Zwaar gesprek gehad met vriendin

quote:

Op zondag 5 juli 2009 23:47 schreef mgerben het volgende:
Ik hoorde eens een kerel van 25 met 2 kinderen. Je schrikt natuurlijk ff want je denkt 'gast, wat doe je. Je leven is over'.

Maar hij zei: Als je weet dat je ooit kinderen wilt, kun je het net zo goed, of eerlijk gezegd beter direct doen. Feit is dat die kinderen je leven totaal op hun kop zetten. In feite begin je een nieuw leven. Zijn stelling was dus: Als je zeker weet dat je voor dat nieuwe leven gaat, moet je dan nog heel veel tijd en energie steken in je huidige leven?

Ik ben 20 en weet zeker dat ik kinderen wil. Betekent dat dat ik ze maar beter nu meteen kan nemen? Niet eerst een studie afmaken, geld sparen, huis kopen en genieten van de vrijheid die ik nu nog heb?

Beetje raar argument hoor. Je leeft toch nu en niet in de toekomst.

Waar conservatief en berekenend denken de ruimdenkende liberaal ontmoet.

Serieus jullie denken zo verschillend , waar is de match?
Gokje: Slaapkamer en niet verder? Eerlijk?

Snap het ergens ook weer niet dat "tegenvechten van de maatschappelijke standaard".
Als jij niet eraan toe bent, blijkens het hele stuk wat je hier neerzet. Dan toch even niet? Wacht je nog een tijdje, je merkt vanzelf wel of het wel gaat komen of niet. Waarom iets doen tegen je zin in? Omdat je omgeving en vriendin dat van je verwachten? Zijn dat redenen die goed genoeg zijn om te doen waar je blijkbaar zelf geen zin in hebt?
Of is dat "ik-wil-geen-huisje-boompje-beestje" een soort van laatste waar je je onafhankelijkheid mee wilt uitdrukken? Alvorens je het keurslijf ingaat. (Dit laatste is een typische "mannending" volgens mij, daar hebben vele van jou soortgenoten mee te kampen, maar uiteindelijk gaan ze toch echt wel ook fijn saampjes settelen, waarvan ze akte geven ten overstaan van de hele gemeenschap).

quote:

Op zondag 5 juli 2009 23:58 schreef Min-e het volgende:
Snap het ergens ook weer niet dat "tegenvechten van de maatschappelijke standaard".
Als jij niet eraan toe bent, blijkens het hele stuk wat je hier neerzet. Dan toch even niet? Wacht je nog een tijdje, je merkt vanzelf wel of het wel gaat komen of niet. Waarom iets doen tegen je zin in? Omdat je omgeving en vriendin dat van je verwachten? Zijn dat redenen die goed genoeg zijn om te doen waar je blijkbaar zelf geen zin in hebt?
Of is dat "ik-wil-geen-huisje-boompje-beestje" een soort van laatste waar je je onafhankelijkheid mee wilt uitdrukken? Alvorens je het keurslijf ingaat. (Dit laatste is een typische "mannending" volgens mij, daar hebben vele van jou soortgenoten mee te kampen, maar uiteindelijk gaan ze toch echt wel ook fijn saampjes settelen, waarvan ze akte geven ten overstaan van de hele gemeenschap).

EEN woord: Bindingsangst

Er zijn zat vrouwen die dat ook hebben.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 00:01 schreef Pacmaniac het volgende:

[..]

EEN woord: Bindingsangst

Precies! Wilde dat woord vermijden, want ik kan me daar eigenlijk iets te goed in inleven als vrouw zijnde.

Als je er niet aan toe bent, niet doen.

En als je vriendin probeert druk uit te oefenen of evt te chanteren weet je nog beter waarom ook alweer niet....
Vooral met kinderen moet je er zelf helemaal achter staan imo, en je niet 'over laten halen'.

ik heb absoluut geen ervaring hier mee.
maar dat maakt ook niet uit.

je gevoel zegt dat je het niet moet doen.
dan moet je geen lijst opsommen met voordelen/nadelen van een huwelijk (of wat er ook precies stond)
je moet op je gevoel afgaan. En als je gevoel zegt dat je er totaal nog niet aan toe bent, moet je het gewoon niet doen.
Niemand waaraan jij verantwoordling schuldig bent.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 00:07 schreef Min-e het volgende:

[..]

Precies! Wilde dat woord vermijden, want ik kan me daar eigenlijk iets te goed in inleven als vrouw zijnde.

Ach is wel herkenbaar . Van onze vriendengroep is inmiddels ook de overgrote meerderheid hooked. Genoeg gefeest , gedronken , gereisd , gelachen en weet je? Dat doen we nog steeds gewoon

quote:

Op maandag 6 juli 2009 00:24 schreef DumDaDum het volgende:
Als je er niet aan toe bent, niet doen.

En als je vriendin probeert druk uit te oefenen of evt te chanteren weet je nog beter waarom ook alweer niet....
Vooral met kinderen moet je er zelf helemaal achter staan imo, en je niet 'over laten halen'.

En ook hier kan ik me in vinden. Als jij vindt dat je (nog) geen kinderen wil of überhaupt niet wil trouwen vanwege je eigen principes dan moet je hier 100 % achter blijven staan en je niet laten meesleuren naar een situatie waar je doodongelukkig van wordt .
Wel rechtlijnig denken dan, dus niet morgen zeggen tegen je vriendin "ach wie weet later...." en zo valse hoop creëren maar gewoon duidelijk aangeven hoe standpunten aangaande bepaalde zaken zijn en dat je dit meent.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 00:28 schreef molleymijsje het volgende:
ik heb absoluut geen ervaring hier mee.
maar dat maakt ook niet uit.

je gevoel zegt dat je het niet moet doen.
dan moet je geen lijst opsommen met voordelen/nadelen van een huwelijk (of wat er ook precies stond)
je moet op je gevoel afgaan. En als je gevoel zegt dat je er totaal nog niet aan toe bent, moet je het gewoon niet doen.
Niemand waaraan jij verantwoordling schuldig bent.

Ja, maar hoe goed kan je je gevoel vertrouwen?

Ten eerste zijn die bezwaren over vrijheid niet allemaal even geldig. Het wordt aanpassen maar het is niet gezegd dat je daar ongelukkig van wordt.

Ten tweede kan je wel toegeven aan je gevoel en nog even studentikoos willen leven maar de kans bestaat dat mevrouw de vriendin zegt "tabee". Als je er dan over een jaar achter komt dat je er helemaal voor gaat is het te laat.

Dus dat is best lastig.

En een compromis, wel trouwen en kindertjes een poos later?

quote:

Op maandag 6 juli 2009 00:41 schreef eleusis het volgende:

[..]

Ja, maar hoe goed kan je je gevoel vertrouwen?

Ten eerste zijn die bezwaren over vrijheid niet allemaal even geldig. Het wordt aanpassen maar het is niet gezegd dat je daar ongelukkig van wordt.

Ten tweede kan je wel toegeven aan je gevoel en nog even studentikoos willen leven maar de kans bestaat dat mevrouw de vriendin zegt "tabee". Als je er dan over een jaar achter komt dat je er helemaal voor gaat is het te laat.

Dus dat is best lastig.

ik denk eerder dat je je gevoel kan vertrouwen dan je verstand.
je kan bijvoorbeeld wel denken ' ik heb er zin in ' en jezelf helemaal overtuigen dat je er zin in hebt.
maar als er ergens in je hoofd/lichaam een gevoel zit dat je er totaal geen zin in hebt, loopt het toch mis.

Andersom als je ergens hartstikke zin in hebt (gevoel) is dat veel sterker dan je verstand....

Je wilt daar toch niet in t gemeentehuis staan met eigenlijk in je achterhoofd dat je het niet wilt.
Als je trouwt moet je er volledig voor gaan, anders slaat het toch nergens op.

Zeg eens tegen je vriendin wat jij wel wilt, dus nog geen samenwonen/trouwen/kinderen. als zij het allemaal gepland heeft, dat is best, maar jij hoeft daar geen onderdeel van te worden. btw kinderen kosten tot hun 18de 100.000 euro, dus ik hoop dat je vriendin flink heeft gespaard

quote:

Op maandag 6 juli 2009 05:15 schreef THEFXR het volgende:
Zeg eens tegen je vriendin wat jij wel wilt, dus nog geen samenwonen/trouwen/kinderen. als zij het allemaal gepland heeft, dat is best, maar jij hoeft daar geen onderdeel van te worden. btw kinderen kosten tot hun 18de 100.000 euro, dus ik hoop dat je vriendin flink heeft gespaard

Ja of 5500 (kinderbijslag niet meegerekend) euro per jaar........ is maar net hoe je het bekijkt dus.....

Jullie wonen nog niet eens samen? Ga dat eerst eens doen, daarna kun je rustig over de rest nadenken.
Je studeert af, neem aan dat je eerst een tijd wil gaan werken en je draai wilt proberen te vinden. Meteen al trouwen en kinderen is een stap verder. Lijkt me verstandiger daar aan te beginnen als je ook echt een vaste baan hebt.
Gewoon rustig aan, je bent pas 26. Dat moet je vriendin toch wel begrijpen?

En je hoeft echt niet met elkaar getrouwd te zijn als je aan kinderen begint. Als je maar het een en ander vast laat leggen, is wel zo verstandig.

Wat verandert trouwen aan je relatie? Je hebt een leuke dag, en verder is er weinig anders, behalve dat er op papier dingen makkelijker zijn geregeld als je een huis wilt kopen en aan kinderen wilt beginnen. Ik vind het juist een flutargument van jou om de hele overheid en maatschappij erbij te betrekken, trouwen doe je voor jezelf: het is meer een smoesje omdat je ernog niet aan toe bent of omdat je bang bent dat na een huwelijk álles ineens verandert (wat écht niet het geval is).

Als je er niet achter staat, zowel het trouwen als het proberen om kinderen te krijgen, moet je het natuurlijk niet doen. Beiden zijn dingen die je enkel doet als het goed voelt voor beide partijen (en ik hoop dat je vriendin dat ook kan respecteren). Tuurlijk is het slim om voor je dertigste kinderen te krijgen (als vrouw zijnde), in die vaderrol groei je gedurende negen maanden echt wel, mar ik kan me wel voorstellen dat het slim is nog een jaartje te wachten tot je een leuke baan hebt gevonden. Dat kan er nog wel bij...

Neem gewoon je tijd om dingen uit te vinden, als jij over ene jaar helemaal je plek hebt gevonden bij een leuk bedrijf met uitzicht op een mooi contract verandert er misschien bij jou ook wel wat. Zorg dat je die tijd krijgt van je vriendin.....

Ach laat het maar gewoon over je heen komen man. Als je er teveel over na gaat denken is het allemaal knap somber. Je wordt ouder, get over it.

Zelf ga ik 7 augustus trouwens en in januari krijgen we ons 2e kindje. Alleen maar reden voor feestjes
Verder verandert er helemaal niets.

Ik vind je wel een beetje een dramaqueen met je quarterlife crisis
Feit is dat je bijna afgestudeerd bent, en nu dus sowieso een stukje burgerlijkheid aan moet gaan: werken, geld verdienen, in een stukje keurslijf moet. En als student heb je daar al jaren op afgegeven en gedacht dat het voor jou allemaal anders zou zijn, want jij bent geen burgerlijk mannetje.

Dat is natuurlijk al een grote verandering. Daarnaast wil je vriendin ineens ook allerlei dingen van je, die nog erger naar die burgerlijkheid rieken dan het werken. En ze wil het nog op korte termijn ook

Ik vind jullie beider argumenten voor en tegen trouwen eigenlijk onzinnig (maar that's me). Als je aan kinderen begint, is het wel handig eea vast te leggen en de gemakkelijkste en goedkoopste manier om dat te doen is te trouwen of te registreren.

Overigens hoeven kinderen en/of trouwen helemaal niet te betekenen dat je ultiem burgerlijk wordt. Dat ligt helemaal aan jezelf en hoe je je leven inricht. Daar ben je dus zelf bij. Dat je beide op dit moment nog niet wil, vind ik helemaal niet gek of onverstandig, maar je zult wel nu duidelijk een eerlijk moeten zijn naar je vriendin toe; ooit of nooit. Als het nooit is, is het eerlijker om er een putn achter te zetten, zodat je vriendin ook verder kan. Als het ooit is, kun je het er samen over hebben wanneer dat ooit dan is. Zij kan je natuurlijk geen termijn opleggen, het moment bepalen jullie samen.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 09:35 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind je wel een beetje een dramaqueen met je quarterlife crisis

Zo.

quote:

Op maandag 6 juli 2009 10:04 schreef Copycat het volgende:

[..]

Zo.

Ik probeerde vriendelijk te blijven

Maar wat vindt je vriendin ervan als je zegt dat over twee jaar aan de kinderen te snel is? Heb je dan ruzie ofzo? Want dan lijkt het erop dat zij vooral haar zin doordrijft.

quote:

Op zondag 5 juli 2009 23:56 schreef La_Vita het volgende:

[..]

Ik ben 20 en weet zeker dat ik kinderen wil. Betekent dat dat ik ze maar beter nu meteen kan nemen? Niet eerst een studie afmaken, geld sparen, huis kopen en genieten van de vrijheid die ik nu nog heb?

Beetje raar argument hoor. Je leeft toch nu en niet in de toekomst.

Wat denk je zelf?
Ik schreef toch: Als er nog iets in de weg staat, doe dat dan. Dus maak die studie af en koop dat huis.
Maar het is een goede lakmoesproef voor jezelf. Als je iets aandraagt dat volgens jou in de weg staat voor kinderen, maar je stelt dat juist telkens uit, dan zou dat je iets moeten zeggen.
Ook als je iets met een open einde noemt alszijnde 'dat moet ik eerst nog doen' is dat iets waar je over na moet denken.
Bijvoorbeeld 'genieten van de vrijheid'. Hoe stel je je dat voor? Ga je daar dan ook voor? Of ga je toch ook werken, en komt dat 'genieten van de vrijheid' na het werken?
Een concreet plan kun je uitvoeren: Zuid Amerika met een rugzak. Hulpproject in Afrika.
'Genieten van de vrijheid' kun je niet uitvoeren.