Ik ben weer in Nederland dus hierbij mijn relaas van afgelopen zaterdag!
Ik stond dus op de gastenlijst voor het Placebo-concert in Londen.
Dit concert was onderdeel van het Sundance Film Festival en vond plaats in een kleinere zaal van the O2, IndigO2 (capaciteit ca. 2.500). We hadden zitplaatsen op de eerste rijen van het balkon (daar zaten alle gastenlijstmensen), waar je alleen kon komen via een aparte ingang met een armbandje. Ik zat naast de man van de bassist, een hele aardige Spanjaard. Het concert was geweldig, ze speelden o.a. Without You I’m Nothing – dat was toch wel even kippenvel!

Na het concert konden we nog wat drinken in de VIP-lounge en daarna togen we naar de afterparty in een café dat zich ook in het O2-complex bevond. Er waren ongeveer 50-60 mensen of zo, voornamelijk vrienden en familie van de band en ook mensen die bij het Sundance Festival hoorden.
Die vrienden van mij met wie ik was, zijn al jaren bevriend met de bandleden en die kwamen dus ook zelf op ons afgestapt. En tja, dan sta je dus opeens oog in oog met Brian Molko! Nou ja, oog in oog… ik ben een kop groter dan hij is.
Ik werd aan hem voorgesteld en toen hij hoorde dat ik uit Nederland kwam, zei hij steeds “dank je wel, dank je wel!”. Hij was hartstikke vrolijk en aardig en vertelde dat de bassist en zijn man tijdelijk bij hem in huis wonen omdat hun huis (aan de overkant van de straat!) momenteel wordt verbouwd. Ze maken wel een hoop rotzooi, zei hij, maar dat maken ze goed door lekker voor hem te koken.
Daarna kwam de bassist ook naar ons toe (die had ik al eens ontmoet) en hij herkende me nog.

Kreeg een dikke knuffel en twee zoenen. Ook even mee staan praten en daarna sprak hij met die vrienden van mij af dat we maandag nog ergens wat zouden gaan drinken. Rond een uur of half twee was het afgelopen, de bandleden waren weg en de gasten zochten ook de uitgang op. Daar kregen we nog een goodie-bag die nogal tegenviel eigenlijk. Het was een linnen tas met het logo van de nieuwe documentaire “Coming up for air” (die was 's middags gespeeld op het filmfestival) erop en de cd van Battle For The Sun erin en een promo-cd van hun platenmaatschappij.
En maandag zijn we dus nog wat wezen drinken/eten met de bassist, vlakbij zijn huis. We vroegen nog aan hem of ze zaterdag na afloop van de afterparty nog ergens anders heen waren gegaan maar nee, ze waren gewoon naar huis gegaan en gaan slapen. De wilde dagen liggen een beetje achter hun, zei hij. Ze worden ook een dagje ouder hè…
Ze hebben afgelopen winter weer nieuwe nummers geschreven dus hopelijk gaan ze gauw weer een cd opnemen.
Dit was de setlist van zaterdag:
For What It's Worth
Ashtray Heart
Battle for the Sun
Soulmates
Every You Every Me
Special Needs
Breathe Underwater
Without You I'm Nothing
Black-Eyed
Meds
Bright Lights
Teenage Angst
Special K
Song to Say Goodbye
The Bitter End
Toegift:
Running Up That Hill
Post Blue
Blind
Infra-red
Taste In Men