Na de single player demo gespeeld te hebben wist ik het zeker. Red Faction: Guerrilla is voor mij dè game van het jaar. Ik kon gewoon niet wachten tot ik de game had, en eindelijk is het zover!
Red Faction Guerrilla is het derde deel uit de popilaire serie van THQ. De game probeert de teleurstelling van het vorige deel weg te werken, en ik moet zeggen, dat is aardig gelukt. Het grootste verschil tussen Red Faction: Guerrilla en zijn voorgangers is het feit dat je het hoofdpersonage in ‘third person’ speelt.
In Red Faction: Guerrilla speel je Alec Mason, een demolition expert. Hij is afgereisd naar Mars om daar zijn broer, Dan, te helpen. Dan is lid van een organisatie, namelijk Red Faction, een soort verzetsbeweging op Mars die strijdt tegen de EDF (Earth Defense Force).
![]()
Het verhaal begint al tragisch, maar daar zal ik niet veel van verklappen. Het kom erop neer dat hij zelf ook lid wordt van de Red Faction. Als lid probeer je zoveel mogelijk EDF weg te jagen uit de verschillende gebieden van Mars. Dit doe je door missies te doen voor de Red Faction. Het spel bevat ongelooflijk veel verschillende soorten missies. Eén van de belangrijkste is het vernietigen van EDF ‘property’. Hierdoor zal het aantal EDF leden in zo’n gebied minder worden. Ook zijn er missies waar je de Red Faction helpt tegen aanvallen van de EDF, het gevolg hiervan is dat het moraal in zo’n gebied stijgt wat weer tot gevolg heeft dat bij een aanval op jou, de Red Faction leden je beschermen.
Naast deze twee heb je nog veel meer soorten missies, echter zijn het geen hoofdmissies.
De hoofdmissies zijn, naar mijn mening, de moeilijkste maar wel de leukste! Elk district heeft 3-4 hoofdmissies. Dit zijn hele uitgebreide, heel erg mooie missies. En geen enkele hoofdmissie was, tot nu toe, hetzelfde. Het zijn hele leuke en afwisselende missies. Ook hier wil ik niet teveel verklappen, maar het komt erop neer dat het spel een grote verscheidenheid aan missies biedt. Een grote pluspunt voor mij, single player spellen vind ik vaak snel saai worden omdat het weinig afwisseling biedt.
![]()
De graphics van het spel zijn echt goed te noemen, niet alleen de graphics maar ook de fysics zijn uitmuntend. Het spel bestaat uit een groot free roam gebied, ondanks dat zijn de gebieden erg gedetailleerd en mooi te noemen. Het mooiste van het spel vind ik toch de wijze van vernietiging. Gebouwen kun je rondom kapot maken door de steunpilaren kapot te slaan of met behulp van een bom het op te blazen. Het gebouw komt dan, ondanks dat er misschien nog één of twee steunpilaren over zijn, heel mooi en realistisch neer. De overgebleven steunpilaren beginnen te buigen door de enorme massa en alles valt naar beneden. Dit element is heel goed uitgewerkt, en zo kun je bruggen, huizen, grote gebouwen, fabrieken neer halen. Ook online kan dit voordelen hebben. Stel je ziet een sniper op een dak, en in plaats van hem neer te schieten haal je gewoon het hele gebouw naar beneden. Het vernietigen van gebouwen is soms wat te simpel.
Het spel is verder heel goed uitgewerkt, je hebt de beschikking over heel veel soorten wapens. Niet zomaar wapens maar echt bijzondere, en leuke wapens die anders zijn dan de meeste spellen. Verder heb je veel verschillende soorten voertuigen tot je beschikking die je snel en makkelijk naar je missies brengen. De sfeer in het spel is zeer goed en aangenaam te noemen, overal rijden er Red Faction leden, die daar dan als arbeiders moeten werken voor de EDF, ook rijden er gewapende EDF leden. Die doen je eigenlijk niets tot je dichtbij komt bij bijvoorbeeld een ‘High Importance Building’. Dat zijn soms gebouwen die je moet vernietigen, die worden erg goed bewaakt en kom je te dichtbij dan zal de EDF niet aarzelen om op je te schieten.
![]()
Online heb ik te weinig gespeeld om daar nog een stuk over te schrijven, dit zal ik later zeker doen maar eerst wil ik de single player uitspelen.
In het hoofdmenu zag ik ook een kopje genaamd ‘Wrecking Crew’. Ik was benieuwd wat het was aangezien ik er een paar achievements over had gezien. Het blijkt een partymode te zijn. Je kiest het aantal spelers, hoeveel rondes en de wapens (wapens kun je ook op random zetten) . Hierna kom je in een klein gebied met een aantal gebouwen, en het doel is om zoveel mogelijk te vernietigen. Dit doet elk persoon één of meerdere rondes en steeds met andere wapens. Aan het eind krijg je een scoreboard te zien met de punten van de verschillende rondes opgeteld en wie de winnaar is.
Het spel heeft maar heel weinig nadelen. Toch zijn er wel kleine dingen waar ik me soms aan erger. Het ‘kopen’ van nieuwe wapens in de single player vind ik redelijk moeilijk, misschien komt dat doordat ik te weinig puin verzamel, dat vergeet ik namelijk wel vaak. Nadat een gebouw is ingestort kun je puin oppakken en hiermee kan een Red Faction lid een wapen van maken. Vaak krijg ik niet eens de kans om puin te ruimen vanwege de hordes EDF die achter je aankomt. We komen nu ook bij punt twee. Bij het vernietigen van een gebouw ‘dood’ ik eerst alle EDF soldaten rondom het gebouw om hierna het gebouw in volle rust te kunnen opblazen. Helaas gaat dit niet zomaar, EDF stroomt heel snel weer naar het gebouw toe waardoor ik soms nauwelijks de kans krijg om een gebouw te vernietigen omdat ik zolang bezig ben met het vechten tegen EDF leden. Ook het feit dat je maar weinig ammo met je mee kunt nemen vind ik een nadeel. Ik merk dat mijn ammo maar al te snel op is.
Toch vind ik dat THQ een geweldig spel heeft ontwikkeld, het is echt een prachtspel en ik kan en wil eigenlijk niet stoppen met spelen. Helaas zit ik in mijn eindexamenperiode.
Gameplay: 95%
Fun: 90%
Levensduur: 90%
Graphics: 95%
Geluid: 85%
Originaliteit: 96%
Reviewerscore: 93%
Totaal: 92%
Koop die shit.
Op vrijdag 11 september 2009 18:32 schreef jogy het volgende:Ik ben zo trots op je dat ik je in brons wil gieten, in de achtertuin wil zetten met een tuinslang door je mond als appelsjapfontein.