SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
Ik vind er nogal een verschil zitten tussen 2 antieke stoelen of
EEN COMPLETE ANTIEKE INBOEDEL.
maar goed.
heb geen zin in welles nietes vandaag.
er zijn belangrijkere dingen in het leven..
hoor mij nu eens!
EEN COMPLETE ANTIEKE INBOEDEL.
maar goed.
heb geen zin in welles nietes vandaag.
er zijn belangrijkere dingen in het leven..
hoor mij nu eens!
Roosje ... ik had het vanaf het begin al alleen over die antieke stoelen ... Niet over een hele antieke inboedel.
Nuff said over die stoelendans.
Nuff said over die stoelendans.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Oke, als ik het goed begrijp is de logica als volgt:
Yolanthe is hartstikke fout want ze verdedigt Jan niet wanneer die bagger over zich heen krijgt omdat zijn kamp bagger over haar uitstort. Had ze natuurlijk wel moeten doen want Jan is zo vrijgevig geweest in te stemmen met het meenemen van spullen twv 25.000
Zoiets?
Yolanthe is hartstikke fout want ze verdedigt Jan niet wanneer die bagger over zich heen krijgt omdat zijn kamp bagger over haar uitstort. Had ze natuurlijk wel moeten doen want Jan is zo vrijgevig geweest in te stemmen met het meenemen van spullen twv 25.000
Zoiets?
If you let your fears keep you from flying, you will never reach your high
Juistquote:Op donderdag 23 juli 2009 12:09 schreef Raug het volgende:
Oke, als ik het goed begrijp is de logica als volgt:
Yolanthe is hartstikke fout want ze verdedigt Jan niet wanneer die bagger over zich heen krijgt omdat zijn kamp bagger over haar uitstort. Had ze natuurlijk wel moeten doen want Jan is zo vrijgevig geweest in te stemmen met het meenemen van spullen twv 25.000
Zoiets?
kijk als ze dr handen kan ophouden , en vervolgens de hort op gaat met Wes dan ben je in mijn ogen een flinke golddigger , en je de antieke geerfde stoelen verpatst en als 1ste bent gespot in de garage , dat dus.Buiten dat het uit is met Jan heb ik Yolanthe nooit iets gevonden , vind haar een koele dame zonder uitdrukking in dr ogen.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik zeg, niet voor wat jij verstaat.
Kennelijk was het de afspraak van Jan en Yolanthe dat hij de nieuwe inboedel zou betalen..... ze had immers een inboedel en die moest ze allemaal maar wegdoen.quote:Op donderdag 23 juli 2009 11:54 schreef JEEtjuuh het volgende:
[..]
Ik bedoel eigenlijk dat Yolanthe het wel goed vind, dat iedereen zo over Jan heen valt terwijl hij haar wel voor ¤25.000 laat meenemen (en meer) ,waarom heeft Jan alles betaald bij de inrichting en niet samen?
Ik blijf erbij dat Yolanthe als eerste is gespot zoenend in de garage en niet Jan.
Ik had het ietwat verkeerd neer geschreven
Als je verkering jouw inboedel niet goed genoeg vindt om mee te verhuizen, en vindt dat jouw spullen maar weg moeten en dat er wel nieuwe komen, dan is het niet heel erg vreemd dat je verkering die nieuwe spullen dan ook betaalt lijkt me....
En als het achteraf toch zo verdeeld is "de man het huis, de vrouw de inboedel", dan heeft verder niemand daar iets mee te maken.
Wat ik nog wel het meest lachwekkend vind, is iedere keer dat gemiep over die ¤ 25.000,=
Dat sommige mensen lijken te denken dat het een groot of reëel bedrag voor een inboedel is (en ik denk dat die mensen hun huis nog maar eens goed moeten doorlopen met een rekenmachientje, want een simpele éénsgezinswoning heb je er amper voor ingericht) maar ga er maar vanuit dat als er 2 auto's van ¤ 100.000,= voor de deur staan, dat de inboedel dan ook een stuk meer waard is.
Bij mij is de inboedel ongeveer factor 40 maal de waarde van m'n auto, maar dat ligt aan de auto
quote:Op donderdag 23 juli 2009 12:21 schreef Leandra het volgende:
[..]
Kennelijk was het de afspraak van Jan en Yolanthe dat hij de nieuwe inboedel zou betalen..... ze had immers een inboedel en die moest ze allemaal maar wegdoen.
Als je verkering jouw inboedel niet goed genoeg vindt om mee te verhuizen, en vindt dat jouw spullen maar weg moeten en dat er wel nieuwe komen, dan is het niet heel erg vreemd dat je verkering die nieuwe spullen dan ook betaalt lijkt me....
En als het achteraf toch zo verdeeld is "de man het huis, de vrouw de inboedel", dan heeft verder niemand daar iets mee te maken.
Wat ik nog wel het meest lachwekkend vind, is iedere keer dat gemiep over die ¤ 25.000,=
Dat sommige mensen lijken te denken dat het een groot of reëel bedrag voor een inboedel is (en ik denk dat die mensen hun huis nog maar eens goed moeten doorlopen met een rekenmachientje, want een simpele éénsgezinswoning heb je er amper voor ingericht) maar ga er maar vanuit dat als er 2 auto's van ¤ 100.000,= voor de deur staan, dat de inboedel dan ook een stuk meer waard is.
Bij mij is de inboedel ongeveer factor 40 maal de waarde van m'n auto, maar dat ligt aan de auto
EN ZO IS HET!
De waarheid over Volendammers
Uitgegeven: 23 juli 2009 07:51
Laatst gewijzigd: 23 juli 2009 09:55
Ik ben voor Yolanthe en tegen Jan Smit. Tegen alle Volendammers eigenlijk. Het heeft nu lang genoeg geduurd, dat gedweep met alles dat naar paling ruikt. In deze column eindelijk de keiharde waarheid over Volendammers. Door Nico Dijkshoorn.
Trots zijn op je dorp, dat is al zo treurig. Het heel bijzonder vinden dat je dorp aan het water ligt. En daar dan over zingen.
Dat gezeik al 40 jaar lang, over de zee. Nooit begrepen. Piet Veerman, met dat constipatiehoofd en zijn gejank over sailing home.
Ik snapte toen al niet waar hij het over had. Ben je eindelijk weggevaren bij die wurgende kliek vissersgezinnen, en dat je dan terug wilt. Onbegrijpelijk.
Verjaardagen
Ja, is dan het argument, dat zal jij nooit begrijpen want jij komt niet uit Volendam. Nee, gelukkig niet. Ik kom uit een stad waar we ons de kolere lachen om Volendammers. We doen ze vaak na op verjaardagen.
Zetten we een gevouwen vuilniszak op ons kop, doen we onze benen een beetje krom en dan zeggen we dingen als: “haar naam is Laura, een hele lieve meid.” Of we turen uit het raam en dan zeggen we iets over het weer.
Janken
Volendammers zijn trots op dingen waar we ons in de rest van Nederland gek om lachen. Ze kunnen janken om een net vol vis. Neem eens een voorbeeld aan die bikkels uit Zierikzee, mannen die gewoon lekker down to earth de dagelijkse vangst in een ton schudden en dan op huis aan gaan om met hun vrouw over politiek te discussiëren.
Nee, in Volendam staan ze met een trillende onderlip naar een haring te kijken. Hoe je een schol doodslaat, daar gaat het tijdens verjaardagen over. “Wachten tot ze je doodsbang aankijken en dan met een cd van Nick en Simon er keihard op inhakken.”
Muziek
Muziek en Volendam. Ook zoiets. Iedereen maakt er muziek. Kudtmuziek met waaiend haar en voorspelbare emoties. Infantiel opportunistisch, dat is de term.
Het kan niet anders of oud-leden van BZN en The Cats gaan kapot als ze horen wat er nu allemaal wordt gezongen. Het is muzikale uitverkoop.
Rock’n roll
Over The Cats kan je lullen wat je wilt, maar dat was ten minste nog een beetje rock’n roll. BZN, de laatste 25 jaar traden ze op voor zalen vol invalide- en wilsonbekwame medemensen, maar in hun beginperiode was dat nog een gevaarlijke band vol vruchtbare jongens. In ieder dorp van Nederland woont een zoon van Jan Keizer.
Tegenwoordig heten Volendamse bands “De 3 J’s”. Meer een naam voor een kinderboek uit 1952. Volendamse zangers zijn tegenwoordig 17 jaar oud en staan in tenten vol met dronken mensen, te zingen over de maan, de sterren, een verloren liefde en natuurlijk, daar is hij weer, de zee.
De zus van Jan Smit, Monique, heeft genoeg aan twee opgepompte kogelvissen in haar blouse en twee spiedende kraaloogjes in veel te veel gezicht. Zingen is verder niet belangrijk.
Moeder
In de moeder van Jan Smit komt alles samen wat Volendammers zo onverdraaglijk maakt. Dat enorme geloof in de eigen mythe. Het belachelijke, in iedere programma uitgevente, idee dat haar zoon Jan een bijzondere jongen is, terwijl wij, niet Volendammers, een schnabbelende, wat rondneukende, motorisch gestoord dansende jongen in een wit t-shirt van drie voor een tientje zien.
De moeder van Jan Smit, die trots foto’s laat zien van Jans droomhuis, zo lelijk dat je er eerder de langzaam stervende Pierre Kartner in zou vermoeden. Wansmaak heeft vanaf nu een nieuw ijkpunt. Nooit eerder zag ik zo een oude zakken-huis als dat van Jan en Yolanthe. Zoals we nu allemaal weten volledig ingericht door zijn moeder.
Tandvlees
Yolanthe’s breuk met Smit, het voelt alsof ze thuiskomt. Eindelijk weer onder normale mensen. We hebben je gemist Yolanthe. Word in godsnaam weer onze eigen, spannende vrouw met heel veel tieten en tandvlees. Dans en vrij dat woekerende Volendam uit je lichaam. Desnoods met een dwerg.
© NU.nl/Nico Dijkshoorn
Uitgegeven: 23 juli 2009 07:51
Laatst gewijzigd: 23 juli 2009 09:55
Ik ben voor Yolanthe en tegen Jan Smit. Tegen alle Volendammers eigenlijk. Het heeft nu lang genoeg geduurd, dat gedweep met alles dat naar paling ruikt. In deze column eindelijk de keiharde waarheid over Volendammers. Door Nico Dijkshoorn.
Trots zijn op je dorp, dat is al zo treurig. Het heel bijzonder vinden dat je dorp aan het water ligt. En daar dan over zingen.
Dat gezeik al 40 jaar lang, over de zee. Nooit begrepen. Piet Veerman, met dat constipatiehoofd en zijn gejank over sailing home.
Ik snapte toen al niet waar hij het over had. Ben je eindelijk weggevaren bij die wurgende kliek vissersgezinnen, en dat je dan terug wilt. Onbegrijpelijk.
Verjaardagen
Ja, is dan het argument, dat zal jij nooit begrijpen want jij komt niet uit Volendam. Nee, gelukkig niet. Ik kom uit een stad waar we ons de kolere lachen om Volendammers. We doen ze vaak na op verjaardagen.
Zetten we een gevouwen vuilniszak op ons kop, doen we onze benen een beetje krom en dan zeggen we dingen als: “haar naam is Laura, een hele lieve meid.” Of we turen uit het raam en dan zeggen we iets over het weer.
Janken
Volendammers zijn trots op dingen waar we ons in de rest van Nederland gek om lachen. Ze kunnen janken om een net vol vis. Neem eens een voorbeeld aan die bikkels uit Zierikzee, mannen die gewoon lekker down to earth de dagelijkse vangst in een ton schudden en dan op huis aan gaan om met hun vrouw over politiek te discussiëren.
Nee, in Volendam staan ze met een trillende onderlip naar een haring te kijken. Hoe je een schol doodslaat, daar gaat het tijdens verjaardagen over. “Wachten tot ze je doodsbang aankijken en dan met een cd van Nick en Simon er keihard op inhakken.”
Muziek
Muziek en Volendam. Ook zoiets. Iedereen maakt er muziek. Kudtmuziek met waaiend haar en voorspelbare emoties. Infantiel opportunistisch, dat is de term.
Het kan niet anders of oud-leden van BZN en The Cats gaan kapot als ze horen wat er nu allemaal wordt gezongen. Het is muzikale uitverkoop.
Rock’n roll
Over The Cats kan je lullen wat je wilt, maar dat was ten minste nog een beetje rock’n roll. BZN, de laatste 25 jaar traden ze op voor zalen vol invalide- en wilsonbekwame medemensen, maar in hun beginperiode was dat nog een gevaarlijke band vol vruchtbare jongens. In ieder dorp van Nederland woont een zoon van Jan Keizer.
Tegenwoordig heten Volendamse bands “De 3 J’s”. Meer een naam voor een kinderboek uit 1952. Volendamse zangers zijn tegenwoordig 17 jaar oud en staan in tenten vol met dronken mensen, te zingen over de maan, de sterren, een verloren liefde en natuurlijk, daar is hij weer, de zee.
De zus van Jan Smit, Monique, heeft genoeg aan twee opgepompte kogelvissen in haar blouse en twee spiedende kraaloogjes in veel te veel gezicht. Zingen is verder niet belangrijk.
Moeder
In de moeder van Jan Smit komt alles samen wat Volendammers zo onverdraaglijk maakt. Dat enorme geloof in de eigen mythe. Het belachelijke, in iedere programma uitgevente, idee dat haar zoon Jan een bijzondere jongen is, terwijl wij, niet Volendammers, een schnabbelende, wat rondneukende, motorisch gestoord dansende jongen in een wit t-shirt van drie voor een tientje zien.
De moeder van Jan Smit, die trots foto’s laat zien van Jans droomhuis, zo lelijk dat je er eerder de langzaam stervende Pierre Kartner in zou vermoeden. Wansmaak heeft vanaf nu een nieuw ijkpunt. Nooit eerder zag ik zo een oude zakken-huis als dat van Jan en Yolanthe. Zoals we nu allemaal weten volledig ingericht door zijn moeder.
Tandvlees
Yolanthe’s breuk met Smit, het voelt alsof ze thuiskomt. Eindelijk weer onder normale mensen. We hebben je gemist Yolanthe. Word in godsnaam weer onze eigen, spannende vrouw met heel veel tieten en tandvlees. Dans en vrij dat woekerende Volendam uit je lichaam. Desnoods met een dwerg.
© NU.nl/Nico Dijkshoorn
I don’t know what’s gonna happen, that’s alright with me
I open up my arms and I embrace the mystery
I am gonna shine
I open up my arms and I embrace the mystery
I am gonna shine
correctie , zo zie jij het 