Tijd zat hoor! En al regel je helemaal niks, het komt allemaal vanzelf goed. In het overgrote deel van de wereld maken mensen zich hier helemaal niet druk om. Dat kind redt zich wel, en het bijzondere is dat je vanzelf ongeveer wel weet wat je doen moet. We doen als soort een paar miljoen jaar al niks anders, dat zit er gewoon in.
Wat ik wel vreemd vond (de eerste keer) is dat als zo'n kind geboren wordt, het een kort check-up krijgt van 10 minuten waarop gezegd wordt:"Het is goed hoor, neem haar maar mee". Ik had een uitgebreid onderzoek verwacht. Er kan toch van alles mis zijn? Maar dat is niet zo. Als dat kind zich negen maanden in de baarmoeder ontwikkeld heeft dan functioneert in principe alles. Het enige wat nog niet "getest" is zijn de longen.
De tweede is trouwens veel relaxter dan de eerste. Dan maak je jezelf ook niet zo druk. Ik kan me nog wel de eerste nacht thuis met Prul herinneren. Dan lig je toch de hele nacht aandachtig te luisteren. Maakt ze een geluidje, dan vlieg je meteen je bed uit om te kijken wat er aan de hand is. Hoor je vijf minuten niks dan ga je ook meteen kijken. Bij de tweede val je meteen in slaap na alle perikelen en word je pas wakker wanneer het gevoed moet worden.
The End Times are wild