Hallo allemaal hier weer een nieuw stukje uit de doos van Joost
Normaal zijn jullie van me gewend dat ik op mijn eigen triomfantelijke manier onze samenleving, en dan vooral de bestuurders ervan eens even lekker te kakken zet. Maar vandaag heb ik speciaal een blog geschreven over twee van mijn beste vrienden. Dit stukje draag ik op aan *piep* te Zaandam.
Het begon allemaal in Oktober 2007, na een flinke ruzie met mijn werkgever en stugheid van beide kanten besloot ik een paar mailtjes de deur uit te doen onder het mom open sollicitatie. Ik was het zat op de plek waar ik zat en besloot te solliciteren in de interieurbouw. Aangezien het nog geen crisis was kreeg ik al behoorlijk snel antwoord en mocht ik op gesprek komen. Spannend dacht ik, ik had immers acht jaar bij mijn oude werkgever gewerkt dus het was een grote stap voor mij. Ik kwam binnen en werd erg vriendelijk ontvangen, kreeg een kopje koffie en zo begon het gesprek.
De twee stelde zichzelf voor als de twee directeuren van *piep*, namelijk *piep* en *piep*. *piep* was een klein wat vermoeit ogend mannetje met een grote kale plek op zijn hoofd waar ik door zijn kleine postuur recht bovenop keek, het deed me eigenlijk wel een beetje denken aan zon monnik alleen dan wel een hele kleine. *piep* was een grote vrouw die als ik niet beter zou weten zo lesbies was als de tuinbroek van Sugar Lee Hooper . Ze leidde het gesprek terwijl *piep* een beetje ongeïnteresseerd met zijn pen zat te spelen, “die mevrouw heeft duidelijk de tuinbroek aan dacht ik”. Maar evengoed kwamen ze aardig en betrouwbaar over en dus besloot ik voor ze te gaan werken.
Mijn eerste dag begon wel goed maar er heerste een rare sfeer in het bedrijf, een beetje een stille en angstige sfeer voelde mijn antenne aan die mij eigenlijk nooit in de steek laat. Op een paar vogelgeluidjes die de schuurder bij de spuitcabine stond te maken na zei eigenlijk niemand wat. Er werd niet gezongen of gelachen, iedereen was druk aan het werk en op de eerste dag kwam ik er eigenlijk al achter dat ik flink in de zeik genomen was bij mijn sollicitatie. Ik hoorde van iemand het echte verhaal van *piep* en kwam er warempel achter dat *piep* helemaal geen directeur was, ze was gewoon typmiep!!!
Maar goed typmiep of niet, langzaam kwam ik erachter dat ze het hele bedrijf runde en dat *piep* wel directeur was maar niet meer dan een marionet van deze onogenlijke vrouw! Ja mensen ik had Medusa gevonden, tenminste een hele dikke Medusa dan. De vrouw die zo vreselijk aardig naar me zat te glimlachen bij mijn sollicitatie bleek werkelijk de grootste en de gemeenste draak van Zaandam te zijn, “Hoe heb ik dat kunnen laten gebeuren” dacht ik. Ik kan mensen lezen als de beste maar hier was ik met mijn volle verstand ingetrapt. Op de derde dag kwam dat dikke geval naar beneden en galoppeerde naar mijn werkbank, ze had de vraag aan mij of ik geen oude collega’s kon strikken om hier te komen werken. Ze vertelde me zelfs op mijn derde werkdag dat er een hoop ontslagen gingen vallen omdat er teveel mensen waren die fouten maakten, en natuurlijk voelde ik mezelf op dat moment nog beter als ik al deed, er werkten daar namelijk zulke goede timmerlui dus ik vroeg mezelf af wie dat waren. Er werkte er zelfs eentje die beweerde dat ie glas over zijn hoofd kon buigen, formica kon groeien en in plaats van alles pas te maken, de delen maar kleiner hield want dan waren ze volgende week weer op maat. Ik zweer het, Ik heb daar theorieën gehoord waar de relativiteitstheorie van Albert Einstein simpel bij was, maar volgens mij moest ik gewoon 4 plaatjes mdf tegen elkaar lijmen?
Kortom een behoorlijk zooitje bleek het daar te zijn, ik was van mijn heerlijke plekje in de Marina van IJmuiden verzeild geraakt in een web van oplichterij en smerige spelletjes die door hoofdscheidsrechter *piep* werden geleid. *piep* was eigenlijk wel aardig maar absoluut niet geschikt om zon functie in te vullen bij zon bedrijf, hij verschuilt zich onder de vetrollen van Medusa waneer het hem te warm word en heeft nul tot geen respect voor zijn personeel.
Na een klus in Amsterdam waar we behoorlijk hadden overgewerkt, zon 90 overuren in de maand, had *piep* ons te melden dat we geen overwerkmentaliteit hadden? En door geldgebrek hadden ze maar besloten om een gedeelte van de overuren maar 100 procent te betalen in plaats van de 125, 150 of voor de mensen die Zondag hadden gewerkt 200 procent! Het kwam er toen op neer dat we met overwerken minder verdiende als in de normale uren en zo zakte mijn overwerkmentaliteit inderdaad tot een all time low!!!! En toen ik vervolgens nog 3 maanden op mijn geld moest wachten was het voor mij wel gedaan bij dit fantastische bedrijf. En om dan maar te zwijgen over het eten. Kabouters eten blijkbaar graag patat en dat heb ik gemerkt ook, iedere dag rond een uur of half acht als ik al zowat van mijn graad ging, verzon *piep* een overheerlijk menu, namelijk patat en een frikadel en ik moet zeggen dat ik dat wel lekker vind maar na twee weken iedere dag patat met een frikadel begon het me een beetje de keel uit te hangen, we waren immers moe en hard aan het werk dus een paar vitaminen ging er wel in. *piep* begreep het niet echt maar streek zijn kabouterhandje over zijn kabouterhartje en had voor de volgende dag iets anders geregeld, jawel die dag kregen we allemaal een overheerlijk bolletje met kaas! En niet zomaar een bolletje, nee nee een heus bolletje kaas met boter erop! Heerlijk toch een 15 uur durende werkdag met als avondeten een bolletje met kaas, tja het moet uit de lengte of de breedte komen natuurlijk en dan is eten tijdens overwerk het eerste waar je op bezuinigd.
Na deze geweldige klus die *piep* door zelf niet te kunnen optellen en aftrekken helemaal verknald had volgde een klusje in Blaricum. Dikke *piep* en *piep* hadden samen een geraffineerd plannetje in elkaar gezet zodat het leek alsof iemand anders alles elke keer verknalde en dat *piep* wel kon rekenen. Ze hadden iemand anders op de planning gezet die de twee oplichters wel eens even flink op zijn bek zouden laten gaan. *piep* hield zich dit gehele project afzijdig in de hoop dat nu alles echt mis liep en zijn nieuwe planner door de mand viel en hij kon laten ziet dat het niet aan hem lag, en op maar een paar kasten een ombouw voor een gashaard een badkamer en een paar bureaus verliep deze klus eigenlijk wel goed. Dit keer hadden we maar 50 procent 2 keer hoeven maken en werd er weer geen geld verdient. Mijn 50 uur durende werkweek verdiende wel lekker en het was ook echt fijn om te horen dat dikke *piep* weer vond dat we niet genoeg inzet hadden getoond. Ik leverde immers alleen maar iedere vrijdag mijn a.t.v in en werkte elke dag over dus mijn inzet was ver onder de maat en het had nog veel sneller gekund.
Dikke *piep* vond het vooral belangrijk om in de gaten te houden of we niet teveel koffiebekers(want die zijn erg duur) gebruikte en of ze misschien de sfeer in de werkplaats nog meer kon verpesten. Als een echte silverback gorilla paradeerde ze door de werkplaats opzoek naar mensen die misschien wel stonden te gapen, want gapen ja ja het is echt waar, gapen is verboden bij *piep*, en met een plastik bekertje moet je de hele dag doen, omspoelen dus. Maar even terug naar Blaricum. Blaricum was een erg leuke klus, we hebben flink moeten aanpoten om het af te krijgen maar ik denk dat we wel wat neergezet hebben daar, maar daar dacht de directie anders over en vroeg ons of we nog meer wilden overwerken om het sneller af te krijgen. Ons antwoord was nee, ik vond het wel genoeg om 50 uur te draaien en door mijn ervaring hiervoor heb ik dat ook vriendelijk geweigerd. De opzichter van die klus vroeg waarvoor, en dat heb ik toen uitgelegd,” als ik niet op een normale manier betaald wordt doe ik niet meer van die gekke dingen voor hun” zei ik waarop die meneer dat direct doorspeelde naar dikke *piep* en *piep*. Even later ging de telefoon. Dikke *piep* aan de telefoon en die was duidelijk niet goed gestemd en vroeg waar die verhalen vandaan kwamen en hoe wij het in ons hoofd haalden om dat gewoon aan jan en alleman te vertellen. Woest was ze , wild knorrend zei ze tegen me dat ze dat niet normaal vond. Maar het enigste wat ik dacht was “eerst de boel belazeren en dan vervolgens boos worden omdat het uitlekt. Das niet helemaal correct knorretje”
Daar waren de twee kunstenaars in, mensen belazeren. Ze belazerden zelfs hun eigen bedrijf. Ze waren namelijk allebei gewoon in loondienst, *piep* was wel directeur maar niet de eigenaar van het bedrijf. Er werden klussen zwart aangenomen, zonder dat de eigenaar hier notie van had, sommige helemaal zwart de andere gedeeltelijk, bijvoorbeeld een Turks restaurantje in osdorp. Hiervoor had onze geniale kabouter 2 dagen gerekend???? Nou vraag ik je , hoe kun je een lambrisering van ongeveer 60 meter met een hoop hoeken en bovenlijsten tegen het plafond nu in 2 dagen plaatsen, zelfs kinderen van 2 jaar weten dat dat niet gaat lukken. Maar Paulus hield voet bij stuk en vond dat dat makkelijk allemaal kon.
Toen er aan het einde van het jaar bleek dat er geen geld verdiend was, besloot het oplichters duo dat er nog wel even een zooitje meubels gespoten konden worden voor bij hen thuis, want de trend is wit nu, dus dikke *piep* wilde ook wit thuis, dat werd ook nog even door ons drukke programma geduwd zodat de spuiter minder tijd had om wel geld te verdienen voor de firma en als je dan toch in het rood staat doe het dan meteen goed . En door al de winst die niet gemaakt werd was er natuurlijk ook nog even ruimte om het gehele kantoor te voorzien van nieuwe meubels, lampen,en wanden en er was zelfs geld om een figuur in te huren om de negatieve sfeer op kantoor te laten omtoveren in een positieve. Maar al kun je nog zo goed toveren of beheers je de zwartste voodoo, die dikke draak zit er gewoon nog steeds en heeft ook met nieuwe meubels en mooie decoraties de sfeer al naar de klote geholpen zodra ze haar hand op de deurklink legt.
Na 16 maanden kreeg ik eindelijk het verlossende woord wat mij ertoe aanzette om weer te gaan solliciteren, er was geen werk meer. Ik moest bij Dikke *piep* en *piep* op kantoor komen om te praten. Dikke *piep* had weer een nieuw plannetje bedacht en kwam met de boodschap dat het vanwege de crisis heel erg makkelijk was om een uitkering te krijgen. Ze bracht het zelfs zo dat het eigenlijk wel hartstikke leuk was om ontslag te nemen . Ik zei tegen de twee oplichters dat mijn contract nog 9 maanden duurde en dat ik die wenste uit te zitten, “als jullie me weg willen hebben gaan jullie maar naar het C.W.I of naar de rechter” waarop dat onogenlijke geval antwoordde dat wij in dit bedrijf op een normale manier met elkaar omgaan…….
Nou, als er een bedrijf bestaat waar ze niet normaal met mensen omgaan is het *piep* wel, treiterijen, liegen en bedriegen, mensen in een kwaad daglicht zetten, mensen niet betalen, mensen te laat betalen , mensen onderdrukken,dingen beloven en dan vervolgens zeggen dat ze het nooit gezegd hebben, het komt daar allemaal voor!! Vandaag zou de afrekening plaatsvinden en ik ben weer genaaid door die vieze dikke draak, maar goed ze mogen die centen houden,ik ben te blij dat ik eindelijk van ze af ben, een paar honderd euro te weinig daar kom ik ook wel weer overheen, maar en dit blog blijft altijd en zal voorlopig nog de ronde doen.
Van mij mogen Dikke *piep* en *piep* allebei het gevang in, ze belazeren hun personeel en ook nog eens hun werkgever. Ik zal er ook alles aan doen om dit blog op zoveel mogelijk forums te plaatsen zodat mijn ex collega’s misschien snel van ze af zijn. Ik ben gelukkig weer in dienst bij mijn voormalige werkgever, en het bevalt me weer prima. Hij kent mijn nukken en ik de zijne, maar alles is transparant en recht door zee en we verdienen samen weer een hoop centjes. En als ik weer eens ruzie met hem heb, dan schelden we elkaar verrot en na afloop drinken we er een pilsje op.
Zo gaat dat in IJmuiden
Dag *piep*
[ Bericht 1% gewijzigd door Sjeen op 29-04-2009 22:16:22 ]