Het hele verhaal

Wij hebben afgelopen vrijdag van ons zuurverdiende vakantiegeld een fiets voor mijn dochtertje van 9 gekocht, die ze overigens zaterdag kwamen brengen helemaal ingepakt, dus niks op aan te merken.

Kind helemaal in de gloria, want ze wist van niks. En wij hadden al verschillende malen gezegd dat hij te duur was (400 euro ). Maar goed daar gaat dit verhaal niet over.

Na 5 minuten fietsen kwam ze vertellen, dat de fiets zo'n raar geluid maakte. Tuurlijk kan zei ik , dat is gewoon een kwestie van wennen.

Na een half uur kwam ze huilend aan de deur met de meededeling, dat hij vastliep. Goed kan ook allemaal nog, we vierden het feestje van ons zoontje, dus beloofde ik haar daarna met haar te zullen gaan fietsen.

Dat deden we dus en ik hoorde idd ook een rare tik, dus afgestapt en gekeken, maar zag niks raars ofzo... , maar na een half uur fietsen sloeg hij ineens helemaal vast.

Op dat moment reed er een auto achter ons en duwde ik mijn dochter zo goed als het ging aan de kant. Je begrijpt dat als ik er niet bij was geweest het misschien heel anders had afgelopen, want de auto moest met piepende banden stoppen.

Toen ook nog kalm gebleven en tegen mijn dochtertje gezegd, dat we gewoon met de fiets terug gaan.

Maar goed zondag dicht, maandag dicht, dus wij dinsdag om 9 uur gebeld naar die zaak en we zouden dus terug gebeld worden door de bazin. 3 uur, 4 uur, 5 uur nog niet teruggebeld.
Dus toen ik uit mijn werk kwam om tien over half 6 zelf maar weer gebeld, tsja je moet wat.

Toen wilden ze me net terugbellen, da's nou toch toevallig maar goed.

Woensdag is hij dus ter reparatie weggebracht en ja nu komt hij , toen ze om 5 uur terug belden en ik vroeg wat er nou eigenlijk met de fiets aan de hand was, kregen wij als antwoord dat er helemaal niks met die fiets aan de hand is, maar mijn dochter waarschijnlijk iets niet goed gedaan heeft. Goed kan, is tenslotte kind van 9, dus oké.

Maar toen ik vroeg wat, zei ze dat ze verkeerd ja lees of teveel heeft geschakeld. Nou mevrouw ik kan u 1 ding zeggen ik fietste ernaast en ze deed helemaal niks, dus u begrijpt toch wel, dat ik geen vertrouwen in de fiets meer heb. Ja toch doet ze iets niet goed, of ze trapt achteruit. Nou ben ik geen fietsenmaker, maar mag je nou ook niet meer achteruit trappen (zonder te schakelen dan hé).

Uiteindelijk ging mijn man de fiets ophalen en zei dus ook dat hij geen vertrouwen meer had in de fiets, maar dat we wel zouden zien waar het schip strand en toen zei hij letterlijk:
"Als die fiets weer blokkeert, dan weten we jullie weer te vinden" wat zij op dat moment al als een bedreiging opvatte, maar helemaal niet zo bedoeld was.

Tuurlijk was mijn man boos, maar jongens mijn kind stond ernaast.....

Ze zei al gelijk dat die fiets in orde was, dus we hoefden ook niet meer terug te komen, waarop mijn man zei, dat als hij weer vastliep we gewoon een nwe fietst moesten hebben.

Toen ging ze al beginnen met u bedreigd mij en ik bel de politie, waarop mijn man zei, dan doe je dat toch lekker doe ff normaal.

Resultaat een kind wat helemaal overstuur thuiskomt, omdat ze bang was dat de politie kwam.

Dus ik bellen naar die fietsenzaak, wat er nou eigenlijk aan de hand was en had ik een keurige medewerker aan de telefoon. Maar halverwege zijn verhaal werd de hoorn uit zijn handen gerukt door de bazin, die gilde ik laat me niet bedreigen en hing op.

Ik weer bellen en vroeg gelijk naar de bazin, maar die was ineens met een klant bezig, waarop ik antwoordde dat ik wel wachtte.

Toen kreeg ik ineens de vader van de bazin aan de telefoon met de mededeling je man kan 2 dingen doen of hij komt voor 6 uur zijn excusses aanbieden of ik bel 112.

Op dat moment was het tien over half 6, dus nog 20 minuten de tijd. Maar ik antwoordde, dat je je excusses niet kunt aanbieden, voor iets wat hij niet gedaan heeft.

Maar goed om half 7 stonden er dus 4 politie agenten in mijn huis die mijn man aanhielden voor bedreiging.

Slotsom
Als je je echt zo bedreigd voelt wil je
a) niet meer dat diegene in de winkel komt en
b) bel je gelijk de politie en ga je niet eerst zitten onderhandelen lees chanteren tot het 6 uur is.

Zo een heel verhaal en de meningen zullen ongetwijfeld weer verdeeld zijn, maar ik moest het ff kwijt