R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vind het prettig om contact te maken met personen die ik nog niet eerder ontmoet heb. Men zou dat 'sociale ontdekkingsdrift' kunnen noemen. De ontdekking van een persoon is natuurlijk ook de ontdekking van een persoonlijkheid, en die persoonlijkheid ervaar ik in het begin altijd als 'vreemd', en soms zelfs als zo vreemd dat ik er niet meteen in kan doordringen. Toch geniet ik van dat leren kennen. Ik ben me ervan bewust dat ik de vreemdheid van iemands persoonlijkheid maar één keer kan ervaren, dat het over een paar uur, een paar dagen of weken onmogelijk zal zijn geworden om nog op gedragspatronen te stuiten die niet direct verklaarbaar zijn.
De gedachte dat iemands persoonlijkheid mij niet meer kan verrassen vind ik onuitstaanbaar. Wanneer ik iemands repertoire aan gebaartjes en gebruiken herken, ervaar ik dat als beklemmend. Als ik tijdens een gesprek of een ontmoeting geconfronteerd wordt met dat vaste repertoire, zou ik het liefst meteen de benen nemen. Nu zullen sommige lezers denken dat mijn vrienden mij niet kunnen verrassen omdat mijn vrienden saai zijn en weinig ondernemen. Dat heeft er natuurlijk niets mee te maken, want actieve, ondernemende personen zijn sneller te doorzien dan rustige, zwijgzame personen.
De consequentie is dat ik na enige tijd niet meer wil investeren in een vriendschap. Dat patroon is natuurlijk bekend: langzaam verdwijnt het contact doordat je niet meer reageert op uitnodigingen. En dan vind ik het leuk om een nieuw, verrassend persoon te ontmoeten die de plek van de oude vriend kan innemen. Is die houding begrijpelijk, of verwacht ik gewoon te veel van mijn vrienden?
De gedachte dat iemands persoonlijkheid mij niet meer kan verrassen vind ik onuitstaanbaar. Wanneer ik iemands repertoire aan gebaartjes en gebruiken herken, ervaar ik dat als beklemmend. Als ik tijdens een gesprek of een ontmoeting geconfronteerd wordt met dat vaste repertoire, zou ik het liefst meteen de benen nemen. Nu zullen sommige lezers denken dat mijn vrienden mij niet kunnen verrassen omdat mijn vrienden saai zijn en weinig ondernemen. Dat heeft er natuurlijk niets mee te maken, want actieve, ondernemende personen zijn sneller te doorzien dan rustige, zwijgzame personen.
De consequentie is dat ik na enige tijd niet meer wil investeren in een vriendschap. Dat patroon is natuurlijk bekend: langzaam verdwijnt het contact doordat je niet meer reageert op uitnodigingen. En dan vind ik het leuk om een nieuw, verrassend persoon te ontmoeten die de plek van de oude vriend kan innemen. Is die houding begrijpelijk, of verwacht ik gewoon te veel van mijn vrienden?
Ik heb een beetje het zelfde 
Kan dus niet echt antwoord geven op je vraag ofzo, maar toch een tvp
Kan dus niet echt antwoord geven op je vraag ofzo, maar toch een tvp
En ze leefde nog lang en... Nou gewoon met ups en downs.
Dus eigenlijk ben je vrij eenzaam omdat je nooit echt een goede vriendschap kan en zal ontwikkelen.
OxygeneFRL-vrijdag 8 mei 2020 @ 08:52:59: Ik had een pleuris hekel aan je maar nu ik weet dat je tegen een vuurwerkverbod ben, hou ik van je.
Ik lees nergens wat je verwacht van vrienden, of ben ik scheel?quote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:50 schreef Nautilus_ het volgende:
Is die houding begrijpelijk, of verwacht ik gewoon te veel van mijn vrienden?
Ik lees een hoop over jezelf, over hoe mensen je vervelen zodra je ze denkt te kennen?
Wat verwacht je dan van je vrienden? Dat ze zichzelf niet aan je laten kennen ofzo, toneelstukjes voor je doen? Ik kan de vraag echt niet plaatsen aan het eind van een stuk dat vertelt over jouw onvermogen om te gaan met mensen die je kent.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
Jij vind dus dat vrienden jou vooral moeten entertainen?
Het zijn juist vrienden omdat je alles van elkaar weet en weet wat je aan elkaar hebt in mooie en moeilijke tijden.
Het zijn juist vrienden omdat je alles van elkaar weet en weet wat je aan elkaar hebt in mooie en moeilijke tijden.
Je verwacht teveel van je vrienden. Als je je medemens saai vind dan schiet je zelf te kort, aan jou om het contact interessanter te maken. Telkens nieuwe vrienden opzoeken is niet goed voor jezelf (je bouwt immers geen langdurige relaties met anderen op, contacten blijven dan oppervlakkig) en ook niet voor de ander; het contact laten verdwijnen betekend toch een afwijzing.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 20:50 schreef Nautilus_ het volgende:
Is die houding begrijpelijk, of verwacht ik gewoon te veel van mijn vrienden?
Nee, dat zou wel erg egoïstisch zijn. Ik vind het vervelend wanneer ontmoetingen door een soort gemakzucht beheerst worden alsof het een gebeurtenis is die afgevinkt moet worden van een lijstje. Jij zult misschien juist aan de vertrouwdheid met de gedragingen van een persoon hechten, maar bij mij veroorzaken ze juist verwijdering. Misschien zie ik sommige vrienden ook te vaak, hoor. Dan is het onrechtvaardig om te verwachten dat ze je nog iets leuks te bieden hebben.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:00 schreef Heathen. het volgende:
Jij vind dus dat vrienden jou vooral moeten entertainen?
Dat veroorzaakt bij mij dus verveling. Ik sluit graag vriendschappen met mensen die eigenschappen bezitten die ik zelf niet bezit en ik heb liever dat ze die eigenschappen behouden dan dat ze naar interesses zoeken die ze met mij gemeen hebben. Vaak overkomt het me dat mensen zich van me verwijderen doordat ze dingen doen waarmee ze mij denken te kunnen plezieren.quote:Het zijn juist vrienden omdat je alles van elkaar weet en weet wat je aan elkaar hebt in mooie en moeilijke tijden.
Volgens mij kijk je te veel naar de korte termijn. De lange termijn, zo leert de ervaring, is een vriendschap die nogal kan veranderen. Soms de goede kant op, soms de minder goede kant op door je eigen handelingen of hoe je tegen zaken aan kijkt. Het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat je alles van je vrienden weet. Het mooie is juist altijd dat er dingen onverwacht uit de hoek kunnen komen ook al stonden ze ooit zo vast als wat.
En ontmoetingen met vrienden kan je natuurlijk net zo voorspelbaar maken als je zelf wilt. Misschien heb je op dit moment gewoon tekortkomingen om meer de diepte ergens in te gaan.
En ontmoetingen met vrienden kan je natuurlijk net zo voorspelbaar maken als je zelf wilt. Misschien heb je op dit moment gewoon tekortkomingen om meer de diepte ergens in te gaan.
Je zegt dat je niet verwacht dat ze je entertainen maar als je ze te vaak ziet hebben ze je niks leuks te bieden? Misschien moet je mensen niet zien als een soort speelgoed? Je klinkt alsof je mensen nogal rationeel en van een afstand bekijkt en zo je gevoelens tegenhoudt.
Ik zie nergens staan waarom je een beklemmend gevoel krijgt als mensen hun vaste patroon toepassen!
Dus bij deze de vraag: Waarom voel je die beklemming?
Dus bij deze de vraag: Waarom voel je die beklemming?
Ik doe niet meer aan een signature
Maar als je ze niet interessant (meer) vindt, kom je ook niet verder dan dat.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:47 schreef Koewam het volgende:
Raar topic. Vrienden zijn er niet alleen om interessant te wezen...
Ik doe niet meer aan een signature
Tuurlijk, gebeurt weleens. Maar vind het raar dat dit bij elke vriend gebeurt en TS hier ook specifiek op selecteert en afkeurt. Misschien wil de TS geen moeite doen, stelt TS verkeerde prioriteiten of ziet TS de interessante dingen gewoon niet.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:50 schreef Lakai het volgende:
[..]
Maar als je ze niet interessant (meer) vindt, kom je ook niet verder dan dat.
Ik vind het ook raar hoor.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:56 schreef Koewam het volgende:
[..]
Tuurlijk, gebeurt weleens. Maar vind het raar dat dit bij elke vriend gebeurt en TS hier ook specifiek op selecteert en afkeurt. Misschien wil de TS geen moeite doen, stelt TS verkeerde prioriteiten of ziet TS de interessante dingen gewoon niet.
Die bekendheid zorgt bij mij inderdaad voor een vertrouwd gevoel. Neemt niet weg dat mijn vrienden niet 5 jaar hetzelfde kunnen zeggen, zingen, en ehhh doen (:P).
Dus ik vraag me echt af waarom de bekende dingen hem zeer snel dwars zitten.
Ik doe niet meer aan een signature
Precies je moet een beetje moeite doen om vriendschappen te onderhouden. Ja of je zoekt perfecte vrienden en wijst verder iedereen af, grote kans dat je dan alleen komt te zitten.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:56 schreef Koewam het volgende:
[..]
Tuurlijk, gebeurt weleens. Maar vind het raar dat dit bij elke vriend gebeurt en TS hier ook specifiek op selecteert en afkeurt. Misschien wil de TS geen moeite doen, stelt TS verkeerde prioriteiten of ziet TS de interessante dingen gewoon niet.
De vrienden van nu zijn totaal anders dan de vrienden dan vijf jaar geleden (tenminste als je vrienden hebt die leren van hun fouten), het is langzaam proces maar dat proces is er zeker. En als er een dag komt dat je elkaar even niks te zeggen hebt, die dagen zijn er ook gewoon, dan is het goed omdat je elkaar kent.
En misschien ken je jezelf niet goed.
En misschien ken je jezelf niet goed.
In misschien iets mindere mate, herkenbaar!
TS heb je dat ook bij het andere geslacht? Ik juist voornamelijk.
TS heb je dat ook bij het andere geslacht? Ik juist voornamelijk.
It's nothing, returned Mrs Chick. It's merely change of weather. We must expect change.
Precies. Mensen (niet allemaal) ontwikkelen zich door de jaren heen. Dat kan trouwens ook betekenen dat je uit elkaar groeit.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 22:06 schreef Heathen. het volgende:
De vrienden van nu zijn totaal anders dan de vrienden dan vijf jaar geleden (tenminste als je vrienden hebt die leren van hun fouten), het is langzaam proces maar dat proces is er zeker. En als er een dag komt dat je elkaar even niks te zeggen hebt, die dagen zijn er ook gewoon, dan is het goed omdat je elkaar kent.
En misschien ken je jezelf niet goed.
Nee, ik verlies minder snel de interesse in vriendinnen dan in vrienden. Ik weet niet of dat, omgekeerd, ook voor vrouwen geldt, maar ik merk dat ik via een vriendin juist dingen in mijn eigen karakter ontdek. Wat er aan sensitiviteit in me is, bijvoorbeeld. Dat heeft overigens niets met sentimentaliteit te maken, hoor, maar daardoor blijft zo'n relatie wel onderhoudend.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 22:10 schreef XDo het volgende:
In misschien iets mindere mate, herkenbaar!
TS heb je dat ook bij het andere geslacht? Ik juist voornamelijk.
als ik dit zo lees is het woord vriend niet de goede term. we hebben het hier over kennissen want als je je echt zo gedraagt zul je misschien nog nooit echte vriendschap hebben ervaren. En dat is wel een heel mooi iets waarvan ik denk dat iedereen het nodig heeft in het leven.
Je vind dat je vrienden een standaardleventje hebben en jij wilt meer/ weet dat er meer is.
Denk er maar eens over na.
Denk er maar eens over na.
Omnia dicta fortiora, si dicta Latina
Eigenlijk is TS een vriendensletje. Zogezegd rondneuken, snel verveeld en vlot zijn met weer inruilen.quote:Op dinsdag 7 juli 2009 21:11 schreef loop het volgende:
[..]
Je verwacht teveel van je vrienden. Als je je medemens saai vind dan schiet je zelf te kort, aan jou om het contact interessanter te maken. Telkens nieuwe vrienden opzoeken is niet goed voor jezelf (je bouwt immers geen langdurige relaties met anderen op, contacten blijven dan oppervlakkig) en ook niet voor de ander; het contact laten verdwijnen betekend toch een afwijzing.
De contacten blijven oppervlakkig, maar waarom? TS, vertel eens wat de types die mogelijkerwijs tot jouw vriendenkring kunnen behoren met elkaar gemeen hebben? Als ik mag gokken zou ik zeggen dat het allemaal mensen zijn die wat 'lager' op de ladder staan qua leeftijd, werk/studie, levensfase etc.
Resistance is futile
Misschien blijven jouw vriendschappen wel gewoon te oppervlakkig.
Mijn meest langdurige en belangrijke vriendschappen zijn met mensen die me een spiegel kunnen voorhouden, die vragen stellen die ik zelf nog niet had bedacht, die me wijzen op patronen in mijn gedrag en/of ervaringen, mensen die me meer leren over mezelf. Aangezien ik mezelf een boeiend onderwerp vind, verlies ik nooit de interesse
Omgekeerd beteken ik hetzelfde voor mijn vrienden.
Mijn meest langdurige en belangrijke vriendschappen zijn met mensen die me een spiegel kunnen voorhouden, die vragen stellen die ik zelf nog niet had bedacht, die me wijzen op patronen in mijn gedrag en/of ervaringen, mensen die me meer leren over mezelf. Aangezien ik mezelf een boeiend onderwerp vind, verlies ik nooit de interesse
Omgekeerd beteken ik hetzelfde voor mijn vrienden.
Wat een hilarisch frutselwerkje.quote:Op woensdag 8 juli 2009 00:48 schreef Seven.of.Nine het volgende:
[..]
Eigenlijk is TS een vriendensletje. Zogezegd rondneuken, snel verveeld en vlot zijn met weer inruilen.
De contacten blijven oppervlakkig, maar waarom? TS, vertel eens wat de types die mogelijkerwijs tot jouw vriendenkring kunnen behoren met elkaar gemeen hebben? Als ik mag gokken zou ik zeggen dat het allemaal mensen zijn die wat 'lager' op de ladder staan qua leeftijd, werk/studie, levensfase etc.
Ja dat krijg je.quote:
Je vertelt iets over wat je zelf doet wat plain raar is, zonder dat je daar specifiek over wordt.
Dan gaan mensen speculeren.
Ik doe niet meer aan een signature
Het was een leuke pogingquote:
. Hoewel er in het vriendensletgebeuren wel een kern van waarheid zit. Maar vertel eens, wat hebben ze met elkaar gemeen? En waarom zoek jij die mensen steeds op?
Resistance is futile
Hetgeen wat jij omschrijft gaat over 'kennissen' die je ontmoet en niet over 'vrienden'.
Denk ik hoor.
Correct me if im wrong
Denk ik hoor.
Correct me if im wrong
Hoeveel laat jij van jezelf zien in die vriendschappelijke contacten? En dan heb ik het over jouw verlangens, angsten, donkere gedachten, dromen, kwetsbaarheden?
Ik proef een enorme verlatingsangst bij TS. "Verder kijken voordat mijn 'vrienden' op mij zijn uitgekeken."
Ik heb de indruk dat TS nog nooit echt vrienden heeft gehad en de onvoorwaardelijke liefde die vriendschap is nog nooit heeft gevoeld.
Ik heb de indruk dat TS nog nooit echt vrienden heeft gehad en de onvoorwaardelijke liefde die vriendschap is nog nooit heeft gevoeld.
|
|
