![]()
![]()
Een team is zo goed als haar keeper, daarom vond ik het belangrijk om snel een goede sluitpost te kiezen. Dat is uiteindelijk
Iker Casillas geworden, de man die al jaren grandioos ballen tegenhoudt bij Real Madrid. Bij FC Intel is het de bedoeling dat hij niet alleen het doel schoon houdt, maar ook dat hij de verdediging aanstuurt. Overigens begint bij Casillas ook de Spaanse as die door m’n team heen loopt.
![]()
Omdat Casillas doorgaans met een Spaanstalige verdediging te maken heeft, leek het me handig om voor hem in elk geval wat ervaren verdedigers neer te zetten, die aan een half woord in welke taal dan ook genoeg hebben. Met
Sanchís en
Terry in het midden zit het in bikkelend opzicht in elk geval goed, met als bijkomend voordeel dat ze allebei ook nog opbouwende kwaliteiten bezitten. Sanchís heeft bovendien geen communicatieproblemen met Casillas, wat weer verder borduurt op de Spaanse lijn.
De buitenspelers van mijn verdediging zijn
Irwin en
Marcelo, de eerste heeft zijn sporen wel verdiend als opkomende back, de ander geldt als een aanstormend talent. Mijn verdediging is veelzijdig en de aanvallende en verdedigende kwaliteiten van alle vier de spelers doen doen niet voor elkaar onder, waardoor FC Intel in elk geval een solide basis heeft om vanuit op te bouwen.
![]()
FC Intel speelt redelijk aanvallend, met drie aanvallende middenvelders en één verdedigende.
Sissoko neemt die functie op zich, met zijn imposante fysiek is hij een schrik voor zijn tegenstanders. Verder is hij twee seizoenen bij Valencia van waarde geweest, waardoor hij niet alleen voetballend maar ook taalkundig de brug is tussen de verdediging en de aanvallende middenvelder Fàbregas.
Op de linkervleugel staat het aanstormende talent
Hatem Ben Arfa die in zijn teen al meer talent heeft dan wat ik bij het gros van de tegenstanders hier zie. Op rechts een bewezen kracht, die gelukkig ook niet vies is van een beetje verdedigend werk:
Camoranesi. Gezegend met een uitstekende dribbelkwaliteiten en een geniale pass is hij de plaaggeest die de voorhoede moet gaan voorzien van bruikbare ballen.
In het centrum staat
Cesc Fàbregas, eigenlijk zegt dat al genoeg. Met zijn inzicht, daadkracht en handelend vermogen is hij de schakel tussen de opkomende achterhoede en de twee spitsen die voor hem staan.
![]()
In zo’n fantastisch team heb je natuurlijk ook behoefte aan spitsen. Twee zullen voldoende blijken te zijn.
Van Persie, het technische genie met de fluwelen traptechniek en het overzicht. Pluspunt is dat hij samen met Fàbregas bij Arsenal speelt en ze elkaar dus feilloos aanvoelen. Naast hem staat een rasechte afmaker:
Fernando Morientes. Tevens gezegend met een redelijke techniek, maar vooral in te zetten als goaltjesdief. Hij vormt overigens het eindstation van de Spaanse as.
![]()
![]()
Oké, wat is de bedoeling? We spelen uiteraard om te winnen, maar ik zal eerst even uitweiden over FC Intel in de verdediging. Morientes en Van Persie zullen zoveel mogelijk voorin blijven staan, van de aanvallende middenvelders wordt echter verwacht dat ze meeverdedigen. Fabregas en Camoranesi doen dat zonder morren, maar Ben Arfa zal soms nog blijven hangen (sterallures krijg je er nooit 100% uit). Daarom zie ik het voor me dat Camoranesi soms terugzakt tot naast Sissoko, waarna Fabregas en Ben Arfa even op gelijke hoogte komen te staan achter de twee spitsen (4-2-2-2 dus als het ware). Het viermansblok in de verdediging zal uiteraard de tegenstanders stoppen als Sissoko het even niet aankan, wat Camoranesi de gelegenheid geeft om weer zijn oude plek op te zoeken.
Wat betreft de aanval is het vrij simpel, de vleugelverdedigers krijgen de kans om mee op te lopen, zodat Camoranesi en Ben Arfa nog verder naar voren kunnen trekken om de ballen terug te leggen op Morientes, Van Persie en Fabregas (die dan ook mee kan lopen naar voren, waarbij er tijdelijk een derde spits in het strafschopgebied is). De verdediging zal voornamelijk opkomen vanaf de rechterzijde (Irwin dus), Marcelo heeft in verhouding net iets minder kwaliteit met de opbouw.
Het hart van de verdedigende spelers (Sanchís, Terry en Sissoko) zal in de aanval te allen tijde blijven staan, waarbij alleen Sissoko evt. een paar meters naar voren mag trekken om Fabregas aan te spelen. Want de aanvallen gaan natuurlijk niet altijd over de zijkanten. Met twee creatieve voetballers die elkaar feilloos aanvoelen (Van Persie en Fabregas), is het een eitje om de verdediging van de tegenstanders uit elkaar te spelen, waarna Morientes vrij kan gaan staan om de ballen er in te tikken.
Simpel zat.