Wellink blijft zijn handen in onschuld wassen

22 juli 2009 | Het Financieele Dagblad,Door: Marcel Metze en Adriaan Meij

Na de reactie van de Nederlandsche Bank op ons stuk in Het Financieele Dagblad van 10 juli vraag je je af: als DNB zo'n slagvaardig beleid heeft gevoerd, zoals Nout Wellink kennelijk vindt, waarom zitten we nu dan zo in de problemen?

En er resten nog veel meer vragen. Wij moedigden de DNB-president aan tot aftreden. Zelf wil hij zich graag tegenover het parlement verantwoorden. Dat moet hij inderdaad maar eerst doen.

In zijn reactie (opgetekend door zijn voorlichter) doet Wellink wat hij in deze crisis steeds heeft gedaan: selectief met de waarheid omgaan en zijn handen in onschuld wassen.

Hij vindt dat hij in de kwestie Icesave correct heeft gehandeld. Volgens het rapport dat Du Perron en De Moor op verzoek van de Tweede Kamer schreven is dat strikt juridisch misschien juist. Maar Wellink had veel alarmsignalen, waaronder wake up calls van Ben Bernanke (FED) en Jean- Claude Trichet (ECB). Hij kon de toelating van Icesave op de Nederlandse markt in principe uitstellen. Dat deed hij niet.

Wellink stelt ook dat DNB hogere kapitaaldekking van de banken eiste dan het Basel Comité. Mooi, maar het echte probleem was dat de banken zich meer en meer aan die eisen onttrokken via de roemruchte 'securitisatie', het 'verpakken' en buiten de balans plaatsen van leningen. Wellink stelt trots dat DNB sinds 2003 toeziet op deze off balance-risico's, maar meldt niet dat de bank ze toen inmiddels al twee decennia (!) kende. En hoe serieus is dat off balance-toezicht eigenlijk? De DNB-president negeert de kritiek dat hij en vele van zijn 'Basel' collega's hierbij te veel hebben geleund op de credit rating agencies.

Zo kunnen we doorgaan. Wellink herhaalt dat hij de aandeelhouders van ABN Amro tegen overname door het consortium heeft gewaarschuwd. Dat ze toch akkoord gingen, kon hij niet helpen. Jawel, als hij de risico's werkelijk zo groot vond, had hij (samen met Wouter Bos) een verklaring van 'geen bezwaar' kunnen weigeren.

Al dit ontwijken maakt de bankpresident ongeloofwaardig. Toen de kredietcrisis losbarstte, klonk het dat niemand die had kunnen voorzien. Nu beweert deze functionaris die namens ons het financieel systeem moet bewaken, dat hij wel degelijk heeft gezien welke gevaren onze banken bedreigden, en er nog wat tegen heeft ondernomen ook. Dat ze toch zijn meegesleept, lag niet aan DNB maar aan de 'gecompliceerdheid' van de crisis. Dat is geen verantwoordelijkheid nemen, meneer de president, dat is verantwoordelijkheid wegschuiven.

Marcel Metze is journalist, historicus en auteur. Adriaan Meij is onderzoeksjournalist en directeur van AME Research

Wellink is echt en wil na 2001 als zijn termijn afloopt nog eens 7 jaar blijven zitten
Dat is toch echt niet te geloven