Geen partner kunnen krijgen

quote:

Op maandag 22 juni 2009 20:52 schreef petitlapin2 het volgende:

[..]

wat een bull shit toch, wat heeft een vrouw aan 100 aanbidders als er niet één bij is met wie het echt klikt ( en dat is quasi altijd het geval). "Normaal" zijn en "er redelijk goed uitzien" is toch helemaal niet voldoende om een klik te hebben.

Als kritisch zijn betekent dat ze iemand zoekt die goed bij haar past... tja ...

Vrouwen hebben het wel degelijk makkelijker dan mannen in het vinden van een partner, doe die oogkleppen eens af. Quote van Roy Baumeister:

The first big, basic difference has to do with what I consider to be the most underappreciated fact about gender. Consider this question: What percent of our ancestors were women?

It’s not a trick question, and it’s not 50%. True, about half the people who ever lived were women, but that’s not the question. We’re asking about all the people who ever lived who have a descendant living today. Or, put another way, yes, every baby has both a mother and a father, but some of those parents had multiple children.

Recent research using DNA analysis answered this question about two years ago. Today’s human population is descended from twice as many women as men.

I think this difference is the single most underappreciated fact about gender. To get that kind of difference, you had to have something like, throughout the entire history of the human race, maybe 80% of women but only 40% of men reproduced.

For women throughout history (and prehistory), the odds of reproducing have been pretty good. Later in this talk we will ponder things like, why was it so rare for a hundred women to get together and build a ship and sail off to explore unknown regions, whereas men have fairly regularly done such things? But taking chances like that would be stupid, from the perspective of a biological organism seeking to reproduce. They might drown or be killed by savages or catch a disease. For women, the optimal thing to do is go along with the crowd, be nice, play it safe. The odds are good that men will come along and offer sex and you’ll be able to have babies. All that matters is choosing the best offer. We’re descended from women who played it safe.

For men, the outlook was radically different. If you go along with the crowd and play it safe, the odds are you won’t have children. Most men who ever lived did not have descendants who are alive today. Their lines were dead ends. Hence it was necessary to take chances, try new things, be creative, explore other possibilities. Sailing off into the unknown may be risky, and you might drown or be killed or whatever, but then again if you stay home you won’t reproduce anyway. We’re most descended from the type of men who made the risky voyage and managed to come back rich. In that case he would finally get a good chance to pass on his genes. We’re descended from men who took chances (and were lucky).

Another crucial point. The danger of having no children is only one side of the male coin. Every child has a biological mother and father, and so if there were only half as many fathers as mothers among our ancestors, then some of those fathers had lots of children.

[ Bericht 100% gewijzigd door Onvervalst op 22-06-2009 23:42:09 (dp) ]

quote:

Op maandag 22 juni 2009 23:39 schreef Onvervalst het volgende:

[..]

Vrouwen hebben het wel degelijk makkelijker dan mannen in het vinden van een partner, doe die oogkleppen eens af. Quote van Roy Baumeister:

The first big, basic difference has to do with what I consider to be the most underappreciated fact about gender. Consider this question: What percent of our ancestors were women?

It’s not a trick question, and it’s not 50%. True, about half the people who ever lived were women, but that’s not the question. We’re asking about all the people who ever lived who have a descendant living today. Or, put another way, yes, every baby has both a mother and a father, but some of those parents had multiple children.

Recent research using DNA analysis answered this question about two years ago. Today’s human population is descended from twice as many women as men.

I think this difference is the single most underappreciated fact about gender. To get that kind of difference, you had to have something like, throughout the entire history of the human race, maybe 80% of women but only 40% of men reproduced.

For women throughout history (and prehistory), the odds of reproducing have been pretty good. Later in this talk we will ponder things like, why was it so rare for a hundred women to get together and build a ship and sail off to explore unknown regions, whereas men have fairly regularly done such things? But taking chances like that would be stupid, from the perspective of a biological organism seeking to reproduce. They might drown or be killed by savages or catch a disease. For women, the optimal thing to do is go along with the crowd, be nice, play it safe. The odds are good that men will come along and offer sex and you’ll be able to have babies. All that matters is choosing the best offer. We’re descended from women who played it safe.

For men, the outlook was radically different. If you go along with the crowd and play it safe, the odds are you won’t have children. Most men who ever lived did not have descendants who are alive today. Their lines were dead ends. Hence it was necessary to take chances, try new things, be creative, explore other possibilities. Sailing off into the unknown may be risky, and you might drown or be killed or whatever, but then again if you stay home you won’t reproduce anyway. We’re most descended from the type of men who made the risky voyage and managed to come back rich. In that case he would finally get a good chance to pass on his genes. We’re descended from men who took chances (and were lucky).

Another crucial point. The danger of having no children is only one side of the male coin. Every child has a biological mother and father, and so if there were only half as many fathers as mothers among our ancestors, then some of those fathers had lots of children.

Dus vrouwen kunnen makkelijker sex krijgen en zich voortplanten dan mannen, duh. Maar dat is heel iets anders dan het hebben van een gelukkige relatie. Meestal zijn de (populaire) mannen daar ook minder in geinteresseerd omdat ze toch al veel vrouwen kunnen krijgen.
Dus heel zwart/wit gesteld moeten vrouwen kiezen tussen een populaire man delen met andere vrouwen of een zwakke man voor zichzelf hebben. Blijkbaar gaan ze meestal voor de eerste optie

[ Bericht 4% gewijzigd door Dididi op 23-06-2009 00:07:36 ]

Wat Onvervalst poste is zeer interressant, heb het dacht ik in de wetenschaps bijlage van het NRC eens over gelezen. Maakt iig een einde aan de mythe dat op ieder potje een dekseltje past.

TVP

quote:

Op maandag 22 juni 2009 23:04 schreef RRGJL het volgende:

[..]

Tja, zelf actiever moeten zijn. Dat vind ik ook zoiets.
Je kunt gewoon een gezellig praatje maken ja. Ik zelf vind het een beetje cheap om op een meid af te stappen met gladde praatjes. Die heeft natuurlijk ook meteen door waarom je naar haar toe komt, dus een tactische manier is er eigenlijk niet. Het is gewoon veel geluk. Right place, right time. Enige dat jij zelf echt kunt doen is zorgen dat je je onder de juiste mensen bevindt. Meestal hebben vrienden van jou (die ook echt vrienden zijn, een zelfde mindset hebben e.d.) ook weer vrienden waar jij het aardig mee kunt vinden. Grote kans dat daar eens iets interessants bij zit. Verder natuurlijk dingen als hobbies. Dat klinkt cheap, maar stel je hebt altijd al een schildercursus willen volgen... gewoon doen... je weet niet wie bij je in de groep zit. Ook niet er vanuit gaan dat er een leuke meid in zit natuurlijk, want dan ben je helemaal down wanneer dat niet zo is

gladde praatjes? bewust of onbewust weet ze toch wel dat je met haar praat om haar te scoren, ook als dit niet zo is. als je alleen al de weg aan ze vraagt wordt je al gescreened of je potentieel bent, maar dat is andersom natuurlijk ook .

wat voor mij erg goed werkte en wat ik ook wel op de moeilijke manier heb moeten leren is gewoon eerst de jongens in de groep aanspreken en dan is die stap naar de meisjes heel natuurlijk.

bedenk gewoon voordat je iemand aanspreekt waar je het ongeveer over wilt gaan hebben, of schrijf gewoon letterlijk op hoe je denkt dat een gesprek zal gaan. toen ik een beetje in die fase zat dat ik op stap ging om mensen aan te spreken had ik zo'n 20-30x ongeveer dezelfde gesprekken die leidde uit een standaard openingszin.

op een bepaald punt ging het praten automatisch en kon ik veel beter op mijn houding en haar houding letten en ging het steeds spontaner. ik ben savonds heel goed maar overdag ben ik echt schijt

De uitspraak: ' Op ieder potje past een deksel' is moeilijk te beredeneren. Niet in alle gevallen
wordt dit dekseltje gevonden. Maar waarom niet ? Dat ligt moeilijk. Want de ene keer ligt het
niet in de karakter van de man of de vrouw om er naar op zoek te gaan, maar het zich te laten gebeuren.
Of soms heeft iemand gewoon heel veel pech.

Be the bait not the predator.

quote:

Op maandag 22 juni 2009 22:58 schreef jongen26 het volgende:

[..]

Dan kom ik die ware misschien nog wel tegen hehe... Nee ik zal zelf actiever moeten zijn, ik heb genoeg te bieden, ben ook leuk zat, alleen heb nog geen lef om contact te zoeken, en als dat er al is, verder te gaan zeg maar. Meestal blijft het bij lekker ouwehoeren, lol maken en dan elkaar gedag zeggen.

Er is een verschil tussen de echte ware tegenkomen en daadwerkelijk daar een relatie mee krijgen versus een "vriendinnetje"krijgen.
Kortom hoe kieskeurig ben je? Het is voor jezelf een afweging. Ben je liever single en wil je pas echt een relatie als je de echte ware bent tegenkomen? Bedenk wel dat de meeste mensen op deze aardbol nooit de echte ware tegenkomen. Dat is vrij uniek.

Zelf heb ik ook wel eens meiden gedated die al jaren single zijn en opzich wel een relatie willen, maar ze zoeken een schaap op 15 poten. De mister perfect. Die bestaat echter niet. Dan bestaat de kans dat ze in hun 30'er jaren nog steeds single zijn. Als ze hunzelf wat opener opstellen en niet zo kieskeurig zijn hebben ze zo een vriend.

Pas wel op dat je niet 'institutionalised' raakt in het alleen zijn. Dat je niet beter meer weet. Dat je geen flauw idee hebt hoe het is intieme omgang met een vrouw te hebben. Dat je hele omgeving al vanuit gaat dat je pakweg over 5 jaar nog steeds vrijgezel bent en niemand meer aan je vraagt hoe het staat met de vrouwen.
Ik heb een paar van zulke collega's. Zijn al 10+ jaren vrijgezel en hebben nooit contact met vrouwen. Ze hebben het er zelf ook nooit over. . Als je het er over hebt kijken ze schichtig en zeggen vervolgens niets. Wordt een taboe-onderwerp. Dat is vrij triest, je wil echt nooit in zo'n positie terechtkomen.

Vergelijk het maar met iemand die al een poos werkloos is. Op een gegevens moment krijg je een 'point of no return', dat de kans dat die persoon nog een baan krijgen zowat de 0% nadert.

quote:

Op maandag 22 juni 2009 19:42 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

Ach rot toch op jij. jij kent mij beter dan mijzelf hae. jij hebt 23 jaar ellende gekend met ziekte en alles en vraag je van mij om nog geduldig te zijn op een forum tegen een latente 16 jarige kuthoertje.

Het kutte met stinkwijven is dat als je een gesprek met ze aangaat zij hun verstand gebruiken. en dat win je niet. irl gaat het om welk gevoel je zo'n kuthoertje geeft toch? dan zijn woorden niet meer belangrijk. moet ik die shit pikken teriwjl i het al zo slecht heb? ga toch weg. jij kent mij niet.

Gast

En jij vind het gek dat de vrouwen jou niet willen.

Niet als aanval bedoelt maar ik zie wel vaker topics en posts van jouw hand en daar druipt de frustratie van af en ik snap het wel, maar het gaat never nooit niet werken.

quote:

Op maandag 22 juni 2009 22:05 schreef KirkLazarus het volgende:
Een relatie is niet voor iedereen weggelegd. Sommige mensen zullen nu eenmaal altijd alleen blijven. Hoe eerder je dat leert te accepteren hoe beter TS.

Ik denk dat hier wel wat in zit. Sommige mensen hebben de handigheid/looks/zelfvertrouwen niet en zullen dat ook niet krijgen.Daar worden ze steeds wanhopiger van en dan vlot het ook niet echt.

quote:

Ik begrijp niet waarom 'liefde' voor iedereen het hoogst haalbare lijkt te zijn. Je kunt toch ook prima alleen leven en succesvol zijn op andere fronten?

Dat kan inderdaad maar dan toch mis je iets. Je ziet de gelukkige momenten van anderen die met zijn 2-en zijn en dingen met elkaar kunnen delen.

Nu is het wel zo dat als zo'n stel dan bonje heeft dat je dan denkt van: Dan maar alleen.

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 11:56 schreef Arvid het volgende:

[..]


Zelf heb ik ook wel eens meiden gedated die al jaren single zijn en opzich wel een relatie willen, maar ze zoeken een schaap op 15 poten. De mister perfect. Die bestaat echter niet. Dan bestaat de kans dat ze in hun 30'er jaren nog steeds single zijn. Als ze hunzelf wat opener opstellen en niet zo kieskeurig zijn hebben ze zo een vriend.

Kijk maar eens op datingsites, sommigen hebben echt een mega-eisenpakket.

quote:

[quote]

Vergelijk het maar met iemand die al een poos werkloos is. Op een gegevens moment krijg je een 'point of no return', dat de kans dat die persoon nog een baan krijgen zowat de 0% nadert.

Tenzij je heel hard je best doet of er een wonder gebeurt.

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 11:56 schreef Arvid het volgende:Pas wel op dat je niet 'institutionalised' raakt in het alleen zijn. Dat je niet beter meer weet. Dat je geen flauw idee hebt hoe het is intieme omgang met een vrouw te hebben. Dat je hele omgeving al vanuit gaat dat je pakweg over 5 jaar nog steeds vrijgezel bent en niemand meer aan je vraagt hoe het staat met de vrouwen. Ik heb een paar van zulke collega's. Zijn al 10+ jaren vrijgezel en hebben nooit contact met vrouwen. Ze hebben het er zelf ook nooit over. . Als je het er over hebt kijken ze schichtig en zeggen vervolgens niets. Wordt een taboe-onderwerp. Dat is vrij triest, je wil echt nooit in zo'n positie terechtkomen.

Vergelijk het maar met iemand die al een poos werkloos is. Op een gegevens moment krijg je een 'point of no return', dat de kans dat die persoon nog een baan krijgen zowat de 0% nadert.

Daar ben ik het niet mee eens. Ten eerste ga je er vanuit dat de situatie voor een ander erg is omdat je het zelf vervelend lijkt te vinden een ander zo te zien. Waarom zou iemand die zich in zo'n situatie berust daar geen vrede mee hebben? Ten tweede bestaat er naar mijn mening geen point of no return, het leven is wat je er zelf van maakt en iedere verandering kan je leven compleet op zn kop zetten. Een gedachte is al genoeg.

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 09:37 schreef Sj0rs het volgende:
Be the bait not the predator.

Volgens mij was ik toch echt jouw aas hoor

Wat is nou precies de reden dat het je niet lukt om sociaal te zijn met een vrouw?
angst?
zo ja, kan je met mannen wel zonder angst contact maken?

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 20:20 schreef jongen26 het volgende:

[..]

Ik denk een soort angst van "ik moet het goed doen, me goed laten zien". Misschien wel dom, want nu is het zo dat ik me voornamelijk niet laat zien dus net zoveel bereik als dat ik op m'n bek zou gaan (nee heb je, ja kan je krijgen). Misschien ook wel de angst dat als ik een vrouw aanspreek ze me uitlacht/minderwaardig vindt en me dat laat voelen. Terwijl dat bijv. het afgelopen weekend totaal niet zo geweest is, werd zelfs door de vrouwen gewaardeerd...

Met mannen kan ik wel zonder angst contact maken, niet zo'n probleem. Maar daar kom je denk ik ook in andere situaties in contact mee en het is gewoon makkelijker. Niets te vrezen, als ze me niet moeten, dan niet, jammer.

Misschien heb je hier helemaal niks aan hoor, maar ik heb een cognitieve gedrags therapie schema ingevuld met de informatie die ik van jouw weet.
Eigenlijk moet je dit zelf invullen, ik heb dit uit het boek cognitieve gedrags therapie voor dummy's.

Misschien boeid het je en kan je het boek zelf kopen,waar je eigenlijk soort van “eigen therapeut wordt”.

Op deze manier leer je je eigen denkfouten te vervangen voor gezonde gedachten.

Emotie: Angst
Gedrag: sociale interacties met vrouwen.

Daarom trek ik mij terug en ontwijk ik vrouwen.

De Prikkel: vrouwen ontmoeten tijdens het uitgaan.

Gedachten:
De vrouw zal me wel uitlachen, stom vinden.
(toekomst voorspellen)(etiketteren)

Ik voel me minderwaardig tijdens het gesprek met een vrouw
(lage zelf tolerantie) (emotioneel redeneren)

Tegen bewijs voor je eigen gedachten:

Of de vrouw me niet zal moeten weet ik helemaal niet ik heb haar nog niets eens gesproken. De toekomst voorspellen kan ik ook niet, dat kan niemand. Ik kan niet stom zijn aan de hand van 1 enkele gebeurtenis, ook al wordt ik uitgelachen kan dat mij nooit stom maken. Ik besta uit meer dan enkel die ene keer dat ik uitgelachen werd.

Mijn minderwaardig voelen omdat ik die vrouw op een voetstuk plaats is totaal onrealistisch
Mijn eigenwaarde hangt niet af van andere mensen, eigenwaarde heb je altijd. Dat maakt je mens.
Ook die vrouw heeft geen invloed op mijn eigenwaarde.

Vroeger heb ik vaker vrouwen aangesproken, zij hebben mij zeker niet allemaal stom genoemd. Of allemaal uitgelachen.
Ook mijn vrienden vinden mij een OK persoon. Een vrouw is van het andere geslacht, maar gewoon mens en zal echt niet zoveel verschillen met de mening van mijn vrienden.

Het is mogelijk dat een vrouw mij zal uitlachen, dit betekent niet direct dat dat terecht was. Zij kan mij uitlachen, net als alle andere mensen dat zouden kunnen doen.
Een gesprek aanknopen met een vrouw betekent niet dat ik verhoogde kans maak om uitgelachen te worden.
Ik ben nog steeds diezelfde persoon die ook niet uitgelachen werd voordat ik die vrouw aansprak.

Emoties,

voel je nog dezelfde emotie? (angst), is dat minder geworden , meer, gelijk?
Hoeveel minder, hoeveel procent?

Bedenkt alternatief gedrag,
bijvoorbeeld:
Vrouwen niet uit de weg gaan, minder vaak terug trekken.
Stoppen met het etiketteren van mij zelf(zoals zeggen dat je stom bent, lelijk bent, hopeloos bent)
Stoppen met pogingen om de toekomst te voorspellen, dat kan je niet, niemand niet.
Stoppen met emotioneel redeneren( je gaat dan teveel op je intuïtieve gevoelens in plaats van objectief naar de feiten te kijken)

[ Bericht 0% gewijzigd door nopes op 23-06-2009 21:14:45 ]

Ts, ik heb een oplossing voor je probleem




Zeik niet, maakt zich niet dik, blaast de boel niet op, laat zich vullen wanneer jij wil.
Perfect

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 11:56 schreef Arvid het volgende:
Pas wel op dat je niet 'institutionalised' raakt in het alleen zijn. Dat je niet beter meer weet. Dat je geen flauw idee hebt hoe het is intieme omgang met een vrouw te hebben. Dat je hele omgeving al vanuit gaat dat je pakweg over 5 jaar nog steeds vrijgezel bent en niemand meer aan je vraagt hoe het staat met de vrouwen.
Ik heb een paar van zulke collega's. Zijn al 10+ jaren vrijgezel en hebben nooit contact met vrouwen. Ze hebben het er zelf ook nooit over. . Als je het er over hebt kijken ze schichtig en zeggen vervolgens niets. Wordt een taboe-onderwerp. Dat is vrij triest, je wil echt nooit in zo'n positie terechtkomen.

Vergelijk het maar met iemand die al een poos werkloos is. Op een gegevens moment krijg je een 'point of no return', dat de kans dat die persoon nog een baan krijgen zowat de 0% nadert.

Interessante bijdrage want zeer herkenbaar. Op een gegeven moment schik je je inderdaad in je rol. Dat is ook een beetje waar ik op doelde. Alleen - waar jij dat triest noemt - denk ik dat dat een goed iets is.

quote:

Op woensdag 24 juni 2009 14:01 schreef KirkLazarus het volgende:

[..]

Interessante bijdrage want zeer herkenbaar. Op een gegeven moment schik je je inderdaad in je rol. Dat is ook een beetje waar ik op doelde. Alleen - waar jij dat triest noemt - denk ik dat dat een goed iets is.

Ja misschien was dat een voorbarige waarde-oordeel. Voor eenieder is dat natuurlijk iets persoonlijks. Dat neem ik dan maar terug. Het zal wel iets zijn wat snijdt aan 2 kanten, berusting in je rol kan ook een bepaalde rust geven natuurlijk.

Ik vraag mij af, in hoeverre de mannen hier die niet aan de vrouw komen een beeld hebben van wat er in vrouwen omgaat?

quote:

Op dinsdag 23 juni 2009 08:05 schreef GibsonLesPaul88 het volgende:
De uitspraak: ' Op ieder potje past een deksel' is moeilijk te beredeneren. Niet in alle gevallen
wordt dit dekseltje gevonden. Maar waarom niet ? Dat ligt moeilijk. Want de ene keer ligt het
niet in de karakter van de man of de vrouw om er naar op zoek te gaan, maar het zich te laten gebeuren.
Of soms heeft iemand gewoon heel veel pech.

Die uitspraak is gewoon verzonnen om iemand die alleen is nog een soort hoop te geven.
Maar er zijn gewoon mensen die nooit iemand zullen vinden om wat voor reden dan ook.

quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 11:46 schreef e-runner het volgende:

[..]

Die uitspraak is gewoon verzonnen om iemand die alleen is nog een soort hoop te geven.
Maar er zijn gewoon mensen die nooit iemand zullen vinden om wat voor reden dan ook.

wat de quote van een aantal paginas terug aangeeft: het is wetenschappelijk ook weerlegt. iig wel voor de mannen in het verleden.