Er wordt veel geklaagd over het openbaar vervoer in Nederland. Meestal vind ik dit erg overdreven, maar vandaag ben ik het eens met alle boe-roepers naar het openbaar vervoer. Gisterochtend was ik met de bus naar college (ja... ik heb een fiets, maar moest het een en ander meenemen waardoor een bus praktischer was). Dus zat ik lekker te kwebbelen met een vriend van me.
Eenmaal aangekomen wil ik uitstappen, net als een vriend van me. In principe ging dit ook allemaal aardig goed. De bus stroomde leeg en ik was de laatste die wilde uitstappen. Alleen de buschauffeur had mij geloof ik niet gezien, want hij doet de deuren dicht terwijl ik er tussen sta. Hierdoor werd ik aardig geplet, gelukkig deed de beste sukkel snel de deuren weer open.
Eenmaal buiten de bus, doet de linkerkant van mijn lichaam verdacht veel pijn en ademhalen was ook geen succes. Mijn reactie hierop was dan ook: ,,Jezus, mijn ribben" (en neen, ik ben geen gristen, het was een vloek). Dus mijn reisgenoot vroeg: ,,Laat me eens kijken". Ik deed mijn T-shirt tactvol omhoog, ziet hij dat er een paar ribben gedeukt zijn. Wij naar het ziekenhuis toe en ja hoor... de bus heeft twee ribben bij mij gebroken. En nee hoor, ze willen mij geen sterkere pijnstillers dan ibuprofen geven en ze kunnen er verder niks aan doen, het moet maar helen
Samenvatting voor de luie lezers: - Bus breekt ribben van TS
- Buschauffeur rijdt gewoon door na het breken van mijn ribben zonder excuses te maken
- Bussen stinken
- Ziekenhuizen moet je veel te lang wachten en ze willen geen fatsoenlijke pijnstillers geven
- Ik heb pijn