Vul elkaar aan met krankzinnigheid..II

Geachte mevrouw Pauwels,

We hebben een moord gepleegd. Wat blijft er nog over van mijn verzuurde ziel, als ik niet eens op kots durf te schaatsen? Wat ik niet wist, was dat Simone achter me zat te fietsen in haar auto. In de volksmond wordt dit vaseline genoemd, maar ik hou niet zo van tassen. De giraffe barstte in lachen uit, en groef tien kuilen. Twee voor de buurvrouw, negen voor de wind.

Mijn billen zijn magnetisch. Vorig jaar heb ik bij de boswachter aangebeld. Toen hij in de emmer vaatwaspuree viel, braken zijn laarzen open van schrik. In het raam dreef een neus, vol van angst. Het zaagsel zwom er aan alle kanten uit, maar hij was agnost.

Ik wou dat ik stokken had. Dan kon ik vliegen met salami in m’n heupen en vla in de kast. Helaas is de kleur van stilte niet bekend bij gescheurde gordijnen. Dus nu woon ik in Canada, op zoek naar mijn verloren botten. Verder lijkt het me een puik plan om schapenvocht van de tafels te schrapen. De buren willen vast wel meehelpen met bijvoorbeeld het dragen van de tassen soep.

Het petekind uit de vorige alinea was behoorlijk kaal. Hij had dan ook handschoenen nodig bij het opendoen van de garage. Na intensief gedans op tangomuziek, legde hij de traptreden op volgorde en zaagde hij het zweet in stukken. Het groepje feministes dat in de hoek aan het picknicken was, had reuma. Waar snert valt, valt schimmel. Wie jodelt, is blind.

Met rijst in de longen zetten we de wandeltocht voort, terwijl we terugkijken op alle dure brillen die we weg hebben moeten gooien. Sjaak ontkent alles, maar ik geloof hem niet. Zag je die moedervlek? Bovendien was het maandag. De bejaarden reden paard, de jeugd at alle taart en de moslims speelden trompet. Wederom panne, terwijl ik deze benen in Ommoord had gekocht. En mijn stoelpoot lag nog thuis.
Desniettegenstaande verbaast het me hoe groot uw kleppen zijn.

Met vriendelijke voeten,

André.

een pen in mijn kont
het voelde gezond
maar de overhemdhaak bleef steken
bij het verlaten van mijn rectum
bloed spoot rond
als kleuren in een spectrum
glas
tube
tandenborstel
blond haar
vies vettig hondenhaar op het zand

quote:

Op vrijdag 1 mei 2009 05:44 schreef 8. het volgende:
Geachte mevrouw Pauwels,

We hebben een moord gepleegd. Wat blijft er nog over van mijn verzuurde ziel, als ik niet eens op kots durf te schaatsen? Wat ik niet wist, was dat Simone achter me zat te fietsen in haar auto. In de volksmond wordt dit vaseline genoemd, maar ik hou niet zo van tassen. De giraffe barstte in lachen uit, en groef tien kuilen. Twee voor de buurvrouw, negen voor de wind.

Mijn billen zijn magnetisch. Vorig jaar heb ik bij de boswachter aangebeld. Toen hij in de emmer vaatwaspuree viel, braken zijn laarzen open van schrik. In het raam dreef een neus, vol van angst. Het zaagsel zwom er aan alle kanten uit, maar hij was agnost.

Ik wou dat ik stokken had. Dan kon ik vliegen met salami in m’n heupen en vla in de kast. Helaas is de kleur van stilte niet bekend bij gescheurde gordijnen. Dus nu woon ik in Canada, op zoek naar mijn verloren botten. Verder lijkt het me een puik plan om schapenvocht van de tafels te schrapen. De buren willen vast wel meehelpen met bijvoorbeeld het dragen van de tassen soep.

Het petekind uit de vorige alinea was behoorlijk kaal. Hij had dan ook handschoenen nodig bij het opendoen van de garage. Na intensief gedans op tangomuziek, legde hij de traptreden op volgorde en zaagde hij het zweet in stukken. Het groepje feministes dat in de hoek aan het picknicken was, had reuma. Waar snert valt, valt schimmel. Wie jodelt, is blind.

Met rijst in de longen zetten we de wandeltocht voort, terwijl we terugkijken op alle dure brillen die we weg hebben moeten gooien. Sjaak ontkent alles, maar ik geloof hem niet. Zag je die moedervlek? Bovendien was het maandag. De bejaarden reden paard, de jeugd at alle taart en de moslims speelden trompet. Wederom panne, terwijl ik deze benen in Ommoord had gekocht. En mijn stoelpoot lag nog thuis.
Desniettegenstaande verbaast het me hoe groot uw kleppen zijn.

Met vriendelijke voeten,

André.

Beste Meneer André

Ik heb uw brief ontvangen en ik bevind mij niet in de eerste plaats om u een antwoord te geven op uw kippenpoten. Wel behoor ik u enkel en alleen te zeggen dat mijn kleine koffiekopje er allerminst tevreden mee is dat u zomaar zonder iets te vragen het gazon insmeert met olijfolie.

Mijn begrip gaat uit naar de dierenparkbewoners, zij leven immers in constante afwachting van de laatste zending hamburgers, maar het feit is en blijft, dat de circustent is geconfisqueerd door buitenlandse datingsites. Het enige wat wij hiertegen kunnen ondernemen is een afzuigkap plaatsen boven de bonzai.

Kip Tandoori is te eten met schoenzolen. Dat is de conclusie die we hieruit kunnen toveren. Als u het hiermee oneens bent, moet u nog eens overwegen om de centrale koeienpokkenpolitiek een kans te geven, want dankzij deze hebben we kunnen bereiken dat graansilo's niet meer in Polen staan.

Ik wens u nog een bijzonder vettige middaghap toe en wens een pony voor mijn verjaardag.

Groeten van mevrouw Pauwels.

kiespijn
een hoer in je gebit
deze hoer is niet gratis
want rekent af met
pijn

mop genoemd worden, ok
vers van de bakplaat
warm en zoet
is hoe ik smaak

het grote gemis
van jou
het huilen van de leegte
dat klinkt in
haar

Mijn jongste zebra kon niet naar het floepkamp
Want de tomaten schenen te fel met hun tenen
maar ja, wat doe je eraan, in deze strandbal...

de witte lobben
stulpen eruit
de bloemkool
beleeft haar vreugde
stiekem in mijn kast

Driften
Driften op een fiets.
Driften op een fiets in het water.
Het lukt niet.
Vierkante hoenderen boppen rond.

in het dak
van je schedel
schuift de plaat
wollig, warm en zacht
omhoog

ik werd wakker vanacht om een uur of drie
pijn in me kop en meus vol snot
ik naar beneden voor wat sinaasappelsap
ga ik onderuit lig ik beneden aan de trap

pijn in me kuiten pijn in me kop
ik snuit me tepletter mar het houd mar niet op
asparine vitamine c&b
ik loop me gek, naar de wc

Tjah

de hele bagger
van al je ellende
verzameld alle jaren lang
gestort in een emmer
over je hoofd heen
gossie

kun je wel lullen
over de ziel
maar geef mij maar
het lichaam

Uienringen huilen niet.
Mannen wel.
Maar enkel,
Wanneer ze uienringen zien.

de lol die klinkt
en swingt
is iets anders dan de
swingende swaffel

de ware aard
komt pas los
na het losweken
van het zelf

sinterklaas die heeft een paard
en hij heeft ook een baard.

Bassie
Lachen
Huilen
Leedvermaak
Weg

grijs gaat de zon onder
oud zul je worden
weglubberen is je deel

primair
betekent de eerste die binnen treedt
dus groet en kus

de haken en ogen
aan het zachte roze vlees
blijken een val
de klem heeft
jou

Snel buk een kruimel.
Gauw spring! Een kribbe.
Spareribs, tja.. die heb ik net gekoopt.
Maar een natte doos met tyfus.
Daar heb ik op gehoopt.

NATTE DOOS MET TYFUS, DAAR HEB IK OP GEHOOPT!

Wederom valt mijn bekerom.
Beetje dom, vlakbij Wekerom.
Na een dag is de week al om.
Hilariteit alom.
Raaaaaaaaaarrrrrrrrr...

over je heen
druipt
al het kleverig vocht
van het lijk

dan kunnen we wel cosmologisch gaan doen
maar ik zeg
gezelligheid kent geen tijd
dus.....

het einde
en daar schuif je in
de natte werkende kist in
drogend vouwt hij zich om je heen
eerst lief
dan als bankschroef
omstrengeld
lig je
daar
kus

niet de herhaling zelf zorgt voor variatie
het is de invalshoek met zijn
maffe maskerade

Ik sta op
Ik pak de krant
En ga vervolgens
Mijn bed weer in

de ontkleede essentie
versiert met lach

huppelend langs het water
of met de beat
warme hand

Naast mij in de bus ,
Zat een dronken rus,
Natuurlijk wilde ik hem slaan ,
Maar ik liet mijn pis gaan.

Verder wil ik graag een grijze marmot met scherpe tandjes als huisdier.

Ronnie stond bijna nuchter voor het huis van zijn aanstaande schoonouders.
Hij had, besefte hij nu pas, vijf minuten geleden hun zwaar geestelijk gehandicapte dochter ten huwelijk gevraagt. Hoe langer hij daar stond, zware shag aan de mondhoek, hoe meer en meer hem het gevoel bekroop dat hij eerder uit pure gemakzuchtigheid gehandeld had, dan uit ware liefde. Wat een raar woord eigelijk, dacht Ronnie, ''liefde''. Maar goed, Ronnie was een man die nooit op een beslissing terugkwam. Hij kwam uberhaupt nooit ergens van terug, maar dat bleek pas een aantal maanden later, toen ie even een ''pak bruin gras met tabaksmaak'' zou gaan halen. FIN

krankzinnigheid is mijn middelnaam hier komt ie:

PAASEIEREN NOG VAN VORIG JAAR IN JE ONDERBROEK !!

NEE NEE MAMA NEE NIET WEER !!! O NOES!

ZO IN JE GAATJE AUW AUW!



BOEHOE!

kijk dat is krankzinnigheid

P.S.
tevens ook een ode

ode aan de palen, omdat ze recht zijn en niet scheef.

want hoe zou je anders een paal noemen als ie niet recht is???

[ Bericht 5% gewijzigd door DeRuphelman op 09-05-2009 17:32:09 ]

kantelend
over de aangeboden hobbels
kom je af en toe
droevige muizen tegen

de zon op het veld
de lucht die stijgt
je eigen leeuwerik
uitzingen

Ik glei met mijn dikke macdonalds lijf over een hoop schedel van een massagraf, het regend hard, ik trek mijn laarsen uit, smeer blubber om mijn zak, vreet mijn eigen pik op om te overleven in deze drek!

de krochten
graaf je door
gewend dat je bent
aan het slikken van bagger

Oké dit gaat negens, heen, geforceerde krachten die dit topic proberen te verkrachten.

wegfloepend
in nauwe spleet
geeft oeps

het wegdruipen
op de surfplank
van je kriebels

wat er instroomt
toeterd er vaak ook weer uit
langs je beide helften
je schedel die trekt
de tunnel in