HAP die mij niet serieus neemt

Ik liep al een dagje te kwakkelen, en afgelopen vrijdag zette het opeens door: loeiende koorts van tegen de 40 graden met rillingen, spierlijn, hoesten, misselijk, hoofdpijn en ga zo maar door. En omdat ik eerder die week bij een neef die net terug was uit Amerika (en via MSN meldde dat hij zich nu 'wat grieperig' voelde), dacht ik wel te weten hoe laat het was.

Ik dus als brave burger de HAP bellen en al hoestend mijn verhaal doen.

HAP: *keuze menu* Welkom bij de centrale huisartsenpost. Toets 1 als u in levensgevaar verkeerd (WTF?! Dan bel je toch gewoon 1-1-2? ) of blijft u aan de lijn.

Ik: *geduldig wachten*
HAP: Wat is er aan de hand?
Ik: *noemt rochelend als een stervende zeehond haar symptomen en meld bezoek bij neef*
HAP: Oh... dus het is niet zeker dat hij de Mexicaanse griep heeft?
Ik: nee *hoest*, maar hij is nog niet bij een arts geweest.
HAP: waarom niet?
Ik: omdat hij een watje is *kuchekuch*
HAP: *lange stilte* Nou...eeh... het zou heel goed kunnen dat je inderdaad de Mexicaanse griep hebt. Kom maar even naar het ziekenhuis.
Ik: Moet ik niet in quarantaine?
HAP: we hebben daar wel een kamertje, als je wil.
Ik: Het gaat er niet om wat ik wil, het gaat erom dat ik onderweg naar het ziekenhuis misschien wel de halve stad besmet. Hebben jullie geen draaiboek?
HAP: Nee, dat maakt niet uit. Kom maar naar het ziekenhuis.
Ik: *hangt op en kleedt zich met veel moeite aan*
HAP: *belt terug* Euh, ja, we hebben inderdaad een draaiboek en je moet binnen blijven. Blijf bij de telefoon, de dienstdoende arts belt je wel terug.

Ik dus weer mopperend mijn pyjama aantrekken en in bed kruipen. Arts belt terug en ziet geen reden om me te laten testen. Ik moet binnen blijven en kijken of na het weekend de koorts is gezakt.

Ik: weet u dat zeker? Tamiflu moet toch binnen 48 uur gegeven worden als ik inderdaad de tacohoest heb?
Arts: is dat zo?
Ik: U bent toch de arts hier? . Ik herhaal het nog een keer: ik heb ruim 40 graden koorts, alle symptomen van de Mexicaanse griep, én ik ben in contact geweest met iemand die net terug is uit New York en nu ook symptomen begint te vertonen, alleen is hij te schijterig om een arts te bellen.
Arts: oh... maar het is dus niet officieel bij hem vastgesteld?
Ik:

Het is intussen donderdag woensdag en ik heb nog steeds koorts. Ik met mijn eigen huisarts bellen en mijn verhaal doen:

Huisarts: Mja, dat is wel vreemd... Weet je wat? Laat iemand anders morgenochtend even een plasje brengen, dan kijken we of je een blaasontsteking hebt.

Ik:


Als er ooit een keer een dodelijke pokkenpandemie uitbreekt, ben ik de eerste die eraan gaat, ik weet het zeker.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lente_ninja op 15-07-2009 14:32:25 ]

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 13:32 schreef dekilo het volgende:
aanstellert.

Ik voel me beroerd, maar het gaat wel. Mijn zusje heeft echter astma, dus zou toch wel leuk zijn als ze haar preventief tamiflu konden geven. Maar dan moeten ze me wel serieus nemen en mijn ziektebeeld niet voor het gemak afdoen als een blaasontsteking

_{En mijn neef moet niet zo bang zijn dat ze bloed bij hem willen afnemen als hij zich meldt.}

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 13:36 schreef DoctorB het volgende:
in welke plaats woon je?

In de buurt van Woerden (waar al besmettingen zijn ).

quote:

Op woensdag 15 juli 2009 13:40 schreef Jojogirl het volgende:
Als je neef een watje is dat niet naar de huisarts durft en zich toch alleen wat grieperig voelt dan heeft ie vast niet meer dan een verkoudheid te pakken.

Hij zou nog niet gaan als zijn arm van zijn lijf dreigt te vallen. Meneer heeft een beetje een naaldenfobie en zelfs een punaise is genoeg om hem de gordijnen in te jagen. Ze zullen maar eens bloed willen afnemen zeg.

_{Het is verder een hele aardige gozer hoor, maar niet echt een Chuck Norris figuur.}