Het lesgeven... In Shanghai zat ik op een kindergarten dus waar ook docenten rondliepen uit amerika en engeland. Ik was dus absoluut niet nodig daar en deed vooral leuke engelse spelletjes met de kids, heel veel nieuws heb ik ze niet geleerd maar vooral herhaling.
Hier in Zhengzhou is het wat anders, we zijn hier dus met zijn tweeen en hebben in totaal drie klassen van ongeveer 50 kids, tussen de 12 en de 15. De oudste zijn inmiddels vertrokken naar de high school en daarvoor in de plaats hebben we de 12-jarigen die komend jaar op de middle school komen.
En voor al deze kinderen is het allemaal heel erg bijzonder. In Zhengzhou zijn erg weinig laowai (buitenlanders) en ook geen engelse docenten. Toch kunnen de meeste kids best wel een beetje engels maar het vooral niet zeggen en dat durven ze ook niet. Wij proberen dus met chaotische spelletjes ze aan het praten krijgen (en onszelf voor schut zetten zodat we wat meer afzakken naar hun niveau). En bij de middelste groep, de 13 en 14-jarigen begint het echt zijn vruchten af te werpen, ze praten steeds meer en begrijpen ook ons engels steeds beter.
Ach, foto's en filmpjes zeggen meer dan 100 woorden:
http://picasaweb.google.c(...)cUQw?feat=directlinkdit zijn de 'kleine aapjes', die aan hun teamafgevaardigde duidelijk maken welk woord hij op het bord moet aanwijzen van een lichaamsdeel dat ik aanwijs.
http://picasaweb.google.c(...)8RUw?feat=directlinkOf dit, zo snel mogelijk 'my name is...' met hun engelse naam zeggen en dan welk team het beste was. Voor meer foto's hier dus:
link, de foto's van shanghai (kleine kindjes) staan op
link.