Eli, mijn zoon is bijna 2 jaar oud.
Op zich is dit erg jong om al zindelijk te worden, maar hij lijkt er zelf erg mee bezig te zijn.
Als hij zonder luier loopt, gewoon om te luchten, gaat het helemaal prima, totdat er opeens naar de onderkant gegraaid wordt, gefrut en gepiept, en gaat hij vragen om een luier. Eenmaal een luier om is alles weer goed.
Zo ook een tijdje terug in bad, hetzelfde tafereel, toen ik zei dat hij ook wel in bad mocht plassen, ging hij zitten, waarna een zucht van verlichting volgde.
LIjkt me duidelijk, nietwaar?
Afgelopen weekend wilde meneer niet mee onder de douche, maar was wel zonder luier. Zit een portie aan zijn achterwerk te graaien, en vijf minuten later ligt er een drol op de grond. (Was de eerste keer, dus hij keek erg verbaasd wat daar nou lag, maar dat terzijde.) Om daarna een piep te geven en te roepen "bappen" en te wijzen naar het plasje op de grond en op zijn eigen plasser.
Hij is er dus zelf mee bezig, en dat wil ik dan niet negeren.
Nu de vraag, we zetten hem iedere avond op het potje, gewoon om te oefenen, maar hij weigert om iets te laten vallen. je kan op het potje zitten, en das al...
nu zat ik te denken of het misschien makkelijker voor hem is als we een brilverkleiner kopen, want hij ziet mij ook regelmatig zitten, dus dat is dan herkenbaar.
Graag hoor ik jullie ervaringen met het potje danwel de brilverkleiner, en wat jullie zouden adviseren.
En andere zindelijkheidstrainingstips en trucs zijn natuurlijk altijd welkom