Veeleisende maatschappij drijft steeds meer jongeren naar zo

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 10:39 schreef teknomist het volgende:
We hebben een mietjes-maatschappij gecreëerd. Tegenwoordig heeft elke jongere wel ADHD, dyslexie, borderline, autisme of een eet/drank/drugs-probleem. Niets meer dan een luxe-probleem dit en een voortvloeisel uit de softe jaren zeventig.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 10:48 schreef Pacmaniac het volgende:

[..]

Teveel zwakke exemplaren die door het ontbreken van natuurlijke selectie ipv keihard te zijn gestorven zich nu massaal hebben voortgeplant .

Hoe maak je je eigen soort kapot....

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 10:53 schreef Sjeen het volgende:

Ik denk dus eerder dat de jongeren van nu resultaat zijn van de niksopvoeding uit de jaren negentig. Waar kinderen als prinsen en prinsessen behandeld werden en alles maar mocht. *ril*

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 10:58 schreef wendytje het volgende:
Kinderen mogen tegenwoordig niets negatiefs meer meemaken... Wie heeft dat in godsnaam verzonnen? Het eerste negetieve dat ze vervolgens meemaken, brengt ze aan de rand (zo niet erover) van de afgrond.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 10:53 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Ik twijfelde aan de opmerking jaren zeventig Ben zelf een produkt uit de jaren zeventig en mijn dochter valt nog niet onder de categorie 'jongere'... En daarnaast heb ik een hekel aan janken om niets, dus zo wordt ze ook opgevoed. Huilen mag als je echt pijn hebt, maar kom niet lopen miemelen en zeuren om niets...

Ik denk dus eerder dat de jongeren van nu resultaat zijn van de niksopvoeding uit de jaren negentig. Waar kinderen als prinsen en prinsessen behandeld werden en alles maar mocht. *ril*

quote:

Vastgesteld hebbende dat de goede opvoeding kennelijk grotendeels verloren is gegaan, op naar de oorzaken: de door de Volkskrant al genoemde 'softe jaren zestig en zeventig'. Meer specifiek staan achter die 'softe jaren zestig en zeventig' weer allerlei ideologieën - in dit geval allerlei idealistische vrijheids- en zelfopvoedings-ideeën. Ideeën zoals gekoesterd in de linksige intellectuele top van de maatschappij, misschien zelfs passend voor sommige van de eigen kinderen, maar volstrekt ongeschikt als opvoedingmodel voor de hele maatschappij - die uit meer bestaat dat zachtmoedige kindertjes van alfa-/gamma intellectuelen.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 11:19 schreef wijsneus het volgende:
Wat een geweldig kortzichtige reacties weer Heerlijk Fok! je laat me nooit in de steek

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 11:19 schreef wijsneus het volgende:
Wat een geweldig kortzichtige reacties weer Heerlijk Fok! je laat me nooit in de steek

quote:

Deze nieuwe impuls verplichtte ook de mensen die niet zo radicaal waren om hun opvoedingsprincipes aan te passen. Daardoor kunnen we op dit ogenblik spreken van drie manieren, stijlen van opvoeden, nl. de autoritaire, de anti-autoritaire, en de zgn. democratische. Wie geboren is vóór 1960 heeft waarschijnlijk de autoritaire opvoeding aan den lijve ondervonden. De meesten zijn er niet zo over te spreken. Hun eigen kinderen proberen ze op een andere manier op te voeden. Een keuze die men kan maken is die van de anti-autoritaire opvoeding. Het ziet er echter niet naar uit dat dit een bruikbaar alternatief is. Dat hebben ondertussen de zgn. alternatievelingen ook ingezien. Albert Scmelzer gaat verder:
"Beate Scheffer, fractieleider van de Duitse Groenen blikte in 1992 zelfkritisch terug: "Ik vind de alternatieve opvoeding nog altijd even juist als vroeger, maar ik moet vaststellen : wij hebben ons opvoedingsdoel niet bereikt. In plaats van mondige, sociaal en ecologisch geëngageerde, politiek uiterst gemotiveerde jongeren heeft onze opvoeding een mensensoort voortgebracht die voor het overgrote deel egocentrisch, consumptiegericht, en in de ergste gevallen zelfs gewelddadig en xenofoob is." Deze uitlating lokte een verhitte discussie uit die symptomatisch is voor de huidige onzekerheid. Zou het kunnen dat anti-autoritair opgevoede kinderen later als volwassene een grotere behoefte vertonen naar de vaste orde die ze in hun jeugd hebben moeten missen ? Wat in die richting wijst zijn de herinneringen van een leraar die zich aansloot bij een rechts-conservatieve groepering uit protest tegen de anti-autoritaire opvoedingsstijl in zijn jonge jaren: "Alleen al de herinnering aan de peutertuin is mij nu nog een nachtmerrie. Eeuwig-glimlachende vrouwen die niet wisten of ze nu moesten ingrijpen of niet. Wij plasten op het speelgoed ... en die lachten alleen maar. Wij sloegen een ander kind halfdood ... een vriendelijk vermanend woord was het enige dat ze konden uitbrengen. De grootsten smeerden de kleinsten vol verf en die stonden daar vastgenageld uit schrik en lieten ons begaan." Deze beschrijving mag dan in retrospectief polemisch klinken, misschien is het zelfs een extreem eenmalig geval, maar toch maakt dit duidelijk dat niet alleen een autoritaire, maar ook een anti-autoritaire opvoedingsstijl, als het enkel maar "laissez-aller" betekent, voor de ontwikkeling van het kind weinig gunstig is.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 11:47 schreef teknomist het volgende:
Interessant stukje ook:
[..]

http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/b08ped.htm

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 11:47 schreef teknomist het volgende:
Interessant stukje ook:
http://users.telenet.be/antroposofie/diabasis/b08ped.htm

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Het is natuurlijk niet zo vreemd. De anti-autoritaire opvoeding en de democratische opvoeding verschillen van de autoritaire opvoeding in die zin dat ze alleen maar uitgaan van het welzijn van het kind. Het draait helemaal om het kind.

In de autoritaire opvoeding zit ook een groot aspect van je schikken naar de rest. Het gaat niet alleen om het kind, het gaat er ook om dat het kind niemand anders tot last is. Het is niet alleen mond houden omdat het goed is voor de ontwikkeling van het kind, het is ook mond houden omdat papa en mama ongestoord radio willen luisteren.

Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:


Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 12:44 schreef wendytje het volgende:

[..]

die van mij ziet dat verschil en vraagt waarom ik zo streng ben.... en als ik hem uitleg dat ik dat doe omdat ik van hem hou, begrijpt hij dat nu (nog wel). Hij heeft ook last van de egootjes..... (hoe lang voordat hij opstandig gaat worden?

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 13:36 schreef wijsneus het volgende:
Wat? Jullie kunnen je niet voorstellen dat de maatschappij mogelijk steeds veeleisender geworden is? Bovendien de reactie "mensen die er niet mee om kunnen gaan zijn mietjes" daar zakt mij de broek vanaf.

Ja - kortzichtig.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 13:36 schreef wijsneus het volgende:
Wat? Jullie kunnen je niet voorstellen dat de maatschappij mogelijk steeds veeleisender geworden is? Bovendien de reactie "mensen die er niet mee om kunnen gaan zijn mietjes" daar zakt mij de broek vanaf.

Ja - kortzichtig.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 13:50 schreef wijsneus het volgende:
Vergelijk maar eens het mediabombardement wat een kind van nu moet verwerken met wat er pakweg twintig jaar geleden werd aangeboden aan een kind. Een wereld die plotseling veel groter is. De 'maatschappij' 'eist' dat je cool bent. Product x hebt. Je gedraagd je zoals op MTV anders hoor je er niet bij.

Er wordt van kinderen verwacht dat ze een brede skillset aannemen, dat ze vroeg in hun schoolcariere keuzes maken die invloed zullen hebben op de rest van hun leven. Dat ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen opleiding (individueel onderwijs in plaats van klassikaal rijtjes opdreunen).

Ik kan me heel goed voorstellen dat veel kinderen daar moeite mee hebben en buiten de boot vallen.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 12:13 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Het is natuurlijk niet zo vreemd. De anti-autoritaire opvoeding en de democratische opvoeding verschillen van de autoritaire opvoeding in die zin dat ze alleen maar uitgaan van het welzijn van het kind. Het draait helemaal om het kind.

In de autoritaire opvoeding zit ook een groot aspect van je schikken naar de rest. Het gaat niet alleen om het kind, het gaat er ook om dat het kind niemand anders tot last is. Het is niet alleen mond houden omdat het goed is voor de ontwikkeling van het kind, het is ook mond houden omdat papa en mama ongestoord radio willen luisteren.

Bij de nieuwe opvoedingen draait het om het kind. En dan groeit zo'n kind op tot een egocentrisch egoistje die denkt dat alles om hem draait. Gek he?

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 12:44 schreef wendytje het volgende:
die van mij ziet dat verschil en vraagt waarom ik zo streng ben.... en als ik hem uitleg dat ik dat doe omdat ik van hem hou, begrijpt hij dat nu (nog wel). Hij heeft ook last van de egootjes..... (hoe lang voordat hij opstandig gaat worden?

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:06 schreef Hephaistos. het volgende:
En toch is het juist de autoritaire opvoeding die een risicofactor vormt voor later crimineel gedrag.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 13:57 schreef Sjeen het volgende:
De maatschappij vereist al sinds de prehistory dat je cool bent, dat is echt niet van de laatste jaren...

En al vroeg keuzes maken, ik heb ook met twaalf moeten bedenken welke richting ik ging volgen en een tijdje later welk vakkenpakket...

Ik denk dat het van alle tijden is dat mensen keuzes moeten maken, maar dat de jeugd van dit moment er gewoon niet tegen opgewassen is omdat ze gewend zijn dat de wereld en het universum om hen draait en dat ineens niet zo blijkt te zijn.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:29 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Ik weet niet of je dat los kunt zien van andere factoren. Ik pleit overigens ook niet voor een autoritaire opvoeding. Het punt is alleen dat als het alleen maar gaat om de ontwikkeling van het kind en wat het kind moet leren, voor zijn eigen bestwil, dat het mij dan niet heel vreemd overkomt dat het kind later vooral denkt aan zijn eigen bestwil. Zijn hele leven en opvoeding heeft daar immers in dienst van gestaan.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:33 schreef Hephaistos. het volgende:
Als het goed is heeft zijn hele opvoeding juist in het teken gestaan van de overdracht van waarden, normen en omgangsvormen.

Als je (in het belang van het kind) duidelijk maakt dat niet alles om hem draait, maakt dat van een kind geen egoist. Bij een goede opvoeding zal het eerder zo zijn dat hij die norm ('niet alles draait om mij') overneemt en op zichzelf toepast als hij volwassen wordt.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:24 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Precies wat ik zeg. Je doet het omdat je van hem houdt, omdat het goed voor hem is. Maar je kunt natuurlijk ook streng zijn omdat het goed is voor de omgeving, zodat die weinig last heeft van het kind. Dan geef je het signaal dat het niet allemaal om hem draait, en dat hij zich maar heeft te schikken naar anderen.

Het zou me niet verbazen als zo'n kind egoisme en egocentrisme dan wat minder vanzelfsprekend zou beschouwen.

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:53 schreef katerwater het volgende:
De essentiële vraag in dit topic is: "Is de druk van de maatschappij groter geworden?"

quote:

Op dinsdag 14 juli 2009 14:52 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Dat is dus een beetje tegenstrijdig. De hele opvoeding staat er in het teken van dat het kind de juiste waarden, normen en omgangsvormen meekrijgt, en dan moet daarvan de boodschap zijn dat niet alles om hem draait? Die opvoeding doet dat dus wel.

Ik denk dat die autoritaire opvoeding vaak ook een ander doel diende. Nl. dat die kinderen weinig hinder vormden tijdens het kind zijn, het stond niet alleen in het teken van de waarden die ze meekregen, maar ook gewoon in het beheersbaar houden van het huishouden, van het leuk en gemakkelijk zijn voor de familie, de buurt en het geven van rust aan de ouders.

In veel van die strengheid zat denk ik niet zozeer het aspect dat het voor de bestwil van het kind in kwestie was, maar ook gewoon voor de bestwil van anderen. Dat lijkt mij een veel duidelijker signaal dat de wereld niet om diegene draait dan om uit de bestwil voor het kind op hem over te dragen dat de wereld niet om hem draait. Dat doet die dan dus kennelijk wel. Ik denk dus dat het ondergeschikt maken van sommige belangen van het kind, met wat voor motief dan ook, het neveneffect heeft dat het het kind leert dat de wereld niet om hem draait. Hoe dingen die allemaal om het kind draaien dat signaal gaan afgeven is mij een raadsel.