewenst kerel. Als je uit wilt huilen kan dat hier, maar verder zul je dit toch echt zelf moeten doen.
quote:Dit dus...Op donderdag 6 augustus 2009 21:41 schreef teknomist het volgende:
Dat is zwaar klote man.
Zoek echt onmiddellijk hulp!
Je zou bijna zeggen dat je een goede reden hebt om aan de drank te zitten.. maar er is natuurlijk geen enkele goede reden... zeg maar..
ik hoop dat je hulp zoekt en deze vindt.. sterkte!
Ik heb alleen de indruk dat je vind dat je het alleen moet fixen. Forget it. Ga naar je vader, ga naar je broer en begin een gesprek. Zeg dat je stuk zit. Zoek een fijn familielid of wel een betrouwbare vriend op en zeg dat je stuk zit. Het lijkt me dat vooral je broer je steun kan zijn. Zelfde situatie. Hij kan er wellicht anders mee omgaan, maar niet iedereen is hetzelfde.
Nu zien ze je alleen maar als een zuipende klootzak, terwijl je gewoon te veel voor je kiezen hebt gehad.
Stop met de drank en zoek hulp, iedere vorm van hulp. En distantieer je niet van je vader en broer, laat dat niet gebeuren.
Ga wandelen, fietsen, beul je zelf af in de sportschool, boor mijn part. Fysieke beweging is een prima afleiding en bijna een chemischnoodzakelijke handeling. (Stofjes in je lichaam enzo)
quote:Dat dus! zoek een luisterend oor, dat scheelt zo onwijs veel! Dat kan ontzettend opluchten.Op vrijdag 7 augustus 2009 08:30 schreef jack4ya het volgende:
Ga naar je vader, ga naar je broer en begin een gesprek. Zeg dat je stuk zit. Zoek een fijn familielid of wel een betrouwbare vriend op en zeg dat je stuk zit.
Al denk ik dat het makkelijker is om met een buitenstaander te praten dan met iemand die je goed kent.
Lotgenotencontact? een vage kennis? een Fok!er uit de buurt?
Praat, jank en klaag totdat je er bij neervalt tegen die persoon... je bent een 18-jarige jongen die nu heel druk met zichzelf bezig moet zijn, niet met het verdriet vanuit je omgeving.
Knap jezelf een beetje op en ga een boodschapje doen.
Daarna zet je wat koffie/thee voor jezelf met een koekje/broodje.
Vervolgens ga je wandelen/hardlopen/fietsen wat dan ook... Liefst buiten, mooi weer is meegenomen, regen is ook lekker.
Na een douche ben je weer wat bij...
Klinkt allemaal heel lullig, maar probeer je te herpakken.
Begin met dag, stop met de alcohol, kom van je bed af.
Zie het desnoods als een verplichte dagbesteding, als een baan/school etc.
Maar doe het! En houd dat ook vol.
Dit zijn dingen die je onmiddelijk en vandaag al kan doen, als je hulp vragen nog niet aandurft. Maar je hebt álle recht om hulp te vragen aan wie dan ook. Doe dat dus.
quote:Nee. Ik vind het ook maar een vaag verhaal dat z'n broer over een maand doodleuk naar Berlijn gaat en z'n stervende vader en compleet naar de klote gaande broertje zomaar achterlaat. Wie doet dat nouOp maandag 10 augustus 2009 15:18 schreef Northside het volgende:
Ben ik dan de enige die dit verhaal in twijfel trekt?
quote:aandachttrekkerij dit verhaal van tsOp maandag 10 augustus 2009 15:18 schreef Northside het volgende:
Ben ik dan de enige die dit verhaal in twijfel trekt?
als je pa op sterven ligt ga je als broer niet je kleine broer alleen laten ,laat staan weg bij diegene die mogelijk kan sterven.
kan een mod ook even de titel veranderen naar: Mijn lever gaat kapot
quote:Nope. Heb zo mijn twijfels.Op maandag 10 augustus 2009 15:18 schreef Northside het volgende:
Ben ik dan de enige die dit verhaal in twijfel trekt?
Want een tijdje na zulke heftige dingen als jij hebt meegemaakt, is wel normaal hoor.
Maar na een maand of 2/3 moet je er zelf genoeg van hebben (van die alcohol dan).
quote:ik zeg psychiater.
quote:Want je kunt vanuit Berlijn niet gewoon terugkomen als het nodig is? Waarom zou iemand zijn eigen leven opschorten omdat een ander zijn leven niet op orde heeft... Ik zou die keuze waarschijnlijk ook zo gemaakt hebben.Op maandag 10 augustus 2009 15:33 schreef L0t.. het volgende:
[..]
Nee. Ik vind het ook maar een vaag verhaal dat z'n broer over een maand doodleuk naar Berlijn gaat en z'n stervende vader en compleet naar de klote gaande broertje zomaar achterlaat. Wie doet dat nou
quote:Ik zou mijn plannen even uitstellen ja, het is niet zo erg om eens een keer je eigen dingen opzij te zetten om een ander te helpen, notabene je vader en je broertje.Op maandag 17 augustus 2009 20:19 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Want je kunt vanuit Berlijn niet gewoon terugkomen als het nodig is? Waarom zou iemand zijn eigen leven opschorten omdat een ander zijn leven niet op orde heeft... Ik zou die keuze waarschijnlijk ook zo gemaakt hebben.
quote:rightOp maandag 17 augustus 2009 20:19 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Want je kunt vanuit Berlijn niet gewoon terugkomen als het nodig is? Waarom zou iemand zijn eigen leven opschorten omdat een ander zijn leven niet op orde heeft... Ik zou die keuze waarschijnlijk ook zo gemaakt hebben.
met een moeder die in Juni is overleden, een vader met terminale longkanker en een broertje die verkikkerd is aan opa's hoestdrankje. Doodleuk naar Berlijn ik trek dit verhaal zwaar in twijfel.
quote:Ik vind het nogal wat om broer te veroordelen, voor hetzelfde geld is dit zijn enige kans om 6 maanden in het buitenland te studeren, is alles doorgesproken met pa en accoord bevonden. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het absoluut met de posters hier eens dat TS hulp moet zoeken en liefst zo snel mogelijk. Maar ik zie echt niet in waarom dat broer daarvoor zou moeten 'boeten'...
[..]
Ik zou mijn plannen even uitstellen ja, het is niet zo erg om eens een keer je eigen dingen opzij te zetten om een ander te helpen, notabene je vader en je broertje.
Als het een grap is... flauw, ik houd er niet zo van. Dan ben ik maar goedgelovig
Ik zou graag weer wat van TS vernemen.