Eerder deze dag stond ik in de keuken. Ik had wel een idee wat ik daar deed, mijn vader observeren die eten klaarmaakte.
Nu had ik al gezien dat we niet veel in huis hadden. Mijn vader moest dus 's avonds nog naar de winkel, ikzelf moest weg.
Nu mag je weten dat de beste man een hekel heeft aan de winkel. Het is een soort Rob Geus in een opslagruimte vol nat opgestapelde bakjes en rubbertjes, een soort Peter R de Vries in een kamer vol met Bert van der Veers, een soort Wesley Sneijder in Volendam, enfin, je snapt me.
Deze frustratie uit zich vaak in aanslagen op diverse onderdelen van het huis. De afstandbediening. De knoppen van de thermostaat. De bank.
En nu was hij eten aan het klaarmaken. Niet zo maar eten, heilige pannekoeken!... wat er toen gebeurde, ik denk dat de Paint voor me zal moeten spreken:
![]()
*vertaling voor mensen die patat eten: "Edoch, dat is zeer zeker niet een voedzame maaltijd!"