Beste mensen,
dit is voor het eerst dat ik dit forum gebruik en ik hoop dat iemand mij kan helpen...
Ik ben afgelopen vrijdag 3 Juli ontslagen op mijn werk (Albert Heijn, bijbaantje) wegens het opzettelijk vernielen van bedrijfseigendommen. Nu gaan jullie natuurlijk allemaal direct zeggen dat het terecht is dat ik daarvoor ben, maar had mijn baas dit nou wel mogen doen…
3 jaar geleden ben ik begonnen met het werken bij de Albert Heijn. Ik kwam er iedere dag gewoon om vakken te vullen, kreeg betaald en vond het allemaal prima. Ik groeide door mijn vriendelijkheid al snel in reputatie bij de bazen en ook de rest van het personeel kon het allemaal heel goed met me vinden. Na een jaar kreeg ik een aanbod om ook een kassacursus en dit zag ik als een kans om toch een beetje door te groeien in het bedrijf. Doordat ik nu ook kassa kon draaien, kreeg ik hier regelmatig een middag werk voor aangeboden en dit heb ik altijd aangenomen. Nu ik kassa kon draaien en op de werkvloer met bijna alles wel overweg kon kreeg ik een van promotie, “verkoper B”. Dit geeft je wat meer uurloon en laat zien dat je wat meer kan dan de meeste vullers.
Ik was nu verkoper B, maar daar liepen er nog meer van rond in het filiaal, maar toch viel ik gewoon op bij mijn bazen en werd gevraagd of ik ook parttime teamleider wilde worden. Dit was helemaal het einde voor mij; het zou mooi staan op mijn CV en ik kon meteen mijn leidinggevende capaciteiten ontwikkelen. De teamleider cursus zou bestaan uit 4 zaterdagen die over een halfjaar verspreidt werden (Dit kreeg ik allemaal vorige zomer te horen). Ik was nog steeds razen enthousiast, maar door mijn opleiding ging ik voor 3 maanden in Indonesië stage lopen en vroeg me toen al af of ik het nog steeds kon worden. Gelukkig begreep de baas mijn situatie en dat zo’n stage een unieke ervaring is, dus kreeg ik 3 maanden onbetaald verlof.
Na 3 maanden in Indonesië te hebben gezeten (5september 2008 – 1 December 2008) begon ik tegen de kerst weer met werken bij de AH. Ik vroeg meteen over de cursus en mijn baas zei dat hij het allemaal in het nieuwe jaar zou gaan regelen. Ik begreep dit wel, omdat eind December altijd een drukke periode is in de winkel.
Eind Januari kreeg ik op school mijn laatste stage boek mee (moet voor mijn opleiding 3 stages lopen). Ik Vroeg aan mijn baas of ik hier mijn stage zou kunnen lopen, die van Februari tot aan de zomer zou duren, iedere dinsdag en woensdag 8 uur op een dag. Mijn baas vond dit geweldig en mijn afdelingshoofd zei dat hij me zou gaan helpen met mijn stage en dat het ook heel goed zou zijn voor mijn toekomstige functie als parttime teamleider(Ik volg Detailhandel, dus de stage daarvan komt wel overeen met kwaliteiten die je als teamleider allemaal nodig hebt).
Eind Maart had ik al 2 maanden lang stage gelopen, maar de cursus was nog steeds niet geregeld. Ik gaf ongeveer 3 avonden in de week leiding en functioneerde als een teamleider, maar ik was het dan ook weer niet. Mijn avonden waren altijd een succes en mijn doelen behaalde ik altijd. Ik had het idee dat mijn baas het wel makkelijk vond om het op deze manier mij uit te buiten. Op de avonden dat ik leiding gaf werden regelmatig grappen uitgehaald door het personeel. Mensen vonden het leuk om vervelende teksten op de muur te schrijven, met groente en fruit te gooien, maar wie het deden was steeds een raadsel. Na een tijdje kwam ik er achter wie het waren en heb ze ermee geconfronteerd. Het waren een groepje collega’s die ik graag mocht en ook privé veel mee omging. Ik besloot mijn mond maar dicht te houden omdat ik mijn vrienden niet wil verlinken aan de baas, ten slotte hield hij mij ook aan het lijntje met mijn cursus.
De maanden verstreken en de zomer stond bijna voor de deur. De grappen werden nog steeds uitgehaald en ik begon met steeds rotter en rotter te voelen over dat ik het wist maar ook weer niets kon doen omdat het toch je vrienden zijn.
Privé ging het ook niet zo lekker omdat iemand van wie ik heel veel houd op sterven ligt. Ik begon een wrak te worden maar ik wilde niet dat iemand anders erachter kwam, dus ik bleef alles verzwijgen. Ik praatte hier met niemand over omdat ik dat op een of andere manier gewoon niet kon, ik had het idee dat ik dan echt zou uitbarsten.
Niet veel later, eind mei, begon ik aan medicijnen voor mijn huid (Roaccutane). Deze medicijnen zijn heel erg zwaar en maakte mijn problemen alleen maar erger.
Op woensdag 24 Juni was mijn laatste stage dag en is ook precies de dag dat ik klapte.
Ik moest werken van 13:00 – 20:30. na heel de middag met iemand gewerkt te hebben die tot 17:00 moest werken (die ook veel rotgrappen uithaalde) stond ik met hem afval op te ruimen in het magazijn. Toen we ons karton in de kartonpers hadden gedaan, pakte hij een six pack waterflessen en maakte deze open, waarna hij er vervolgens in de kartonpers gooide. Dit was echt de druppel… ik pakte uit woede ook een fles en gooide die in de kartonpers en schreeuwde heel hard tegen hem. Ik liep maar snel weg toen ik me realiseerde dat ik ook mezelf ook schuldig had gemaakt aan deze misselijke grappen. Ik ben toen maar eten gaan halen uit de winkel en ben gaan avondeten. Na het eten voelde ik me weer kalm. Ik had gelukkig geen leiding die avond maar iemand anders. Ik liep deze avond in het magazijn toen ik weer iemand vulling in de kartonpers zag stoppen. Dit keer ging ik echt door het lint, ik rukte zijn flessen uit zijn handen, gooide ze zelf in de pers en heb hem een keiharde duw gegeven tegen de muur, vervolgens ben ik naar het toilet gerend en heb me daar maar even uitgeraasd. Het erge is dat ik mezelf bijna niets meer kan herinneren van die avond, behalve dat ik die dingen erin heb gestopt, waar ik me heel erg schuldig om ben gaan voelen. Ik weet zeker dat mijn uitbarstingen door mijn medicijnen kwamen, die woede kwam sinds ik de pillen slikte regelmatig in me naar boven, het staat ook bij de bijwerkingen van mijn pillen: Stemmingswisselingen/gemoedstoestand. De dingen die ik het afgelopen half jaar had verborgen kwamen allemaal naar boven die avond. Ik dacht dat ik er gelukkig wel mee weg was gekomen. Helaas was dit niet het geval… op vrijdag 3 Juli werd ik op kantoor geroepen door mijn baas. Hij zei dat hij mensen mij artikelen in de kartonpers had zien gooien. Ik besloot eerlijk te zijn en gaf het toe. Wat ik niet heb gedaan was vertellen van mijn woedeaanval, ik kon het gewoon niet. Mijn baas zei dat hij zwaar teleurgesteld was en dat hij me op staande voet ontsloeg. Hij zei wel dat hij dit niet aan de grote klok zou gaan hangen. Waarna ik vervolgens van collega’s hoor dat hij het vrolijk tegen iedereen verteld. Ook die andere 2 jongens moesten op kantoor komen, de persoon die voor mijn eerste uitbarsting zorgde heeft zich eruit weten te praten en de 2e persoon, die ook verantwoordelijk was voor het gooien van tomaten en andere grappen, is ook ontslagen.
In mijn baas zijn toespraken tegen het personeel vertelde hij tegen iedereen dat hij de daders van het vermalen van artikelen, gooien van tomaten en andere grappen ontslagen heeft en noemde ons bij naam. Nu denken mensen dus dat ik al die tijd dit soort grappen heb uitgehaald.
Dit was mijn verhaal… mijn vraag is nu wat jullie ervan vinden:
Terecht of Onterecht
nog even een berekening:
3 flessen water die ik vernietigd heb door mijn uitbarsting 3x1.25 = 3.75
44 dagen stage van 8 uur per dag onbetaald – 3 vrije dagen om toetsen te leren en -6 vrije dagen omdat ik toen schoolvakantie had en geen stage hoefde te lopen. komt op 44 – 9 = 35 dagen gratis gewerkt, wat ze normaal 5,11 per uur had gekost. 8u x 5,11 = 40.88 x 35 dagen = 1430,80 euro!
ik wil gewoon mijn baan terug weet iemand of ik hier iets aan kan doen? Ik ga 8 Juli even praten met de arts in het ziekenhuis die mij de pillen heeft gegeven en ga ik ook het hele verhaal even uitleggen.
Ik hoop dat iemand hier iets meer over kan vertellen.
[ Bericht 100% gewijzigd door Sjeen op 06-07-2009 13:49:55 (Tip voor TS: Eerst denken, dan doen...) ]