C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
Zoektocht naar Amundsen
OSLO - Ruim tachtig jaar na de verdwijning van de legendarische ontdekkingsreiziger en poolonderzoeker Roald Amundsen begint Noorwegen maandag een zoekactie naar zijn stoffelijk overschot. Dat is vrijdag bekendgemaakt door een van de organisatoren van de expeditie, de filmproductiemaatschappij Context TV.
De Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen doet een aantal observaties tijdens zijn succesvol verlopen zuidpool-expeditie in december 1911.
Twee schepen van de marine met geavanceerde apparatuur gaan bij Spitsbergen het gebied afzoeken waar Amundsen waarschijnlijk met zijn vliegtuig verongelukte. De Noor hielp in 1928 mee bij de zoektocht naar de vermiste Italiaan Umberto Nobile, die met zijn zeppelin Italia was verdwenen maar weer opdook.
Amundsen, geboren in 1872, bereikte op 14 december 1911 als eerste mens de Zuidpool.
OSLO - Ruim tachtig jaar na de verdwijning van de legendarische ontdekkingsreiziger en poolonderzoeker Roald Amundsen begint Noorwegen maandag een zoekactie naar zijn stoffelijk overschot. Dat is vrijdag bekendgemaakt door een van de organisatoren van de expeditie, de filmproductiemaatschappij Context TV.
De Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen doet een aantal observaties tijdens zijn succesvol verlopen zuidpool-expeditie in december 1911.
Twee schepen van de marine met geavanceerde apparatuur gaan bij Spitsbergen het gebied afzoeken waar Amundsen waarschijnlijk met zijn vliegtuig verongelukte. De Noor hielp in 1928 mee bij de zoektocht naar de vermiste Italiaan Umberto Nobile, die met zijn zeppelin Italia was verdwenen maar weer opdook.
Amundsen, geboren in 1872, bereikte op 14 december 1911 als eerste mens de Zuidpool.
De pessimist ziet het duister in de tunnel
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
De optimist ziet het licht aan het eind van de tunnel
De realist ziet de trein komen
De machinist ziet drie idioten in het spoor staan....
21-08-2009
Obus uit WOII gevonden op landingsbaan Sint-Petersburg
Op de luchthaven Pulkovo in het Russische Sint-Petersburg is een obus uit de Tweede Wereldoorlog ontdekt tijdens werken aan de start- en landingsbaan. Ontmijners maakten het oorlogstuig onschadelijk.
Sint-Petersburg, toen nog Leningrad, werd tussen september 1941 en januari 1944 door nazitroepen bezet. De bezetting kostte aan honderdduizenden mensen het leven. In de buurt van waar nu de luchthaven ligt werd indertijd hevig gevochten. (belga/bdr)
(HLN)
Obus uit WOII gevonden op landingsbaan Sint-Petersburg
Op de luchthaven Pulkovo in het Russische Sint-Petersburg is een obus uit de Tweede Wereldoorlog ontdekt tijdens werken aan de start- en landingsbaan. Ontmijners maakten het oorlogstuig onschadelijk.
Sint-Petersburg, toen nog Leningrad, werd tussen september 1941 en januari 1944 door nazitroepen bezet. De bezetting kostte aan honderdduizenden mensen het leven. In de buurt van waar nu de luchthaven ligt werd indertijd hevig gevochten. (belga/bdr)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
het Duitse leger heeft Sint Petersburg nooit kunnen innemen, ondanks een verschrikkelijke lange en hevige belegering, daarbij hebben ze de stad flink beschoten, die obus zal daarvan misschien het bewijs kunnen zijnquote:Op zaterdag 22 augustus 2009 03:10 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
21-08-2009
Obus uit WOII gevonden op landingsbaan Sint-Petersburg
Op de luchthaven Pulkovo in het Russische Sint-Petersburg is een obus uit de Tweede Wereldoorlog ontdekt tijdens werken aan de start- en landingsbaan. Ontmijners maakten het oorlogstuig onschadelijk.
Sint-Petersburg, toen nog Leningrad, werd tussen september 1941 en januari 1944 door nazitroepen bezet. De bezetting kostte aan honderdduizenden mensen het leven. In de buurt van waar nu de luchthaven ligt werd indertijd hevig gevochten. (belga/bdr)
(HLN)
http://www.nos.nl/nosjour(...)30809_paus_boek.htmlquote:'Zelfs de ergste pausen hadden vaak goede redenen' 23-08-09
Door redacteur Lambert Teuwissen
"Het is 2000 jaar bijzondere geschiedenis. Als je gelooft dat de Heilige Geest de paus leidt, dan is het pausdom op deze manier gestuurd; door de handelingen van feilbare mensen, die het in verschillende richtingen hebben gevoerd."
Roger Collins weet waar hij het over heeft. In zijn lijvige boek 'Sleutelbewaarders' leidt de Britse historicus zijn lezers door die twintig eeuwen oorlog, intriges, leugens en geloof, met veel oog voor de soms al te wereldse afwegingen die ten grondslag lagen aan de politiek van Jezus’ plaatsvervanger op aarde.
"Het was voornamelijk een kwestie van wat je weg moest laten", lacht Collins, die een nog dikker boek bij zijn uitgever had ingeleverd. "Je kunt al vele mensenlevens lang schrijven over slechts een deel van deze geschiedenis." Dat komt mede omdat de verhalen over de pauselijke levens in de loop der eeuwen werden aangevuld met legendes, propaganda, roddels en achterklap.
Collins noemt als voorbeeld Johannes XII, een van de meest notoire pausen uit de Middeleeuwen. "Hij werd afgeschilderd als iemand die gokte, vloekte, zelfs diakenen castreerde. Iemand die met de maîtresse van zijn vader sliep en uiteindelijk stierf tijdens seks met een getrouwde vrouw."
"Maar al deze verhalen komen van een auteur in dienst van keizer Otto I, die een conflict had met de paus. Het is dus een kwestie van propaganda."
Maîtresse als Maria
Ook over de Borgia-paus, Alexander VI, berucht om zijn nepotisme en zucht naar macht, oordeelt Collins verrassend mild. "Het is vaak zo dat je bij de pausen waarover de ergste verhalen de ronde doen, toch goede redenen kunt vinden waarom ze zich zo gedroegen. Ze waren niet zo slecht als dat ze werden afgeschilderd. Vaak werden ze verketterd door hun opvolgers, of anderen die belang hadden bij hun slechte naam."
Zo was Alexander een Spanjaard in een door Italianen overheerste curie. Geen wonder dat hij zijn eigen mensen op belangrijke posities wilde hebben.
En diens woeste liefdesleven dan? Alexander verfraaide zijn slaapkamer zelfs met een schilderij waarop hij een Maria vereerde waarvoor een van zijn geliefden model had gestaan. "Zie het maar als een soort familiefoto. Hij was een vriendelijke huisvader, die erg gesteld was op zijn vrouwen en kinderen."
Afwachten
Over de meer moderne pausen moet Collins noodgedwongen zijn oordeel uitstellen. Over bijvoorbeeld oorlogspaus Pius XII wacht hij net als zoveel anderen op de opening van de archieven van het Vaticaan ("Wanneer dat ook moge zijn."). In het geval van Johannes Paulus II is het gewoon nog te kort geleden om een goed oordeel te vellen.
Collins haalt twee Middeleeuwse pausen aan om uit te leggen wat hij bedoelt: Gregorius de Grote en Innocentius III. Allebei belangrijk, maar met een totaal verschillende erfenis. "Gregorius geldt als een groot voorbeeld voor veel pausen. Hij liet ons het model na van leiderschap door dienstbaarheid. Innocentius III wordt vaak genoemd als de belangrijkste Middeleeuwse paus, maar hij was vooral belangrijk in zijn eigen tijd. Het is afwachten of Johannes Paules II een Gregorius of een Innocentius zal zijn."
Toekomst
Wil hij een gokje wagen? "Ik weet zeker dat Johannes Paulus II populair zal blijven en heilig verklaard zal worden, maar wat zijn beleid betreft denk ik dat het pausdom in de komende decennium weg moet van zo’n autoritaire style en meer compromissen zal moeten sluiten met de moderne wereld."
"Hoe snel dat zal gebeuren? Een hoop hangt af van het volgende conclaaf. Benedictus werd gekozen omdat hij continuïteit vertegenwoordigde in een tijd dat men niet precies wist welke kant men uit wilde. Het volgende conclaaf zal cruciaal zijn wat betreft de richting van het pausdom."
"Ongetwijfeld zal de paus en de curie dan overigens zeggen dat er helemaal geen verandering plaatsvind, maar zo doet men het al 2000 jaar: zeggen dat alles hetzelfde blijft."
Roger Collins - Sleutelbewaarders: De geschiedenis van de pausdom van Petrus tot Benedictus XVI - Bert Bakker - 9789035131521 - ¤34,95
24-08-2009
Tuinman vindt tand van mammoet op golfbaan
Een tuinman van een golfclub in Michigan heeft een 10.000 jaar oude tand van een mammoet gevonden. Het ding woog ruim 4,5 kilo. Dat meldt The Grand Rapids Press.
Hevige regens
Patrick Walker struikelde haast over de mammoettand. De man van het groenonderhoud vermoedt dat het fossiel is komen bloot te liggen na de recente hevige regens in de regio.
Nog restanten
Een wetenschapper heeft intussen al bevestigd dat het wel degelijk om een tand van een uitgestorven olifantachtige gaat. In de buurt heeft hij inmiddels nog restanten van het enorme beest gevonden. (eb)
(HLN)
Tuinman vindt tand van mammoet op golfbaan
Een tuinman van een golfclub in Michigan heeft een 10.000 jaar oude tand van een mammoet gevonden. Het ding woog ruim 4,5 kilo. Dat meldt The Grand Rapids Press.
Hevige regens
Patrick Walker struikelde haast over de mammoettand. De man van het groenonderhoud vermoedt dat het fossiel is komen bloot te liggen na de recente hevige regens in de regio.
Nog restanten
Een wetenschapper heeft intussen al bevestigd dat het wel degelijk om een tand van een uitgestorven olifantachtige gaat. In de buurt heeft hij inmiddels nog restanten van het enorme beest gevonden. (eb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.knack.be/nieuw(...)e38409.html#reactiesquote:Hitler gokte verkeerd
25/08/2009 13:00
Op 1 september 1939 om kwart voor vijf 's ochtends rolden Duitse tanks Polen binnen. "Adolf Hitler gokte dat Engeland en Frankrijk niet zouden willen sterven voor Danzig", zegt historicus Alain Colignon. "Maar hij gokte verkeerd."
De Duitsers hadden de aanval goed voorbereid. De hele zomer van 1939 dreven ze de spanning gestaag op en na het 21e opgezette grensincident liet Adolf Hitler de Duitse tanks op 1 september om kwart voor vijf 's ochtends Polen binnenrijden.
Hitler had niet meteen de bedoeling om met de aanval op Polen een wereldoorlog te ontketenen, denkt Alain Colignon van het Studie- en Documentatiecentrum Oorlog en Hedendaagse Maatschappij (SOMA). "Hij gokte dat de westerse geallieerden geen oorlog zouden riskeren voor Polen. Hij probeerde ze daarna ook nog tot een tweede conferentie van München te bewegen, waarop ze de annexatie van een goed deel van Polen wel weer zouden aanvaarden. Hij dacht dat ze niet zouden willen sterven voor Danzig en een corridor die Oost-Pruisen zou verbinden met het Duitse moederland."
Maar Engeland en Frankrijk reageerden niet zoals Hitler dacht: op 3 september verklaarden ze Duitsland toch de oorlog. Anders dan in München een jaar eerder begrepen Neville Chamberlain en Edouard Daladier dat de honger van Hitler niet te stillen was. Dat het hem om meer ging dan de vereniging van alle Duitstaligen binnen één grens. Ze waren alle vertrouwen in hem kwijt.
Oorlog voorkomen?
Hitler van zijn kant had de indruk dat hij met het Niet-aanvalspact met de Sovjet-Unie van 23 augustus zogoed als groen licht kreeg om Polen te annexeren. "Plotseling was Duitsland niet meer het land dat was omsingeld, maar Polen", zegt Alain Colignon. "Dat Stalin een pact sloot met Hitler kwam in het Westen aan als een donderslag bij heldere hemel. Engeland en Frankrijk praatten namelijk zelf al een tijd met de Sovjet-Unie en Polen over een verdrag. Maar die gesprekken schoten niet op. Polen wou in geen enkel geval Sovjettroepen op zijn grondgebied toelaten, ook niet als het door Duitsland zou worden aangevallen. Bovendien voelde Stalin zich door de westerse geallieerden onheus behandeld omdat ze hem een jaar eerder niet bij de gesprekken in München hadden betrokken. Het wantrouwen was groot, aan de twee kanten. Stalin vreesde ook dat Engeland en Frankrijk zouden proberen om het Duitse imperialisme naar het Oosten te keren, tegen hem. Kringen in Parijs en Londen dachten ook in die richting."
Had een verdrag tussen Engeland, Frankrijk, de Sovjet-Unie en Polen in 1939 een oorlog kunnen voorkomen? Colignon: "Ongetwijfeld. Voor zo een bondgenootschap zou Duitsland zijn terug geschrikt."
Hubert Van Humbeeck
23-08-2009
Landing van vliegende dino gevonden
Uniek moment van paar tellen voor eeuwigheid vastgelegd in kalksteen
Hoe vliegende dino’s (pterosauriërs) landden was tot op heden een raadsel. Dit is nu opgelost door de vondst van een heus landingsspoor in zuidwest Frankrijk. Honderdvijftig miljoen jaar geleden landde het dier op twee poten, toen een paar hupjes en vervolgens naar de looppas. Dit lijkt op de manier van veel huidige vogels.
Hoe fossiele dieren hebben bewogen is vaak een raadsel, want het dier is immers versteend. Toch kunnen wetenschappers soms reconstrueren hoe ze zich manoeuvreerden. Dat geldt zelfs voor de uitgestorven pterosauriërs (vliegende dino’s). Een gloednieuw onderzoek van de Fransman Jean-Michel Mazin (Universiteit van Lyon) en collega’s laat een landingsbaan van zo’n pterosauriër zien middels een publikatie in Proceedings of the royal society B. De afdrukken van de poten zijn ongeveer 150 miljoen jaar geleden gezet in wat nu zuidwest Frankrijk is. Het is de eerste landing van een pterosauriër die ooit gevonden is. Qua neerzetten van de poten lijkt de landing op die van veel huidige vogels. Ook toont de vondst aan dat pterosauriërs zeer geavanceerde vliegers waren.
Links de afdrukken in de versteende kalkmodder en rechts de reconstructie van de pootafdrukken. LP staat voor linkerachterpoot, RP staat voor rechterachterpoot, LM is de linkervoorpoot en RM de rechtervoorpoot. De nummers achter de lettercode geven de volgorde van neerzetten van de poten na de landing aan. © Kevin Padian
De landing
Bovenstaande afbeelding laat zien dat de pterosauriër met de achterpoten neerkwam, maar nog niet direct stilstond. Dat is de zien aan het lange nagelspoor dat feitelijk een sleepspoor is bij het begin van een waarschijnlijk hupje op weg naar de tweede stap. Bij de tweede stap komen ook de voorpoten, die halverwege de vleugels zaten, voor het eerste op de grond terecht. Ook bij de derde set stappen staan de poten nog naast elkaar. Hierna begin de pterosauriër met lopen: eerst met de rechter, daarna met de linker.
Meer gesteente met afdrukken van dit spoor zijn niet bewaard gebleven: vanaf de vierde set stappen heeft een kleine breuk de verdere stappen vernield. Ook achter de eerste afdrukken zijn geen andere gevonden. Dit bewijst inderdaad dat LP0 en RP0 de eerste afdrukken zijn van de landing. Speciale vleugels hielpen waarschijnlijk bij het afremmen in de lucht vlak voor de landing. Deze pterosauriër was dus heel behendig.
Een (kortstaart)pterosauriër zet het op een lopen. © Kevin Padian
.Vergelijk met huidige vogels
De landingsbaan is anders dan de rennende landing van sommige huidige eenden, zee- en kustvogels. De manier van landen is waarschijnlijk wél hetzelfde als die van veel andere vogels die in de lucht vlak boven de grond al bijna stilstaan en dan ook met twee poten landen. Bij zo’n soort landing ontstaat een vergelijkbaar landingsspoor als bij die van de pterosauriër.
Pterosauriërs
De pterosauriërs leefden vanaf ongeveer 220 miljoen jaar geleden. Ze stierven rondom de Krijt-Tertiair grens (66 miljoen jaar geleden) uit toen ook de dinosauriërs over de rand van extinctie werden gedreven. De ‘oervogels’ waren verwant aan de dinosauriërs. Vanaf 150 miljoen jaar geleden ontstonden de huidige vogels.
De lengte van de pterosauriërs varieerde van kleiner dan 50 cm tot een spanwijdte van ongeveer 10 m. De pterosauriër uit de studie was een kleintje van de onderorde van de pterodactylussen, oftewel de kortstaartpterosauriërs. De pootafdruk is slechts 5 cm in de lengte. De pterosauriër kan daarom een niet veel grotere spanwijdte hebben gehad dan 1 m.
De vliegende reus Quetzalcoatlus northropi kon een spanwijdte van 10 meter bereiken. Hier op vier poten op zoek naar kleine dinosauriërs (volgens deze reconstructie). © Mark Witton
Meer sporen
De loopsporen zijn zeer goed bewaard in de kalkmodder van een lagune-achtige omgeving ongeveer 150 miljoen jaar geleden. De modder droogde snel uit gezien de krimpscheuren in het gesteente. Bovenop de modderlaag bevindt zich een laagje met nog fijner sediment. Daarin blijven de sporen het beste bewaard nadat een afdekkende laag de sporen heeft afgesloten.
Er is namelijk niet alleen een landingsspoor van een pterosauriër gevonden. In de loop van de afgelopen decennia vonden paleontologen honderden ‘normale’ loopsporen van pissebedachtigen, schildpadden, krokodillen, dinosauriërs, en vele pterosauriërs. De locatie heet dan ook met recht ‘pterosauriërstrand’. Het voormalige strand is al veel bestudeerd, maar geeft blijkbaar nog steeds verrassingen prijs. In de toekomst een spoor van een opstijgende pterosauriër?
Een fossiele pterosauriër (Pterodactylus kochi) van ongeveer dezelfde tijdsperiode als de landingspootafdrukken. © Creative Commons
.Referentie:
Mazin et al., 2009. First record of a pterosaur landing trackway. Proceedings of the royal society B (online publikatie)
(Kennislink)
Landing van vliegende dino gevonden
Uniek moment van paar tellen voor eeuwigheid vastgelegd in kalksteen
Hoe vliegende dino’s (pterosauriërs) landden was tot op heden een raadsel. Dit is nu opgelost door de vondst van een heus landingsspoor in zuidwest Frankrijk. Honderdvijftig miljoen jaar geleden landde het dier op twee poten, toen een paar hupjes en vervolgens naar de looppas. Dit lijkt op de manier van veel huidige vogels.
Hoe fossiele dieren hebben bewogen is vaak een raadsel, want het dier is immers versteend. Toch kunnen wetenschappers soms reconstrueren hoe ze zich manoeuvreerden. Dat geldt zelfs voor de uitgestorven pterosauriërs (vliegende dino’s). Een gloednieuw onderzoek van de Fransman Jean-Michel Mazin (Universiteit van Lyon) en collega’s laat een landingsbaan van zo’n pterosauriër zien middels een publikatie in Proceedings of the royal society B. De afdrukken van de poten zijn ongeveer 150 miljoen jaar geleden gezet in wat nu zuidwest Frankrijk is. Het is de eerste landing van een pterosauriër die ooit gevonden is. Qua neerzetten van de poten lijkt de landing op die van veel huidige vogels. Ook toont de vondst aan dat pterosauriërs zeer geavanceerde vliegers waren.
Links de afdrukken in de versteende kalkmodder en rechts de reconstructie van de pootafdrukken. LP staat voor linkerachterpoot, RP staat voor rechterachterpoot, LM is de linkervoorpoot en RM de rechtervoorpoot. De nummers achter de lettercode geven de volgorde van neerzetten van de poten na de landing aan. © Kevin Padian
De landing
Bovenstaande afbeelding laat zien dat de pterosauriër met de achterpoten neerkwam, maar nog niet direct stilstond. Dat is de zien aan het lange nagelspoor dat feitelijk een sleepspoor is bij het begin van een waarschijnlijk hupje op weg naar de tweede stap. Bij de tweede stap komen ook de voorpoten, die halverwege de vleugels zaten, voor het eerste op de grond terecht. Ook bij de derde set stappen staan de poten nog naast elkaar. Hierna begin de pterosauriër met lopen: eerst met de rechter, daarna met de linker.
Meer gesteente met afdrukken van dit spoor zijn niet bewaard gebleven: vanaf de vierde set stappen heeft een kleine breuk de verdere stappen vernield. Ook achter de eerste afdrukken zijn geen andere gevonden. Dit bewijst inderdaad dat LP0 en RP0 de eerste afdrukken zijn van de landing. Speciale vleugels hielpen waarschijnlijk bij het afremmen in de lucht vlak voor de landing. Deze pterosauriër was dus heel behendig.
Een (kortstaart)pterosauriër zet het op een lopen. © Kevin Padian
.Vergelijk met huidige vogels
De landingsbaan is anders dan de rennende landing van sommige huidige eenden, zee- en kustvogels. De manier van landen is waarschijnlijk wél hetzelfde als die van veel andere vogels die in de lucht vlak boven de grond al bijna stilstaan en dan ook met twee poten landen. Bij zo’n soort landing ontstaat een vergelijkbaar landingsspoor als bij die van de pterosauriër.
Pterosauriërs
De pterosauriërs leefden vanaf ongeveer 220 miljoen jaar geleden. Ze stierven rondom de Krijt-Tertiair grens (66 miljoen jaar geleden) uit toen ook de dinosauriërs over de rand van extinctie werden gedreven. De ‘oervogels’ waren verwant aan de dinosauriërs. Vanaf 150 miljoen jaar geleden ontstonden de huidige vogels.
De lengte van de pterosauriërs varieerde van kleiner dan 50 cm tot een spanwijdte van ongeveer 10 m. De pterosauriër uit de studie was een kleintje van de onderorde van de pterodactylussen, oftewel de kortstaartpterosauriërs. De pootafdruk is slechts 5 cm in de lengte. De pterosauriër kan daarom een niet veel grotere spanwijdte hebben gehad dan 1 m.
De vliegende reus Quetzalcoatlus northropi kon een spanwijdte van 10 meter bereiken. Hier op vier poten op zoek naar kleine dinosauriërs (volgens deze reconstructie). © Mark Witton
Meer sporen
De loopsporen zijn zeer goed bewaard in de kalkmodder van een lagune-achtige omgeving ongeveer 150 miljoen jaar geleden. De modder droogde snel uit gezien de krimpscheuren in het gesteente. Bovenop de modderlaag bevindt zich een laagje met nog fijner sediment. Daarin blijven de sporen het beste bewaard nadat een afdekkende laag de sporen heeft afgesloten.
Er is namelijk niet alleen een landingsspoor van een pterosauriër gevonden. In de loop van de afgelopen decennia vonden paleontologen honderden ‘normale’ loopsporen van pissebedachtigen, schildpadden, krokodillen, dinosauriërs, en vele pterosauriërs. De locatie heet dan ook met recht ‘pterosauriërstrand’. Het voormalige strand is al veel bestudeerd, maar geeft blijkbaar nog steeds verrassingen prijs. In de toekomst een spoor van een opstijgende pterosauriër?
Een fossiele pterosauriër (Pterodactylus kochi) van ongeveer dezelfde tijdsperiode als de landingspootafdrukken. © Creative Commons
.Referentie:
Mazin et al., 2009. First record of a pterosaur landing trackway. Proceedings of the royal society B (online publikatie)
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-08-2009
Bijbelse Gigal ontdekt in Israel?
Bij een archeologische expeditie van de universiteit van Haifa is in Israël in de vallei van de Jordaan de grootste kunstmatig gemaakte grot van het land gevonden. Professor Adam Zertal, hoofd van de archeologische expeditie, weet dat er rekening gehouden moet worden met het feit dat deze grot oorspronkelijk een steengroeve - maar dan wel uniek in zijn soort - was, die teruggaat tot de Romeinse en Byzantijnse tijden. Maar in de grot werden gegraveerde kruisvormen en andere vreemde symbolen ontdekt waardoor men denkt dat de grot wel eens een oud klooster kon geweest zijn. Volgens Zertal is deze grot 'Galgala', een plaats die aangeduid is op de historische Madaba mozaïek.
De enorme ondergrondse ruimte bevindt zich op 4 kilometer ten noorden van Jericho en is circa 100 meter lang en 40 meter breed. Het is het grootste ondergrondse 'gat' door mensen gemaakt dat ooit in Israël is gevonden. Zoals met de meeste ontdekkingen van zijn soort hult de grot zich in geheimzinnigheid en deze keer gebeurde dat nog vóór men binnen was.
Zertal: "Wanneer we bij de ingang van de grot aankwamen werden we door twee bedoeïenen benaderd. Ze waarschuwden ons om niet naar binnen te gaan omdat de grot behekst is en bewaakt wordt door wolven en hyena's. Toen ik samen met enkele collega's naar binnen ging werden we verrast door een indrukwekkende ondergrondse structuur waarvan het plafond door 22 pijlers gedragen werd. We ontdekten 32 kruisvormige tekens op de pijlers, een gegraveerde inscriptie die veel wegheeft van een zodiak, Romeinse letters en een ets die lijkt op een wimpel van een Romeins Legioen. In de pijlers ontdekten we ook insnijdingen die gebruikt kunnen geweest zijn om olielampen te plaatsen en gaten waar de dieren - die de uitgehakte stenen versjouwden - waarschijnlijk werden aan vastgebonden."
Het plafond van de ondergrondse ruimte is 3 meter hoog, maar was oorspronkelijk waarschijnlijk ongeveer 4 meter hoog. Volgens Zertal dateren de gevonden keramische voorwerpen en de etsen op de pijlers in de grot uit 1 tot 600 na Christus. Het oorspronkelijke doel van de grot moet een steengroeve geweest zijn die 400 tot 500 jaar operationeel was. Maar andere bevindingen wijzen er met zekerheid op dat de plaats ook voor andere doeleinden, zoals een klooster en mogelijk als schuilplaats, gebruikt geweest is.
De belangrijkste vraag die bij het ontdekken van de grot oprees was in de eerste plaats waarom de steengroeve zich onder de grond bevond. Alle steengroeven die we kennen liggen boven de grond. Graven en hakken onder de oppervlakte vereist extreme inspanningen om de zware stenen naar de oppervlakte te verplaatsen. Dus is de vraag: waarom?
Het antwoord op deze mysterieuze vraag is volgens Zertal af te lezen op de beroemde Madaba-kaart. Deze in Jordanië gevonden Byzantijnse mozaïekkaart is de oudste kaart van Israël. Jeruzalem en de vallei van de Jordaan staan er met grote precisie op afgebeeld. Net naast de Griekse inscriptie 'Dodekaliton', wat 'twaalf stenen' betekent, staat de plaats Galgala afgebeeld. De afstand op de Madaba mozaïek van Galgala tot Jericho komt precies overeen met de afstand van de grot tot de stad. Op de Madaba mozaïek is naast Dodekaliton ook een kerk te zien en... er zijn twee kerken in de nabije omgeving van de grot.
Volgens Zertal stelt de hypothese dat de betekenis van 'twaalf stenen' betrekking had op de Bijbelse verzen beschreven in het Oude Testament:
Jozua 4,1-3: "Toen het volk de Jordaan was overgestoken, sprak de heer tot Jozua: ‘Zoek twaalf mannen uit, van iedere stam één, en geef hun deze opdracht: Haal twaalf stenen uit de Jordaan, van de plek waar de voeten van de priesters hebben gestaan. Breng ze naar deze kant en leg ze op de plaats waar vannacht uw kamp staat.’" Jozua 4, 20: "De twaalf stenen die zij uit de Jordaan hadden meegenomen, stelde Jozua op bij Gilgal"
Zertal zegt dat de beschrijving ook een verwijzing naar de ondergrondse steengroeve kan zijn die de Byzantijnen identificeerden als Gigal. "In Romeinse tijden was het gebruikelijk om tempels te bouwen met stenen die van heilige plaatsen kwamen. Als onze hypothese klopt, dan hebben we het Bijbelse Gigal gevonden," aldus de professor.
(Grenswetenschap)
Bijbelse Gigal ontdekt in Israel?
Bij een archeologische expeditie van de universiteit van Haifa is in Israël in de vallei van de Jordaan de grootste kunstmatig gemaakte grot van het land gevonden. Professor Adam Zertal, hoofd van de archeologische expeditie, weet dat er rekening gehouden moet worden met het feit dat deze grot oorspronkelijk een steengroeve - maar dan wel uniek in zijn soort - was, die teruggaat tot de Romeinse en Byzantijnse tijden. Maar in de grot werden gegraveerde kruisvormen en andere vreemde symbolen ontdekt waardoor men denkt dat de grot wel eens een oud klooster kon geweest zijn. Volgens Zertal is deze grot 'Galgala', een plaats die aangeduid is op de historische Madaba mozaïek.
De enorme ondergrondse ruimte bevindt zich op 4 kilometer ten noorden van Jericho en is circa 100 meter lang en 40 meter breed. Het is het grootste ondergrondse 'gat' door mensen gemaakt dat ooit in Israël is gevonden. Zoals met de meeste ontdekkingen van zijn soort hult de grot zich in geheimzinnigheid en deze keer gebeurde dat nog vóór men binnen was.
Zertal: "Wanneer we bij de ingang van de grot aankwamen werden we door twee bedoeïenen benaderd. Ze waarschuwden ons om niet naar binnen te gaan omdat de grot behekst is en bewaakt wordt door wolven en hyena's. Toen ik samen met enkele collega's naar binnen ging werden we verrast door een indrukwekkende ondergrondse structuur waarvan het plafond door 22 pijlers gedragen werd. We ontdekten 32 kruisvormige tekens op de pijlers, een gegraveerde inscriptie die veel wegheeft van een zodiak, Romeinse letters en een ets die lijkt op een wimpel van een Romeins Legioen. In de pijlers ontdekten we ook insnijdingen die gebruikt kunnen geweest zijn om olielampen te plaatsen en gaten waar de dieren - die de uitgehakte stenen versjouwden - waarschijnlijk werden aan vastgebonden."
Het plafond van de ondergrondse ruimte is 3 meter hoog, maar was oorspronkelijk waarschijnlijk ongeveer 4 meter hoog. Volgens Zertal dateren de gevonden keramische voorwerpen en de etsen op de pijlers in de grot uit 1 tot 600 na Christus. Het oorspronkelijke doel van de grot moet een steengroeve geweest zijn die 400 tot 500 jaar operationeel was. Maar andere bevindingen wijzen er met zekerheid op dat de plaats ook voor andere doeleinden, zoals een klooster en mogelijk als schuilplaats, gebruikt geweest is.
De belangrijkste vraag die bij het ontdekken van de grot oprees was in de eerste plaats waarom de steengroeve zich onder de grond bevond. Alle steengroeven die we kennen liggen boven de grond. Graven en hakken onder de oppervlakte vereist extreme inspanningen om de zware stenen naar de oppervlakte te verplaatsen. Dus is de vraag: waarom?
Het antwoord op deze mysterieuze vraag is volgens Zertal af te lezen op de beroemde Madaba-kaart. Deze in Jordanië gevonden Byzantijnse mozaïekkaart is de oudste kaart van Israël. Jeruzalem en de vallei van de Jordaan staan er met grote precisie op afgebeeld. Net naast de Griekse inscriptie 'Dodekaliton', wat 'twaalf stenen' betekent, staat de plaats Galgala afgebeeld. De afstand op de Madaba mozaïek van Galgala tot Jericho komt precies overeen met de afstand van de grot tot de stad. Op de Madaba mozaïek is naast Dodekaliton ook een kerk te zien en... er zijn twee kerken in de nabije omgeving van de grot.
Volgens Zertal stelt de hypothese dat de betekenis van 'twaalf stenen' betrekking had op de Bijbelse verzen beschreven in het Oude Testament:
Jozua 4,1-3: "Toen het volk de Jordaan was overgestoken, sprak de heer tot Jozua: ‘Zoek twaalf mannen uit, van iedere stam één, en geef hun deze opdracht: Haal twaalf stenen uit de Jordaan, van de plek waar de voeten van de priesters hebben gestaan. Breng ze naar deze kant en leg ze op de plaats waar vannacht uw kamp staat.’" Jozua 4, 20: "De twaalf stenen die zij uit de Jordaan hadden meegenomen, stelde Jozua op bij Gilgal"
Zertal zegt dat de beschrijving ook een verwijzing naar de ondergrondse steengroeve kan zijn die de Byzantijnen identificeerden als Gigal. "In Romeinse tijden was het gebruikelijk om tempels te bouwen met stenen die van heilige plaatsen kwamen. Als onze hypothese klopt, dan hebben we het Bijbelse Gigal gevonden," aldus de professor.
(Grenswetenschap)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
26-08-2009
Minder Poolse slachtoffers tijdens Wereldoorlog II
Nazi-troepen tijdens de Duitse inval in Polen (1939)
Het Poolse Instituut van Nationale Herdenking heeft vandaag de balans van het aantal Poolse slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog naar beneden herzien. Geen 6,03 miljoen Polen, zoals het communistische regime stelde, maar tussen 5,62 en 5,82 miljoen Polen zouden volgens het Instituut het leven verloren hebben tijdens de oorlog.
De nieuwe schatting werd opgesteld door historici van het Instituut die al jarenlang onderzoek voeren naar de misdaden van de nazi's en de stalinisten in Polen. Ze hielden zowel rekening met de Poolse joden, de niet-joodse Polen alsook andere inwoners van Polen die het leven lieten tijdens de bezetting door de Duitsers en de Sovjets.
320.000 Sovjetdeportaties naar Siberië
Volgens het Instituut stierven tussen 5,47 en 5,57 miljoen mensen tijdens de Nazibezetting. De Sovjets zouden verantwoordelijk zijn voor de dood van 150.000 mensen in Polen. Het aantal door de Sovjets uitgevoerde deportaties naar Siberië werd eveneens bijgesteld, van één miljoen naar 320.000.
Volgende week dinsdag wordt de zeventigste verjaardag van het begin van de Tweede Wereldoorlog herdacht. De Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Russische premier Vladimir Poetin wonen samen met de Poolse president Lech Kaczynski een plechtigheid bij in de havenstad Gdansk. (belga/mvdb)
(HLN)
Minder Poolse slachtoffers tijdens Wereldoorlog II
Nazi-troepen tijdens de Duitse inval in Polen (1939)
Het Poolse Instituut van Nationale Herdenking heeft vandaag de balans van het aantal Poolse slachtoffers tijdens de Tweede Wereldoorlog naar beneden herzien. Geen 6,03 miljoen Polen, zoals het communistische regime stelde, maar tussen 5,62 en 5,82 miljoen Polen zouden volgens het Instituut het leven verloren hebben tijdens de oorlog.
De nieuwe schatting werd opgesteld door historici van het Instituut die al jarenlang onderzoek voeren naar de misdaden van de nazi's en de stalinisten in Polen. Ze hielden zowel rekening met de Poolse joden, de niet-joodse Polen alsook andere inwoners van Polen die het leven lieten tijdens de bezetting door de Duitsers en de Sovjets.
320.000 Sovjetdeportaties naar Siberië
Volgens het Instituut stierven tussen 5,47 en 5,57 miljoen mensen tijdens de Nazibezetting. De Sovjets zouden verantwoordelijk zijn voor de dood van 150.000 mensen in Polen. Het aantal door de Sovjets uitgevoerde deportaties naar Siberië werd eveneens bijgesteld, van één miljoen naar 320.000.
Volgende week dinsdag wordt de zeventigste verjaardag van het begin van de Tweede Wereldoorlog herdacht. De Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Russische premier Vladimir Poetin wonen samen met de Poolse president Lech Kaczynski een plechtigheid bij in de havenstad Gdansk. (belga/mvdb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.nieuwsblad.be/(...)leID=DMF20090827_049quote:Schrijver Russisch volkslied overleden
MOSKOU -
De dichter en schrijver Sergej Mikhalkov, die vooral bekend werd als auteur van de Sovjethymne onder Stalin en het volkslied van het onafhankelijke Rusland, is donderdag overleden. Hij was 96 jaar oud. Een van zijn medewerkers, Denis Baglai, heeft het nieuws bekendgemaakt.
Sergej Mikhalkov schreef behalve muziek ook kinderboeken en stond bekend als een bewonderaar van Stalin en later van Vladimir Poetin, de voormalige Russische president en huidige premier. Ook de huidige president, Dmitri Medvedev, kon op zijn respect rekenen.
Poetin en Medvedev boden via hun woordvoerder onmiddellijk hun medeleven aan na het overlijden van een 'monument van de Russische cultuur'.
Sergej laat overigens twee bekende kinderen achter, namelijk de Russische regisseurs Nikita Mikhalkov en Andrej Kontsjalovski. Verschillende politieke regimes zag hij de revue passeren in het Kremlin en telkens kreeg hij de eer om het volkslied te schrijven.
Zowel Sovjetliederen onder Stalin als de hymne van de destalinisatie, die na de dood van Stalin begon en in 1956 een punt zette achter de cultus rond Stalin, zijn van zijn hand. De melodie bleef trouwens dezelfde. Ook de hymne die de Russische onafhankelijkheid bezingt, staat op zijn palmares.
26-08-2009
Dinosaurus Zac gevonden in Australië
Paleontologen hebben een nieuwe dinosaurussoort ontdekt op een schapenboerderij in Australië. Het fossiel, dat van de wetenschappers de bijnaam Zac gekregen heeft, leefde waarschijnlijk 97 miljoen jaar geleden. Dat schrijft de BBC donderdag.
Zac hoort bij de sauropoda, een dinosaurussoort die vooral bekend is door de brachiosaurus en de diplodocus. Deze soort eet planten, loopt op vier poten en heeft een lange nek en staart.
De schapenboerderij was al eerder een belangrijke vindplaats voor paleontologen. In 2004 werd daar de grootste dino ooit opgegraven. Dat 30 meter lange fossiel is liefhebbend Cooper genoemd. De onderzoekers verwachten in de toekomst nog meer bijzondere vondsten in het gebied aan te treffen.
(depers.nl)
Dinosaurus Zac gevonden in Australië
Paleontologen hebben een nieuwe dinosaurussoort ontdekt op een schapenboerderij in Australië. Het fossiel, dat van de wetenschappers de bijnaam Zac gekregen heeft, leefde waarschijnlijk 97 miljoen jaar geleden. Dat schrijft de BBC donderdag.
Zac hoort bij de sauropoda, een dinosaurussoort die vooral bekend is door de brachiosaurus en de diplodocus. Deze soort eet planten, loopt op vier poten en heeft een lange nek en staart.
De schapenboerderij was al eerder een belangrijke vindplaats voor paleontologen. In 2004 werd daar de grootste dino ooit opgegraven. Dat 30 meter lange fossiel is liefhebbend Cooper genoemd. De onderzoekers verwachten in de toekomst nog meer bijzondere vondsten in het gebied aan te treffen.
(depers.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-08-2009
De vergeten woestijnstad
In januari 2008 startten Franse en Saudi-Arabische archeologen een vierjarig project in noordelijk Saudi-Arabië: onderzoek naar Hegra, of Mada’in Salih, de zuidelijkste stad van het Nabatese vorstendom met het beroemde Petra als hoofdstad. Ze hopen veel nieuws te leren over de Nabateeërs, een van ’s werelds geheimzinnigste volkeren.
We weten maar weinig van de cultuur van de Nabateeërs. Hun schrift kennen we alleen van inscripties op graftomben, tempels en gedenkstenen. Het volk liet geen brieven of religieuze geschriften na. Hun beroemdste (hoofd)stad Petra kennen we vooral van de koningsgraven en de tempels. Maar hoe de Nabateeërs leefden is (nog) grotendeels onbekend. Maar daar komt nu verandering in… Archeologen hebben in de Nabatese stad Hegra resten gevonden van huizen, bronnen en kanalen die dit stukje woestijn circa 2000 jaar terug tot leven brengen.
Monumentale graftomben
De Franse en Saudische archeologen die de opgravingen leiden zijn wild enthousiast over wat ze aantroffen. Woningen omgeven door beschermende stadswallen. Overblijfselen van keramiek en gobelins die lijken op de beroemde Koptische weefsels uit Egypte En kanalen en regenputten om het spaarzame regenwater op te vangen. Enkele daarvan worden nog altijd gebruikt door bedoeïenen uit de streek. Maar de grootste blikvangers zijn de ongeveer honderd in de rotsen uitgehakte monumentale graftomben met versierde voorgevels én de ruim duizend kleinere aarden of stenen grafheuvels.
“Het eenzame paleis”, een van Hegra’s honderd grafkamers. © Hubert Raguet / LookatSciences
Wilde orgieën
Onze kennis over de Nabateeërs is beperkt. Vrijwel alles wat er schriftelijk is overgeleverd, weten we van de Griekse historici Diodoros en Strabo. Maar hun informatie is soms heel tegenstrijdig. En dat maakt nieuwsgierig. Zo vertelt Diodoros dat de Nabateeërs een handelsvolk zijn dat met karavanen door dorre woestijngebieden reist en met kamelen en schapen in tenten leeft. Ze eten vlees en wilde planten en drinken melk (geen wijn). Ze bouwen geen huizen en verbouwen geen gewassen. Ze beroven karavanen en plunderen schepen in de Rode Zee. Strabo schets een heel ander beeld. In zijn verhalen geeft hij een levendige beschrijving van Nabateeërs die in fraaie steden wonen en een aangenaam bestaan leiden. Trefwoorden in de epistels van Strabo zijn: wilde orgiën met zangeressen, liters wijn in gouden bekers en overdadige feesten bij vorstelijke graftomben. Een grotere tegenstelling is bijna niet mogelijk.
Volgens de Griekse historicus Strabo leidden de Nabateeërs een aangenaam bestaan vol met wilde orgiën met zangeressen, liters wijn in gouden bekers en overdadige feesten bij vorstelijke graftomben. © Wikimedia Commons
Toen in 106 na Christus het Nabatese rijk onderdeel werd van de Romeinse provincie Arabia, zetten de Nabateeërs hun dagelijks leven in elk geval voort met handel en landbouw. Uiteindelijk werd het noorden van het Nabatese rijk bestuurlijk onder Arabia gebracht en ging het zuiden samen met Hegra en Petra op in de provincie Palestina Tertia. Daarmee verdwenen de Nabateeërs uit de geschiedenis.
De handelskaravanen van de Nabateeёrs waren de levensaders in het Nabatese Rijk. Hoofdstad Petra was het knooppunt in het netwerk van karavaanwegen. © ThrillSeeker
Prachtige grafmonumenten
Strabo meldt ook dat de Nabateeërs hun doden niet begroeven. Dat klopt in elk geval niet, want juist de begraafplaatsen maken nu, eeuwen later, een verpletterende indruk. Veel grafmonumenten in Hegra zijn met een vaas boven de ingang verfraaid, andere met adelaars en slangen, mythische wezens als griffioenen of geometrische figuren zoals zonneschijven en rozetten. Bij de graven liggen gebouwen waar banketten werden gehouden om doden te gedenken en goden te vereren. Deze handelingen kunnen ook binnen in het grafmonument hebben plaatsgevonden.
Geliefde godinnen
Ook van de godsdienst van de Nabateeërs weten we nog maar bitter weinig. Deze moeten we reconstrueren via andere bronnen en de paar inscripties met godennamen die we kennen van andere culturen uit hetzelfde gebied. Hun oppergod Dushara was misschien afgeleid van de Syrische Baäl en de Griekse goden Dyonisos en Zeus. Veelvoorkomende afbeeldingen zijn de adelaar en een groot stenen vierkant met ogen, en soms ook met een neus en mond. Deze afbeelding wordt gezien als veruit de belangrijkste vrouwelijke god, godin al-Uzza. Ze heeft iets van de Egyptische Isis maar ook van Venus of Afrodite, dus van een moeder-, liefdes- en vruchtbaarheidsgodin.
Al-Uzza was de belangrijkste godin van de Nabateeёrs.
.Al-Uzza was in de voorislamitische tijd een van de drie geliefde Arabische godinnen. Het kostte Mohammed later veel moeite om zijn landgenoten ertoe over te halen hen op te geven ten gunste van de ene god, Allah. Er wordt verteld dat hij in een openbaring de boodschap kreeg de drie godinnen als halfgoden te erkennen. Later is dat herroepen onder vermelding dat het duivelse ingevingen waren, de ‘duivelsverzen’ waarnaar Salman Rushdie in zijn gelijknamige bestseller duizenden jaren later verwijst. Maar vrouwen werden niet alleen als godinnen vereerd. Alles wijst erop dat de vrouw überhaupt een vrij hoge status genoot. Vrouwen waren bijvoorbeeld erfgerechtigd en mochten geld en onroerende goederen bezitten.
Veelbelovende vondsten
Hoewel de Nabateeërs vrij onbekend zijn, hebben hun geschiedenis en cultuur sporen nagelaten in de vroegchristelijke en islamitische godsdienst en cultuur. Hun rijk was erg invloedrijk, juist toen het christendom nog jong was. Met de overname door de Romeinen en de deling van het Nabatese rijk zijn de sporen van de cultuur verdwenen. Maar misschien kunnen de opgravingen die de komende jaren worden uitgevoerd, ons meer leren over dit ‘vergeten volk’. De vondsten die tot dusver zijn blootgelegd, zijn in elk geval zeer veelbelovend.
Dit artikel is een ingekorte versie van het artikel Archeologen werpen nieuw licht op de Vergeten Woestijnstad in Wetenschap in Beeld nr. 09/2009
(Kennislink)
De vergeten woestijnstad
In januari 2008 startten Franse en Saudi-Arabische archeologen een vierjarig project in noordelijk Saudi-Arabië: onderzoek naar Hegra, of Mada’in Salih, de zuidelijkste stad van het Nabatese vorstendom met het beroemde Petra als hoofdstad. Ze hopen veel nieuws te leren over de Nabateeërs, een van ’s werelds geheimzinnigste volkeren.
We weten maar weinig van de cultuur van de Nabateeërs. Hun schrift kennen we alleen van inscripties op graftomben, tempels en gedenkstenen. Het volk liet geen brieven of religieuze geschriften na. Hun beroemdste (hoofd)stad Petra kennen we vooral van de koningsgraven en de tempels. Maar hoe de Nabateeërs leefden is (nog) grotendeels onbekend. Maar daar komt nu verandering in… Archeologen hebben in de Nabatese stad Hegra resten gevonden van huizen, bronnen en kanalen die dit stukje woestijn circa 2000 jaar terug tot leven brengen.
Monumentale graftomben
De Franse en Saudische archeologen die de opgravingen leiden zijn wild enthousiast over wat ze aantroffen. Woningen omgeven door beschermende stadswallen. Overblijfselen van keramiek en gobelins die lijken op de beroemde Koptische weefsels uit Egypte En kanalen en regenputten om het spaarzame regenwater op te vangen. Enkele daarvan worden nog altijd gebruikt door bedoeïenen uit de streek. Maar de grootste blikvangers zijn de ongeveer honderd in de rotsen uitgehakte monumentale graftomben met versierde voorgevels én de ruim duizend kleinere aarden of stenen grafheuvels.
“Het eenzame paleis”, een van Hegra’s honderd grafkamers. © Hubert Raguet / LookatSciences
Wilde orgieën
Onze kennis over de Nabateeërs is beperkt. Vrijwel alles wat er schriftelijk is overgeleverd, weten we van de Griekse historici Diodoros en Strabo. Maar hun informatie is soms heel tegenstrijdig. En dat maakt nieuwsgierig. Zo vertelt Diodoros dat de Nabateeërs een handelsvolk zijn dat met karavanen door dorre woestijngebieden reist en met kamelen en schapen in tenten leeft. Ze eten vlees en wilde planten en drinken melk (geen wijn). Ze bouwen geen huizen en verbouwen geen gewassen. Ze beroven karavanen en plunderen schepen in de Rode Zee. Strabo schets een heel ander beeld. In zijn verhalen geeft hij een levendige beschrijving van Nabateeërs die in fraaie steden wonen en een aangenaam bestaan leiden. Trefwoorden in de epistels van Strabo zijn: wilde orgiën met zangeressen, liters wijn in gouden bekers en overdadige feesten bij vorstelijke graftomben. Een grotere tegenstelling is bijna niet mogelijk.
Volgens de Griekse historicus Strabo leidden de Nabateeërs een aangenaam bestaan vol met wilde orgiën met zangeressen, liters wijn in gouden bekers en overdadige feesten bij vorstelijke graftomben. © Wikimedia Commons
Toen in 106 na Christus het Nabatese rijk onderdeel werd van de Romeinse provincie Arabia, zetten de Nabateeërs hun dagelijks leven in elk geval voort met handel en landbouw. Uiteindelijk werd het noorden van het Nabatese rijk bestuurlijk onder Arabia gebracht en ging het zuiden samen met Hegra en Petra op in de provincie Palestina Tertia. Daarmee verdwenen de Nabateeërs uit de geschiedenis.
De handelskaravanen van de Nabateeёrs waren de levensaders in het Nabatese Rijk. Hoofdstad Petra was het knooppunt in het netwerk van karavaanwegen. © ThrillSeeker
Prachtige grafmonumenten
Strabo meldt ook dat de Nabateeërs hun doden niet begroeven. Dat klopt in elk geval niet, want juist de begraafplaatsen maken nu, eeuwen later, een verpletterende indruk. Veel grafmonumenten in Hegra zijn met een vaas boven de ingang verfraaid, andere met adelaars en slangen, mythische wezens als griffioenen of geometrische figuren zoals zonneschijven en rozetten. Bij de graven liggen gebouwen waar banketten werden gehouden om doden te gedenken en goden te vereren. Deze handelingen kunnen ook binnen in het grafmonument hebben plaatsgevonden.
Geliefde godinnen
Ook van de godsdienst van de Nabateeërs weten we nog maar bitter weinig. Deze moeten we reconstrueren via andere bronnen en de paar inscripties met godennamen die we kennen van andere culturen uit hetzelfde gebied. Hun oppergod Dushara was misschien afgeleid van de Syrische Baäl en de Griekse goden Dyonisos en Zeus. Veelvoorkomende afbeeldingen zijn de adelaar en een groot stenen vierkant met ogen, en soms ook met een neus en mond. Deze afbeelding wordt gezien als veruit de belangrijkste vrouwelijke god, godin al-Uzza. Ze heeft iets van de Egyptische Isis maar ook van Venus of Afrodite, dus van een moeder-, liefdes- en vruchtbaarheidsgodin.
Al-Uzza was de belangrijkste godin van de Nabateeёrs.
.Al-Uzza was in de voorislamitische tijd een van de drie geliefde Arabische godinnen. Het kostte Mohammed later veel moeite om zijn landgenoten ertoe over te halen hen op te geven ten gunste van de ene god, Allah. Er wordt verteld dat hij in een openbaring de boodschap kreeg de drie godinnen als halfgoden te erkennen. Later is dat herroepen onder vermelding dat het duivelse ingevingen waren, de ‘duivelsverzen’ waarnaar Salman Rushdie in zijn gelijknamige bestseller duizenden jaren later verwijst. Maar vrouwen werden niet alleen als godinnen vereerd. Alles wijst erop dat de vrouw überhaupt een vrij hoge status genoot. Vrouwen waren bijvoorbeeld erfgerechtigd en mochten geld en onroerende goederen bezitten.
Veelbelovende vondsten
Hoewel de Nabateeërs vrij onbekend zijn, hebben hun geschiedenis en cultuur sporen nagelaten in de vroegchristelijke en islamitische godsdienst en cultuur. Hun rijk was erg invloedrijk, juist toen het christendom nog jong was. Met de overname door de Romeinen en de deling van het Nabatese rijk zijn de sporen van de cultuur verdwenen. Maar misschien kunnen de opgravingen die de komende jaren worden uitgevoerd, ons meer leren over dit ‘vergeten volk’. De vondsten die tot dusver zijn blootgelegd, zijn in elk geval zeer veelbelovend.
Dit artikel is een ingekorte versie van het artikel Archeologen werpen nieuw licht op de Vergeten Woestijnstad in Wetenschap in Beeld nr. 09/2009
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
28-08-2009
De sieraden van de tsaar
Bij de verhuizing van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stockholm zijn enkele sieraden van de laatste tsaar van Rusland, Nicolaas II, opgedoken. De tante van de tsaar verborg de kostbaarheden in 1917 in de Zweedse ambassade in Sint Petersburg om ze te redden uit de handen van de revolutionaire Russen.
In de nacht van 17 op 18 juli 1918 maakt commandant Jakov Joertovski de tsarenfamilie Romanov wakker. Of ze even met hem mee willen gaan naar de kelder van het Ipatiev-huis om een familiefoto te maken. De foto moet Moskou bewijzen dat de familie nog in leven is. Instemmend strompelen Nicolaas II, zijn vrouw Alexandra Fjodorovna en hun vier dochters en zoon even later de trap af. Netjes groepeert het gezin zich. Maar dan… een executiesalvo. De tsaar, zijn vrouw en zoon zijn op slag dood. De dochters leven nog. Juwelen, sieraden en diamanten, verstopt in het korset van de dames, hebben de kogels afgeketst. Een tweede salvo, gevolgd door steken van een bajonet in het lichaam. De laatste tsarenfamilie van Rusland is niet meer.
Midden in de nacht vervoeren Russische soldaten de lichamen in vrachtwagens naar een verlaten mijnbouwschacht. De soldaten ontdoen de levenloze objecten van hun kleren en ontdekken de juwelen, sieraden en diamanten. Ieder grijpt wat hij kan. Het merendeel verdwijnt in eigen zak.
Tsaar Nicolaas II © Wikimedia Commons
.Smokkel
Jaren verstrijken. Niemand weet wat er met een deel van de door de soldaten buitgemaakte en andere sieraden van de Romanovs is gebeurd. Tot nu. Bij een grootscheepse verhuizing van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stockholm zijn in een archief waardevolle spullen en enkele sieraden van de tsaar en zijn familie opgedoken. De minister maakte bekend dat Nicolaas’ manchetknopen, gemaakt door de beroemde Russisch goudsmid Peter Carl Fabergé, en een met juwelen bezette sigarettendoosjes deel uitmaken van de vondst. De tante van de tsaar, Maria Pavlovna, verborg de kostbaarheden in 1917 in de Zweedse ambassade in Sint Petersburg om ze te redden uit de handen van de revolutionaire Russen. De kostbaarheden zijn later naar Stockholm gesmokkeld. Maar velen wisten hier niet van. Maria Pavlovna nam het geheim in 1920 mee in haar graf.
Dit ei van Faberge behoort tot de nalatenschap van de Romanovs. © greenacre8
.Twee miljoen euro is de vondst waarschijnlijk waard. De nabestaanden van de tsaar zijn nu in het bezit van de schat. Veilinghuis Sotheby’s in Londen zal de kostbaarheden in november veilen.
(Kennislink)
De sieraden van de tsaar
Bij de verhuizing van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stockholm zijn enkele sieraden van de laatste tsaar van Rusland, Nicolaas II, opgedoken. De tante van de tsaar verborg de kostbaarheden in 1917 in de Zweedse ambassade in Sint Petersburg om ze te redden uit de handen van de revolutionaire Russen.
In de nacht van 17 op 18 juli 1918 maakt commandant Jakov Joertovski de tsarenfamilie Romanov wakker. Of ze even met hem mee willen gaan naar de kelder van het Ipatiev-huis om een familiefoto te maken. De foto moet Moskou bewijzen dat de familie nog in leven is. Instemmend strompelen Nicolaas II, zijn vrouw Alexandra Fjodorovna en hun vier dochters en zoon even later de trap af. Netjes groepeert het gezin zich. Maar dan… een executiesalvo. De tsaar, zijn vrouw en zoon zijn op slag dood. De dochters leven nog. Juwelen, sieraden en diamanten, verstopt in het korset van de dames, hebben de kogels afgeketst. Een tweede salvo, gevolgd door steken van een bajonet in het lichaam. De laatste tsarenfamilie van Rusland is niet meer.
Midden in de nacht vervoeren Russische soldaten de lichamen in vrachtwagens naar een verlaten mijnbouwschacht. De soldaten ontdoen de levenloze objecten van hun kleren en ontdekken de juwelen, sieraden en diamanten. Ieder grijpt wat hij kan. Het merendeel verdwijnt in eigen zak.
Tsaar Nicolaas II © Wikimedia Commons
.Smokkel
Jaren verstrijken. Niemand weet wat er met een deel van de door de soldaten buitgemaakte en andere sieraden van de Romanovs is gebeurd. Tot nu. Bij een grootscheepse verhuizing van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stockholm zijn in een archief waardevolle spullen en enkele sieraden van de tsaar en zijn familie opgedoken. De minister maakte bekend dat Nicolaas’ manchetknopen, gemaakt door de beroemde Russisch goudsmid Peter Carl Fabergé, en een met juwelen bezette sigarettendoosjes deel uitmaken van de vondst. De tante van de tsaar, Maria Pavlovna, verborg de kostbaarheden in 1917 in de Zweedse ambassade in Sint Petersburg om ze te redden uit de handen van de revolutionaire Russen. De kostbaarheden zijn later naar Stockholm gesmokkeld. Maar velen wisten hier niet van. Maria Pavlovna nam het geheim in 1920 mee in haar graf.
Dit ei van Faberge behoort tot de nalatenschap van de Romanovs. © greenacre8
.Twee miljoen euro is de vondst waarschijnlijk waard. De nabestaanden van de tsaar zijn nu in het bezit van de schat. Veilinghuis Sotheby’s in Londen zal de kostbaarheden in november veilen.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-09-2009
Rusland: "Polen gaf aanzet tot Tweede Wereldoorlog"
De Russische premier Vladimir Poetin en zijn Poolse collega Donald Tusk.
Terwijl premier Vladimir Poetin in Gdansk deelneemt aan ceremonies die de 70ste verjaardag van de Duitse inval in Polen herdenken, heeft Rusland vandaag archieven publiek gemaakt die Polen ervan beschuldigen de bedreiging van de nazi's aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog te hebben onderschat. Het is een nieuwe stap in de sterk gepolitiseerde 'battle of history' die de voorbije zomer losbarstte.
Duivelspact
Verschillende Centraal-Europese landen hadden het niet-aanvalsverdrag tussen Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie, het Molotov-Ribbentroppact of 'Duivelspact', als voorbode van de oorlog bestempeld. Rusland reageerde furieus, benadrukte dat Stalin niets te maken had met het uitbreken van de wereldbrand en beschuldigde er Polen zelfs van de aanzet tot de oorlog te hebben gegeven. Die beschuldiging wil Moskou nu staven door documenten openbaar te maken over 'de geheimen van de politiek van Polen in 1935-1945'. "Bij het lezen van deze documenten krijg je de indruk dat Polen veel meer gedaan kon hebben om een systeem van collectieve veiligheid te vormen", verklaarde generaal Lev Sotskov.
Isoleren
In 1934 ondertekende Polen een niet-aanvalspact met de westerbuur. Volgens de archiefstukken deden de toenmalige Poolse leiders alles wat in hun macht lag om de Sovjet-Unie te isoleren, waarbij ze het naziregime danig onderschatten, aldus de generaal. Die citeerde uit het verslag van een ontmoeting in 1937 tussen de Poolse ambassadeur in Washington en een hooggeplaatste binnen het Amerikaanse departement van Binnenlandse Zaken. De ambassadeur zou toen gezegd hebben dat "Polen geen dreiging ziet uitgaan van Nazi-Duitsland. De prioriteit is om de Sovjet-Unie te isoleren". Hij voegde er nog aan toe dat het er zwart op wit staat. Poolse journalisten reageerden fel op de verklaringen en uitten hun twijfels over de authenticiteit van de documenten.
Volslagen leugen
Het lijkt een voorlopig hoogtepunt in een polemiek die al enkele maanden aanhoudt en waarop de ceremonies rond de 70ste verjaardag niet meteen een bezwerend effect hebben, ondanks sussende taal van premier Poetin. Zondag nog had Russisch president Dmitri Medvedev gezegd dat het een volslagen leugen was te zeggen dat Stalin enige verantwoordelijkheid droeg voor de oorlog. Een Kremlin-gezinde historica, Natalja Narotsjnitskaja, verweet Polen dat het zichzelf als onschuldig slachtoffer wil voorstellen.
Invloed
Noodzakelijke achtergrond bij de polemiek is de strijd om het behoud van Russische invloed in vroegere Sovjetrepublieken als Oekraïne en de Baltische staten. Het maakt de interpretatie van het verleden alleen maar belangrijker. "Geschiedenis is extreem belangrijk. Terwijl de West-Europese landen erin slaagden om de discussie over historische problemen buiten de politiek te houden, kent Oost-Europa een lange traditie van het vermengen van geschiedenis en politiek", duidt Fjodor Loekjanov, redacteur bij het magazine Russia in Global Affairs. (belga/lpb)
(HLN)
Rusland: "Polen gaf aanzet tot Tweede Wereldoorlog"
De Russische premier Vladimir Poetin en zijn Poolse collega Donald Tusk.
Terwijl premier Vladimir Poetin in Gdansk deelneemt aan ceremonies die de 70ste verjaardag van de Duitse inval in Polen herdenken, heeft Rusland vandaag archieven publiek gemaakt die Polen ervan beschuldigen de bedreiging van de nazi's aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog te hebben onderschat. Het is een nieuwe stap in de sterk gepolitiseerde 'battle of history' die de voorbije zomer losbarstte.
Duivelspact
Verschillende Centraal-Europese landen hadden het niet-aanvalsverdrag tussen Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie, het Molotov-Ribbentroppact of 'Duivelspact', als voorbode van de oorlog bestempeld. Rusland reageerde furieus, benadrukte dat Stalin niets te maken had met het uitbreken van de wereldbrand en beschuldigde er Polen zelfs van de aanzet tot de oorlog te hebben gegeven. Die beschuldiging wil Moskou nu staven door documenten openbaar te maken over 'de geheimen van de politiek van Polen in 1935-1945'. "Bij het lezen van deze documenten krijg je de indruk dat Polen veel meer gedaan kon hebben om een systeem van collectieve veiligheid te vormen", verklaarde generaal Lev Sotskov.
Isoleren
In 1934 ondertekende Polen een niet-aanvalspact met de westerbuur. Volgens de archiefstukken deden de toenmalige Poolse leiders alles wat in hun macht lag om de Sovjet-Unie te isoleren, waarbij ze het naziregime danig onderschatten, aldus de generaal. Die citeerde uit het verslag van een ontmoeting in 1937 tussen de Poolse ambassadeur in Washington en een hooggeplaatste binnen het Amerikaanse departement van Binnenlandse Zaken. De ambassadeur zou toen gezegd hebben dat "Polen geen dreiging ziet uitgaan van Nazi-Duitsland. De prioriteit is om de Sovjet-Unie te isoleren". Hij voegde er nog aan toe dat het er zwart op wit staat. Poolse journalisten reageerden fel op de verklaringen en uitten hun twijfels over de authenticiteit van de documenten.
Volslagen leugen
Het lijkt een voorlopig hoogtepunt in een polemiek die al enkele maanden aanhoudt en waarop de ceremonies rond de 70ste verjaardag niet meteen een bezwerend effect hebben, ondanks sussende taal van premier Poetin. Zondag nog had Russisch president Dmitri Medvedev gezegd dat het een volslagen leugen was te zeggen dat Stalin enige verantwoordelijkheid droeg voor de oorlog. Een Kremlin-gezinde historica, Natalja Narotsjnitskaja, verweet Polen dat het zichzelf als onschuldig slachtoffer wil voorstellen.
Invloed
Noodzakelijke achtergrond bij de polemiek is de strijd om het behoud van Russische invloed in vroegere Sovjetrepublieken als Oekraïne en de Baltische staten. Het maakt de interpretatie van het verleden alleen maar belangrijker. "Geschiedenis is extreem belangrijk. Terwijl de West-Europese landen erin slaagden om de discussie over historische problemen buiten de politiek te houden, kent Oost-Europa een lange traditie van het vermengen van geschiedenis en politiek", duidt Fjodor Loekjanov, redacteur bij het magazine Russia in Global Affairs. (belga/lpb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.knack.be/nieuw(...)45-article38813.htmlquote:Uniek onderzoek naar Nederlandse roots van New York in gevaar
02/09/2009 13:00
New York viert dit jaar zijn 400ste verjaardag. In 1609 legde Henry Hudson de basis van wat Nieuw-Amsterdam werd. Dat wordt uitbundig gevierd, vooral door de Nederlanders. Zij beklemtonen dat de invloed van Nederland op de Amerikaanse samenleving veel groter is geweest dan wordt gedacht.
Dat inzicht stoelt op een vrije recente 'ontdekking' en de is bijna volledig op het conto te schrijven van vertaler en historicus Charles T. Gehring. Door geldgebrek dreigt zijn werk nu stil te vallen.
Al 35 jaar werkt Gehring als een monnik aan de transcriptie en vertaling van 12.000 folio's uit de oude koloniale archieven. 'In 1973 dacht ik dat ik maar een jaartje zou werken aan die Nederlandse archiefstukken. Ik ben nog altijd bezig, en ik zit nog maar halfweg', zegt hij aan de telefoon.
Wat Gehring ontdekte, was dat de inwijkelingen in Nieuw-Nederland ook hun eigen waarden meebrachten. Hij beklemtoont dat het ging om inwoners uit de de Lage Landen in hun geheel - en dat waren niet alleen de Hollanders maar ook Vlamingen, Henegouwers, Friezen, Brabanders enzovoort.
Zij waren verknocht aan een aantal waarden: tolerantie, inspraak en democratie, vrijhandel. Zij waren de dwingelandij van Spanje ontvlucht en wilden in een nieuwe geest een nieuwe samenleving oprichten. De Nederlanders maakten het mogelijk dat mensen konden opklimmen op de sociale ladder. In de Engelse kolonies in Amerika waren er veel meer sociale beperkingen.'
Hollandse rijk
Toch was Nieuw-Amsterdam geen democratie. Het was zelfs geen kolonie. De West-Indische Compagnie bestuurde de handelspost met ijzeren hand. Gouverneurs als Willem Kieft en Peter Stuyvesant waren echte despoten die maar mondjesmaat inspraak en vrijhandel wilden toelaten. Toen Kieft en Stuyvesant ten strijde trokken tegen de indianen in de omgeving, kwamen de handelaars, aangevuurd door de advocaat Adriaen Van Der Donck in opstand. Zij probeerden in Nederland de overheid en de WIC ervan te overtuigen om van Nieuw-Amsterdam een echte kolonie te maken, met een (voor die tijd) democratisch bestuur.
De Nederlandse Republiek stemde daarmee in, maar op dat moment was het Hollandse rijk uit in Amerika. Toen de Engelsen Nieuw-Amsterdam in hun bezit namen, voerden ze wel alle democratische hervormingen door die Van der Donck en de rijke kooplui in de stad hadden afgedwongen.
Geldgebrek
Zijn landgenoten zijn zich niet bewust van hun Nederlandse erfenis, en Gehring zegt dat er nog veel werk aan de winkel is. 'Ik doe mijn best om deze nieuwe inzichten te verspreiden, maar dat zal nog zijn tijd nodig hebben.'
Gehring droomt ervan om het volledige archief, dat eeuwenlang verloren gewaand was en pas in de negentiende eeuw weer opdook, te digitaliseren. The New Netherland Project ligt echter op apegapen. 'We zitten momenteel in ernstige financiële problemen', zegt Gehring. 'Vroeger kregen wij een subsidie van de National Endowment for the Humanities. Die verdubbelde telkens de giften die we kregen. Aangezien we voor steun eigenlijk altijd bij dezelfde mensen moeten aankloppen, zijn onze financieringsbronnen opgedroogd. En op die manier komt er ook geen overheidsgeld. Het hele project dreigt dan ook stil te vallen.'
Het geldgebrek van The New Netherland Project staat in schril contrast met de ruim 6 miljoen euro die Nederland in de NY400-festiviteiten stopt. Zelfs het kroonprinselijke paar Willem-Almexander en Maxima wordt van stal gehaald om 'Holland on the Hudson' te vieren.
(KvdB)
02-09-2009
Bijna vierduizend jaar oude muur ontdekt in Jeruzalem
Israëlische archeologen hebben een 3.700 jaar oude muur ontdekt in Oost-Jeruzalem. De muur is gebouwd in de tijd dat Jeruzalem nog maar een kleine ommuurde enclave was, in de tijd voor de Israëlieten de Kanaänieten overwonnen. Het bouwwerk werd gebruikt om de watervoorziening van de stad veilig te stellen.
De acht meter hoge muur bewijst volgens de onderzoekers dat de Kanaänieten een zeer ontwikkeld volk waren, voor zij door de Israëlieten werden onderworpen. "De muur is enorm en heeft het 3.700 jaar overleefd. Dat is, zelfs voor ons nu, een lange tijd", aldus archeoloog Ronny Reich van de Universiteit van Haifa.
Volgens critici gebruikt de joodse staat dit soort vondsten om zijn claim op Oost-Jeruzalem kracht bij te zetten. De muur is ontdekt in een Palestijnse wijk, net buiten de muren van de oude stad. (belga/bdr)
(HLN)
[ Bericht 65% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 04-09-2009 01:45:45 ]
Bijna vierduizend jaar oude muur ontdekt in Jeruzalem
Israëlische archeologen hebben een 3.700 jaar oude muur ontdekt in Oost-Jeruzalem. De muur is gebouwd in de tijd dat Jeruzalem nog maar een kleine ommuurde enclave was, in de tijd voor de Israëlieten de Kanaänieten overwonnen. Het bouwwerk werd gebruikt om de watervoorziening van de stad veilig te stellen.
De acht meter hoge muur bewijst volgens de onderzoekers dat de Kanaänieten een zeer ontwikkeld volk waren, voor zij door de Israëlieten werden onderworpen. "De muur is enorm en heeft het 3.700 jaar overleefd. Dat is, zelfs voor ons nu, een lange tijd", aldus archeoloog Ronny Reich van de Universiteit van Haifa.
Volgens critici gebruikt de joodse staat dit soort vondsten om zijn claim op Oost-Jeruzalem kracht bij te zetten. De muur is ontdekt in een Palestijnse wijk, net buiten de muren van de oude stad. (belga/bdr)
(HLN)
[ Bericht 65% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 04-09-2009 01:45:45 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Opnieuw moeten musea roofkunst teruggeven
Opnieuw moeten musea schilderijen uit de collectie Nederlands Kunstbezit teruggeven aan erven van Joden die tijdens de oorlogsjaren onder druk kunst hebben afgestaan aan de nazi’s. De zogenoemde restitutiecommissie, die de regering adviseert over roofkunst, vindt dat de claim van nabestaanden van de Joodse verzamelaar Hans Ludwig Larsen op twaalf werken gehonoreerd moet worden.
Rest van het artikel op http://www.volkskrant.nl/(...)roofkunst_teruggeven
Opnieuw moeten musea schilderijen uit de collectie Nederlands Kunstbezit teruggeven aan erven van Joden die tijdens de oorlogsjaren onder druk kunst hebben afgestaan aan de nazi’s. De zogenoemde restitutiecommissie, die de regering adviseert over roofkunst, vindt dat de claim van nabestaanden van de Joodse verzamelaar Hans Ludwig Larsen op twaalf werken gehonoreerd moet worden.
Rest van het artikel op http://www.volkskrant.nl/(...)roofkunst_teruggeven
Mary had a little lamb
Then Mary had dessert
Then Mary had dessert
03-09-2009
Verwarring over voorouders
Moderne Europeanen lijken verrassend weinig op oerboeren én jagers
Van wie stammen wij Europeanen af? Nieuw DNA-onderzoek maakt het raadsel eerder groter dan kleiner. We lijken weinig op de boeren die 7500 jaar geleden het land binnentrokken, maar de overeenkomsten met de jagers die er toen al woonden, zijn ook minimaal. Missen we een groep voorouders?
Tot zo’n 7500 jaar geleden was het jagen en verzamelen wat de klok sloeg, in vrijwel heel Europa. Maar toen kwamen de boeren. De landbouw, 3500 jaar eerder al ontstaan in wat nu Syrië, Irak en Iran is, veroverde het continent stormenderhand, blijkt uit archeologische vondsten.
Binnen enkele eeuwen verschenen van oost tot west rechthoekige huizen met weilanden en graanvelden eromheen. Namen de oude Europeanen enthousiast de nieuwe landbouwcultuur over, of moesten ze het veld ruimen omdat de boeren uit het zuidoosten veel succesvoller waren? Geleerden ruziën daar al ruim een eeuw over.
Modern DNA-onderzoek zou het antwoord moeten geven. En inderdaad: in 2005 claimden onderzoekers onder leiding van Joachim Burger de overwinning voor het ‘culturele’ kamp. Uit mitochondriaal DNA van de eerste boeren bleek dat die, in ieder geval van moederskant, nauwelijks verwant waren aan de huidige Europeanen.
Waarschijnlijk waren het dus juist de binnengetrokken boeren geweest die het onderspit hebben gedolven, nadat de autochtone bevolking hun landbouwtechnieken had overgenomen, concludeerden deze onderzoekers.
Maar nu krabbelen ze terug. In Science beschrijft de groep wat DNA-onderzoek aan de 4300 tot 15.000 jaar oude botten van jagers-verzamelaars heeft opgeleverd. Een verrassing: zij zijn nog minder verwant aan de nu levende Europeanen dan de vroegste boeren. En de twee groepen hadden genetisch gezien ook weinig overeenkomsten met elkaar.
Dus hoe zit het nu? Wie waren onze voorouders? Tja. Waarschijnlijk is het toch niet zo’n simpel verhaal. Burger en zijn collega’s zijn nu juist weer geneigd om de binnengetrokken boeren aan te wijzen als genetische overwinnaars, al blijkt uit hun eigen berekeningen dat het erg onwaarschijnlijk is dat die onze enige voorouders zijn. Het zit er dik in dat latere migratiegolven ook een rol hebben gespeeld. Waar vandaan? Dat is nog onbekend. Misschien wel uit hoekjes van Europa waar nog geen oude skeletten zijn gevonden.
In totaal is het DNA van 25 oerboeren en 20 jagers vergeleken van verschillende plaatsen en uit verschillende tijden. Dat is misschien wat weinig voor vergaande conclusies, zegt een collega in een nieuwsartikel in hetzelfde nummer van Science. Een ander zaagt nog wat verder aan de stoelpoten door erop te wijzen dat de resultaten niet in een onafhankelijk laboratorium zijn bevestigd. Voorlopig is het geruzie dus nog niet voorbij.
Elmar Veerman
Barbara Bramanti e.a.: ‘Gentic Discontinuity between local hunter-gatherers and central Europe’s first farmers’, Sciencexpress, 3 september 2009
(Noorderlicht)
Verwarring over voorouders
Moderne Europeanen lijken verrassend weinig op oerboeren én jagers
Van wie stammen wij Europeanen af? Nieuw DNA-onderzoek maakt het raadsel eerder groter dan kleiner. We lijken weinig op de boeren die 7500 jaar geleden het land binnentrokken, maar de overeenkomsten met de jagers die er toen al woonden, zijn ook minimaal. Missen we een groep voorouders?
Tot zo’n 7500 jaar geleden was het jagen en verzamelen wat de klok sloeg, in vrijwel heel Europa. Maar toen kwamen de boeren. De landbouw, 3500 jaar eerder al ontstaan in wat nu Syrië, Irak en Iran is, veroverde het continent stormenderhand, blijkt uit archeologische vondsten.
Binnen enkele eeuwen verschenen van oost tot west rechthoekige huizen met weilanden en graanvelden eromheen. Namen de oude Europeanen enthousiast de nieuwe landbouwcultuur over, of moesten ze het veld ruimen omdat de boeren uit het zuidoosten veel succesvoller waren? Geleerden ruziën daar al ruim een eeuw over.
Modern DNA-onderzoek zou het antwoord moeten geven. En inderdaad: in 2005 claimden onderzoekers onder leiding van Joachim Burger de overwinning voor het ‘culturele’ kamp. Uit mitochondriaal DNA van de eerste boeren bleek dat die, in ieder geval van moederskant, nauwelijks verwant waren aan de huidige Europeanen.
Waarschijnlijk waren het dus juist de binnengetrokken boeren geweest die het onderspit hebben gedolven, nadat de autochtone bevolking hun landbouwtechnieken had overgenomen, concludeerden deze onderzoekers.
Maar nu krabbelen ze terug. In Science beschrijft de groep wat DNA-onderzoek aan de 4300 tot 15.000 jaar oude botten van jagers-verzamelaars heeft opgeleverd. Een verrassing: zij zijn nog minder verwant aan de nu levende Europeanen dan de vroegste boeren. En de twee groepen hadden genetisch gezien ook weinig overeenkomsten met elkaar.
Dus hoe zit het nu? Wie waren onze voorouders? Tja. Waarschijnlijk is het toch niet zo’n simpel verhaal. Burger en zijn collega’s zijn nu juist weer geneigd om de binnengetrokken boeren aan te wijzen als genetische overwinnaars, al blijkt uit hun eigen berekeningen dat het erg onwaarschijnlijk is dat die onze enige voorouders zijn. Het zit er dik in dat latere migratiegolven ook een rol hebben gespeeld. Waar vandaan? Dat is nog onbekend. Misschien wel uit hoekjes van Europa waar nog geen oude skeletten zijn gevonden.
In totaal is het DNA van 25 oerboeren en 20 jagers vergeleken van verschillende plaatsen en uit verschillende tijden. Dat is misschien wat weinig voor vergaande conclusies, zegt een collega in een nieuwsartikel in hetzelfde nummer van Science. Een ander zaagt nog wat verder aan de stoelpoten door erop te wijzen dat de resultaten niet in een onafhankelijk laboratorium zijn bevestigd. Voorlopig is het geruzie dus nog niet voorbij.
Elmar Veerman
Barbara Bramanti e.a.: ‘Gentic Discontinuity between local hunter-gatherers and central Europe’s first farmers’, Sciencexpress, 3 september 2009
(Noorderlicht)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://www.rnw.nl/nl/cari(...)00-mensen-uit-westenquote:Stasi ontvoerde 400 mensen uit Westen
Gepubliceerd 4 september 2009 - 4:24 pm
De voormalige Oost-Duitse veiligheidsdienst Stasi heeft ongeveer 400 mensen ontvoerd vanuit West-Duitsland naar de vroegere DDR. Dat gebeurde vooral tijdens de Koude Oorlog, in de jaren vijftig, zo blijkt uit onderzoek van een Duitse historica.
De beruchte dienst heeft bij zo'n honderd kidnappingen geweld gebruikt, in de andere gevallen werden mensen onder valse voorwendselen naar het communistische Oost-Duitsland gelokt. Mensen werd bijvoorbeeld verteld dat een familielid ernstig ziek was. De Stasi had het met name voorzien op leden van West-Duitse inlichtingendiensten, vooraanstaande anticommunisten en mensen die waren gevlucht uit de DDR en hadden gewerkt voor de Oost-Duitse overheid.
Kort na de val van de Berlijnse Muur, in 1989, werd de Stasi opgeheven. Tot dan was het één van de best opererende veligheidsdiensten ter wereld. Slechts dertig Stasi-agenten werden formeel aangeklaagd, maar kregen voorwaardelijke straffen opgelegd.
04-09-2009
Middeleeuws kindermasker gevonden in Gent
Tussen het archeologisch materiaal dat eerder op de Gentse Korenmarkt werd opgegraven, hebben archeologen een lederen kindermaskertje ontdekt uit de twaalfde eeuw. Het is de eerste keer dat in België zo'n masker wordt gevonden.
Het gaat om een lap leder waaruit gaten zijn gesneden voor ogen en neus, met twee kleine gaatjes aan de zijkant om het masker met een touwtje of een strip aan het gezicht te bevestigen. Onderaan zijn stroken in het leder geknipt, vermoedelijk om het masker te laten wapperen.
Goed geconserveerd
Onder meer in Nederland werden eerder al dergelijke maskers gevonden, meestal uit de 14e en 15e eeuw. Voor België gaat het volgens de Gentse archeologen om een primeur. Het Gentse masker dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw.
Zulke kindermaskers werden gebruikt bij feesten, waarbij kinderen zich verkleedden en rollenspellen speelden. Het masker is goed geconserveerd dankzij de vochtige ondergrond van de Korenmarkt en wordt nu permanent in water bewaard. (belga/svm)
(HLN)
Middeleeuws kindermasker gevonden in Gent
Tussen het archeologisch materiaal dat eerder op de Gentse Korenmarkt werd opgegraven, hebben archeologen een lederen kindermaskertje ontdekt uit de twaalfde eeuw. Het is de eerste keer dat in België zo'n masker wordt gevonden.
Het gaat om een lap leder waaruit gaten zijn gesneden voor ogen en neus, met twee kleine gaatjes aan de zijkant om het masker met een touwtje of een strip aan het gezicht te bevestigen. Onderaan zijn stroken in het leder geknipt, vermoedelijk om het masker te laten wapperen.
Goed geconserveerd
Onder meer in Nederland werden eerder al dergelijke maskers gevonden, meestal uit de 14e en 15e eeuw. Voor België gaat het volgens de Gentse archeologen om een primeur. Het Gentse masker dateert uit de tweede helft van de 12e eeuw.
Zulke kindermaskers werden gebruikt bij feesten, waarbij kinderen zich verkleedden en rollenspellen speelden. Het masker is goed geconserveerd dankzij de vochtige ondergrond van de Korenmarkt en wordt nu permanent in water bewaard. (belga/svm)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
In Middelharnis wordt vandaag een plaquette onthuld met daarop de namen van 7 in WOII omgekomen Armeniërs. http://www.trouw.nl/achte(...)s_krijgen_naam_.html
06-09-2009
Hitlers schilderijen onder de hamer
Drie pastels van Adolf Hitler zijn in Duitsland geveild voor een totaal bedrag van 42.000 euro. De veiling greep plaats in Nuremberg, waar de naziprocessen werden gehouden.
Telefonische bieders
Veilingmeester Herbert Weidler onthult dat de waterverfschilderijen naar drie telefonische bieders gingen. 'Pronkstuk' was een schilderij van de Oostenrijkse stad Weissenkirchen in der Wachau, dat voor 24.000 euro van eigenaar wisselde.
De door Hitler gesigneerde schilderijen werden in 1910 en 1911 gemaakt, toen Hitler in Wenen als kunstenaar aan de bak probeerde te komen.
Geen grote kunst
Weidler valideert de pastelschilderijen als "het werk van een kunstleraar in een gemeenteschool die net heeft leren tekenen".
Joods museum
Dertien eerdere werken van Hitler gingen in april onder de hamer voor meer dan 95.000 euro. Die schilderijen werden in 1945 door een Britse soldaat in Duitsland gevonden. Tussen 1909 en 1945 heeft Hitler naar schatting 3.400 schilderijen gemaakt. Weidler schenkt de commissie van de verkoop naar eigen zeggen aan een joods museum. (lb)
(HLN)
Hitlers schilderijen onder de hamer
Drie pastels van Adolf Hitler zijn in Duitsland geveild voor een totaal bedrag van 42.000 euro. De veiling greep plaats in Nuremberg, waar de naziprocessen werden gehouden.
Telefonische bieders
Veilingmeester Herbert Weidler onthult dat de waterverfschilderijen naar drie telefonische bieders gingen. 'Pronkstuk' was een schilderij van de Oostenrijkse stad Weissenkirchen in der Wachau, dat voor 24.000 euro van eigenaar wisselde.
De door Hitler gesigneerde schilderijen werden in 1910 en 1911 gemaakt, toen Hitler in Wenen als kunstenaar aan de bak probeerde te komen.
Geen grote kunst
Weidler valideert de pastelschilderijen als "het werk van een kunstleraar in een gemeenteschool die net heeft leren tekenen".
Joods museum
Dertien eerdere werken van Hitler gingen in april onder de hamer voor meer dan 95.000 euro. Die schilderijen werden in 1945 door een Britse soldaat in Duitsland gevonden. Tussen 1909 en 1945 heeft Hitler naar schatting 3.400 schilderijen gemaakt. Weidler schenkt de commissie van de verkoop naar eigen zeggen aan een joods museum. (lb)
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-09-2009
Oud schip geborgen bij Amsterdam
AMSTERDAM - Archeologen hebben een historisch schip uit het Buiten-IJ bij Amsterdam gevist. De bergingswerkzaamheden vonden de afgelopen dagen plaats.
© ANPHet laatste gedeelte van het wrak werd dinsdag uit het water gehaald. Dat zei stadsarcheoloog Jerzy Gawronski van het bureau Monumenten & Archeologie naar aanleiding van een bericht hierover in Het Parool
Het zogeheten waterschip zonk rond het jaar 1600. Waterschepen werden in die tijd veel gebruikt. Ze deden dienst als vissers- of als sleepboot.
Van het wrak is alleen de onderkant bewaard gebleven. Die was wel nog van voor- tot achtersteven intact.
Bijzondere vondst
Gawronski sprak van een ''heel bijzondere vondst''. Waterschepen kwamen vroeger veel voor, maar wetenschappers weten er nog niet zo veel vanaf.
Hoewel de archeologen het schip nu pas uit het water hebben gehaald, werd het al in 2007 ontdekt. Dat gebeurde tijdens baggerwerkzaamheden.
Om het wrak te kunnen bergen, moesten de archeologen het in meerdere stukken zagen; anders zou het uit elkaar vallen. De komende tijd gaan ze de verschillende delen op het land weer in elkaar zetten.
Belangstellenden
Mogelijk kunnen belangstellenden het schip komend weekeinde tijdens de Open Monumentendagen komen bekijken. Wetenschappers gaan het de komende tijd onderzoeken.
Wat er daarna mee gaat gebeuren, is nog onbekend. Het is namelijk erg duur om het hele wrak te conserveren.
© ANP
(nu.nl)
Oud schip geborgen bij Amsterdam
AMSTERDAM - Archeologen hebben een historisch schip uit het Buiten-IJ bij Amsterdam gevist. De bergingswerkzaamheden vonden de afgelopen dagen plaats.
© ANPHet laatste gedeelte van het wrak werd dinsdag uit het water gehaald. Dat zei stadsarcheoloog Jerzy Gawronski van het bureau Monumenten & Archeologie naar aanleiding van een bericht hierover in Het Parool
Het zogeheten waterschip zonk rond het jaar 1600. Waterschepen werden in die tijd veel gebruikt. Ze deden dienst als vissers- of als sleepboot.
Van het wrak is alleen de onderkant bewaard gebleven. Die was wel nog van voor- tot achtersteven intact.
Bijzondere vondst
Gawronski sprak van een ''heel bijzondere vondst''. Waterschepen kwamen vroeger veel voor, maar wetenschappers weten er nog niet zo veel vanaf.
Hoewel de archeologen het schip nu pas uit het water hebben gehaald, werd het al in 2007 ontdekt. Dat gebeurde tijdens baggerwerkzaamheden.
Om het wrak te kunnen bergen, moesten de archeologen het in meerdere stukken zagen; anders zou het uit elkaar vallen. De komende tijd gaan ze de verschillende delen op het land weer in elkaar zetten.
Belangstellenden
Mogelijk kunnen belangstellenden het schip komend weekeinde tijdens de Open Monumentendagen komen bekijken. Wetenschappers gaan het de komende tijd onderzoeken.
Wat er daarna mee gaat gebeuren, is nog onbekend. Het is namelijk erg duur om het hele wrak te conserveren.
© ANP
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-09-2009
Habermas draagt archief aan universiteit over
FRANKFURT - De befaamde Duitse filosoof Jürgen Habermas draagt zijn omvangrijke archief over aan de Goethe-universiteit in Frankfurt.
© ANPDat heeft de 80-jarige wijsgeer per brief laten weten aan de leiding van de onderwijsinstelling, waar hij tot zijn emeritaat in 1994 hoogleraar was.
Habermas, die zich onder meer heeft beziggehouden met de gevolgen van de technologische ontwikkelingen voor de democratie, had een grote invloed op jonge geesteswetenschappers.
De universiteit bezit al het archief van filosofen van de neomarxistische Frankfurter Schule als Theodor Adorno, Max Horkheimer en Herbert Marcuse. De stukken bevinden zich in de universiteitsbibliotheek en het Instituut voor Sociaalwetenschappelijk Onderzoek.
Uniek
Met het archief van Habermas is de onderwijsinstelling naar eigen zeggen in staat een uniek beeld te geven van de wetenschapsgeschiedenis en de ontwikkeling van de sociale wetenschappen in Duitsland.
Habermas bewaarde zijn archief tot nu toe in zijn huis in Starnberg. Het omvat niet alleen de concepten en manuscripten van zijn meer dan vijftig boeken maar ook zijn briefwisseling met wetenschappers. Archivarissen zullen het archief de komende jaren ontsluiten.
© ANP
(NU.NL)
[ Bericht 68% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 13-09-2009 23:32:48 ]
Habermas draagt archief aan universiteit over
FRANKFURT - De befaamde Duitse filosoof Jürgen Habermas draagt zijn omvangrijke archief over aan de Goethe-universiteit in Frankfurt.
© ANPDat heeft de 80-jarige wijsgeer per brief laten weten aan de leiding van de onderwijsinstelling, waar hij tot zijn emeritaat in 1994 hoogleraar was.
Habermas, die zich onder meer heeft beziggehouden met de gevolgen van de technologische ontwikkelingen voor de democratie, had een grote invloed op jonge geesteswetenschappers.
De universiteit bezit al het archief van filosofen van de neomarxistische Frankfurter Schule als Theodor Adorno, Max Horkheimer en Herbert Marcuse. De stukken bevinden zich in de universiteitsbibliotheek en het Instituut voor Sociaalwetenschappelijk Onderzoek.
Uniek
Met het archief van Habermas is de onderwijsinstelling naar eigen zeggen in staat een uniek beeld te geven van de wetenschapsgeschiedenis en de ontwikkeling van de sociale wetenschappen in Duitsland.
Habermas bewaarde zijn archief tot nu toe in zijn huis in Starnberg. Het omvat niet alleen de concepten en manuscripten van zijn meer dan vijftig boeken maar ook zijn briefwisseling met wetenschappers. Archivarissen zullen het archief de komende jaren ontsluiten.
© ANP
(NU.NL)
[ Bericht 68% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 13-09-2009 23:32:48 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
