[TV-TIP] Docu over de vergeten Ajacied Nico Rijnders.

quote:

Reinier Johannes Maria (Nico) Rijnders (Breda, 30 juli 1947- 16 maart 1976) was een Nederlands voetballer.

Rijnders begon zijn voetbalcarrière bij Baronie in de Nederlandse amateurklasse. Z'n jeugdjaren vervolgde hij bij NAC in zijn geboortestad Breda. Na één jaar in het eerste elftal gespeeld te hebben vertrok hij naar Go Ahead, destijds nog zonder de achtervoeging "Eagles". Go Ahead betaalde 150.000 gulden voor Rijnders. In Deventer speelde hij zich in de kijker van het grote clubs. Zowel Ajax, Feyenoord als PSV hadden interesse. Ook bij bondscoach George Kessler viel hij op want op 27 oktober 1968 werd hij geselecteerd voor de interland tegen Bulgarije[1].

* 1 Ajax
* 2 Club Brugge
* 3 Afgekeurd voor voetbal
* 4 Zie ook

Ajax

Ajax kocht de middenvelder met het grote loopvermogen voor de grote som van 400.000 gulden. Bij Ajax zou hij 53 wedstrijden spelen waarin hij vier keer zou scoren. Als centrale middenvelder en balafpakker stond mede aan de basis van Ajax' eerste Europacup[2]. Op Wembley werd Panathinaikos verslagen. In de finale werd hij echter in de rust gewisseld, hij kreeg problemen met benauwdheid in zijn borst en kon het niet meer bijbenen. Hij werd vervangen door Horst Blankenburg.

Club Brugge

Tot ieders verbazing werd de hardwerkende en goed functionerende Rijnders verkocht aan Club Brugge na afloop van het seizoen '70/'71. Hij stond in Brugge altijd in de basis in het seizoen 1971/72 en ook het daaropvolgende jaar schoot hij zeer sterk uit de startblokken. Na tien wedstrijden zakt hij echter op 12 november 1972 in elkaar tijdens de wedstrijd Club Brugge-Club Luik. Hij had op het veld een hartaanval gekregen. Hij werd in de catacomben gereanimeerd door onder andere clubdokter en huidig voorzitter van Club Brugge, Michel D'Hooghe. De suggestie dat het Ajax bestuur onder Jaap van Praag weet had van de hartproblemen van Rijnders was niet te vermijden[3].

Afgekeurd voor voetbal

Rijnders overleefde de aanval maar werd genoodzaakt te stoppen met topsport. Rijnders werd coach van het Belgische Racing Harelbeke maar werd in januari 1975 volledig afgekeurd. In juli 1975 werd er door Ajax en Club Brugge een benefietwedstrijd georganiseerd voor Rijnders. Club Brugge werd voor de gelegenheid versterkt met Johan Neeskens en won in eigen huis met drie nul. Johan Cruijff speelde mee met Ajax. Rijnders opende een sportwinkel op de zeedijk in Knokke-Heist. De zaak ging al snel failliet, zijn vrouw verliet hem voor zijn beste vriend en Rijnders raakte aan de drank. Op 3 maart 1976 kreeg hij een hartaanval tijdens het vieren van carnaval in Deventer. Na enkele dagen ziekenhuis aldaar werd hij vervoerd naar Brugge, waar hij op 16 maart overleed. Hij werd 28 jaar.

Rijnders heeft ook acht keer voor de Nederlandse nationale ploeg gespeeld. De winkel Nico Rijnders Sport bestaat dertig jaar na zijn dood nog steeds.

quote:

Op zaterdag 6 juni 2009 01:40 schreef tong80 het volgende:

[..]

donroyco ik heb je bericht in de OP gezet.

Hoop dat je het OK vindt

quote:

De vergeten dood van een Ajax-speler

Law Adam was in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog een beroemde Nederlandse voetballer, die veel te jong overleed. Oud-Ajacied Nico Rijnders was ook zo''n speler, die nog voor zijn dertigste stierf. Was zijn dood al dan niet direct de schuld van Ajax? Wout Visser blikt terug.



In de zomer van 1971 verkocht Ajax zijn middenvelder Nico Rijnders aan Club Brugge. Verbazing alom. Nico Rijnders, die zo positief had bijgedragen aan Amsterdams eerste Europacup voor Landskampioenen! Een volwaardige eerste elftalspeler van 24 jaar oud. Geen lastige jongen, geen aankoop-die-niet-doorbrak. En na het successeizoen 1970-71 zat Ajax ook niet in geldnood.

Maar het leven gaat snel. Arie Haan vulde de lege plaats met succes op, en in seizoen 1971-72 werd de herinnering aan Rijnders'' raadselachtige vertrek bedolven onder een lawine van nieuwe Ajaxsuccessen: de Europacup 1, de Wereldbeker, het landskampioenschap en de nationale beker.

Laten we dus maar bij het begin beginnen. Nico Rijnders'' eerste betaalde club was NAC uit Breda, in de regio waar hij was opgegroeid. Dat was in 1967-68, toen Nico twintig jaar was. Na één seizoen werd hij weggeplukt door Go Ahead (zonder Eagles, want dat is pas sinds 1971), in die jaren een fiere subtopper in de Nederlandse Eredivisie. Rijnders kwam voor 150 duizend gulden naar Deventer, om een seizoen later voor 400 duizend gulden aan Ajax te worden verkocht. Dat was voor die tijd een astronomisch bedrag, maar het oog van de meester faalde niet: Rinus Michels ontwikkelde Rijnders tot een middenvelder van internationale klasse, een breker met een aanzienlijk loopvermogen. Ondanks zijn lichte hartritmestoornissen.

Als Ajacied scoorde Rijnders in 1969 tegen NEC, het clubbie van Wout. Het is hem inmiddels vergeven. Zwartwit-foto''s van het Nationaal Archief

De eerste tegenspoed
De voorspoed in Nico Rijnders'' carrière haperde voor het eerst serieus tijdens de Europacup 1-finale van 1971, tussen Ajax en Panathinaikos. In de eerste helft had Rijnders tegen een overmacht aan Griekse middenvelders de benen uit zijn lijf gelopen, en kreeg problemen met zijn hart. Hij moest in de rust door Horst Blankenburg worden vervangen.

Zoals gezegd werd hij kort na deze finale aan Club Brugge verkocht. Daar deed Reinier "Nico" Rijnders (Belgische benaming) het in het seizoen 1971-72 prima. Tot hij op 12 november 1972 tijdens een thuiswedstrijd tegen Club Luik in elkaar zakte: hartstilstand. Hij kon nog gereanimeerd worden, maar zijn carrière in het betaalde voetbal was voorbij. Nico Rijnders was toen 25 jaar.

Rijnders begon een sportwinkel in Knokke-Heist, aan de Belgische kust bij Brugge. De eerlijke en menselijke Ajax-verzorger Salo Muller schrijft in zijn Mijn Ajax: ''Nico was een wat stille jongen, die in het veld heel anders was. Dan werd hij keihard en bleef hij de hele wedstrijd de longen uit zijn lijf lopen. ... Maar toen Brugge zich meldde was hij blij. Bovendien kon hij in België veel geld verdienen.''

Het Nederlands Elftal kwam op 15 januari 1970 aan op Schiphol. Nico Rijnders staat hier met Jaap van Praag (Ajax-voorzitter) en Ruud Krol nog net zichtbaar. Wie de mevrouw is, weet ik niet.

Op weg naar het einde
Muller vertelt over Rijnders'' hartstilstand, en vervolgt: ''Vanuit het ziekenhuis belde hij mij toen op. Het ging langzaam bergafwaarts met hem. Hij werd afgekeurd. "Geen probleem, dan word ik trainer." Ook dat liep fout af. Toen startte hij in België een sportzaak, Nico Rijders Sport. Hij ging failliet. Zijn vrouw liep met zijn beste vriend weg, hij ging drinken en verpauperde. We konden hem helaas niet meer helpen. Ondanks het feit dat mijn vrouw en ik hem niet in de steek lieten. Ook met Barry Hulshoff had hij nog veel contact. Hij was echt ongelukkig. Ik heb Rolink wel eens gevraagd of Nico niets in zijn hoofd had. Of hij geen neurologische of psychische aandoening zou kunnen hebben.''



Het lijkt duidelijk dat Nico Rijnders lichamelijk niet helemaal in orde was. Of, en in hoeverre Ajax'' clubarts John Rolink hieraan heeft bijgedragen, blijft vaag. Doping mag volgens mij niet worden uitgesloten, zeker niet gezien Rijnders'' grootste voetbalkwaliteit: loopvermogen.

Tsja
Deze problematiek werpt ook zijn licht op Rijnders'' raadselachtige verkoop aan Club Brugge. De veronderstelling ligt nu voor de hand: Ajax was geschrokken van zijn uitvallen tegen Panathinaikos, en achtte hem daardoor ongeschikt voor topvoetbal. Temeer omdat het functioneren van Rijnders'' hart niet (meer) te voorspellen was. Zijn verkoopprijs zal waarschijnlijk hoger hebben gelegen dan de aan Go Ahead betaalde 400 duizend gulden, want zo''n zakelijke klus was voorzitter Jaap van Praag wel toevertrouwd. De financiële strop was voor Club Brugge, dat zijn betaalde transfersom na ruim één seizoen in rook zag opgaan - als de Belgische club hier tenminste niet tegen verzekerd was.

Op 16 maart 1976 kreeg de 28-jarige Nico Rijnders zijn definitieve hartaanval. Dertig jaar later leeft hij in België voort in de naam van een winkel voor exclusieve sportartikelen. In Nederland wordt de herinnering nog altijd lichtjes weggemoffeld, want de tragiek van Nico Rijnders verdraagt zich niet met de megasuccessen van het Ajax uit zijn tijd. In dit opzicht geniet de jaren zestig-voetballer Willy Dullens meer medeleven, hoewel zijn lot zeker niet tragischer was dan dat van Nico Rijnders.

quote:

Nico Rijnders wilde per se voetballen

VOETBAL - Op het trapveldje aan de Bredase Heuvelbrink begon voor Nico Rijnders het voetballeven dat veel te kort zou duren. In 1976 bezweek 'De long van Ajax', slechts 28 jaar oud.

Het hart dat hem zo vaak in de steek had gelaten, begaf het toen definitief.

Lang zagen medici 'organisch geen gevaar'. De achtvoudig international zelf had de fatale klap echter altijd al aan zien komen. Toch dacht hij, tot kort voor zijn dood, nooit aan stoppen. "Nico wilde per se voetballen", schetst oud-ploeggenoot Henk Houwaart een beeld van de middenvelder met het onuitputtelijke loopvermogen.

Hij doet dat in de aangrijpende documentaire Het gebroken hart van Ajacied Nico Rijnders van NPS-programma Andere Tijden Sport, die begint met een fragment uit 1972, dat typerend zou blijken voor de introverte mens die Rijnders was. Iemand die zijn fysieke beslommeringen liefst wegwuifde en er voor paste om te klagen.

'Goede avond dames en heren, dit is Studio Sport. Met mij gaat alles goed en straks hoort u meer van mij.'

Rijnders ligt dan in een ziekenhuisbed in Gent, kort nadat hij tijdens het duel Club Brugge-FC Luik ter aarde was gestort en klinisch dood werd afgevoerd.

De middenvelder overleefde de hartaanval wonderwel, maar zou nadien nooit meer een bal raken. Uiteindelijk verboden artsen de Bredanaar, die al zo vaak in zijn carrière zomaar was weggevallen, nog langer te voetballen.

Het werd de inleiding van een tragisch slot van zijn leven dat zo veelbelovend begon.

Opgegroeid bij Baronie, maakte Rijnders via de tussenstations NAC en Go Ahead in 1969 de overstap naar het grote Ajax. Als onvoorwaardelijke 'waterdrager' van de artiesten Johan Cruijff en Piet Keizer veroverde hij als enige Bredanaar ooit de Europa Cup I, de eerste in de clubgeschiedenis van Ajax. Na een finale tegen Panathinaikos (Londen, 1971), waarin Rijnders de strijd overigens halverwege al moest staken vanwege een drukkend gevoel op de borst.

Zijn één jaar oudere broer Jan Rijnders, nu 63, denkt nog bijna elke dag aan hem terug.

"Zo klein als Nico was, zo veel vlugger was hij dan een ander. Hij had er alles voor over om te slagen als voetballer. Elke dag voetbalden we samen. Je zou hem als speler kunnen vergelijken met Nigel de Jong. Al was Nico in zijn periode bij NAC ook wel iemand die ballen op durfde te eisen."

Als 19-jarige jongen schoot hij NAC in 1967 nog naar de bekerfinale (2-1-nederlaag na verlenging tegen Ajax, red.). "Prachtig, zeker omdat we in die jaren daarvoor samen op de tribune zaten in de Beatrixstraat. Daarna werd het nóg mooier. Met Ajax op Wembley, Nederlands elftal. Maar ja, zijn hart, hè."

Op 16 maart 1976 overlijdt Rijnders, die volgens - door zijn broer overigens ontkende - geruchten aan de drank zou zijn geraakt, moederziel alleen boven zijn sportwinkel in Brugge. Kort daarvoor was hij tijdens het vieren van carnaval in Deventer opnieuw onwel geworden. Zijn vrouw Ans Nooij, 'die niet om kon gaan met de triestheid van het niet kunnen voetballen', had hem twee maanden eerder verlaten met hun 3-jarige zoontje Rik.

Een gegeven dat de familie Rijnders haar tot aan de dag van vandaag kwalijk neemt. Nooit is er nog contact geweest. "Als partner hoor je er in goede én slechte tijden voor elkaar te zijn. Zij was er alleen in de goede tijden", stelt Jan Rijnders, die in zijn jeugd soms al merkte dat het lichaam van Nico 'raar reageerde'. Medische onderzoeken brachten echter nooit helderheid aan het licht.

Wel heeft de latere international zijn hartkwaal steeds als een loden last met zich meegedragen, al praatte hij er nauwelijks over. Alleen aan broer Jan, die het schopte tot NAC 2, en vrienden als Henk Houwaart en Gerrie Mühren sprak hij wel eens het vermoeden uit 'nooit ouder te worden dan 27'. Tegen zijn vrouw Ans, met wie hij in 1970 trouwde, deed Rijnders zijn fysieke problemen af als een gevolg van een schop die hij ooit tegen zijn bovenlichaam zou hebben gekregen. Want voetbal was hem álles. ,Nico wilde per se voetballen", vertelt Houwaart later in de documentaire.

Zijn onverwachte overstap van Ajax naar Club Brugge voedde in 1971 de suggestie dat ze in Amsterdam argwaan hadden gekregen na zijn mysterieuze wissel in de Europa Cup I-finale, maar bewezen is dat nooit.

Jan Rijnders: ,,Toch neem ik het Ajax nog steeds kwalijk dat ze Nico toen hebben doorverkocht. Hij had moeten stoppen. Ze hadden hem tegen zichzelf in bescherming moeten nemen."

Schrale troost: de programmamakers Marcel Goedhart en Bas Schinkel van Andere Tijden stellen vast dat de dood van Rijnders níet te voorkomen was. De Belgische cardioloog die hem destijds onderzocht, spreekt van een aangeboren afwijking, waarvoor in die tijd geen remedie was.

Een geruststelling voor weduwe Ans, die dit nooit heeft geweten en zich 33 jaar lang schuldig heeft gevoeld over de eenzame dood van Nico Rijnders.

Goedhart: "Als ze nu terugdenkt aan haar man, draait haar maag niet meer om."

-

'Het gebroken hart van Ajacied

Nico Rijnders'.

Andere Tijden Sport (NPS), eerste aflevering in een reeks van acht, zondag 7 juni, 22.10 uur, Nederland 2.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 21:48 schreef Dos37 het volgende:
ik ga ook kijken zocht het topic al

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:13 schreef Dos37 het volgende:
Dit is waar Egberts zich trouwens continu meer bezig moet houden.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:22 schreef TheArt het volgende:
Over te vroeg overleden voetballers gesproken: Dick van Dijk

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:22 schreef Superheld het volgende:

[..]

Inderdaad, ook die docu over Swansea en ? die op punt stonden te degraderen.

quote:

Op zondag 7 juni 2009 22:23 schreef _Mike_ het volgende:

[..]

Was toch ongeveer net zo oud als Nico?