Zwakbegaafd, handicaps e.a. en ouderschap

quote:

Op vrijdag 10 juli 2009 19:29 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Dus een paar puntjes minder, op de test, en ik had geen zelfbewustzijn gehad?
Dank u voor de koekoek.

En een kinderwens? Ach ja... dat hebben ook alleen maar slimme mensen?

quote:

Op vrijdag 10 juli 2009 17:11 schreef Oxymoron het volgende:
Alleen dit:
[..]

snapte ik niet, helemaal. Ik heb geleerd, dat als er iemand in de sloot ligt, dat je die dan, moet redden. Maar als je later aankomt, weet je niet of die persoon gevallen of gesprongen (bewust/expres) is.
Als het dan iemand is, die niet kan praten door het water, of door een handicap, dan kun je niet vragen: heb je je zwemdilpoma. Hij kan dan ook geen ''help'' roepen.
Ik ben er dus vóór om altijd, hulp te bieden. Als je daartoe in staat bent. Want iemand, die in de sloot ligt, kan ook mét een zwemdiploma, verdrinken.

Oxy, het gaat in dit gezegde (waar Troel op doelt: Als ik in de sloot spring, hoef jij er toch niet achteraan te springen) niet om helpen of redden maar om 'zonder nadenken iets nadoen, enkel en alleen omdat een ander het ook doet'. En daar is het voorbeeld van in de sloot springen voor gekozen omdat dat nou eenmaal iets is dat je normaal gesproken niet zonder nadenken doet.

OH! Wat stom dat ik dat niet doorhad. Doordat ze over, zwemdiploma's begon, raakte ik in de war.

Aha. Is het weer mooi opgelost.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2009 17:11 schreef Oxymoron het volgende:
Alleen dit:
[..]

snapte ik niet, helemaal. Ik heb geleerd, dat als er iemand in de sloot ligt, dat je die dan, moet redden. Maar als je later aankomt, weet je niet of die persoon gevallen of gesprongen (bewust/expres) is.
Als het dan iemand is, die niet kan praten door het water, of door een handicap, dan kun je niet vragen: heb je je zwemdilpoma. Hij kan dan ook geen ''help'' roepen.
Ik ben er dus vóór om altijd, hulp te bieden. Als je daartoe in staat bent. Want iemand, die in de sloot ligt, kan ook mét een zwemdiploma, verdrinken.

Het is een gezegde: "als ik in de sloot spring, spring jij er dan achteraan?" Dat betekent dat je niet meteen hetzelfde hoeft te doen. Je gebruikt het bijvoorbeeld wanneer kinderen iets willen omdat een vriendje het ook heeft. Zelfde schoenen, kleding, agenda, schooltas enz. Als het kind dan weer hetzelfde wil als het vriendje, kun je het gezegde gebruiken.
Troel bedoelt dus dat haar situatie, van zij en haar partner met "autisme" (sorry, de hele term is zo lang) die wel kiezen voor een kind. Dat hoeft niet te betekenen dat een ander met "autisme" dat ook doet.

-edit-
ik geloof dat ik een pagina heb gemist.

quote:

Op vrijdag 10 juli 2009 17:24 schreef RockabeIIa het volgende:
Maar Troel, jij bent toch ook niet zwakbegaafd? Daar gaat dit topic nl over ondanks dat er veel andere dingen bij getrokken worden nu.


_{En ik dacht dat Ruben een welkom ongelukje was en nu lees ik weloverwogen. Ik hoef niet alles te weten hoor, maar ik vind het zo wel heel vaag...}

Wij waren zeker dat we kinderen wilden, het was alleen op dat moment nog niet gepland Dus wel degelijk weloverwogen en een ongelukje Ruben werd geboren rond de tijd dat we anders hoogstwaarschijnlijk met anticonceptie waren gestopt

Nee, ik ben niet zwakbegaafd, maar dat was ook niet de vraag van Oxy Ik antwoordde specifiek op haar vraag


Oxy, sorry dat mijn sloot-uitleg niet duidelijk was, ik zie dat het inmiddels uitgelegd is

quote:

Op vrijdag 10 juli 2009 19:29 schreef Oxymoron het volgende:

[..]

Dus een paar puntjes minder, op de test, en ik had geen zelfbewustzijn gehad?
Dank u voor de koekoek.

En een kinderwens? Ach ja... dat hebben ook alleen maar slimme mensen?

Er zijn ook mensen met een iq van bijv 30, die continue verpleegd moeten worden. De doelen vd behandeling zijn dan bijv leren dat hij/zij met de ogen een bewegend voorwerp volgt. Allemaal ontwikkelingsdoelen die je normaal gesproken als heel jonge baby bereikt.
In jouw geval is er dacht ik (heb je toch verteld een keer?) een heel groot verschil tussen je verbale en je performale iq. Dan kun je het totale iq eigenlijk niet gebruiken; een totaal iq is een soort gewogen gemiddelde, en in jouw geval liggen de scores te ver uit elkaar om een betrouwbaar & bruikbaar gemiddelde te krijgen. Voel je niet aangesproken als het over iq en kinderwens gaat.

Ik hoop niet dat ik hiermee een knuppel in het hoenderhok ga gooien maar ik heb toch een vraagje aan Oxy.

Oxy, denk jij dat je gelukkiger gaat zijn wanneer je een kind (of kinderen) hebt?
Wij zijn inmiddels de gelukkige ouders van 2 kinderen en we er enorm gelukkig mee!
Ik kan me niet meer voorstellen dat ik zonder ze zou moeten.
Maar ik neem even Ties zijn opstart probleempjes als voorbeeld.
Hij dronk slecht de eerste weken, dus iedere nacht er 3x uit, heeft verborgen reflux en huilt soms uren aan een stuk en waarom? is momenteel nog niet geheel duidelijk, we lopen ervoor bij de osteopathie maar garanties krijgen we niet, echt af en toe weet ik niet wat ik met hem aan moet en word ik gewoon moe van de hele tijd het gehuil en zijn onvrede met hoe hij zich schijnbaar voelt daarbij de slechte en onderbroken nachten in die eerste weken.... Daarbij hebben we ook nog de zorg voor Isa die met haar bijna 2 jaar oud echt wel de nodige aandacht vraagt en soms je huis op zijn kop zet in pak 'm beet 10 minuten. En dat een keer of 6 op een dag. En die jonge dame is rond de klok van 7.00 uur gewoon weer wakker, dus je bent na een weekje of 3 gesloopt.
Hoe zou jij daar momenteel op reageren? kan je dat handelen zonder gillend gek te worden en zonder hulp want 24/7 hulp hebben is niet realistisch geloof ik.

En het is geen aanval maar een serieuze vraag.

Is het de bedoeling dat dit topic zo op Oxy gericht is? Als ik het goed lees heeft oxy nergens gezegd dat ze ook echt kinderen wil, alleen dat ze het moeilijk vindt dat het echt niet kan. Ik begrijp dat het geen aanval is, Marlieske, maar het is wel een nogal behoorlijk te persoonlijke vraag

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 01:15 schreef marlieske het volgende:
Ik hoop niet dat ik hiermee een knuppel in het hoenderhok ga gooien maar ik heb toch een vraagje aan Oxy.

Oxy, denk jij dat je gelukkiger gaat zijn wanneer je een kind (of kinderen) hebt?
Wij zijn inmiddels de gelukkige ouders van 2 kinderen en we er enorm gelukkig mee!
Ik kan me niet meer voorstellen dat ik zonder ze zou moeten.
Maar ik neem even Ties zijn opstart probleempjes als voorbeeld.
Hij dronk slecht de eerste weken, dus iedere nacht er 3x uit, heeft verborgen reflux en huilt soms uren aan een stuk en waarom? is momenteel nog niet geheel duidelijk, we lopen ervoor bij de osteopathie maar garanties krijgen we niet, echt af en toe weet ik niet wat ik met hem aan moet en word ik gewoon moe van de hele tijd het gehuil en zijn onvrede met hoe hij zich schijnbaar voelt daarbij de slechte en onderbroken nachten in die eerste weken.... Daarbij hebben we ook nog de zorg voor Isa die met haar bijna 2 jaar oud echt wel de nodige aandacht vraagt en soms je huis op zijn kop zet in pak 'm beet 10 minuten. En dat een keer of 6 op een dag. En die jonge dame is rond de klok van 7.00 uur gewoon weer wakker, dus je bent na een weekje of 3 gesloopt.
Hoe zou jij daar momenteel op reageren? kan je dat handelen zonder gillend gek te worden en zonder hulp want 24/7 hulp hebben is niet realistisch geloof ik.

En het is geen aanval maar een serieuze vraag.

Ik heb geen beperking en ik zou daar denk ik ook gillend gek van worden.

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 01:15 schreef marlieske het volgende:
na een weekje of 3 gesloopt.
Hoe zou jij daar momenteel op reageren? kan je dat handelen zonder gillend gek te worden en zonder hulp want 24/7 hulp hebben is niet realistisch geloof ik.

En het is geen aanval maar een serieuze vraag.

Ik wil niet het hele topic op, mijzelf richten. maar nee, ik denk niet dat ik dat zou kunnen.

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 01:15 schreef marlieske het volgende:
Hoe zou jij daar momenteel op reageren? kan je dat handelen zonder gillend gek te worden en zonder hulp want 24/7 hulp hebben is niet realistisch geloof ik.

Hoe kan je dat nou weten? Meestal roepen ouders: 'je kan totaal niet inschatten hoe het is totdat je zelf kinderen hebt' en nu verwacht jij van oxy dat zij dat wel kan. Ik heb ook geen flauw idee hoe ik daar op zou reageren, heeft dus niks met zwakbegaafdheid te maken. Had jij het zelf wel geweten, pak 'em beet vijf jaar geleden?

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 08:58 schreef owlet het volgende:
Is het de bedoeling dat dit topic zo op Oxy gericht is? Als ik het goed lees heeft oxy nergens gezegd dat ze ook echt kinderen wil, alleen dat ze het moeilijk vindt dat het echt niet kan. Ik begrijp dat het geen aanval is, Marlieske, maar het is wel een nogal behoorlijk te persoonlijke vraag

Ben ik wel eens met Owlet.
Misschien kan ze daar beter over praten in haar eigen omgeving met mensen die haar beter kennen.
Dit lijkt me ontzettend moeilijk voor haar.
Succes met de kleintjes lijkt me heftig.
Ik heb zelf ook niet de makkelijkste thuis, maar goed dat was maar 1 jong kindje dus ervaarde dat iets anders.

Ik vind het ook niet helemaal eerlijk om zo'n vraag te stellen aan Oxy marlieske. In het begin van dit topic geeft Oxy al aan dat ze slecht om kan gaan met onverwachte gebeurtenissen, ik denk dat het wel duidelijk is dat het moederschap zoals jij dat weet te omschrijven helemaal niet tot de mogelijkheden behoort . Eén plus één is twee hè. Daarbij zie ik haar in dit topic vooral worstelen met haar kinderwens, ik zie haar nergens concrete plannen maken om die wens in vervulling te laten gaan.

Oxy, ik vind het altijd interessant (en soms ook heel schrijnend) om jouw overwegingen te lezen. Ik wens je heel veel sterkte met alles maar vooral met het kunnen accepteren van jezelf. Dat lijkt me helemaal niet makkelijk.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jore op 11-07-2009 18:40:37 ]

_{Geen woorden}.

Erg lastig inderdaad.
ik kijk nu even naar een situatie dicht bij me, dat is mijn neefje die licht autistisch is en nog wat geestelijke problemen heeft.
Hij kan redelijk goed functioneren, hij kan autorijden, werken en heeft nu ook een vast vriendinnetje.
zijn vriendinnetje heeft ongeveer hetzelfde als hem maar dan iets erger.

Gelukkig zijn ze er samen over uit dat kinderen krijgen geen optie is voor ze, zoals mijn neefje zegt, 'een hamster kan ik nog niet levend houden.'

In het belang van het nog ongeboren kind zeg ik dat het beter is dat bepaalde mensen met handicap geen kinderen mogen kunnen krijgen, maar ieder verhaal is anders, het is moeilijk ergens ene grens te trekken.

Ineens viel mijn eigen onderschrift mij, op :
Just because I can learn to do handstands doesn’t mean I was designed to walk on my hands. - Donna Williams

Opstaan en lopen

Tot een handstand kom je
Vaak met vallen en opstaan
Je armen zijn sterk geworden
Door de last
Van benen en onderbuikgevoelens

Laat me nog even staan
Genieten van het uitzicht

Sommige mensen blijven proberen
Ze lijken verleerd
Trots op te geven
Door de last
Van slagen en het-hoort-nu-eenmaal-zo

Laat me nog even staan
Het uitzicht was zo mooi

Maar anderen komen er zelfs met
Oefening niet
Laat staan dat ze zullen wandelen
Hun leven is al op-z’n-kop gezet
Door de last

Van een andere toekomst

(c) Oxymoron, juli 2009

Is dit meteen dood-gebloed?

Heb je zelf nog opmerkingen/uitingen/vragen wat betreft ouderschap en zwakbegaafdheid, oxy?

Oxy, ik vind je gedicht prachtig! Jouw gedichten raken me keer op keer tot in mijn ziel.

Over het onderwerp zelf heb ik niets te zeggen dat niet al door anderen is benoemd.

quote:

Op zondag 12 juli 2009 11:22 schreef RockabeIIa het volgende:
Heb je zelf nog opmerkingen/uitingen/vragen wat betreft ouderschap en zwakbegaafdheid, oxy?

Is het bij lichamelijk gehandicapten anders? Want die kunnen niet ''ingehaald'' worden door hun kinderen; maar ook zijn er ouders bij, die 24-uurs zorg nodig hebben (als ze bijv alleen wonen, of de partner is ook gehandicapt). Die hulp kan dan bijv verschonen, wassen in badje, of iets anders doen zoals koken.
Er was eens een documentaire op tv over een vrouw die geen armen had, en hele kleine benen. Die kreeg ook een kind. Alleen weet ik niet meer of ze ook hulp had, maar ik ken de scene waarin ze haar kind als een leeuwtje vasthad. (In de mond). Zo mooi vond ik dat.

Die docu heb ik ook gezien Oxy. Volgens mij had die vrouw niet zo heel veel hulp van anderen. Haar huis was helemaal aangepast.
En ik vind je gedicht ook erg treffend en ontroerend...

quote:

Op zondag 12 juli 2009 18:57 schreef Moonah het volgende:
Die docu heb ik ook gezien Oxy. Volgens mij had die vrouw niet zo heel veel hulp van anderen. Haar huis was helemaal aangepast.
En ik vind je gedicht ook erg treffend en ontroerend...

Ze had juist énorm veel steun nodig van anderen, dat was ook een rode draad in de docu, dat al haar kindermeisjes wegliepen omdat ze té veel van ze vroeg. Ze gaf dat zelf ook toe op een moment dat ze er helemaal doorheen zat, ze had 24 uur iemand in huis nodig hoor. En ik vond het belachelijk hoe ze ging zwemmen met haar BABY die zich vervolgens maar aan haar moest vastklemmen. En hoe gaat dat als het kind groter is? Dan komt er zeker geen kindermeisje meer maar mag het joch zelf voor z'n armloze mama opdraaien. Nee sorry, ik vond het puur egoisme. Nu is het "nemen" van een kind dat altijd natuurlijk maar meestal is het dan wel zo dat de ouder evenredig of meer terug te geven heeft aan het kind dan het kind te bieden heeft aan de ouder. In dit geval was dat dus niet zo, naar mijn mening.

Hm, ik geloof dat ik me die docu dan niet meer zo goed kan herinneren.

http://video.google.nl/videoplay?docid=-8423243681851719057&q=owner%3Auitzendinggemist

Mooi hoor, hoe ze het kind "als een leeuw" vasthoudt met haar mond. Let ook vooral op de manier hoe mooi het hoofdje ergens in het luchtledige bungelt. Fantastisch. Maar goed, ze heeft haar kind en daar gaat het om.