Een liefhebbende, almachtige, rechtvaardige God en de hel

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 15:27 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Volgens mij maak je ook nu God tot een mens. Termen als goed en rechtvaardig voor wat God doet gelden niet voor menselijke moraal, dat zou namelijk maken dat ik hetzelfde zou kunnen doen als God omdat dat dan 'goed' of 'rechtvaardig' is. Ik heb echter niet dezelfde rechten als God, ik heb in het geheel geen rechten m.b.t. God, behalve de rechten die Hij mij geeft omdat Hij de wetgever is.

Nee, dat doe ik niet, ik wijs uit dat de semantiek van de woorden die jij gebruikt volledig verdwijnt omdat God in principe alles naar Zijn wil kan ombuigen.

quote:

Mensen zijn gelijk aan elkaar en God is over allen omdat Hij de schepper is. Mensen zijn aan God verschuldigd elkaar lief te hebben en als gelijke te behandelen. God is aan niemand wat verschuldigd, Hij kan doen wat Hij wil. Wat Hij wil en doet geeft Zijn karakter weer en de dood van Jezus Christus is daar de ultieme uiting van, God is zelfopofferende liefde. Dat Hij als bestraffende rechter moet handelen in deze wereld is niet het gevolg van zijn drang tot despotisme maar het gevolg van onze eigen daden.

Je citeert net Romeinen 9 nota bene:

quote:

En of God, willende Zijn toorn bewijzen, en Zijn macht bekend maken, met vele lankmoedigheid verdragen heeft de vaten des toorns, tot het verderf toebereid;

En dan nog onze eigen daden, je loopt hier keihard een predestinatieleer te verkondigen, en uiteindelijk draai je helemaal om en uiteindelijk komt er toch een soort Pelagianisme uit dat de verantwoordelijkheid bij ons legt. Heel vreemd.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 15:31 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Je mag niemand veroordelen, dat klopt.
Als je 'Gods plan uitvoeren' gelijkstelt aan 'de wil van God doen' of 'geinspireerd zijn door God' lijkt me dat niet correct. Als je het gelijkstelt aan dat God het toeliet voor zijn ultieme plan is dat denk ik wel het geval.

Nou, je zegt stellig dat elk leven wordt bepaald door Gods plan. Het is dus God die bepaald wanneer een mens geboren wordt en weer sterft.
In die verhouding is het dus zinloos om abortus te verbieden. Het is immers God die bepaald of het kind vroegtijdig uit de baarmoeder wordt gehaald. Met zoveel woorden is het voor de grootste groep Christenen zinloos om abortsu te verbieden. Maar waarschijnlijk hebben ze het zelf niet door.
Net zo min kun je Hitler als misdadiger bestempelen. Alle doden op zijn geweten passen in Gods plan. Of die Joden nu in de gaskamer vroegtijdig afgrijselijke manier gedood zijn, of oud werden... het is God die bepaald. Het is zijn plan.

Stel jij hebt een dochter van 5 jaar. Als ik haar zou vermoorden zou jij me niet mogen veroordelen. Enige wat je kunt doen is teleurgesteld zijn in de beslissing van God en zijn plan.
Als ik zou verhuizen en naast je kom wonen, nadat ik je dochter vermoord heb, zou je mij niet mogen veroordelen en/of haten. Sterker, als ik je zou uitnodigen op een barbecue zou je gewoon kunnen komen. Het was namelijk God die het besluit genomen had om je dochter te laten vermoorden. En ik pas weer in zijn plan om dat uit te voeren aangezien ik in jouw beleving ook tot Gods genade beschik.

Ben je werkelijk zo verknipt ja?

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 15:33 schreef Iblis het volgende:

[..]

Nee, dat doe ik niet, ik wijs uit dat de semantiek van de woorden die jij gebruikt volledig verdwijnt omdat God in principe alles naar Zijn wil kan ombuigen.
[..]

Je citeert net Romeinen 9 nota bene:
[..]

En dan nog onze eigen daden, je loopt hier keihard een predestinatieleer te verkondigen, en uiteindelijk draai je helemaal om en uiteindelijk komt er toch een soort Pelagianisme uit dat de verantwoordelijkheid bij ons legt. Heel vreemd.

Dit doet me weinig. Volgens mij valt het allemaal niet samen te vatten in 1 absolute uitleg. Bepaalde zaken die wij doen zijn door God ingegeven en voorbereid voor een bepaald doel, andere zaken zijn daden vanuit onze vrije wil en keuzes die Hij ons toelaat te maken, in andere gevallen wordt Satan toegelaten mensen te inspireren om bepaalde zaken te doen. Hoe God uiteindelijk oordeelt weet ik niet, behalve dat het rechtvaardig zal zijn wat volgens mij inhoudt dat alle factoren van invloed in rekening worden gebracht. Wij kunnen dat niet en mogen daarom anderen ook niet oordelen, we weten niet waar welk gedrag vandaan komt en welke functie of doel het dient.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 15:08 schreef Iblis het volgende:

[..]

Nee, dat maakt hem een potentaat die zijn wil door middel van macht legitimeert.

Dat is toch ook een belangrijk element in het Exodusverhaal? God wil Zijn glorie laten zien via de Farao

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:04 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Dat is toch ook een belangrijk element in het Exodusverhaal? God wil Zijn glorie laten zien via de Farao

Het is dus een ijdeltuit en machtswellusteling...

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:04 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Dat is toch ook een belangrijk element in het Exodusverhaal? God wil Zijn glorie laten zien via de Farao

Ja, en dat wordt in Romeinen 9 nogmaals onderstreept, maar dat maakt juist dat het op zo'n gespannen voet staat met de Christelijke idee van ‘God is liefde’. Voro Joden geldt meer: De Joden zijn Gods volk, en zij leggen hun vertrouwen in Gods hand, God heeft een verbond gesloten en God houdt woord. Dat Godsvertrouwen is – volgens mij – een van de wezenlijke punten van het Jodendom.

Het hele idee om toch willens en wetens veel zaken, die in feite gewoon spierenballen-rollen van God zijn, als liefde en rechtvaardigheid te willen duiden gaat m.i. dan ook helemaal de mist in.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 15:52 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Hoe God uiteindelijk oordeelt weet ik niet, behalve dat het rechtvaardig zal zijn wat volgens mij inhoudt dat alle factoren van invloed in rekening worden gebracht.

En eigenlijk ga je daar dus mis, aangezien we volgens mij hadden geconcludeerd dat het lijkt dat God niets uit te staan heeft met ons idee van rechtvaardig.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:41 schreef Iblis het volgende:

[..]

En eigenlijk ga je daar dus mis, aangezien we volgens mij hadden geconcludeerd dat het lijkt dat God niets uit te staan heeft met ons idee van rechtvaardig.

Dat ging over Gods acties in dit leven, zoals het verharden van Farao's hart.

Dat zou volgens mensen een onrechtvaardige actie kunnen zijn. Dit is dus niet het geval.

Bij het laatste oordeel zou Farao echter toch recht kunnen krijgen op het eeuwige leven, omdat het God was die zijn hart verhardde om Gods kracht kenbaar te maken. De vraag is dus in hoeverre Farao zelf hiervoor verantwoordelijk is geweest, en geen mens die dat weet. Als hij hier zelf totaal geen aandeel in heeft gehad en daarom uiteindelijk is gestorven, zouden we farao dus terug kunnen zien in het paradijs. Voor menselijke begrippen zou dat dan dus weer wel rechtvaardig zijn.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:40 schreef Iblis het volgende:

[..]

Ja, en dat wordt in Romeinen 9 nogmaals onderstreept, maar dat maakt juist dat het op zo'n gespannen voet staat met de Christelijke idee van ‘God is liefde’. Voro Joden geldt meer: De Joden zijn Gods volk, en zij leggen hun vertrouwen in Gods hand, God heeft een verbond gesloten en God houdt woord. Dat Godsvertrouwen is – volgens mij – een van de wezenlijke punten van het Jodendom.

Het hele idee om toch willens en wetens veel zaken, die in feite gewoon spierenballen-rollen van God zijn, als liefde en rechtvaardigheid te willen duiden gaat m.i. dan ook helemaal de mist in.

Ja, ik kan zelf ook niks met dat hele "God is liefde". Maar Christenen zitten in die zin "opgezadeld" met een OT waarin vooral in de vroegere boeken in de Thora een nogal primitief Godsbeeld wordt geschetst. Natuurlijk kun je krampachtig dat proberen goed te trekken met allemaal omzeiligen, maar ik kan daar zelf het heil ook niet van inzien.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:48 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Dat ging over Gods acties in dit leven, zoals het verharden van Farao's hart.

Dat zou volgens mensen een onrechtvaardige actie kunnen zijn. Dit is dus niet het geval.

Bij het laatste oordeel zou Farao echter toch recht kunnen krijgen op het eeuwige leven, omdat het God was die zijn hart verhardde om Gods kracht kenbaar te maken. De vraag is dus in hoeverre Farao zelf hiervoor verantwoordelijk is geweest, en geen mens die dat weet. Als hij hier zelf totaal geen aandeel in heeft gehad en daarom uiteindelijk is gestorven, zouden we farao dus terug kunnen zien in het paradijs. Voor menselijke begrippen zou dat dan dus weer wel rechtvaardig zijn.

Je wilt eigenlijk stellen dat Farao een bofkont is?

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 16:48 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Bij het laatste oordeel zou Farao echter toch recht kunnen krijgen op het eeuwige leven, omdat het God was die zijn hart verhardde om Gods kracht kenbaar te maken. De vraag is dus in hoeverre Farao zelf hiervoor verantwoordelijk is geweest, en geen mens die dat weet. Als hij hier zelf totaal geen aandeel in heeft gehad en daarom uiteindelijk is gestorven, zouden we farao dus terug kunnen zien in het paradijs. Voor menselijke begrippen zou dat dan dus weer wel rechtvaardig zijn.

Nu ga je fijn ins Blaue hinein interpretieren, maar het is natuurlijk totaal nergens op gebaseerd.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:07 schreef Iblis het volgende:

[..]

Nu ga je fijn ins Blaue hinein interpretieren, maar het is natuurlijk totaal nergens op gebaseerd.

Jawel, op het principe van een werkelijk rechtvaardige God die alle factoren van invloed op wat iemand in dit leven heeft gedaan in acht neemt bij het laatste oordeel.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:04 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Je wilt eigenlijk stellen dat Farao een bofkont is?

Als God genade voor hem heeft wel ja.

En iedereen voor wie God genade heeft is een bofkont. We kunnen het immers niet verdienen slechts ontvangen.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:39 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Jawel, op het principe van een werkelijk rechtvaardige God die alle factoren van invloed op wat iemand in dit leven heeft gedaan in acht neemt bij het laatste oordeel.

Ja, maar zie je hoe je redenatie gaat?

Aanname: God is rechtvaardig.
Casus: God verhardt Farao's hart.
Probleem: Hoe kan dat als God rechtvaardig is?
Oplossing: God zal Farao daarom wel een plaatsje in de hemel gunnen.

Algehele conclusie: Farao krijgt een plaatsje in de hemel, dus God is rechtvaardig. Kortom, als God rechtvaardig is, dan is God rechtvaardig. Wel nu, dat is een tautologie. Maar zonder je aanname kom je er niet.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:03 schreef Haushofer het volgende:

[..]

Ja, ik kan zelf ook niks met dat hele "God is liefde". Maar Christenen zitten in die zin "opgezadeld" met een OT waarin vooral in de vroegere boeken in de Thora een nogal primitief Godsbeeld wordt geschetst. Natuurlijk kun je krampachtig dat proberen goed te trekken met allemaal omzeiligen, maar ik kan daar zelf het heil ook niet van inzien.

Ik vind het anders allemaal prima samengaan.

Dat God liefde is wil niet zeggen dat Hij altijd als een mak schaap is dat zich vrijwillig laat slachten.

God is zachtaardig wanneer het daar tijd voor is en treedt met harde hand op als dat nodig is. Ook dat is vertrouwen in God zoals Iblis beschrijft. God heeft een rijker karakter dan wat veel christenen Hem willen geven denk ik.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 12:11 schreef Iblis het volgende:

[..]

En tot zo ver Romeinen 9. Ik denk nog steeds dat je hier in een cirkel redeneert. Je aanname rechtvaardigt uiteindelijk de daad, die voorts als illustratie van je aanname dient. Indien je niet aanneemt dat God rechtvaardig is, is volgens mij op geen enkele manier manier recht te praten wat Hij in Egypte uitvreet met het vee en de eerstgeborenen.

Mijn aanname is niet "God is rechtvaardig." Ik heb natuurlijk wel bepaalde aannamen maar je probeert deze niet teveel te laten interfereren met het leesgedrag,. Het is echter wel mijn conclusie dat het gehele beeld van de bijbel, van alle schrijvers van alle delen van de bijbel, dat God de mensen liefheeft en dat God alleen uit rechtvaardigheid en liefde handelt. Alle daden van God moeten dan ook in die context gezien worden, omdat je anders simpelweg de bijbel niet leest zoals de oorspronkelijke schrijfers dat hebben gewild. Ik kom hier onder er nog op terug.

quote:

Dit is nu precies het punt. Voor mij is wat jij zegt onvoorstelbaar. Echt, werkelijk onvoorstelbaar. Jij bent inderdaad in staat tot een teleologische suspensie van het ethische, met alle problemen van dien. Ik vind dat een weerzinwekkend, echt weerzinwekkend standpunt. Het staat garant voor volkomen arbitrair handelen, het onttrekt zich aan de menselijke ratio en het is uitermate wreed. De Duitsers hadden ook Gott mit uns op hun koppels staan. Dat interpreteren we meestal als misbruik van Gods naam. Maar wie kan dat uiteindelijk controleren? Ten tijde van Elia had God de 10 geboden al geopenbaard en moord was strafbaar. Elia krijgt speciale ontheffing. Wie kan dat controleren? Niemand. Voor mij is er geen verschil te maken tussen Peter Sutcliffe of Jozua. Ze claimen beide God aan hun zijde te hebben.

Ik snap wel wat je bedoelt, maar laten wij even eerlijk zijn. Hoe begint de bijbel?

1: Adam en Eva worden op een prachtig aards paradijs gezet., Echter, ze worden opstandig en gehoorzamen Gods gebod niet, terwijl ze wisten dat hier straf op zat. In plaats van echter de mens dood te maken (wat in Zijn recht lag) straft God de mens op een andere manier

2: Kain vermoord zijn broer Abel, een rechtvaardig man, God bestraft Kain onmiddelijk.


3: Henoch was de enige goede mens op aarde en werd door God weggehaald uit een verpeste wereld

4: De mensen in de tijd van Noach waren slecht. Noach en zijn gezin deden het goede in Gods ogen en werden daarom gered van een vloed die een eind maakte aan de slechte mensen. Na de vloed belooft God nooit meer de mensheid door een vloed te vernietigen.

5: Abraham spreekt met God over Sodom en Gomorra. Zelfs als er één rechtvaardige mens in die steden zouden wonen, zou God ze gespaard hebben.

6: Abraham wordt geboden zijn zoon Isaak te offeren maar op het laatst door een engel tegengehouden.

Ik kan zo nog even doorgaan. Maar hier is het punt. In alle situaties gaat het om gerechtigheid. Waarom is er een dialoog met Abraham over rechtvaardigen in Sodom en Gomorra? Als God zo slecht is, waarom dan niet gewoon die, of elke willekeurige stad neersmijten met vuur? Elke keer, je ziet het bij Lot, en bij Noach, en bij Henoch, Rachab, echt overal, worden mensen die rechtvaardig zijn, goed voor hun naaste etc, gered als God iets gaat doen. Denk erom, een almachtig wezen hoeft helemaal niet zo te handelen. Veel Griekse mythische figuren deden wat ze wilden, maar deze Israelitische God leek heel anders te zijn.

Nu wordt er tegen mij gezegd dat de God in het Oude Testament een hele wrede God is, en er wordt gewezen op allerlei zaken waar God klaarblijkelijk zijn boekje te buiten gaat. Het spijt mij echt, maar als ik de bijbel lees dan probeer ik dat te doen met in gedachte houdend de manier waarop de schrijvers hun tekst geinterpreteerd zouden willen zien, oftewel zoals de tekst bedoeld is. En het lijkt mij, gegeven de voorbeelden hierboven en talloze andere voorbeelden, dat deze schrijvers God zeker niet zouden willen afschilderen als kwaadaardig. Jij noemt zelf de 10de plaag. Waarom was het de 10de plaag? Waarom heeft God, als deze toch ze kwaadaardig is, niet dat hele stelletje Egyptenaren uitgemoord? Heeft, in het verhaal in de bijbel, Jozef niet Egypte van een hongersnood gered? Is hij niet gevangen gezet door Egyptenaren? Heeft de Farao niet allerlei kinderen laten vermoorden van de joden omdat er teveel geboren werden? Hoorde God niet hun geschrei toen ze slaven waren? Hij had alle redenen om handelend op te treden lijkt mij.

Nee Iblis, jij zegt dat ik de bijbel probeer goed te praten, maar dat doe ik helemaal niet. Ik lees haar zoals ze bedoeld is. Ik vind het hoogst storend dat mensen bepaalde bijbelteksten als 'slecht' afschilderen terwijl zo ontzettend duidelijk uit de context naar voren komt dat het gaat om gerechtigheid. Jozua nam een land in wat van zijn voorouders was op direct bevel van God. Dat is hoe het verhaal in de bijbel gaat. Nu kun je twee dingen doen. Of je gelooft het, of je gelooft het niet. Geloof je het, dan heeft Jozua daar dus simpelweg teruggenomen wat vroeger van hun was, en waar nu allemaal goddeloze mensen woonden die de kans kregen om het goede te doen, maar kozen om het slechte te doen. Geloof je dit niet, dan is het ook prima. Maar ga mij niet vertellen dat uit de bijbel blijkt dat God slecht handelt, want jij leest dan simpelweg over dingen heen waar niet zomaar over heen te lezen valt. Je mag prima een mening hebben over de bijbel. Misschien vindt je het slecht geschreven, of afschuwelijk (bezien vanuit onze moderne waarden) of whatever. Maar al dat neemt niet weg dat de bijbelschrijvers zelf klaarblijkelijk dachten een liefdevolle en rechtvaardige God te aanbidden.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 18:01 schreef Iblis het volgende:

[..]

Ja, maar zie je hoe je redenatie gaat?

Aanname: God is rechtvaardig.
Casus: God verhardt Farao's hart.
Probleem: Hoe kan dat als God rechtvaardig is?

Omdat Farao nergens recht op heeft. Alles wat God doet is in wezen dus rechtvaardig, omdat God het recht heeft om te doen wat Hij wil.

quote:

Oplossing: God zal Farao daarom wel een plaatsje in de hemel gunnen.

God zal Farao dat plaatsje in ieder geval niet ontzeggen als gevolg van zaken die God heeft gedaan.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 18:04 schreef jdschoone het volgende:

[..]

1: Adam en Eva worden op een prachtig aards paradijs gezet., Echter, ze worden opstandig en gehoorzamen Gods gebod niet, terwijl ze wisten dat hier straf op zat.

Wisten ze dat? Ze wisten alleen dat ze "zeker zouden sterven". Wisten ze wat "sterven" inhield? Is dat ook niet waarom Kaïn klaagt nadat hij Abel heeft doodgeslagen dat "zijn zonde te zwaar is om te dragen"?

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 18:06 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Alles wat God doet is in wezen dus rechtvaardig, omdat God het recht heeft om te doen wat Hij wil.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 17:39 schreef Ali_Kannibali het volgende:
Jawel, op het principe van een werkelijk rechtvaardige God die alle factoren van invloed op wat iemand in dit leven heeft gedaan in acht neemt bij het laatste oordeel.

Dit is mijns inziens niet te verenigen. Het tweede kun je hopen dat hij doet, als je het eerste voor waar aanneemt, maar het volgt nergens uit. God kan je op aarde helse pijnen laten lijden en je vervolgens nog in de hel stoppen, en dan is het alsnog rechtvaardig, omdat God het doet.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 18:04 schreef jdschoone het volgende:
Maar al dat neemt niet weg dat de bijbelschrijvers zelf klaarblijkelijk dachten een liefdevolle en rechtvaardige God te aanbidden.

Ik geloof niet dat alle Bijbelschrijvers dat dachten. Ze dachten m.i. vooral dat ze een God van Israël aanbaden. Israël als Gods volk en Gods land. Dat is een kernidee in het Judaïsme. Dat andere naties er daarbij van langs krijgen, dat was een stuk minder problematisch.

Vanuit de optiek van het Christendom lijkt het me wel problematisch. En jij doet alle moeite om tot een interpretatie van een rechtvaardig God in de Christelijke betekenis te komen. En dat kan ik er domweg niet uithalen. Als ik de Bijbel lees, dan lees ik verhalen over een wrede God die wrede oplossingen heeft. Een God die er telkens voor kiest, in al zijn almacht, om mensen te doden, in plaats van ze te overtuigen. Of is Gods almacht niet tot overtuiging in staat?

Een God die ervoor kiest om mensen in zouten pilaren te veranderen, en waarom? Joost mag het weten. Een God die een dealtje sluit met de duivel om Job te sarren en zijn kinderen te doden. Ik kan daar geen gerechtigheid uit halen.

quote:

Op dinsdag 16 juni 2009 17:12 schreef Matteüs het volgende:

[..]

- Waarom vereren ze in India hetzelfde figuur als Jezus, omstreeks dezelfde tijd met dezelfde naam met verwijzingen dat hij van een ander land kwam uit het westen?
- Waarom bestaat er in Srinagar een thombe/kist waar sinds 2000 jaar bekend is dat het de kist van "Jezus" is? (volgens de overleveringen aldaar). wat ook weer impliceert dat Jezus niet aan het kruis is gestorven zoals teksten uit de Qumran scrollen doen beweren.
- Etc.


Hier een leuke link om zelf wat meer info op te doen:
http://www.geocities.com/athens/delphi/1340/jesus_in_india.htm

Of Jezus in India geweest is laat ik in het midden, maar de aanwijzingen voor die kist zijn bijzonder mager.
Uit het boek “de wonderbaarlijke avonturen van Jezus van Nazaret” haal ik het volgende:
Het ‘bewijsmateriaal’ is gebaseerd op deze tekst:

Hier is Yuz-Assaf begraven, die ten tijde van Koning Gopadatta, die de tempel van Salomo restaureerde, als profeet naar Kashmir kwam.
Hij predikte het volk, verklaarde de eenheid met God, en was een wetgever van het volk. Sinds deze tijd wordt het graf vereerd door koningen, staatsambtenaren, hoogwaardigheidsbekleders en door het volk.

Dit is de vermelding van een oorkonde uit 1766, en het ‘bewijs’ is hierop gebaseerd dat Ahmad in Yuz duidelijk de naam Jezus meende te herkennen.

Erg mager dus.

Dat Jezus in Srinagar gestorven zou zijn wordt inderdaad door de Ahmadiyya, een Islamitische groepering, beleden. Zij stellen, on-karakteristiek voor Moslims trouwens, dat Jezus wel gekruisigd is, maar dat hij niet aan het kruis gestorven is. Hij is echter bewusteloos van het kruis gehaald en daarna naar India verkast (overigens na de 10 verloren stammen van Israël te hebben gezocht).

Dit kan natuurlijk in de Islamitische traditie, omdat de erfzonde niet bestaat, en als zodanig het offer van Jezus niet nodig is tot vergeving; maar dat Jezus wel aan het kruis gehangen heeft, staat daarentegen weer op gespannen voet met de rest van de Islam die dat grotendeels niet vindt.

Jongens, jongens, volgens mij hebben we hier te maken met een misverstand.

God was niet de oorzaak dat Farao verkeerde beslissingen nam, hij liet het alleen toe.

Volgens sommige vertalingen van het Hebreeuwse verslag zei God: „Ik zal [Farao’s] hart aanmatigend laten worden” (Ro), of: „zijn hart verstokt laten worden” (NW).
Ter ondersteuning van deze weergave wordt in het appendix van de vertaling van Rotherham gezegd dat in het Hebreeuws de mogelijkheid of toelating van een gebeurtenis vaak als de oorzaak ervan wordt voorgesteld en dat „zelfs uitdrukkelijke bevelen soms eenvoudig als louter toelating moeten worden opgevat”.

Zo wordt in Exodus 1:17 volgens de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst letterlijk gezegd dat de vroedvrouwen „veroorzaakten dat de mannelijke kinderen leefden”, terwijl zij in werkelijkheid toelieten dat zij in leven bleven doordat zij hen niet doodden. Ter ondersteuning haalt Rotherham Hebreeuwse taalgeleerden als M. M. Kalisch, H. F. W. Gesenius en B. Davies aan en verklaart vervolgens de Hebreeuwse strekking van de teksten betreffende Farao aldus: „God liet toe dat Farao zijn hart verhardde — hij spaarde hem — hij gaf hem de gelegenheid of de mogelijkheid zijn slechte inborst te openbaren. Dat is alles.” — The Emphasised Bible, Appendix, blz. 919; vgl. Jes 10:5-7.

Deze opvatting wordt bevestigd door het bijbelse verslag, dat onweerlegbaar aantoont dat Farao zelf ’zijn hart verstokte’ (Ex 8:15, 32, OB; ’zijn hart onvermurwbaar maakte’, NW). Hij handelde dus naar zijn eigen wil en volgde zijn eigen neiging tot weerspannigheid, een neiging waarvan God de gevolgen nauwkeurig had voorzien en voorzegd. Doordat God hem telkens een nieuwe gelegenheid gaf, werd Farao gedwongen beslissingen te nemen, en zodoende stelde hij zich steeds harder op. (Vgl. Pr 8:11, 12.) Zoals de apostel Paulus aantoont door Exodus 9:16 aan te halen, liet God toe dat de situatie zich dusdanig ontwikkelde dat er tien plagen nodig waren om Zijn kracht te tonen en Zijn naam over de gehele aarde bekend te maken. (Ro 9:17, 18).

Dus God stond de situatie toe (ipv Farao meteen om te brengen of op een andere wijze in te grijpen), maar God besliste niet voor Farao zelf. Farao kon zelf zijn vrije wil gebruiken en doen wat hij van plan was.
Ik hoop dat opgehelderd te hebben.

Ik ken die uitleg, maar ik vind hem niet overtuigend, omdat de volgende verzen eigenlijk duidelijk aangeven dat God het met opzet doet om Zijn macht te kunnen laten tonen.

Dat is toch precies wat ik zeg?
God laat het alsmaar toe om zijn macht te kunnen tonen, maar het BLIJFT Farao's eigen beslissing om door te gaan. Had hij niet hoeven doen, God dwong hem niet.