TTK LPT Deel ...

Neenee, de boerderij tegenover Coudewater. De zandverstuiving was iets te ver.
We mochten bij pasgeboren kalfjes/geitjes/lammetjes/biggetjes altijd komen kijken. En er ging ook weleens een beest dood, die ging dan in de vuilnisbak.
Als ik het zo bedenk heb ik eigenlijk een fantastische jeugd gehad, op de boerderij, en bij de buren die een soort surrogaatopa en oma waren (hij was beeldhouwer, en had een gigantisch atelier, waar we ook mee mochten hakken aan de beelden).
Brabant.

Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 22:21 schreef LXIV het volgende:

Hulde voor de wijsheid van deze post!

Een kind kritisch denken aanleren kan op vele manieren zónder dat je het in existentiële onzekerheid stort. Als ouders kun je stabiliteit en structuur bieden voor je kind en het tegelijkertijd stimuleren tot eigen prestaties en kritisch denkwerk. Ik kan je verzekeren dat toen mijn ouders tegen mij zeiden "kom voor jezelf op, laat je niet kisten en maak je geen zorgen: wij zullen er altijd voor je zijn" dat zoiets voor mij veel meer houvast bood dan als mijn ouders hadden gezegd 'je moet dit-en-dit- doen en die-en-die de grond in meppen'. De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:19 schreef LXIV het volgende:
Ok. Is dat die boerderij waar nu het dak al een jaar vanaf ligt?

Inderdaad! Daar stonden vroeger de koeien en de varkens. Die man was een boer in hart en nieren, maar het werd hem onmogelijk gemaakt, dus hij is ermee gestopt, helaas.

Ik vroeg me al af waarom dat zo lang duurde. Ik dacht dat ze het aan het verbouwen waren. Sowieso is die hele hoek, inclusief de Stenenkamerplas, al lang niet zo mooi meer als het eens was. Koudewater nog wel, in ieder geval. Daar stond onlangs ook nog een boerderij te koop, voor weinig. Helaas met een erfpacht van 30K per jaar of zoiets.

Ik heb mijn korte en strakke kokerrok uitgezocht voor de ontmoeting met de hersteld hervormden, met een paar schoenen met flinke 'fuck you' hakken eronder. SL kan trots op me zijn.

Doe dat ook eens aan als ik je weer eens zie!

Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?

En verder: wat erg hè, dat Simon Vinkenoogs begrafenis verstoord werd door trommelende negers.

Simon Vinkenoog, die stinkende Junk. Ik zal eens even opzoeken wat Reve ook alweer over hem geschreven heeft. (Iets in de trend van "stinkende junk"

De enige misschien belangrijke persoon die een keer of wat langs kwam was de uitvinder van de implosie en van het verwarmde heroïnelepeltje, Simon V., wiens voeten erg stonken want je rook het door zijn beschimmelde Italiaanse schoentjes heen. Ik dronk toen wijn, maar ik had wel jenever in huis, want ik hield altijd rekening met anderen. Die cultuurdrager hield daar veel van, van die jenever dus. Zo gezegd zo gedaan, maar het vervelende was dat ik na zijn bezoek telkens wel een of ander boek miste, altijd van het formaat dat gemakkelijk in de binnenzak van een colbertjasje of regenjas paste. Ik tilde er niet te erg aan, en dacht dat ik het boek uitgeleend had. Maar toen gebeurde er na een bezoek van Simon V. iets dat ik mij wèl aantrok. Iemand die op vakante ging had zijn aquarium met visjes en enige kamerplanten bij mij gestald, en mij voedsel voor de visjes en aanwijzingen voor de planten gegeven. Na een bezoek van Simon V. stierven bijna alle visjes en verdorden enkele van die planten. Ik was er overstuur van, want ik deed mijn best. Kwam er te veel zon binnen, of had ik niet op de temperatuur gelet? Kijk, zoiets is niet leuk, en helemaal niet als het om iets gaat dat van een ander is. Pas jaren later vertelde de dichter en zanger Johnny van D. mij dat die heroïnische grossier Simon V. gewoon stal waar en wat hij maar kon, niet in winkels want dat was te riskant, maar wel bij argeloze particulieren die opkeken tegen artiesten en geen argwaan koesterden. En dat jenever uitgieten over alles wat leefde en groeide dat was gewoon routine van hem, hoorde ik. 'Zo gaat dat,' verzekerde Johnny mij. 'Als je even de kamer uitgaat om te pissen doet hij huiszoeking.' Het is wat."

Verder heb ik nooit wat van Vinkenoog gelezen, als hij überhaubt al wat geschreven heeft. Het oordeel van Reve volstaat voor mij.

Vinkenoog, die is van Atonaal.

Het zal je verheugen dat Ayn Rand nog even langskomt in een latere episode van Mad Men, Claudia!

Of ouders hun kroost nu indoctrineren met de honger in Afrika, de Auschwitzlügen of Ayn Rand komt toch allemaal op hetzelfde neer! Het is allemaal complete kletskoek. Ga liever een potje met ze voetballen of vertel een gek verhaal.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:23 schreef zodiakk het volgende:

De existentiële crisis van een mens zou eigenlijk moeten eindigen als het de puberteit in gaat, omdat het zich dan als individu in een levenslange carrousel betreedt, waar het constant een nieuwe draai aan moet geven om in beweging te blijven en te ontwikkelen.

Dat doet me denken aan een paradox van Orwell: ‘Until they become conscious they will never rebel, and until after they have rebelled they cannot become conscious'.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:49 schreef k_man het volgende:
Wil je dat je kind alleen dingen te horen krijgt die stroken met jouw eigen opvattingen? Dat lijkt me nogal verstikkend.

Dat is nu juist waar het niet om gaat. Kijk, ik zou er niet blij mee zijn als er op school een klimaatweek georganiseerd wordt waarin eerst de film van Al Gore wordt getoond en er daarna geld in wordt gezameld. Ik vind dat een vorm van indoctrinatie. Ook kinderen kun je iets bieden dat meer beschouwend van aard is, ongeacht je eigen mening.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:05 schreef Tha_Erik het volgende:

[..]

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit echt ben afgeschermd van mensen die anders denken. Dat kan natuurlijk wel betekenen dat ze het heel goed gedaan hebben.

Ach, wie wordt er nu niet afgeschermd? Ik ben in ieder geval in een redelijk besloten kring opgegroeid, in Harskamp op de school met de Bijbel. Zo is een ex-vriendje van me opgegroeid in een PvdA-nest waarin PvdA-collega's en PvdA-vrienden over de vloer kwamen. Er werd veel gesproken over Marokkanen, maar de enige Marokkaan die ze ooit zagen was de huishoudster.

Gelukkig is er tegenwoordig internet.

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:32 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
Vind je het erg als ik mijn zoon naar je vernoem, beeer?

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:58 schreef Gellius het volgende:
Het zal je verheugen dat Ayn Rand nog even langskomt in een latere episode van Mad Men, Claudia!

Ik heb het eerste seizoen op dvd gekocht, dus ik ben benieuwd!

_{Verbaast me niets, trouwens. Ik ben wel benieuwd naar de context.}

quote:

Op zondag 19 juli 2009 23:37 schreef LXIV het volgende:

Verder heb ik nooit wat van Vinkenoog gelezen, als hij überhaubt al wat geschreven heeft. Het oordeel van Reve volstaat voor mij.

Ik kijk toch anders tegen Reve aan sinds ik de briefwisseling tussen hem en Hermans heb gelezen.

quote:

Op maandag 20 juli 2009 07:53 schreef Claudia_x het volgende:

[..]
Er werd veel gesproken over Marokkanen, maar de enige Marokkaan die ze ooit zagen was de huishoudster.

Ik lees dit wel eens vaker, en ik vind het eigenlijk een zeer bedenkelijke redenatie. Mogen die mensen geen mening, of een gesprek hebben over 'de Marokkanen', omdat ze er geen tot hun vriendenkring mogen rekenen? Wanneer mag je dan wèl over Marokkanen praten? En waarom telt 'de huishoudster' kennelijk niet mee als een 'echte' Marokkaan?

quote:

Op maandag 20 juli 2009 09:11 schreef Gellius het volgende:

[..]

Ik lees dit wel eens vaker, en ik vind het eigenlijk een zeer bedenkelijke redenatie. Mogen die mensen geen mening, of een gesprek hebben over 'de Marokkanen', omdat ze er geen tot hun vriendenkring mogen rekenen? Wanneer mag je dan wèl over Marokkanen praten? En waarom telt 'de huishoudster' kennelijk niet mee als een 'echte' Marokkaan?

Volgens mij groeien de meeste mensen op in hun eigen relatief beperkte wereldje. Niets mis mee.

_{Anders zou ik toch geen pleidooi houden voor vrijheid van onderwijs.}

[ Bericht 1% gewijzigd door Claudia_x op 20-07-2009 09:40:47 ]

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:29 schreef Claudia_x het volgende:
Ik praat bijvoorbeeld nu al met B. over hoe de afwezigheid van mijn vader uitgelegd gaat worden. Ik wil pertinent niet iets horen als 'opa Piet zit in de hemel', ookal weet ik niet zo goed wat voor alternatief geschikt is voor een kind. (Het is lastig om een 'weg' uit te leggen zonder een 'ergens naartoe'.) Ik ben blij dat B. niet zegt: 'Ach, het is maar een kind, religie slaan we er later wel uit.'

Ik ben er voor om, ongeacht de leeftijd van het kind in kwestie en ongeacht het onderwerp, de dingen gewoon te zeggen zoals ze zijn. Geen verbloemende dingen, geen babytaal, geen onzin. Neem het kind serieus en zeg het zoals het is. Het is helemaal niet erg dat een kind dat op dat moment misschien nog niet helemaal begrijpt. Als het meer wil weten, vraagt het kind het wel. Als het er nog niet aan toe is, zegt het waarschijnlijk niets.

Mijn vriend heeft een dochtertje van zes. Dit weekend keken ze naar de film Knetter. Daar ging een oma of opa dood. Livia zei daarna: hmm, hoe zit het nu met die oma/opa? En ze liet het concept 'dood' even op zich inwerken. Voor haar betekende dood vooral dat iemand weg is en niet terugkomt. En dat probeerde ze vervolgens te rijmen met wat ze kende van sprookjes zoals Sneeuwwitje. In sprookjes kunnen mensen wél terugkomen. Dat was meteen een goed moment om haar uit te leggen dat er verschil is tussen sprookjes/verhaaltjes en het 'echte leven'.

Zulke gesprekken kun je van tevoren niet echt oefenen of voorbereiden. Je merkt vanzelf wel met welke vragen je kind komt.

Ik zou me ook niet zo druk maken om die school. Het gaat er uiteindelijk toch écht om wat je als ouders je kind meegeeft. Belangrijker dan de meningen die je kind op school meekrijgt, is volgens mij dat het een veilige omgeving biedt, met betrokken docenten en een goede sfeer.