Atheïsme is een logische contradictie

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 14:55 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Het is geen hoge toren, en het heeft niks te maken met hoogmoed Ik denk dat de situatie daadwerkelijk niet evenwichtig is; het Godsbestaan zou voor veel atheïsten minder vergaande gevolgen hebben als het niet-bestaan voor theïsten (als het om een abstract Godsbeeld gaat natuurlijk; de zaak wordt al anders als het om een specifiek Godsbeeld van een religie of nog specifieker, denominatie, gaat). Denk je niet?

Het zit hem in wat je zelf hier al aangeeft en wat ik ook al zei: het ligt er maar net aan om wat voor god het gaat.
Voor mijn bekering geloofde ik wel in 'god', maar dit was dan pantheisme en ik had er eigenlijk geen verantwoording aan af te leggen of er mijn bestaan aan te danken. Ik was daardoor dus volledig vrij.
Toen ik tot geloof in de christelijke God kwam veranderde dat dus, en de logische conclusie was dat ik nu die God diende te gehoorzamen wil ik dit leven leven zoals het bedoeld is. Iemand die integer wil blijven, zal dus afhankelijk van de godheid in meer of mindere mate gevolgen ondervinden in zijn leven bij het bewijzen van de één of ander godheid.
Maar als je kijkt naar de wereldreligies hebben die wel grote invloed op het dagelijks leven.

Tegelijkertijd begrijp je denk ik niet dat ik mijn wereldbeeld niet gebouwd heb op het geloof in God, maar dat het bouwen van mijn wereldbeeld uiteindelijk tot het geloof in God heeft geleid.
Wat je eigenlijk aan me wil vragen is of een pyramide instort zodra je er de hoeksteen van af haalt. Dat is natuurlijk niet zo.

Ik zou me dus eerder af gaan vragen hoe het komt dat hoe ik leef me de ervaringen en ontwikkeling brengt (en niet in de zin van zaken die slechts binnen in mij gebeuren, maar juist de koers die mijn leven neemt, de dingen die in de wereld gebeuren binnen en buiten mijn controle), en deze realiteit dan zo in elkaar zit als wat ik er tot nu toe van begrepen heb, dan spontaan van een brug afspringen omdat ik het leven niet meer aan zou kunnen.
Het zou dus vragen opleveren over wat voor hoeksteen er wel op de top van de pyramide dient te komen in plaats van die met de naam 'god', in plaats van dat de pyramide instort.

quote:

Overigens, met je uitspraak van hoogmoed en hoge torens neem je volgens mij aan dat ik ook in het rijtje atheïsten thuishoor. Dat is niet zo.

Nee, dat weet ik.

quote:

Die sterke walm valt wel mee, denk ik. Ik probeer alleen aan te stippen dat dit de discussie nogal kan beïnvloeden.

Nee, ik proef heel vaak een verwaandheid in je posts. De manier waarop je dingen uitlegt, de termen die je gebruikt, verraadt een heleboel misplaatste presumptie. Ik denk dat je te overtuigd bent van jezelf om dat niet te doen. Maar daar hebben we het al over gehad en dat zul je toch niet toegeven.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ali_Kannibali op 29-07-2009 18:35:34 ]

quote:

Op woensdag 29 juli 2009 18:34 schreef xootje het volgende:

[..]

Misschien is het omdat ik hetzelfde verwijt wel eens te horen krijg, maar ik ben het niet met je eens. Zolang je woorden niet gebruikt om doelbewust je boodschap obscuurder te maken, maar om preciezer en helderder te formuleren is dat geen presumptie. Ik heb het idee dat mensen met iets minder parate vaardigheden met betrekking tot formuleren en argumenteren denken dat dat pretentie is, misschien omdat ze zich (onterecht!) dom voelen omdat ze iets niet begrijpen. Het is hooguit een overschatting van (de woordenschat van) je gesprekspartners, geen poging beter over te komen dan je bent.

Ik denk dat deze 2 opmerkingen voortkomen uit presumptie:

quote:

Maar ik denk dat het voor de gemiddelde gelovige een stuk moeilijk is om van zijn/haar wereldbeeld af te stappen dan voor een wetenschappelijk persoon

Dit impliceert dat een wetenschappelijk persoon niet gelovig kan zijn. Dat er geen wetenschappelijke personen zijn die in god geloven, omdat er geen enkel wetenschappelijk bewezen feit zou zijn dat het op het bestaan van een god zou wijzen. Dit is zijn eigen overtuiging: er zijn genoeg mensen, inclusief ikzelf, die op een wetenschappelijke manier te werk kunnen gaan bij het proberen te ontrafelen van de realiteit. Dat men daarbij niet altijd vertrouwt op de consensus en de schoolboeken, kan juist een teken zijn van een kritische houding, noodzakelijk voor een wetenschappelijke benadering. Dit is dus presumpteus, het schildert gelovigen af als mensen die ergens in geloven zonder enige objectieve basis en puur een psychologische/ervaringskwestie. Corrigeer me als ik je verkeerd begrepen heb.

quote:

Ik vraag me af voor hoeveel wetenschappers het wereldschokkend zou zijn als God toch in een bepaalde vorm bestaat, terwijl het voor veel gelovigen nogal es desastreus zou kunnen uitpakken.Dat zegt natuurlijk ook wel iets over de flexibiliteit van hoe je van standpunt kunt veranderen.

In werkelijkheid staat hier: ik geloof niet dat er een significant aantal wetenschappers is dat het wereldschokkend zou vinden als god het bestaan van god bewezen zou worden. Zij zouden immers een wetenschappelijke basis hebben en beetje bij beetje zou men dus daar toe zijn gekomen, in plaats van de gelovige die eigenlijk op geen enkele rationele of objectieve basis tot geloof is gekomen, maar eerder lijdt aan een psychische stoornis. We zijn er ondertussen al achter gekomen dat de mate van gevolgen ligt aan de aard van die god zelf, en niet aan het feit of iemand een wetenschapper is of niet. Dat was dus denk ik ook presumpteus. Corrigeer me als ik je verkeerd begrepen heb.

Hetzelfde geldt andersom: Haushofer schetst een beeld van gelovigen alsof hun geloof niet gestoeld kan zijn op wetenschappelijke feiten. Alsof geloof in God het tegenovergestelde is van een wetenschappelijk wereldbeeld. Ik denk echter dat het vaak meer om consensus en populaire meningen accepteren gaat dan zelf een wereldbeeld vormen op basis van een wetenschappelijke, kritische houding en eigen afwegingen.

Ik ontken niet dat er genoeg gelovigen zijn waarbij het fundament in wetenschappelijk opzicht nogal gammel is. Er zijn nog genoeg vragen die gesteld kunnen en eigenlijk moeten worden. Maar dat geldt voor beide 'partijen', als je daar al over kan spreken. Ik denk eigenlijk dat iedereen zichzelf wel wat meer kritische vragen zou mogen stellen, aan zelfreflectie doen, en nastreven de waarheid tussen alles informatie die beschikbaar is te vinden.
Verder beperkt 'wetenschap' zich niet tot natuurkunde, scheikunde, biologie, geologie etc., maar ook wetenschappen als geschiedenis, politicologie, economie, theologie etc zijn van belang.

Daarnaast sluit het bewijs dat god niet bestaat niet uit dat er niet iets anders is wat verklaart wat er in de wereld gebeurt. Ik ben er namelijk wel aardig van overtuigd dat elke gelovige die werkelijk een relatie met God heeft en de invloed daarvan ondervindt in zijn leven, de dagelijkse realiteit niet kan verklaren zonder enige andere invloed, ofwel van een andere dimensie, of iets anders. Daar zijn de gebeurtenissen in eigen leven en wereldwijd te consistent niet voor toe te schrijven aan toeval of een of andere psychische gesteldheid.

[ Bericht 1% gewijzigd door Ali_Kannibali op 29-07-2009 19:36:06 ]