quote:
Op zaterdag 25 juli 2009 00:30 schreef zodiakk het volgende:[..]
JAM, ik ben het met je eens. Gellius heeft dan wel eruditie en een groot reservoir aan kennis over Europa uit deen vervlogen tijd, maar een van de meest krachtige manieren om de sfeer uit die tijd op te roepen en te ondergaan heeft hij volgens mij nog niet meegemaakt.
Old world traintravel is in perfecte luxe gewoon in de achtertuin van Europa te beleven! Magische treinreizen van Krakow naar Kiev, van Chisinau naar Boekarest, van Zagreb naar Skopje, van Wenen naar Sofia, etc.
In west-Europa hebben al die hogesnelheidslijnen toch iets kapotgemaakt. Dergelijke treinreizen zijn ontdaan van enige romantiek en gedegenereerd tot een treurige imitatie van vliegen. Van Amsterdam naar Parijs bijvoorbeeld: dan vlieg je door een verzonken geul, op een stoel die alleen maar goedkope luxe uitstraalt, in een coupe gevuld met Amerikaanse dagjesmensen. Nee, zo'n TGV is toch een soort dood in de pot, een stalen fallus waar op de plek van aankomst alleen wat weekendkoffers uitdruppelen. Een vreugdeloos gebeuren.
Gellius moest voor zijn volgende vakantie maar eens gewoon in zijn geliefde Amsterdam op de trein stappen en er in Tbilisi weer uit komen!
Ik wilde eigenlijk iets volkomen anders posten, bemerk ik opeens dat ik aangesproken word. Vervelend is dat toch altijd. Ik zal het kort houden: om kort te gaan, je hebt gelijk dat je het met me eens bent. Ik ben het ook met jou eens. Om de dingen eens werkelijk bij hun naam te noemen: die Gellius is gewoon een lul-de-behanger, met z'n 'echt reizen' en dan in een Thalys stappen. Je hebt het mooi beschreven, zodiakk. Zo heb ik mijn weinige (meer dan vier, vijf keer zal ik niet in dat ding hebben gezeten) tripjes (want reisjes moeten we het niet noemen!) inderdaad ervaren. Ik heb godzijdank nog wel meegemaakt dat je mocht roken in dat ding. Roken, in het middel van vervoer, is zéér belangrijk om te bepalen of we nu over reizen of vervoerd worden moeten spreken, wilde ik maar even opperen. Als ik in het boemeltje tussen Oud-Heverlee en Leuven even een sigaretje rook is er niemand die daar bezwaar tegen maak, hoewel de afstand er een is die je net zo goed had kunnen fietsen - een reiservaring dat ik daarentegen heb! Hoe ik zo rokend langs het Dijledal (wat een woord zeg) tuf met die peuk uit m'n mondhoek, heerlijk. Met het gezondsheidfascisme van vandaag de dag vrees ik dat we voor écht reizen aangewezen zijn op obscure stoptreintjes waar buiten wat Vlaamse arbeiders en studenten niemand meer gebruik van maakt. Ik durf te beweren dat je op een trein tussen Amsterdam en Tblisi - wat vast geen directe lijn is, ik durf zelfs te beweren dat je dan aangewezen bent op EuroNightLine of hoe die verderfelijke klotefirma ook heet - ook niet roken mag.
In ieder geval, dit wilde ik eigenlijk posten:
"Een goed moment om te sterven was er eigenlijk niet, meende de Aap. Als het buiten regende, dan bad men om zonneschijn. Als de zon scheen, had men toch liever regen gehad. Een mens kon zich ook nog honderden, zo niet duizenden klusjes bedenken die hij graag nog afgehandeld had voor hij sterven moest, hoe vervelend en triviaal die ook mochten zijn. Volgens de Aap was het streven dan ook om te leven als een klein vogeltje, om op te stijgen zonder een spoor na te laten zonder zich daarbij iets van het weer aan te trekken. Nu was de Aap alleen geen vogeltje, hij was de Aap."
Zo kan je ook een novelle beginnen, bedoel ik maar.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."