De zorg voor bejaarden en dementerenden wordt weer eens flink uitgehold, onder het mom van de familie die best een handje toe kan stekenquote:http://extra.volkskrant.n(...)eer_eigen_familie%3F
Onder de vlag van eigen verantwoordelijkheid wordt fors bezuinigd
Eigen verantwoordelijkheid, wie zou daar tegen durven zijn? ‘Juist een hoogleraar actief burgerschap zou het moeten waarderen en stimuleren wanneer mensen hun verantwoordelijkheid nemen’, betoogt CDA-Kamerlid Jan de Vries in reactie op mijn columns over de bezuinigingen op de AWBZ (Forum, 2 juli).
Oneens
Helemaal waar. Toch zijn De Vries en ik het hartgrondig oneens. Onder ‘verantwoordelijkheid nemen’ kan blijkbaar een wereld van meningsverschil schuil gaan. Het begint al bij het bijvoeglijk naamwoord dat doorgaans aan verantwoordelijkheid wordt gekoppeld: eigen.
De Vries vermijdt die toevoeging maar duidelijk is dat het daarover gaat: hij vindt dat ik moet waarderen dat ‘mensen hun verantwoordelijkheid nemen voor elkaar en niet te gemakkelijk een beroep doen op collectieve voorzieningen’.
Ik denk bij de term verantwoordelijkheid eerder aan collectieve verantwoordelijkheid, als het over zorgvoorzieningen gaat. Ik pleitte ervoor onze collectieve verantwoordelijkheid te nemen door meer premie (of belasting) te betalen.
Opdat dementerenden naar de dagopvang kunnen blijven gaan en niet hele dagen door mantelzorgers hoeven te worden opgevangen. Mantelzorgers die nu al in groten getale overbelast zijn, zoals uit recent onderzoek bleek. Collectieve verantwoordelijkheid nemen betekent hier: die mensen ontlasten, door meer premie of belasting betalen.
Tweedeling
Het alternatief is tweedeling: rijken kunnen wel naar dagopvang, armeren niet. En rijke verpleeghuisbewoners kunnen wel naar buiten en wel dagelijks douchen, armere niet. Dit is geen karikatuur zoals De Vries mij verwijt, maar kabinetsbeleid, onder de naam ‘pluspakket’.
Het kabinet heeft daartoe met steun van de CDA-fractie besloten. De Vries steunt dit want hij wil dat mensen ‘verantwoordelijkheid nemen voor elkaar en niet te gemakkelijk een beroep doen op collectieve voorzieningen’. Wie gebruikmaakt van collectief gefinancierde dagopvang, ontloopt de eigen verantwoordelijkheid, is de suggestie.
Individuele, ‘eigen’ verantwoordelijkheid, is hier, zoals vaak, een dure term voor ‘eigen familie’ en ‘eigen portemonnee’. Voor meer beroep op mantelzorg en meer uit eigen zak betalen.
Opdat dementerenden naar de dagopvang kunnen blijven gaan en niet hele dagen door mantelzorgers hoeven te worden opgevangen
Pluspakketten zijn daar een goed voorbeeld van: bewoners van verpleeghuizen en gehandicapteninstellingen mogen voortaan kiezen of ze hun familie vragen of individueel bijbetalen als ze naar buiten willen. Dat geldt ook voor het kabinetsbesluit om ‘ondersteunende en activerende begeleiding’ te reduceren tot ‘begeleiding’.
Dat kan inderdaad gaan om de voorbeelden die de Vries geeft: hulp bij boodschappen of uitstapjes of huiswerkbegeleiding voor ADHD’ers. Dat zijn echter wel de makkelijkste voorbeelden – al is het maar omdat huiswerkbegeleiding eerder thuishoort bij onderwijs dan bij zorg.
Voorbeelden
De Vries zwijgt over de voorbeelden die ik gaf: de dagopvang voor dementerende ouderen, of dagbesteding voor gehandicapten in zorgboerderijen, ateliers of restaurants. Die voorzieningen worden uit de AWBZ geschrapt en gaan in afgeslankte vorm naar de Wmo en dus de gemeente.
Gemeenten krijgen 127 miljoen extra voor deze nieuwe taken, maar daarvoor krijgen ze ook zestigduizend extra zorgvragers. Per persoon hebben ze voor die mensen 2.100 euro per jaar, een fractie van wat er in de AWBZ voor stond. Bovendien verdubbelt het aantal dementerenden de komende decennia en komen er dus tweemaal zoveel zorgvragers voor hetzelfde geld.
Onder de vlag van eigen verantwoordelijkheid wordt dus fors bezuinigd. Dat wil De Vries ook, want in meer collectieve verantwoordelijkheid ziet hij niets. Premieverhoging leidt tot tweedeling, betoogt hij: ‘de bereidwilligheid mee te betalen aan de zorg voor de ander zal daardoor snel slinken’.
Meer betalen
Maar is dat nu zo? Er zijn veel aanwijzingen dat Nederlanders kwaliteit en toegankelijkheid van zorg zo belangrijk vinden dat ze liever meer betalen dan daarop in te leveren. Bovendien zouden we rijke mensen er nog eens op kunnen wijzen dat zij onevenredig weinig AWBZ-premie betalen.
Deze wordt namelijk alleen geheven over de eerste twee belastingschijven. Voorstellen om ook over de overige schijven premie te heffen, heeft het CDA nooit gesteund.
‘De houdbaarheid en kwaliteit van de langdurige zorg van morgen vraagt moedige politieke keuzes vandaag’, besluit De Vries. Inderdaad: daarom stel ik moedige keuzes voor: de AOW-leeftijd te verhogen, hypotheekrenteaftrek beperken, AWBZ-premie gelijkmatiger verdelen en verhogen. Dat alles lijkt me moediger en rechtvaardiger dan meer eigen familie en eigen portemonnee.
Prima, maar kieper de belastingen dan ook eens omlaag en kom dan niet als CDA met zo'n asociale vlaktaks aanzetten.quote:Op woensdag 8 juli 2009 17:11 schreef Boris_Karloff het volgende:
Tja, we moeten er gewoon mee gaan leven dat de zorgkosten de komende decennia de pan uit gaan rijzen, en het is de vraag of je daar de werkenden wel mee kunt belasten omdat de meerderheid dan ineens niet meer zo sociaal zal zijn. Er komen hoe cru het ook is gewoon teveel bejaarden en de zorg word te duur. Daar moeten we dus anders mee om gaan.
" te duur' Het zijn onze eigen ouders! En wanneer wordt het precies ' te duur'?quote:Op woensdag 8 juli 2009 17:11 schreef Boris_Karloff het volgende:
Tja, we moeten er gewoon mee gaan leven dat de zorgkosten de komende decennia de pan uit gaan rijzen, en het is de vraag of je daar de werkenden wel mee kunt belasten omdat de meerderheid dan ineens niet meer zo sociaal zal zijn. Er komen hoe cru het ook is gewoon teveel bejaarden en de zorg word te duur. Daar moeten we dus anders mee om gaan.
Die kreet hoor ik vaker. Maar als dit de oplossing is waarom is het dan niet allang gedaan?quote:Op woensdag 8 juli 2009 19:50 schreef sjorsie1982 het volgende:
Ze kunnen natuurlijk ook efficienter gaan werken en wat minder managers gebruiken.
Betere zorg hoeft niet per definitie meer te kosten.
Omdat degenen die vanuit de zware baan "aan het bed" zijn overgestapt op een goedbetaalde "we schuiven papieren heen en weer"-kantoorfunctie degenen zijn die het beleid maken en niet degenen "aan het bed". Je gaat jezelf of je vriendjes natuurlijk niet wegsaneren. En je vindt je eigen functie nooit overbodig.quote:Op woensdag 8 juli 2009 21:17 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Die kreet hoor ik vaker. Maar als dit de oplossing is waarom is het dan niet allang gedaan?
Zolang ik alleen voor mijn eigen ouders zou hoeven te betalen is het prima. Maar als ik straks meerdere bejaarden moet onderhouden dan is het te duur.quote:Op woensdag 8 juli 2009 17:23 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
" te duur' Het zijn onze eigen ouders! En wanneer wordt het precies ' te duur'?
Zolang je in KLB nog wordt uitgelachen door sommige users omdat je tijdens het stappen onder de 100 euro blijft, kan wat extra premie er voor de meesten ook nog wel af.
Omdat er veel te veel jongeren kiezen voor managment opleidingen en heel weinig voor een opleiding tot verpleger. al die managers verzinnen wel manieren om zich zelf aan het werk te houdenquote:Op woensdag 8 juli 2009 21:17 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Die kreet hoor ik vaker. Maar als dit de oplossing is waarom is het dan niet allang gedaan?
Heel veel mensen willen gewoon niet in de zorg werken.quote:Op donderdag 9 juli 2009 09:53 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Omdat er veel te veel jongeren kiezen voor managment opleidingen en heel weinig voor een opleiding tot verpleger. al die managers verzinnen wel manieren om zich zelf aan het werk te houden
Mijn zus, die in de jeugdzorg werkt, verdient een goede boterham aan het regelen en sturen van een aantal opvanghuizen voor jongeren, maar gek genoeg is zij meer bezig met de klachtenprocedures voor hun cliënten en de ouders daarvan, en borging van alle protocollen etc etc dan met de huishoudelijke budgetten etc. Dát kost veel geld, naast het onzalige idee om cliënten zelf een persoonsgebonden budget te geven om zorg in te kopen, terwijl het om leren gaan met geld vaak 1 van de eerste doelen uit het behandelplan is..quote:Op woensdag 8 juli 2009 19:50 schreef sjorsie1982 het volgende:
Ze kunnen natuurlijk ook efficienter gaan werken en wat minder managers gebruiken.
Betere zorg hoeft niet per definitie meer te kosten.
We missen ook individueel verantwoordelijkheidsgevoel, veel mensen vergeten dat er bij onze grote (verworven) vrijheden ook een zekere verantwoordelijkheid hoort. Denk in het geval van de gezondheidszorg aan het simpelweg op tijd komen voor afspraken bij een huisarts/specialist, en zo verder. Dat zijn vaak genoeg dan ook weer de mensen die piepen over zowat alles wat de overheid doet en hen niet uitkomt.quote:Op donderdag 9 juli 2009 11:05 schreef Klopkoek het volgende:
Ik wil het in dit geval toch een beetje opnemen voor het CDA.
Dit land mist gemeenschapszin. Vroeger werden de kleine dingetjes inderdaad gedaan door de buren, familie of vrijwilligers. Desnoods de kerk.
Het is op zich een goed streven om dat weer terug te brengen in deze geatomiseerde wereld, dat mensen weer wat voor elkaar over hebben.
Waar de schoen echter wringt is dat het door het CDA uitgestippelde beleid niet altijd consequent is. Men wil bijv. vrouwen meer aan het werk hebben, part-time werk uitbannen en ouderen langer door laten werken. Ook willen ze af van de 40-urige werkweek.
Alles bij elkaar opgeteld blijft er dan weinig tijd meer over om je zwakkere broeders te helpen wanneer het nodig is! Daarom is het verhaal van het CDA mijns inziens niets meer dan een schaamlap en betekent 'eigen verantwoordelijkheid' niet 'verantwoordelijkheid voor jezelf en voor elkaar' maar 'je zoekt het maar uit'. Dát is het CDA.
Vandaar dat de CDA de C uit hun naam mogen weghalen, want dit is niet zorgen voor je naasten.quote:Op donderdag 9 juli 2009 11:05 schreef Klopkoek het volgende:
Ik wil het in dit geval toch een beetje opnemen voor het CDA.
Dit land mist gemeenschapszin. Vroeger werden de kleine dingetjes inderdaad gedaan door de buren, familie of vrijwilligers. Desnoods de kerk.
Het is op zich een goed streven om dat weer terug te brengen in deze geatomiseerde wereld, dat mensen weer wat voor elkaar over hebben.
Waar de schoen echter wringt is dat het door het CDA uitgestippelde beleid niet altijd consequent is. Men wil bijv. vrouwen meer aan het werk hebben, part-time werk uitbannen en ouderen langer door laten werken. Ook willen ze af van de 40-urige werkweek.
Alles bij elkaar opgeteld blijft er dan weinig tijd meer over om je zwakkere broeders te helpen wanneer het nodig is! Daarom is het verhaal van het CDA mijns inziens niets meer dan een schaamlap en betekent 'eigen verantwoordelijkheid' niet 'verantwoordelijkheid voor jezelf en voor elkaar' maar 'je zoekt het maar uit'. Dát is het CDA.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |