De botten en spieren werken niet meer mee, we zullen meer of minder hulpbehoevend zijn (in deze aanname). De seksdrive is verdwenen, we schuifelen van onze kamer in de bejaardenflat naar de centrale ruimte, krijgen onze drie maaltijden per dag. De kinderen en kleinkinderen komen eens per week een uurtje op bezoek en we hebben (aangenomen) zo'n 1500 euro per jaar vrij te besteden.
Waaraan zouden jullie dit geld besteden om toch nog het idee te hebben van een relatief leuke oude dag?
Suggesties; ( goede doelen, reizen, kinderen en kleinkinderen, uit eten, extra thuishulp ipv bejaardentehuis, een laatste levensreis lang belangrijke plekken uit je jeugd, hobby's, materiële dingen, boeken of misschien heel iets anders?).
Kortom, wat zou jouw leven wanneer je bejaard bent (en je niet meer kunt doen wat je nu kunt) kunnen veraangenamen?
Er is geen fout antwoord, maar op termijn wil ik deze antwoorden wel vergelijken met 'hoe bejaarden in hun positie hierover denken.'
quote:Misschien lukt dat niet meer zo na je CVA
quote:Goed mogelijk, maar wat als je artritis hebt of een andere spierziekte? Je bent niet voor niets bejaard... de oog-hand coördinatie is op z'n minst niet meer wat het was (en het is en blijft een filosofisch onderwerp, waarbij niet alle huidige hobby's bij voorbaat dezelfde zijn als wanneer je oud bent).
Maar als je er goed over hebt nagedacht, dan houden we dit er gewoon in.
quote:Ik maak elke week een paar dagen intensief dat hoogbejaard zijn mee (met alle kwalen en hulpbehoevend zijn), en ik denk er toch regelmatig over na hoe dat is als ik uiteindelijk zelf in zo'n situatie zou komen.Op vrijdag 31 juli 2009 02:59 schreef Paginabeheerder het volgende:
Gelukkig is het nog ver weg voor de gemiddelde Fokker, maar ooit zal het voor de meesten van ons toch gebeuren... we worden bejaard. De gebreken komen, en met wat pech worden we aan huis gebonden of aan hulp.
De botten en spieren werken niet meer mee, we zullen meer of minder hulpbehoevend zijn (in deze aanname). De seksdrive is verdwenen, we schuifelen van onze kamer in de bejaardenflat naar de centrale ruimte, krijgen onze drie maaltijden per dag. De kinderen en kleinkinderen komen eens per week een uurtje op bezoek en we hebben (aangenomen) zo'n 1500 euro per jaar vrij te besteden.
Waaraan zouden jullie dit geld besteden om toch nog het idee te hebben van een relatief leuke oude dag?
Suggesties; ( goede doelen, reizen, kinderen en kleinkinderen, uit eten, extra thuishulp ipv bejaardentehuis, een laatste levensreis lang belangrijke plekken uit je jeugd, hobby's, materiële dingen, boeken of misschien heel iets anders?).
Kortom, wat zou jouw leven wanneer je bejaard bent (en je niet meer kunt doen wat je nu kunt) kunnen veraangenamen?
Er is geen fout antwoord, maar op termijn wil ik deze antwoorden wel vergelijken met 'hoe bejaarden in hun positie hierover denken.'
Ik heb geen kinderen (en dus iook geen kleinkinderen) waarop ik evt een beroep kan doen, en of de thuiszorg tegen die tijd (in het algeneen) nog te betalen is....? Sowieso kan de thuiszorg niet alles doen. Maar aan de andere kant denk ik dat ik zelf niet zo oud zal worden. Geld is eigenlijk het laatste waar ik aan denk.
Miss ben ik dan zo dement als ik weet niet wat.
Ik kan nog hobbies vinden die ik dan de hele dag zou uitoefenen... etc etc
Om daar leuke dingen mee te doen, hen dingen te geven die ze graag willen.
Ik veronderstel dan ook dat ik op die leeftijd alle materiele dingen die ik ooit wou, ook ooit gekregen heb.
Nog meer Boeken lezen
Had ik Boeken lezen al vermeld?
Verder: zolang ik de lichamelijke vermogens heb: Tuinieren en in het bos en duin wandelen.
zolang ik de geestelijke vermogens heb: Gamen (je hebt ook rustige games, die niet over snelle reacties gaan, denk aan strategy en puzzelgames
Het internet zal overal in huis ingebouwd zijn, dus je kan continue in verbinding staan met vrienden en familie ook als ze in Nieuw Zeeland wonen.
Al mijn grootouders zijn 82-93 geworden (sommige leven nog) zonder dement te raken, dus ik heb goede hoop dat ik ook gezond oud zal worden.
Verder rustig berusten dat je wereld steeds kleiner wordt. Je hoeft er niet zo nodig meer op uit (buiten de tuin en buurtwandeling) Je kijkt tevreden naar Lingo
quote:Verklaar je nader?Op vrijdag 31 juli 2009 10:13 schreef HugoBaas het volgende:
Ik wordt niet bejaard, dat haal ik nooit.
quote:Gewoon een gevoel
Sowieso hoeft dat van mij allemaal niet.
65-70 vind ik prima
[ Bericht 0% gewijzigd door trovey op 31-07-2009 11:12:21 ]
quote:Beste Barthol, het eerste dat bij me opkomt is nierdialyse... al hoop ik van niet voor je.Op vrijdag 31 juli 2009 03:33 schreef barthol het volgende:
[..]
Ik maak elke week een paar dagen intensief dat hoogbejaard zijn mee (met alle kwalen en hulpbehoevend zijn), en ik denk er toch regelmatig over na hoe dat is als ik uiteindelijk zelf in zo'n situatie zou komen.
Ik heb geen kinderen (en dus iook geen kleinkinderen) waarop ik evt een beroep kan doen, en of de thuiszorg tegen die tijd (in het algeneen) nog te betalen is....? Sowieso kan de thuiszorg niet alles doen. Maar aan de andere kant denk ik dat ik zelf niet zo oud zal worden. Geld is eigenlijk het laatste waar ik aan denk.
Als ik je zo hoor, dan zit je al een beetje in de (afhankelijkheidssituatie) waarin veel ouderen zich bevinden.
Ik ben misschien wat brutaal... maar ik vraag het toch; wat zou de beleving van jouw leven op dit moment leuker maken. Goed, gezondheid is hierbij even uitgesloten, en zoals je al zegt "geld is het laatste waaraan je denkt."
Maar ik kan me voorstellen dat je bijvoorbeeld nog af en toe eens een dagje wilt vissen (met of zonder verpleegkundige hulp)... of misschien nog wilt reizen (afgewisseld met eventueel verpleegkundige hulp ter plaatse)... of misschien - mocht de situatie dit niet toestaan- gewoon een huisdier willen, waarvoor ook gezorgd wordt wanneer jij hier niet tot toe in staat bent.
Maar ongeacht antwoord of niet, wil ik je sowieso veel sterkte wensen met wat het ook is waarmee je kampt.
quote:Het leven bestaat uit meer dan materiële dingen, misschien zou je iets met de familie willen doen buiten het bejaarden/ verzorgingstehuis? Maar geld besteden aan kinderen en kleinkinderen is natuurlijk ook goed.Op vrijdag 31 juli 2009 09:00 schreef Sipix het volgende:
Ik denk dat ik het vooral aan mijn kinderen en kleinkinderen zou besteden.
Om daar leuke dingen mee te doen, hen dingen te geven die ze graag willen.
Ik veronderstel dan ook dat ik op die leeftijd alle materiele dingen die ik ooit wou, ook ooit gekregen heb.
quote:Mooi antwoord... en om niet dement te geraken; two cups of coffee a day takes forgetting away.Op vrijdag 31 juli 2009 09:24 schreef vaarsuvius het volgende:
Boeken lezen
Nog meer Boeken lezen
Had ik Boeken lezen al vermeld?
Verder: zolang ik de lichamelijke vermogens heb: Tuinieren en in het bos en duin wandelen.
zolang ik de geestelijke vermogens heb: Gamen (je hebt ook rustige games, die niet over snelle reacties gaan, denk aan strategy en puzzelgames
Het internet zal overal in huis ingebouwd zijn, dus je kan continue in verbinding staan met vrienden en familie ook als ze in Nieuw Zeeland wonen.
Al mijn grootouders zijn 82-93 geworden (sommige leven nog) zonder dement te raken, dus ik heb goede hoop dat ik ook gezond oud zal worden.
Verder rustig berusten dat je wereld steeds kleiner wordt. Je hoeft er niet zo nodig meer op uit (buiten de tuin en buurtwandeling) Je kijkt tevreden naar Lingo
quote:Mogelijk, maar dan komt een kredietcrisis en moet je langer doorwerken.Op vrijdag 31 juli 2009 10:16 schreef Antaresje het volgende:
Hard werken, slim met je geld om gaan en met je 50e met pensioen gaan zodat je nog kunt genieten van je vrije tijd voordat je aftakelt.
Maar dat was de vraag niet... wat te doen in de tijd dat je lichamelijk wel aftakelt, met het beetje geld dat je nog vrij te besteden hebt per jaar. Waaraan wil je het besteden om jouw laatste jaren nog extra waarde te geven?
quote:Als puber leek mij de leeftijd van 30 prima, maar toen ik rond de 30 werd schoof ik het naar de 40.Op vrijdag 31 juli 2009 10:24 schreef HugoBaas het volgende:
[..]
Gewoon een gevoel
Sowieso hoeft dat van mij allemaal niet.
65-70 vind ik prima
En nu ben ik 40... en weet dat ik nog zoveel wil doen, dat ik (mits in redelijke gezondheid) eigenlijk nog niet op de helft van mijn leven wil zijn.
En dat is een van de redenen van mijn vraag; hoe denken (relatief) jongeren over wat zij willen wanneer ze ouder worden, en hoe denken de bejaarden hier zelf over. Wat is dan nog belangrijk en wat denken wij nu dat dan belangrijk is?
Bejaarden tellen nu amper mee in de maatschappij, maar ooit zullen de meesten van ons het zelf zijn... worden we door verzorgers als halve imbecielen worden toegesproken door mensen met weinig levenservaring, alsof we kleine kinderen zijn....
Waar ik naartoe wil is een situatie waarin ook bejaarden serieus genomen worden. Zelfs de reclame makers en TV makers zenden bijna alleen voor de doelgroep 6 tot hooguit 60 jaar uit. Niemand neemt de oudere doelgroep nog serieus, terwijl ook zij recht hebben op een beter bestaan.... meer keuze dan dat ze nu hebben om een goede oude dag te hebben buiten de muren van het verzorgingstehuis of juist daarbinnen. Ik wil er achter komen hoe dit te realiseren... politiek, commercieel, op vrijwilligers gebied en alles wat maar denkbaar is. Maar er moet iets meer zijn dan vegeteren bij het klaverjassen in de kantine en het wekelijks familiebezoek op zondag van twee uurtjes.
quote:Nee hoor. Dat vind je slechts nu. Als je straks 65 bent en met de dan geldende gezondheidszorg nog net zo kwiek als de 50ers nu, dan wil je nog wel een kwart eeuw hoor.Op vrijdag 31 juli 2009 10:24 schreef HugoBaas het volgende:
Gewoon een gevoel
Sowieso hoeft dat van mij allemaal niet.
65-70 vind ik prima
Da's net als al die jonge rokertjes... van je 'dood gaan we allemaal'
Tot je longkanker krijgt op je 50e en afscheid moet nemen van je vrouw en kinderen. Dan willen ze ineens toch niet dood gaan...
quote:Ook dit is slechts tijdelijk. Jouw pa en ma en die generatie zullen de machtigste oudjes zijn ooit. De huidige ouwetjes hebben het land opgebouwd na de oorlog en zijn nog 'ouderwetsch' oud en versleten. De opkomende generatie oudjes zijn rijk, stinkend rijk. Ik voorspel dat de samenleving significante wijzigingen gaat ondergaan de komende 20 jaar in het voordeel van de nieuwe bejaarden. Infrastructurele veranderingen, winkelaanbod en allerlei diensten die meer op ouderen worden gericht dan op jongeren. als ik even doorsla zie ik het er nog wel van komen dat er een 30ers pas komt waarmee je korting krijgt. De 65+ pas geldt dan niet meerOp zaterdag 1 augustus 2009 04:03 schreef Paginabeheerder het volgende:
Bejaarden tellen nu amper mee in de maatschappij, maar ooit zullen de meesten van ons het zelf zijn... worden we door verzorgers als halve imbecielen worden toegesproken door mensen met weinig levenservaring, alsof we kleine kinderen zijn....
Ik kan nog aardig uit de voeten en heb nauwelijks gezondheidsproblemen.
Ook heb ik heel wat hobby`s waaronder internetten en denk daar lang mee door te kunnen gaan.
Mocht ik dat niet meer kunnen dan kan ik altijd nog lekker aan de drank gaan of zelfs gaan roken.
quote:Je hebt waarschijnlijk nog wel gelijk ook. Mijn ouders lopen rap naar de 70 (helaas door een paar domme investeringen niet echt rijk meer) maar wel welvarend en goed opgeleid. Die zullen nog wel even blijven reizen en ze kunnen beiden min of meer hun weg op het internet vinden.Op zaterdag 1 augustus 2009 22:08 schreef Knipoogje het volgende:
[..]
Ook dit is slechts tijdelijk. Jouw pa en ma en die generatie zullen de machtigste oudjes zijn ooit. De huidige ouwetjes hebben het land opgebouwd na de oorlog en zijn nog 'ouderwetsch' oud en versleten. De opkomende generatie oudjes zijn rijk, stinkend rijk. Ik voorspel dat de samenleving significante wijzigingen gaat ondergaan de komende 20 jaar in het voordeel van de nieuwe bejaarden. Infrastructurele veranderingen, winkelaanbod en allerlei diensten die meer op ouderen worden gericht dan op jongeren. als ik even doorsla zie ik het er nog wel van komen dat er een 30ers pas komt waarmee je korting krijgt. De 65+ pas geldt dan niet meer
Uiteindelijk zal de markt er toch aan moeten geloven... maar tot dan toe hebben we ook nog de huidige generatie 70 plussers. Ook zij hebben recht om hun laatste paar jaren zo goed mogelijk door te brengen.
quote:Thanks, maar wel gezegd hebbende dat veel plekken niet meer zullen bestaan, zoals ze ooit waren.Op zaterdag 1 augustus 2009 23:54 schreef EatMyShit het volgende:
Wel een goeie tip van TS, dat je langs belangrijke plekken uit je jeugd kunt reizen.
quote:Hai Paginabeheerder, ik lees je reactie nu pas en zie dat ik even een misverstand uit de weg moet ruimen.Op zaterdag 1 augustus 2009 03:33 schreef Paginabeheerder het volgende:
[..]
Beste Barthol, het eerste dat bij me opkomt is nierdialyse... al hoop ik van niet voor je.
Als ik je zo hoor, dan zit je al een beetje in de (afhankelijkheidssituatie) waarin veel ouderen zich bevinden.
Ik ben misschien wat brutaal... maar ik vraag het toch; wat zou de beleving van jouw leven op dit moment leuker maken. Goed, gezondheid is hierbij even uitgesloten, en zoals je al zegt "geld is het laatste waaraan je denkt."
Maar ik kan me voorstellen dat je bijvoorbeeld nog af en toe eens een dagje wilt vissen (met of zonder verpleegkundige hulp)... of misschien nog wilt reizen (afgewisseld met eventueel verpleegkundige hulp ter plaatse)... of misschien - mocht de situatie dit niet toestaan- gewoon een huisdier willen, waarvoor ook gezorgd wordt wanneer jij hier niet tot toe in staat bent.
Maar ongeacht antwoord of niet, wil ik je sowieso veel sterkte wensen met wat het ook is waarmee je kampt.
Ik ben blijkbaar niet duidelijk geweest
Met mij is niet zo erg veel aan de hand ook al heb ik zo m'n eigenkleine dingetjes die hebben gemaakt dat ik ben afgekeurd..
Dat ik het meemaak is omdat mijn ouders hoogbejaard zijn en ik daar al ruim 4 jaar wekelijks een paar dagen achter elkaar ben om hen te helpen zodat ze zolang mogelijk in hun eigen huis kunnen blijven wonen. Er dus Informele zorg verleen. Boodschappen halen, onderhoud van huis en tuin, helpen met financiele zaken, helpen met allerlei kleine dingen, gehandicapten-chauffeur spelen, begeleiden, aandacht geven etc etc. Ze hebben beide hulp en aandacht nodig.
Er spelen mobiliteitsproblemen door reuma, de gevolgen van een beroerte, en kanker die niet meer behandeld kan worden. Vooral die beroerte van mijn vader had indertijd behoorlijke gevolgen. Tot zijn 85e was hij altijd aktief, een ondernemende man met duizend hobbies. Door die beroerte verloor hij al zijn hobbies. Kon van alles opeens gewoon niet meer. Liep steeds tegen zijn grenzen aan als hij toch iets probeerde. Sinds anderhalf jaar komt er ook dagelijks thuiszorg.
Jouw ouders boffen maar met jou. Mijn diepste respect voor wat je allemaal doet voor jouw ouders.
Als ik een van jouw ouders was, zou ik niets te klagen hebben. Hmm, ja misschien wel wat extra wensen, maar die niet direct aan jou kenbaar maken omdat jij alles doet wat je kunt doen.
Maar kom je nog wel aan jezelf toe en aan jouw eigen gezin? Wat zou jij liever uit handen geven, om meer tijd vrij te hebben... of ben je juist blij dat je de tijd die je nu over hebt zinvol kunt spenderen?
Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.
quote:Op zondag 2 augustus 2009 23:55 schreef barthol het volgende:
[..]
Hai Paginabeheerder, ik lees je reactie nu pas en zie dat ik even een misverstand uit de weg moet ruimen.
Ik ben blijkbaar niet duidelijk geweest
kleine dingetjes die hebben gemaakt dat ik ben afgekeurd..
Dat ik het meemaak is omdat mijn ouders hoogbejaard zijn en ik daar al ruim 4 jaar wekelijks een paar dagen achter elkaar ben om hen te helpen zodat ze zolang mogelijk in hun eigen huis kunnen blijven wonen. Er dus Informele zorg verleen. Boodschappen halen, onderhoud van huis en tuin, helpen met financiele zaken, helpen met allerlei kleine dingen, gehandicapten-chauffeur spelen, begeleiden, aandacht geven etc etc. Ze hebben beide hulp en aandacht nodig.
Er spelen mobiliteitsproblemen door reuma, de gevolgen van een beroerte, en kanker die niet meer behandeld kan worden. Vooral die beroerte van mijn vader had indertijd behoorlijke gevolgen. Tot zijn 85e was hij altijd aktief, een ondernemende man met duizend hobbies. Door die beroerte verloor hij al zijn hobbies. Kon van alles opeens gewoon niet meer. Liep steeds tegen zijn grenzen aan als hij toch iets probeerde. Sinds anderhalf jaar komt er ook dagelijks thuiszorg.
quote:haha, je denkt altijd een beetje een soort van twintiger te kunnen blijven.Op maandag 3 augustus 2009 02:28 schreef Diabox het volgende:
Films kijken, gamen, porno kijken, muziek luisteren, omgaan met de matties, op 'n zomaar-dag 'n biertje pakken, loopies maken (lees: vrouwtjes kijken op straat). Dat soort dingen
Dat kan, waarom ook niet. Toch een grote kans dat je een ontwikkeling door gaat maken en andere prioriteiten vindt... maar er is niks mis met altijd jong blijven. Sowieso niets mis met vrouwen blijven kijken en wat je verder noemt.
quote:Wat je eigenlijk zegt is dat je het prima vindt aan huis gebonden te zijn, en dat je alles desnoods op het internet kan kopen en jouw 'bejaardenwoning' eigenlijk niet hoeft te verlaten.Op maandag 3 augustus 2009 04:08 schreef Siniti het volgende:
Films/muziek/games downloaden/kopen. Als een gek.
Ergens ook wel mooi, tevreden met alles dat nu al mogelijk is.
Ik hoop later dat ik net zo snel tevreden ben als jij...
quote:Het zal natuurlijk niet het enige zijn dat ik zou doen, maar het is toch een mooi beginOp maandag 3 augustus 2009 04:15 schreef Paginabeheerder het volgende:
[..]
Wat je eigenlijk zegt is dat je het prima vindt aan huis gebonden te zijn, en dat je alles desnoods op het internet kan kopen en jouw 'bejaardenwoning' eigenlijk niet hoeft te verlaten.
Ergens ook wel mooi, tevreden met alles dat nu al mogelijk is.
Ik hoop later dat ik net zo snel tevreden ben als jij...
quote:En ben nog geeneens 'n twintiger.Op maandag 3 augustus 2009 04:11 schreef Paginabeheerder het volgende:
[..]
haha, je denkt altijd een beetje een soort van twintiger te kunnen blijven.
Dat kan, waarom ook niet. Toch een grote kans dat je een ontwikkeling door gaat maken en andere prioriteiten vindt... maar er is niks mis met altijd jong blijven. Sowieso niets mis met vrouwen blijven kijken en wat je verder noemt.
quote:Games zijn tegenwoordig van alle leeftijden. Vroeger was het vooral vermaak voor jong, maar onze generatie zal vast games spelen op hun 70e. Ik ben 35 en game nog steeds, al is het nu meer 'wachten op dat ene ultieme spel' omdat alle andere spellen niet al te lang mijn aandacht meer kunnen vasthouden...Op maandag 3 augustus 2009 04:11 schreef Paginabeheerder het volgende:
[..]
haha, je denkt altijd een beetje een soort van twintiger te kunnen blijven.
quote:Goed gezien! Dat speelt inderdaad, maar voor mij is het wel belangrijk dat ik het hoor als iets echt nodig is.Op maandag 3 augustus 2009 04:07 schreef Paginabeheerder het volgende:
.....
Als ik een van jouw ouders was, zou ik niets te klagen hebben. Hmm, ja misschien wel wat extra wensen, maar die niet direct aan jou kenbaar maken omdat jij alles doet wat je kunt doen.
Dat er niet een situatie onstaat dat mijn ouders rekening met me gaan houden en me misschien gaan sparen ten koste van zichzelf. Ook belangrijk dat zij zich niet bezwaard voelen om wat aan me te vragen. Ik moet
ervan op aan kunnen dat zij me bellen als dat nodig is. Maar hoe ze voelen, en dat ze het liefst ook wat voor mij willen kunnen doen als ze dat konden weet ik wel. Belangrijk is dat ik opgeruimd en goed gehumeurd ben als ik er ben en kan doen alsof ik alle tijd van de wereld heb.
quote:Ik heb geen eigen gezin, ik leef alleen. Juist dat ik weinig eigen dingen of eigen verplichtingen heb maakt dat ik flexibel kan zijn, kan komen als dat nodig is. Maar soms moet ik wel letten op de balans als er een perodeMaar kom je nog wel aan jezelf toe en aan jouw eigen gezin? Wat zou jij liever uit handen geven, om meer tijd vrij te hebben... of ben je juist blij dat je de tijd die je nu over hebt zinvol kunt spenderen?
Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.
is dat ik er even wat vaker moet zijn.. Ik heb nu ook nog genoeg dagen vrij tussendoor, een halve week is wel genoeg om weer even wat tijd voor mezelf te nemen en wat eigen dingen te doen, maar het is vaak te kort om werkelijk wat te ondernemen (of bv op vakantie te gaan). Dat stel ik voorlopig maar uit. Soms heb ik wel een wens om wat efficienter met mijn tijd te kunnen omgaan. De reistijd (trein en bus) maakt dat ik niet even snel of kort kan komen. Ik blijf steeds wat langer en probeer dan vanalles te combineren. Er zijn echter ook uren tussendoor dat ik daar even niet echt nodig ben, maar ik kan dan moeilijk even terug naar huis om wat later weer te komen. Daar zou dan 3 uur reistijd tussen zitten.
Het zou natuurlijk beter zijn als ik niet nodig was, als alles ook door anderen kan worden overgenomen, en soms kunnen sommige dingen (zoals de boodschappen) wel overgenomen worden. Maar ik merk dan toch dat mijn ouders me gaan missen als ik dan wat minder kom.
Ach het is ook een leeftijdsfase, de periode dat je zelf nog niet oud bent, maar je ouders wel en dat die je zorg nodig hebben. Net zoals het een leeftijdsfase is voor mensen met een gezin dat kinderen nog jong zijn en zorg nodig hebben.
groet
quote:Als begin ben ik het eens met je... thuis moet zoals thuis moet zijn. Aandachtspuntje!Op maandag 3 augustus 2009 04:18 schreef Siniti het volgende:
[..]
Het zal natuurlijk niet het enige zijn dat ik zou doen, maar het is toch een mooi begin
quote:Je bent jouw leeftijd vooruit
quote:Dat spel zal ongetwijfeld binnenkort komen.... ergens is een moment aanwezig om ons persoonlijk te overtuigen dat er niets beters meer is te winnen, en ergens trappen we er allemaal eens in.Op maandag 3 augustus 2009 19:17 schreef Knipoogje het volgende:
[..]
Games zijn tegenwoordig van alle leeftijden. Vroeger was het vooral vermaak voor jong, maar onze generatie zal vast games spelen op hun 70e. Ik ben 35 en game nog steeds, al is het nu meer 'wachten op dat ene ultieme spel' omdat alle andere spellen niet al te lang mijn aandacht meer kunnen vasthouden...
quote:Hey Barthol,Op dinsdag 4 augustus 2009 01:35 schreef barthol het volgende:
[..]
Goed gezien! Dat speelt inderdaad, maar voor mij is het wel belangrijk dat ik het hoor als iets echt nodig is.
Dat er niet een situatie onstaat dat mijn ouders rekening met me gaan houden en me misschien gaan sparen ten koste van zichzelf. Ook belangrijk dat zij zich niet bezwaard voelen om wat aan me te vragen. Ik moet
ervan op aan kunnen dat zij me bellen als dat nodig is. Maar hoe ze voelen, en dat ze het liefst ook wat voor mij willen kunnen doen als ze dat konden weet ik wel. Belangrijk is dat ik opgeruimd en goed gehumeurd ben als ik er ben en kan doen alsof ik alle tijd van de wereld heb.
[..]
Ik heb geen eigen gezin, ik leef alleen. Juist dat ik weinig eigen dingen of eigen verplichtingen heb maakt dat ik flexibel kan zijn, kan komen als dat nodig is. Maar soms moet ik wel letten op de balans als er een perode
is dat ik er even wat vaker moet zijn.. Ik heb nu ook nog genoeg dagen vrij tussendoor, een halve week is wel genoeg om weer even wat tijd voor mezelf te nemen en wat eigen dingen te doen, maar het is vaak te kort om werkelijk wat te ondernemen (of bv op vakantie te gaan). Dat stel ik voorlopig maar uit. Soms heb ik wel een wens om wat efficienter met mijn tijd te kunnen omgaan. De reistijd (trein en bus) maakt dat ik niet even snel of kort kan komen. Ik blijf steeds wat langer en probeer dan vanalles te combineren. Er zijn echter ook uren tussendoor dat ik daar even niet echt nodig ben, maar ik kan dan moeilijk even terug naar huis om wat later weer te komen. Daar zou dan 3 uur reistijd tussen zitten.
Het zou natuurlijk beter zijn als ik niet nodig was, als alles ook door anderen kan worden overgenomen, en soms kunnen sommige dingen (zoals de boodschappen) wel overgenomen worden. Maar ik merk dan toch dat mijn ouders me gaan missen als ik dan wat minder kom.
Ach het is ook een leeftijdsfase, de periode dat je zelf nog niet oud bent, maar je ouders wel en dat die je zorg nodig hebben. Net zoals het een leeftijdsfase is voor mensen met een gezin dat kinderen nog jong zijn en zorg nodig hebben.
groet
Het liefste gaf ik je direct antwoord. Ik probeer dit zo goed als mogelijk, maar weet niet of ik hier bij voorbaat helemaal aan toe kom.
Voor zover ik kan oordelen doe je het geweldig; als jij je inzet dan is dit ook volledig en vanuit het hart, maar je kunt ook nee zeggen als je hier niet volledig achterstaat. Wat meer kan een ouder verwachten van hun kind, dan deze dunne lijn in de praktijk te kunnen toepassen.
Ieder mens heeft problemen die een ander niet ziet, die een optimale verzorging kunnen verhinderen. Schaam je hiervoor niet... niemand hoeft zich te verdedigen tegen redelijke argumenten, zelfs wanneer ze op een redelijke manier weerlegt kunnen worden..
Jij bent flexibel, je doet wat je kunt... een situatie waarin niet iedereen zich in kan leven.
In elk geval zou ik het niet bij voorbaat wagen jouw leven af te keuren, door de situatie van jouw ouders. Uit jouw woorden lijk je hiermee goed om te gaan... wie ben ik om hier aan te twijfelen?