In 2008 waren dat er ruim 70.000, 7 procent meer dan een jaar eerder. "De maatschappij vraagt meer", zegt Jan-Dirk Sprokkereef, bestuurslid van brancheorganisatie MOgroep Jeugdzorg. "Tegelijkertijd is er minder kracht rond het gezin."
Het aantal jongeren voor wie een gedwongen maatregel nodig was, zoals ondertoezichtstelling, nam vorig jaar met 10 procent toe, tot bijna 48.000. "Je ziet dat zwaardere hulp nog harder groeit. Er doen zich met jongeren ernstiger problemen voor dan in het verleden."
De cijfers staan in het jaaroverzicht van de MOgroep, dat gisteren verscheen. Kinderen maakten 95.000 keer gebruik van de jeugdzorg. Dan gaat het om zorg waar ze zelf om vragen, maar de rechter kan er ook aan te pas komen met maatregelen voor jeugdbescherming en -reclassering.
Bij de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling meldden meer mensen dat er in hun omgeving wel eens een kind slachtoffer van mishandeling zou kunnen zijn. Er kwamen bij de AMK's 53.000 meldingen binnen, 5 procent meer dan in 2007. "Eigenlijk is er al sinds 2005 een enorme stijging", stelt Sprokkereef. "Sinds Savannah is er in de samenleving iets veranderd: er is meer besef van de veiligheid van het kind."
Er mochten dan wel meer kinderen aan de bel trekken, ze hoefden over het algemeen minder lang te wachten voor ze aan de beurt waren. Bij de Bureaus Jeugdzorg duurde het 12,5 weken voordat een jongere wist waar hij aan toe was. In 2007 was dat nog zestien weken.
Eind van dit jaar moeten de wachtlijsten in de jeugdzorg helemaal verdwenen zijn, hebben minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin en de provincies afgesproken.
http://www.bndestem.nl/al(...)ngeren-naar-zorg.ece
Hahaha en dit is pas het begin. Al die strebertjes , mooiboys , mensen die alleen geld willen verdienen zonder inhoud gaan stuk voor stuk kapot aan hun eigen overspannen prestatiedriften
quote:Totaal mee eens. Gewoon schouders eronder als het een beetje tegenzit en gaan met die banaan.Op dinsdag 14 juli 2009 10:39 schreef teknomist het volgende:
We hebben een mietjes-maatschappij gecreëerd. Tegenwoordig heeft elke jongere wel ADHD, dyslexie, borderline, autisme of een eet/drank/drugs-probleem. Niets meer dan een luxe-probleem dit en een voortvloeisel uit de softe jaren zeventig.
quote:Teveel zwakke exemplaren die door het ontbreken van natuurlijke selectie ipv keihard te zijn gestorven zich nu massaal hebben voortgeplant .Op dinsdag 14 juli 2009 10:44 schreef Sjeen het volgende:
Ik weet niet of het wel aan de softe jaren zeventig ligt... Maar een mietjesmaatschappij is het zeker
Hoe maak je je eigen soort kapot....
quote:Ik twijfelde aan de opmerking jaren zeventigOp dinsdag 14 juli 2009 10:48 schreef Pacmaniac het volgende:
[..]
Teveel zwakke exemplaren die door het ontbreken van natuurlijke selectie ipv keihard te zijn gestorven zich nu massaal hebben voortgeplant .
Hoe maak je je eigen soort kapot....
Ben zelf een produkt uit de jaren zeventig en mijn dochter valt nog niet onder de categorie 'jongere'... En daarnaast heb ik een hekel aan janken om niets, dus zo wordt ze ook opgevoed. Huilen mag als je echt pijn hebt, maar kom niet lopen miemelen en zeuren om niets... Ik denk dus eerder dat de jongeren van nu resultaat zijn van de niksopvoeding uit de jaren negentig. Waar kinderen als prinsen en prinsessen behandeld werden en alles maar mocht. *ril*
quote:Dit is nog steeds.... oproep van ouders om voor alle kinderen een rol in het carnavalsgebeuren te verzinnen, want het was anders te zielig...Op dinsdag 14 juli 2009 10:53 schreef Sjeen het volgende:
Ik denk dus eerder dat de jongeren van nu resultaat zijn van de niksopvoeding uit de jaren negentig. Waar kinderen als prinsen en prinsessen behandeld werden en alles maar mocht. *ril*
jaren geleden was het gewoon een verkiezing en waren er 13 gelukkigen... prins/prinses en raad van 11. De rest had pech....
quote:Inderdaad... een kind moet gewoon leren hoe het er in het echte leven aan toe gaat en teleurstellingen horen daar nou eenmaal bij.
Kinderen mogen tegenwoordig niets negatiefs meer meemaken... Wie heeft dat in godsnaam verzonnen? Het eerste negetieve dat ze vervolgens meemaken, brengt ze aan de rand (zo niet erover) van de afgrond.
quote:Laat ze liever kinderen weer gewoon kinderen laten zijn. Dus geen babies in spijkerbroeken en meisjes van 11 met topjes en make up de hort op sturenOp dinsdag 14 juli 2009 11:04 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Inderdaad... een kind moet gewoon leren hoe het er in het echte leven aan toe gaat en teleurstellingen horen daar nou eenmaal bij.
quote:Ik denk één en ander wel een gevolg is van het opvoedingsmodel uit de jaren zeventig.Op dinsdag 14 juli 2009 10:53 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ik twijfelde aan de opmerking jaren zeventig
Ik denk dus eerder dat de jongeren van nu resultaat zijn van de niksopvoeding uit de jaren negentig. Waar kinderen als prinsen en prinsessen behandeld werden en alles maar mocht. *ril*
quote:Dit is natuurlijk geculmineerd tijdens de jaren negentig dankzij de hoge welvaart in die tijd.Vastgesteld hebbende dat de goede opvoeding kennelijk grotendeels verloren is gegaan, op naar de oorzaken: de door de Volkskrant al genoemde 'softe jaren zestig en zeventig'. Meer specifiek staan achter die 'softe jaren zestig en zeventig' weer allerlei ideologieën - in dit geval allerlei idealistische vrijheids- en zelfopvoedings-ideeën. Ideeën zoals gekoesterd in de linksige intellectuele top van de maatschappij, misschien zelfs passend voor sommige van de eigen kinderen, maar volstrekt ongeschikt als opvoedingmodel voor de hele maatschappij - die uit meer bestaat dat zachtmoedige kindertjes van alfa-/gamma intellectuelen.
Want dan is er weinig reden om streng op te voeden.
Daarbij zijn instanties als het AMK en Jeugdzorg ook een effectief machtsmiddel geworden om iemand even flink een loer te draaien en worden er veel aangiftes gedaan niet omdat men zich zorgen maakt om een kind, maar vooral om de ouder in kwestie eens flink wat problemen te willen bezorgen. Eén telefoontje is voldoende om een berg van jarenlange shit over iemand uit te storten. Veel effectiever dan die fles afbijtmiddel over de auto van je ex te kieperen... bijvoorbeeld.
Heerlijk Fok! je laat me nooit in de steek quote:Gelukkig heeft jouw inhoudelijke reactie het niveau weer omhoog gehaald in dit topic.Op dinsdag 14 juli 2009 11:19 schreef wijsneus het volgende:
Wat een geweldig kortzichtige reacties weer
quote:Op dinsdag 14 juli 2009 10:39 schreef teknomist het volgende:
We hebben een mietjes-maatschappij gecreëerd. Tegenwoordig heeft elke jongere wel ADHD, dyslexie, borderline, autisme of een eet/drank/drugs-probleem. Niets meer dan een luxe-probleem dit en een voortvloeisel uit de softe jaren zeventig.
quote:Vertel eens, waarin zijn we kortzichtig en kun je ons verlichten?
Wat een geweldig kortzichtige reacties weer
quote:http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/b08ped.htmDeze nieuwe impuls verplichtte ook de mensen die niet zo radicaal waren om hun opvoedingsprincipes aan te passen. Daardoor kunnen we op dit ogenblik spreken van drie manieren, stijlen van opvoeden, nl. de autoritaire, de anti-autoritaire, en de zgn. democratische. Wie geboren is vóór 1960 heeft waarschijnlijk de autoritaire opvoeding aan den lijve ondervonden. De meesten zijn er niet zo over te spreken. Hun eigen kinderen proberen ze op een andere manier op te voeden. Een keuze die men kan maken is die van de anti-autoritaire opvoeding. Het ziet er echter niet naar uit dat dit een bruikbaar alternatief is. Dat hebben ondertussen de zgn. alternatievelingen ook ingezien. Albert Scmelzer gaat verder:
"Beate Scheffer, fractieleider van de Duitse Groenen blikte in 1992 zelfkritisch terug: "Ik vind de alternatieve opvoeding nog altijd even juist als vroeger, maar ik moet vaststellen : wij hebben ons opvoedingsdoel niet bereikt. In plaats van mondige, sociaal en ecologisch geëngageerde, politiek uiterst gemotiveerde jongeren heeft onze opvoeding een mensensoort voortgebracht die voor het overgrote deel egocentrisch, consumptiegericht, en in de ergste gevallen zelfs gewelddadig en xenofoob is." Deze uitlating lokte een verhitte discussie uit die symptomatisch is voor de huidige onzekerheid. Zou het kunnen dat anti-autoritair opgevoede kinderen later als volwassene een grotere behoefte vertonen naar de vaste orde die ze in hun jeugd hebben moeten missen ? Wat in die richting wijst zijn de herinneringen van een leraar die zich aansloot bij een rechts-conservatieve groepering uit protest tegen de anti-autoritaire opvoedingsstijl in zijn jonge jaren: "Alleen al de herinnering aan de peutertuin is mij nu nog een nachtmerrie. Eeuwig-glimlachende vrouwen die niet wisten of ze nu moesten ingrijpen of niet. Wij plasten op het speelgoed ... en die lachten alleen maar. Wij sloegen een ander kind halfdood ... een vriendelijk vermanend woord was het enige dat ze konden uitbrengen. De grootsten smeerden de kleinsten vol verf en die stonden daar vastgenageld uit schrik en lieten ons begaan." Deze beschrijving mag dan in retrospectief polemisch klinken, misschien is het zelfs een extreem eenmalig geval, maar toch maakt dit duidelijk dat niet alleen een autoritaire, maar ook een anti-autoritaire opvoedingsstijl, als het enkel maar "laissez-aller" betekent, voor de ontwikkeling van het kind weinig gunstig is.
quote:Wat dus betekend dat de ouders van de huidige generatie zelf geen opvoeding hebben genoten en derhalve ook geen idee hebben hoe ze hun kinderen moeten aanpakken .. tel daarbij op dat ouders van nu over het algemeen beiden werken .. voor een kind betekent dat dus dat de ouder, in de korte tijd dat die wel beschikbaar is voor het kind, hoe dan ook geen idee heeft wat die moet doenOp dinsdag 14 juli 2009 11:47 schreef teknomist het volgende:
Interessant stukje ook:
[..]
http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/b08ped.htm
quote:Het is natuurlijk niet zo vreemd. De anti-autoritaire opvoeding en de democratische opvoeding verschillen van de autoritaire opvoeding in die zin dat ze alleen maar uitgaan van het welzijn van het kind. Het draait helemaal om het kind.Op dinsdag 14 juli 2009 11:47 schreef teknomist het volgende:
Interessant stukje ook:
http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/b08ped.htm
In de autoritaire opvoeding zit ook een groot aspect van je schikken naar de rest. Het gaat niet alleen om het kind, het gaat er ook om dat het kind niemand anders tot last is. Het is niet alleen mond houden omdat het goed is voor de ontwikkeling van het kind, het is ook mond houden omdat papa en mama ongestoord radio willen luisteren.
Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?
quote:Euhm, het zijn de ouders die zo zijn opgevoed hoor, die gaan zichzelf nu heus niet wegcijferen voor hun kind .. dat wordt gedumpt in de opvangOp dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Het is natuurlijk niet zo vreemd. De anti-autoritaire opvoeding en de democratische opvoeding verschillen van de autoritaire opvoeding in die zin dat ze alleen maar uitgaan van het welzijn van het kind. Het draait helemaal om het kind.
In de autoritaire opvoeding zit ook een groot aspect van je schikken naar de rest. Het gaat niet alleen om het kind, het gaat er ook om dat het kind niemand anders tot last is. Het is niet alleen mond houden omdat het goed is voor de ontwikkeling van het kind, het is ook mond houden omdat papa en mama ongestoord radio willen luisteren.
Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?
quote:die van mij ziet dat verschil en vraagt waarom ik zo streng ben.... en als ik hem uitleg dat ik dat doe omdat ik van hem hou, begrijpt hij dat nu (nog wel). Hij heeft ook last van de egootjes..... (hoe lang voordat hij opstandig gaat worden?Op dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:
Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?
quote:Probeer het anders eens met : Ik vind het ook niet altijd leuk om me aan de regels te moeten houden, maar die zijn er om het leven van iedereen zo goed mogelijk te maken .. pak een simpel voorbeeld, hoeveel troep zou er op straat liggen als iedereen zijn rommel gewoon op straat gooit, of die het leuk zou vinden als die niet meer in de zandbak kan spelen omdat overal troep ligt .. en daarom heb je dus regels waaraan iedereen zich moet houden, en dat die er dus niet zijn om je te pesten ..Op dinsdag 14 juli 2009 12:44 schreef wendytje het volgende:
[..]
die van mij ziet dat verschil en vraagt waarom ik zo streng ben.... en als ik hem uitleg dat ik dat doe omdat ik van hem hou, begrijpt hij dat nu (nog wel). Hij heeft ook last van de egootjes..... (hoe lang voordat hij opstandig gaat worden?
Op deze manier krijg je een kind dat nadenkt over de regels ipv ze blindelings te volgen maar er tegelijkertijd het nut van inziet
Ja - kortzichtig.
quote:Leg mij eens uit wat er dan meer verwacht wordt van jongeren dat pakweg 20 jaar geleden...
Wat? Jullie kunnen je niet voorstellen dat de maatschappij mogelijk steeds veeleisender geworden is? Bovendien de reactie "mensen die er niet mee om kunnen gaan zijn mietjes" daar zakt mij de broek vanaf.
Ja - kortzichtig.
En nu bepalen ze dat WIJ harder moeten werken.
'T is toch te triest voor woorden
quote:Hoezo is de maatschappij veeleisender geworden?Op dinsdag 14 juli 2009 13:36 schreef wijsneus het volgende:
Wat? Jullie kunnen je niet voorstellen dat de maatschappij mogelijk steeds veeleisender geworden is? Bovendien de reactie "mensen die er niet mee om kunnen gaan zijn mietjes" daar zakt mij de broek vanaf.
Ja - kortzichtig.
Vergelijk de wiskunde-examens van nu maar eens met die van pakweg 15 jaar geleden.
Er wordt van kinderen verwacht dat ze een brede skillset aannemen, dat ze vroeg in hun schoolcariere keuzes maken die invloed zullen hebben op de rest van hun leven. Dat ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen opleiding (individueel onderwijs in plaats van klassikaal rijtjes opdreunen).
Ik kan me heel goed voorstellen dat veel kinderen daar moeite mee hebben en buiten de boot vallen.
En al vroeg keuzes maken, ik heb ook met twaalf moeten bedenken welke richting ik ging volgen en een tijdje later welk vakkenpakket...
Ik denk dat het van alle tijden is dat mensen keuzes moeten maken, maar dat de jeugd van dit moment er gewoon niet tegen opgewassen is omdat ze gewend zijn dat de wereld en het universum om hen draait en dat ineens niet zo blijkt te zijn.
quote:Ja en binnen een vrije opvoeding zonder veel discipline leer je daar ook niet echt mee omgaan he?Op dinsdag 14 juli 2009 13:50 schreef wijsneus het volgende:
Vergelijk maar eens het mediabombardement wat een kind van nu moet verwerken met wat er pakweg twintig jaar geleden werd aangeboden aan een kind. Een wereld die plotseling veel groter is. De 'maatschappij' 'eist' dat je cool bent. Product x hebt. Je gedraagd je zoals op MTV anders hoor je er niet bij.
Er wordt van kinderen verwacht dat ze een brede skillset aannemen, dat ze vroeg in hun schoolcariere keuzes maken die invloed zullen hebben op de rest van hun leven. Dat ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen opleiding (individueel onderwijs in plaats van klassikaal rijtjes opdreunen).
Ik kan me heel goed voorstellen dat veel kinderen daar moeite mee hebben en buiten de boot vallen.
quote:En toch is het juist de autoritaire opvoeding die een risicofactor vormt voor later crimineel gedrag.Op dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Het is natuurlijk niet zo vreemd. De anti-autoritaire opvoeding en de democratische opvoeding verschillen van de autoritaire opvoeding in die zin dat ze alleen maar uitgaan van het welzijn van het kind. Het draait helemaal om het kind.
In de autoritaire opvoeding zit ook een groot aspect van je schikken naar de rest. Het gaat niet alleen om het kind, het gaat er ook om dat het kind niemand anders tot last is. Het is niet alleen mond houden omdat het goed is voor de ontwikkeling van het kind, het is ook mond houden omdat papa en mama ongestoord radio willen luisteren.
Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?
Ik mocht als peuter bijvoorbeeld best eens kwaad worden op mijn ma als ik mijn zin niet kreeg, mijn ouders vonden dat ik daar recht op had. Dat werd niet afgestraft, maar: nee was nee, en daarmee uit.
Mijn vriendin is niet zo opgevoed, die mocht absoluut niet kwaad worden. Uit den boze.
Raad eens wie van ons tweeen achteraf problemen heeft met zijn opvoeding?
quote:Precies wat ik zeg. Je doet het omdat je van hem houdt, omdat het goed voor hem is. Maar je kunt natuurlijk ook streng zijn omdat het goed is voor de omgeving, zodat die weinig last heeft van het kind. Dan geef je het signaal dat het niet allemaal om hem draait, en dat hij zich maar heeft te schikken naar anderen.Op dinsdag 14 juli 2009 12:44 schreef wendytje het volgende:
die van mij ziet dat verschil en vraagt waarom ik zo streng ben.... en als ik hem uitleg dat ik dat doe omdat ik van hem hou, begrijpt hij dat nu (nog wel). Hij heeft ook last van de egootjes..... (hoe lang voordat hij opstandig gaat worden?
Het zou me niet verbazen als zo'n kind egoisme en egocentrisme dan wat minder vanzelfsprekend zou beschouwen.
quote:Ik weet niet of je dat los kunt zien van andere factoren. Ik pleit overigens ook niet voor een autoritaire opvoeding. Het punt is alleen dat als het alleen maar gaat om de ontwikkeling van het kind en wat het kind moet leren, voor zijn eigen bestwil, dat het mij dan niet heel vreemd overkomt dat het kind later vooral denkt aan zijn eigen bestwil. Zijn hele leven en opvoeding heeft daar immers in dienst van gestaan.Op dinsdag 14 juli 2009 14:06 schreef Hephaistos. het volgende:
En toch is het juist de autoritaire opvoeding die een risicofactor vormt voor later crimineel gedrag.
quote:Maar jij bent, schat ik, net zoals ik opgevoed in een tijd dat er alleen op woensdagmiddag kindertv was. Dat je nederland 1,2 en drie had en wat duitse zenders. zonder internet, zonder mobiele telefoon. Veel minder reclame.Op dinsdag 14 juli 2009 13:57 schreef Sjeen het volgende:
De maatschappij vereist al sinds de prehistory dat je cool bent, dat is echt niet van de laatste jaren...
En al vroeg keuzes maken, ik heb ook met twaalf moeten bedenken welke richting ik ging volgen en een tijdje later welk vakkenpakket...
Ik denk dat het van alle tijden is dat mensen keuzes moeten maken, maar dat de jeugd van dit moment er gewoon niet tegen opgewassen is omdat ze gewend zijn dat de wereld en het universum om hen draait en dat ineens niet zo blijkt te zijn.
Bovendien is het onderwijs nogal anders nu. Wij zijn nog veel meer 'autoritair' onderwezen dan de huidige leerling.
Je hebt wel mogelijk een punt dat je constateert dat het ongebreidelde individualisme van de jaren 90 nu zichtbaar is in de huidige puberjeugd, maar ik vraag me af of dat alleen een kwestie van opvoeding is, of ook niet de algehele Zeitgeist invloed heeft gehad.
quote:Als het goed is heeft zijn hele opvoeding juist in het teken gestaan van de overdracht van waarden, normen en omgangsvormen.Op dinsdag 14 juli 2009 14:29 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Ik weet niet of je dat los kunt zien van andere factoren. Ik pleit overigens ook niet voor een autoritaire opvoeding. Het punt is alleen dat als het alleen maar gaat om de ontwikkeling van het kind en wat het kind moet leren, voor zijn eigen bestwil, dat het mij dan niet heel vreemd overkomt dat het kind later vooral denkt aan zijn eigen bestwil. Zijn hele leven en opvoeding heeft daar immers in dienst van gestaan.
Als je (in het belang van het kind) duidelijk maakt dat niet alles om hem draait, maakt dat van een kind geen egoist. Bij een goede opvoeding zal het eerder zo zijn dat hij die norm ('niet alles draait om mij') overneemt en op zichzelf toepast als hij volwassen wordt.
Nee grapje. Een goede opleiding/opvoeding vindt de balans tussen een 'transformational' en een 'transactional' format. Waar kinderen dus inderdaad gestraft en beloond worden maar wel op zo'n manier dat dit leermomenten zijn en de ouder het kind ook de ruimte geeft op zijn/haar eigen mening en visie te ontwikkelen.
Toen ik als kind opgroeide, deed ik dat in mijn eigen gezin, met mijn eigen vader en moeder. Mijn vriendjes en vriendinnetjes deden dat ook.
Pas toen ik naar de middelbare school ging, werd ik sporadisch geconfronteerd met het begrip echtscheiding.
In deze tijd groeien kinderen vaak op in eenoudergezinnen, in samengestelde gezinnen, in co-ouderschap en met omgangsregelingen. Het gezinsleven en de maatschappij is nogal complex geworden. En daarbovenop zijn we ook nog eens multi-cultureel geworden.
Er is dus veel veranderd, meer dan pedagogische inzichten alleen.
Maar dan nog blijft staan, dat instanties als het AMK en Jeugdzorg ook misbruikt worden als machtsmiddel om een ouder onder druk te zetten. Lang niet alle meldingen worden gedaan in het belang van het kind, maar ook wel eens in eigenbelang... wraak.
quote:Dat is dus een beetje tegenstrijdig. De hele opvoeding staat er in het teken van dat het kind de juiste waarden, normen en omgangsvormen meekrijgt, en dan moet daarvan de boodschap zijn dat niet alles om hem draait? Die opvoeding doet dat dus wel.Op dinsdag 14 juli 2009 14:33 schreef Hephaistos. het volgende:
Als het goed is heeft zijn hele opvoeding juist in het teken gestaan van de overdracht van waarden, normen en omgangsvormen.
Als je (in het belang van het kind) duidelijk maakt dat niet alles om hem draait, maakt dat van een kind geen egoist. Bij een goede opvoeding zal het eerder zo zijn dat hij die norm ('niet alles draait om mij') overneemt en op zichzelf toepast als hij volwassen wordt.
Ik denk dat die autoritaire opvoeding vaak ook een ander doel diende. Nl. dat die kinderen weinig hinder vormden tijdens het kind zijn, het stond niet alleen in het teken van de waarden die ze meekregen, maar ook gewoon in het beheersbaar houden van het huishouden, van het leuk en gemakkelijk zijn voor de familie, de buurt en het geven van rust aan de ouders.
In veel van die strengheid zat denk ik niet zozeer het aspect dat het voor de bestwil van het kind in kwestie was, maar ook gewoon voor de bestwil van anderen. Dat lijkt mij een veel duidelijker signaal dat de wereld niet om diegene draait dan om uit de bestwil voor het kind op hem over te dragen dat de wereld niet om hem draait. Dat doet die dan dus kennelijk wel. Ik denk dus dat het ondergeschikt maken van sommige belangen van het kind, met wat voor motief dan ook, het neveneffect heeft dat het het kind leert dat de wereld niet om hem draait. Hoe dingen die allemaal om het kind draaien dat signaal gaan afgeven is mij een raadsel.
Tegenwoordig kan je weliswaar veel meer keuzes zelf maken, en je bent 100% verantwoordelijk voor die keuzes. Als je de verkeerde keuze maakt, is het jouw schuld.
Maar dat is veel zwaarder om dragen dan "ik mocht geen kunst studeren van mijn ouders, dus ik heb maar wat anders gedaan...", zoals het vroeger altijd was.
Je kunt daar allerlei redenen voor aandragen, dat ouders niet goed voor hun kinderen zorgen, dat de maatschappij zo veeleisend is geworden.... maar misschien ook wel dat er misbruik van deze justitiële middelen wordt gemaakt bij wijze van een ultiem machtsmiddel.
quote:Ik voed hem op zich aan te passen aan de maatschappij. Juist omdat de maatschappij zich niet aan hem zal aanpassen. Ik doe dit omdat ik van hem houd. Ik wil dat hij straks goed functioneert en niet dat mensen naar hem kijken in een restaurant en zich afvragen of hij ooit met meer dan een vork heeft leren eten. Maar daar valt nog veel meer onder, zoals je eigen rotzooi opruimen, lawaai beperken, niet bij de buurvrouw in de tuin, dankjewel zeggen als je weggaat bij je speelmaatje, dankjewel zeggen in een winkel, als je iets krijtgt, etcOp dinsdag 14 juli 2009 14:24 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Precies wat ik zeg. Je doet het omdat je van hem houdt, omdat het goed voor hem is. Maar je kunt natuurlijk ook streng zijn omdat het goed is voor de omgeving, zodat die weinig last heeft van het kind. Dan geef je het signaal dat het niet allemaal om hem draait, en dat hij zich maar heeft te schikken naar anderen.
Het zou me niet verbazen als zo'n kind egoisme en egocentrisme dan wat minder vanzelfsprekend zou beschouwen.
quote:T.o.v. de periode voor de wet op de kinderarbeid is het wel een stuk beter geworden.Op dinsdag 14 juli 2009 14:53 schreef katerwater het volgende:
De essentiële vraag in dit topic is: "Is de druk van de maatschappij groter geworden?"
quote:Ik leer mijn kinderen dat zij hun eigen willen soms opzij moeten zetten voor het grotere goed. Vroeger was dat gewoon zo, nu leg ik uit waarom.Op dinsdag 14 juli 2009 14:52 schreef Weltschmerz het volgende:
[..]
Dat is dus een beetje tegenstrijdig. De hele opvoeding staat er in het teken van dat het kind de juiste waarden, normen en omgangsvormen meekrijgt, en dan moet daarvan de boodschap zijn dat niet alles om hem draait? Die opvoeding doet dat dus wel.
Ik denk dat die autoritaire opvoeding vaak ook een ander doel diende. Nl. dat die kinderen weinig hinder vormden tijdens het kind zijn, het stond niet alleen in het teken van de waarden die ze meekregen, maar ook gewoon in het beheersbaar houden van het huishouden, van het leuk en gemakkelijk zijn voor de familie, de buurt en het geven van rust aan de ouders.
In veel van die strengheid zat denk ik niet zozeer het aspect dat het voor de bestwil van het kind in kwestie was, maar ook gewoon voor de bestwil van anderen. Dat lijkt mij een veel duidelijker signaal dat de wereld niet om diegene draait dan om uit de bestwil voor het kind op hem over te dragen dat de wereld niet om hem draait. Dat doet die dan dus kennelijk wel. Ik denk dus dat het ondergeschikt maken van sommige belangen van het kind, met wat voor motief dan ook, het neveneffect heeft dat het het kind leert dat de wereld niet om hem draait. Hoe dingen die allemaal om het kind draaien dat signaal gaan afgeven is mij een raadsel.
Snoeppapier neem je mee en gooi je thuis in de prullenbak. Waarom? Het staat verschrikkelijk op straat al die zooi.
en zo mog meer voorbeelden
Wat er met de Ilja-4-evers in troosteloze wijken gebeurt heeft naar mijns inziens weinig verband met de verwendheid en keuzestress van de wat meer bevoorrechte kinderen.