Ik mocht afgelopen donderdag, 30 april een dagje meelopen met 'boven'. Ik had de avond ervoor al gezien dat de bewoners een soort van Koninginnedagviering beloofd werd, en dat er die dag een dagduel plaats zal vinden tussen Jeroen en Peter. Genoeg te beleven dus!
Een tikkeltje zenuwachtig ga ik, gewapend met mijn broertje's laptop en een schrijfblok, op reis met de trein. Gelukkig hoef ik niet richting Amsterdam, het is 9 uur in de morgen en de treinen in die richting zitten reeds bom- en bomvol. In mijn trein is het gelukkig lekker rustig.
Station Eindhoven. Ik had ergens op FOK! gelezen dat de deelnemers vanuit de bunker de omroepstem van het station soms kunnen horen, dus erg ver kan het niet zijn. Ik ben eigenlijk nog nooit in Eindhoven geweest, alleen op doorreis, dus vol goede moed vraag ik bij het loket van het busstation een plattegrondje en ga aan de wandel.
Na een klein half uur lopen, shit het is toch wel wat ver, herken ik aan de rechterkant het gebouw waar het hele gebeuren plaatsvindt; Soestdijk II. Zenuwachtig loop ik een rondje om het enorme hek dat hermetisch afgesloten lijkt te zijn. Hoe kom ik in vredesnaam binnen?
Gelukkig komt er net iemand met een zwart Bunker shirt een vuilniszak naar buiten brengen. "Jooo!
" (iets originelers kon ik op dat moment niet verzinnen
) "Haai, ik ben Mera van FOK!, hoe kom ik hier binnen??" De crewmember opent het hek voor me, stelt zich voor en laat me binnen.
Daar zijn we dan! Ik betreed het gebouw en proef de sfeer. Mensen kijken me vragend aan en ik begin me aan iedereen voor te stellen. Van een aantal mensen herken ik de naam. Het is duidelijk dat er geen tijd is voor een uitgebreide hallo-ik-ben-die-en-die-en-ik-doe-dat-en-dat ronde, maar daar was ik al voor gewaarschuwd en dat is ook helemaal niet erg, ik ben toch erg slecht in dat soort dingen onthouden. Dat is gelukkig wederzijds, de naam MeraViglioSa (spreek uit: Meeraviljoosa) is natuurlijk ook niet echt iets dat blijft hangen dus vanaf nu ben ik "die ene van FOK!" of gewoon mijn voornaam.
Ik krijg toch nog een korte rondleiding en toelichting op wie wat zit te doen, en zie meteen hoe hard iedereen zit te werken. Ik voel me een echte noob hier binnen, heb van dit soort dingen erg weinig kaas gegeten, achter de schermen van een programma. Onhandig begin ik mijn spullen uit te pakken en installeer me in de eerste instantie aan de bar achter de regie, zodat ik de beeldschermen goed kan zien. Het is de bedoeling dat ik streamverslagen ga typen voor de website, maar al na een paar seconden is duidelijk dat alles vanaf deze plek moeilijk te volgen is wegens het gebrek aan audio. Bob stelt voor dat ik gewoon in de regiekamer kom zitten, mijn hart maakt een sprongetje ("shiiit dit is gaaaf") en ik neem plaats waar ik denk zo weinig mogelijk in de weg te zitten.
De uren vliegen voorbij terwijl ik zoveel mogelijk probeer op te vangen van de gebeurtenissen in de bunker en deze versla op mijn laptopje. Ik ben zo slim geweest om mijn usb stick te vergeten en zo dom om te denken dat het dingetje dat ik wél bij me heb een usb stick is die niet werkt, wat dus een netwerkzoekertje blijkt te zijn.
Gelukkig is Dementor zo aardig om me zijn usb stick te lenen, en zo ren ik elk uur naar de redactie om mijn verslagen af te geven voor wherever ze die kunnen gebruiken. Ook als ik hoor dat de bewoners om iets vragen wurm ik me langs de regisseurs en apparatuur om dat bij de redactie te melden, zodat ze daar polls over kunnen plaatsen op de site. Al met al een erg vermakelijk klusje, want steeds als ik rondloop vang ik vlagen van Bart's brainstormsessies op en discussies over dagduels, polls, en alle andere dingen die spelen tussen deelnemers, redactie, regie en streamers. Geweldig interessant allemaal, vooral het brainstormen levert nogal eens hilariteit op. Eenmaal terug op mijn plaats verbaas ik me ieder moment weer hoe behendig de regie de camera's bestuurt en bepaalt wanneer welk shot het meest interessant is en daar ook weer de juiste audio bij zet. Erg leuk ook om de beelden van elke camera te zien op de grote muur tv-schermen - ik ben nu één van de gelukkige streamers die toch een dagje een stuk of 20 'streams' tegelijk heeft kunnen bekijken.
Op een gegeven moment komt iemand van de redactie binnenstormen met het vreselijke nieuws uit Apeldoorn. Iedereen staart degene met open mond en ongeloof aan en enkelen lopen naar de redactie om het nieuws te bekijken op internet. Ik kan zelf ook weinig doen dan mijn hand voor mijn mond slaan en gaan kijken wat er aan de hand is. Wat verschrikkelijk... de stemming is meteen bedrukt maar the show must go on. De bewoners zijn zich tenslotte nog van geen kwaad bewust.
In de uren die volgen wordt er druk gediscussieerd over of en zoja, hóe de bewoners geïnformeerd gaan worden over het voorval. Via de poll is inmiddels besloten dat het bepaalde dagduel niet door kan gaan, en de bewoners hebben recht om te weten waarom. Als Johan Vlemmix thuiskomt wordt hij dan ook gecharterd om de bewoners uitgebreid te informeren door middel van een DVD die in allerijl is opgenomen van het nieuws. Met ingehouden adem kijkt en luistert de regie en de redactie naar hoe geweldig hij dit oppakt, en ik heb ter plekke opnieuw ontzettend veel respect voor die man. Ik zou het niet kunnen.
In de uren die volgen blijf ik braaf mijn verslagjes typen, en discussieer met de regie over de deelnemers. Er wordt veel gelachen, veel gestressed en ontzettend hard gewerkt. Ik blijf vol ongeloof kijken hoe iedereen ook echt alles doet, van camera's bedienen tot glazen opruimen, van brainstormen tot koken en van website onderhouden tot afwassen. Geweldig hoe zo'n kleine groep zoiets neer kan zetten, ik wil hier niet meer weg!
Maar helaas, om een uur of half tien is het toch echt tijd voor mij om naar huis te gaan, anders kom ik in verband met openbaar vervoer niet meer thuis. Ik heb van Bram een presentje gekregen die ik in alle hektiek gewoon stráál vergeten ben mee naar huis te nemen
dus die schenk ik bij deze aan een andere, al dan niet tijdelijke crewmember
Er wordt mij geadviseerd gebruik te maken van het treinstation dat zich achter het gebouw bevindt (dus toch!
), maar ik zie een luchtje scheppen wel zitten dus ik besluit terug lopen naar Eindhoven centraal, nadat ik van iedereen afscheid heb genomen.
Stukje advies van mijn kant: doe altijd wat je wordt geadviseerd door de mensen die daar al weken zitten.
Mijn wandel door de binnenstad van Eindhoven is er ook één om niet gauw te vergeten: met je laptop welgeteld DRIE illegale houseparty's doorkruisen
De fietstunnels bij het station zijn veranderd in een slagveld, een walhalla van stomdronken mensen die rondstuiteren op snoeiharde muziek. Twee agenten op één motor stoppen toevallig naast me en vragen zich hardop af: "Ja... en nou?"
Ik haal diep adem en probeer me in één rechte lijn, met mijn laptoptas extra stevig in mijn hand geklemd, door de menigte te wurmen. Dit plan van aanpak lijkt te werken, ik kijk achterom en zie de zwaailichten al naderen, ren nog een stukje, stap buiten adem het perron op.... en zie mijn trein wegrijden.
Zucht. Geduldig wacht ik tussen rotzooi en duizenden feestgangers op de volgende trein en bel iemand om me op het volgende station op te pikken.
Middels deze weg wil ik iedereen van The Bunker bedanken voor een fantastische dag. Bart, Bram (boks! , Dementor, Cc, Huub, Johan, Bob, Mariell, Leo, en alle anderen waarvan ik de naam niet meer weet (sorry ), ontzettend bedankt voor de wijze lessen, interessante discussies en enorme gezellidheid! Ik hoop van harte dat ik de komende weken nog een keer langs kan en mag komen.[ Bericht 15% gewijzigd door MeraViglioSa op 03-05-2009 04:04:00 ]