LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Iemand heeft me gisteren osteopathie aangeraden, vanwege hardnekkige gezondheidsklachten. Ik heb geen idee of ik er echt iets aan zou kunnen hebben. Iemand anders wel?
De feiten:
-Medio vorig jaar ben ik een weekje in het ziekenhuis beland met de diagnose Diabetes Type 1 en een suikerspiegel van 40, na een lange periode van zeurende pijn in de maag/darmstreek (lees: bijna geen eten meer kunnen verdragen en nauwelijks meer kunnen poepen).
-Daarna was het een paar weekjes beter. Ik kon zowaar weer een poosje normaal eten.
-Na een week of drie kwamen de klachten van ervoor echter minstens net zo hard weer terug, ondanks dat mijn suikers nu goed op orde waren.
-M'n suikers zijn daarna ook altijd goed op orde gebleven, maar de zeurende pijn in de maag/darmstreek blijft. Ik zit doorlopend verstopt, net alsof er een hoop ingedroogde klei in mijn buik zit. Ondanks dat ik dagelijks minimaal 2 liter vocht, 8 sneeën volkorenbrood, twee stuks fruit en een multivititaminetablet binnen krijg. Ontlasting gaat er met zeer veel moeite uit, als het al lukt.
-Door die verstopping heb ik ook moeite mijn eten binnen te houden, want het stroomt nou eenmaal amper door. Vooral liggend is het vaak net alsof het er gelijk weer uit wil stromen. En tijdens het eten is het vaak net alsof ik stik. Alsof mijn keelgat te klein is.
-Sowieso zijn er maar weinig soorten voedsel die ik verdraag. Bijvoorbeeld: toen ik, in plaats van Dextro-tabletjes, eens wat snoepjes (vruchtenhartjes) nam, was het net alsof er spijkers in mijn maag werden geslagen. Dat soort klachten.
-M'n gewicht komt daardoor ook helaas niet boven een schamele 46 kilo uit (o.k., het was 39 toen ik opgenomen werd, maar het blijft veels te weinig). M'n menstruatie was kort na de ziekenhuisopname 1 week terug van lang weggeweest, en daarna voorgoed weer weg. Maar dat kan met dat gewicht te maken hebben.
-Bijkomend probleem is dat ik bij het minste of geringste al wagenziek wordt. Dat was vroeger lang niet zo erg.
Verder:
-M'n maagonderzoek, met zo'n slang en een camera in je slokdarm, leverde niets speciaals op. Een klein beetje maagzuur en dat was het dan.
-De huisarts kan niets anders uitbrengen dan 'stress'.
-De internist in het ziekenhuis kan niets anders uitbrengen dan 'stress'. (Voor de goede orde: Het maakt niet uit of ik stress heb of niet, de klachten zijn er gewoon altijd.)
-De dietiste en diabetesverpleegkundige zijn compleet het spoor bijster.
Dus: Heeft iemand enig idee of de gang naar de osteopaat de juiste is? Of is er nog een andere (alternatieve) route voor mijn problemen? Iemand anders begon al over een paranormaal genezer. Daar sta ik in eerste instantie vrij cynisch tegenover, maar je weet maar nooit.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 23-04-2009 10:15:25 ]
De feiten:
-Medio vorig jaar ben ik een weekje in het ziekenhuis beland met de diagnose Diabetes Type 1 en een suikerspiegel van 40, na een lange periode van zeurende pijn in de maag/darmstreek (lees: bijna geen eten meer kunnen verdragen en nauwelijks meer kunnen poepen).
-Daarna was het een paar weekjes beter. Ik kon zowaar weer een poosje normaal eten.
-Na een week of drie kwamen de klachten van ervoor echter minstens net zo hard weer terug, ondanks dat mijn suikers nu goed op orde waren.
-M'n suikers zijn daarna ook altijd goed op orde gebleven, maar de zeurende pijn in de maag/darmstreek blijft. Ik zit doorlopend verstopt, net alsof er een hoop ingedroogde klei in mijn buik zit. Ondanks dat ik dagelijks minimaal 2 liter vocht, 8 sneeën volkorenbrood, twee stuks fruit en een multivititaminetablet binnen krijg. Ontlasting gaat er met zeer veel moeite uit, als het al lukt.
-Door die verstopping heb ik ook moeite mijn eten binnen te houden, want het stroomt nou eenmaal amper door. Vooral liggend is het vaak net alsof het er gelijk weer uit wil stromen. En tijdens het eten is het vaak net alsof ik stik. Alsof mijn keelgat te klein is.
-Sowieso zijn er maar weinig soorten voedsel die ik verdraag. Bijvoorbeeld: toen ik, in plaats van Dextro-tabletjes, eens wat snoepjes (vruchtenhartjes) nam, was het net alsof er spijkers in mijn maag werden geslagen. Dat soort klachten.
-M'n gewicht komt daardoor ook helaas niet boven een schamele 46 kilo uit (o.k., het was 39 toen ik opgenomen werd, maar het blijft veels te weinig). M'n menstruatie was kort na de ziekenhuisopname 1 week terug van lang weggeweest, en daarna voorgoed weer weg. Maar dat kan met dat gewicht te maken hebben.
-Bijkomend probleem is dat ik bij het minste of geringste al wagenziek wordt. Dat was vroeger lang niet zo erg.
Verder:
-M'n maagonderzoek, met zo'n slang en een camera in je slokdarm, leverde niets speciaals op. Een klein beetje maagzuur en dat was het dan.
-De huisarts kan niets anders uitbrengen dan 'stress'.
-De internist in het ziekenhuis kan niets anders uitbrengen dan 'stress'. (Voor de goede orde: Het maakt niet uit of ik stress heb of niet, de klachten zijn er gewoon altijd.)
-De dietiste en diabetesverpleegkundige zijn compleet het spoor bijster.
Dus: Heeft iemand enig idee of de gang naar de osteopaat de juiste is? Of is er nog een andere (alternatieve) route voor mijn problemen? Iemand anders begon al over een paranormaal genezer. Daar sta ik in eerste instantie vrij cynisch tegenover, maar je weet maar nooit.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 23-04-2009 10:15:25 ]
Ik merk dat mijn darmen na een behandeling een stuk actiever zijn. Dus wie weet helpt het jou ook... Ik ga overigens primair voor rugklachten.
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Je weet pas of het helpt als je je laat behandelen.
In jouw geval zou ik het in elk geval proberen.
En ik zou aandringen op verder onderzoek, eventueel door een andere internist. Er zit duidelijk iets niet goed in je lijf en het is lekker makkelijk om het maar op 'stress' te gooien.
In jouw geval zou ik het in elk geval proberen.
En ik zou aandringen op verder onderzoek, eventueel door een andere internist. Er zit duidelijk iets niet goed in je lijf en het is lekker makkelijk om het maar op 'stress' te gooien.
Ja, die met de ballen in de bek.
Maar hoe vind je die? En sowieso zal de werkwijze van de verschillende internisten een beetje hetzelfde zijn, vermoed ik. Gewoon omdat daar regels voor zijn.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:21 schreef Biancavia het volgende:
En ik zou aandringen op verder onderzoek, eventueel door een andere internist. Er zit duidelijk iets niet goed in je lijf en het is lekker makkelijk om het maar op 'stress' te gooien.
Verwijzing zal sowieso via de huisarts moeten. En daar ben ik, ondanks hardnekkig gezeur van mijn kant, al een keer of drie door afgescheept met wat zakjes Movicolon (soort laxeermiddel in poedervorm). Die man neemt me nou niet echt serieus. Zeker toen dat maagonderzoek niets opleverde. Toen was zijn 'stress'-commentaar alleen maar meer bevestigd, zeg maar.
Osteopathie is ongeveer net zo alternatief als een paranormaal genezer, zeer weinig bewijs dat het werkt. Aangezien darmklachten heel erg vaak een verband kunnen hebben met inderdaad dingen als 'stress' (je darmen zijn uitermate goed geïnnerveerd) is het waarschijnlijk dat de suggestie van behandeling enigszins de klachten kan verlichten.
Dat wisselt nogal. In Amerika, waar het is ontstaan, is de opleiding sterk wetenschappelijk onderbouwd. Kortom: het hangt er maar net vanaf bij wie je terecht komt, maar het is niet altijd gelijk te stellen aan de Jomanda's van deze wereld.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:30 schreef dotKoen het volgende:
Osteopathie is ongeveer net zo alternatief als een paranormaal genezer, zeer weinig bewijs dat het werkt.
Ja, zo word je inderdaad wel makkelijk afgescheept.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:29 schreef female81 het volgende:
[..]
Maar hoe vind je die? En sowieso zal de werkwijze van de verschillende internisten een beetje hetzelfde zijn, vermoed ik. Gewoon omdat daar regels voor zijn.
Verwijzing zal sowieso via de huisarts moeten. En daar ben ik, ondanks hardnekkig gezeur van mijn kant, al een keer of drie door afgescheept met wat zakjes Movicolon (soort laxeermiddel in poedervorm). Die man neemt me nou niet echt serieus. Zeker toen dat maagonderzoek niets opleverde. Toen was zijn 'stress'-commentaar alleen maar meer bevestigd, zeg maar.
Ik had dit gegoogeld op second opinion: http://www.consumentendezorg.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=552&Itemid=10
Gaat je huisarts niet toevallig binnenkort een keer op vakantie? Dan kun je ook bij een vervangende arts terecht natuurlijk.quote:Wat doet u als u geen verwijzing krijgt?
Wilt u een second opinion van een medisch specialist dan is verwijzing van uw huisarts noodzakelijk. Uw huisarts kan weigeren om u naar een andere deskundige te verwijzen. Wat kunt u dan doen?
1.
Huisarts
Ga nogmaals met uw huisarts in gesprek. Leg hem duidelijk uit waarom u de mening van een andere deskundige wenst.
2.
Bedrijfsarts
Wanneer de huisarts bij zijn weigering blijft, dan kunt u contact opnemen met uw bedrijfsarts. Deze kan bemiddelen of zonodig zelf een verwijzing regelen. Heeft u geen bedrijfsarts? Neem dan contact op met uw zorgverzekeraar. Vraag of hun adviserend geneeskundige iets voor u kan betekenen. Dit is een arts die in dienst is van de verzekeraar.
3.
Zorgbelangorganisatie
Wanneer dit alles geen succes heeft neem dan contact op met een Zorgbelangorganisatie bij u in de buurt. Kijk op www.zorgbelang-nederland.nl.
4.
Een andere huisarts
Wanneer dit geen succes heeft, kunt u een huisarts zoeken die de verwijzing wel wil afgeven. U moet dan van huisarts veranderen.
5.
Zelf betalen
U besluit zelf de kosten van een second opinion te betalen. Houd er rekening mee dat dit hoge kosten met zich mee kan brengen.
Ja, die met de ballen in de bek.
En niemand komt tot de conclusie dat als er twee artsen, met hun opleiding en ervaring en nog een aantal paramedici naar de patiënt hebben gekeken, dat het dan niet waarschijnlijk is dat een derde arts iets anders vindt? Verder is het niet erg handig om de huisarts op zo'n flauwe manier te omzeilen als hij/zij op vakantie is en de vervanger met het probleem opschepen. Als je echt zo weinig vertrouwen in je huisarts hebt moet je een andere zoeken.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:36 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Ja, zo word je inderdaad wel makkelijk afgescheept.
Ik had dit gegoogeld op second opinion: http://www.consumentendezorg.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=552&Itemid=10
[..]
Gaat je huisarts niet toevallig binnenkort een keer op vakantie? Dan kun je ook bij een vervangende arts terecht natuurlijk.
In Nederland wordt bij 94% van de second opinions dezelfde diagnose gesteld.
Het is anders echt niet verkeerd als je als patiënt een beetje op je strepen gaat staan.
Artsen zijn ook mensen en kunnen ook fouten maken.
Een vriendin van mij had al twee jaar lang last van rugpijn en dat is na diverse onderzoeken ook altijd maar afgedaan als 'stress'. Uiteindelijk kreeg ze afgelopen zomer kolieken (pijnaanvallen), bleek ze galstenen te hebben.
Hadden ze gewoon nooit aan gedacht omdat ze niet in de doelgroep van galstenen viel (vrouwen van boven de veertig met overgewicht), hoewel ze dus wel die symptomen had.
Afijn, in september is haar galblaas verwijderd.
Dááág rugpijn!
Artsen zijn ook mensen en kunnen ook fouten maken.
Een vriendin van mij had al twee jaar lang last van rugpijn en dat is na diverse onderzoeken ook altijd maar afgedaan als 'stress'. Uiteindelijk kreeg ze afgelopen zomer kolieken (pijnaanvallen), bleek ze galstenen te hebben.
Hadden ze gewoon nooit aan gedacht omdat ze niet in de doelgroep van galstenen viel (vrouwen van boven de veertig met overgewicht), hoewel ze dus wel die symptomen had.
Afijn, in september is haar galblaas verwijderd.
Dááág rugpijn!
Ja, die met de ballen in de bek.
Kun je niet gewoon een andere huisarts zoeken (of kan dat niet in Nederland?). Als je je door je huisarts afgescheept voelt, komt dat de band met je arts en je gezondheid niet ten goede.
Over osteopathie:
Ik ken een osteopaat. De beste man heeft een cursusje gedaan volgend op zijn cursus "hoe wordt ik weer een echte man" (I kid you not), en staat nu mensen met de meest heftige klachten te 'behandelen' . Geen medische achtergrond aanwezig...
Afgezien van de vraag of osteopathie al dan niet werkt: kijk alsjeblieft uit dat je niet bij zo'n kwakzalver terecht komt. En voor de goede orde: deze man is erkend en gecertificeerd.
Over osteopathie:
Ik ken een osteopaat. De beste man heeft een cursusje gedaan volgend op zijn cursus "hoe wordt ik weer een echte man" (I kid you not), en staat nu mensen met de meest heftige klachten te 'behandelen' . Geen medische achtergrond aanwezig...
Afgezien van de vraag of osteopathie al dan niet werkt: kijk alsjeblieft uit dat je niet bij zo'n kwakzalver terecht komt. En voor de goede orde: deze man is erkend en gecertificeerd.
I'm a soprano. I have resonance where my brains ought to be.
64= Monoton + Minimal
64= Monoton + Minimal
Uiteraard kent iedereen atypische gevallen en is het prima dat patiënten meedenken over hun behandeling. In het algemeen is het echter zo dat artsen in Nederland goede diagnoses stellen. In de genoemde casus weet ik niet of de rugpijn in eerste instantie ook door de galstenen veroorzaakt werd, het verdwijnen van de rugpijn en de cholecystectomie zouden om verschillende andere redenen samen kunnen vallen.quote:Op donderdag 23 april 2009 10:56 schreef Biancavia het volgende:
Het is anders echt niet verkeerd als je als patiënt een beetje op je strepen gaat staan.
Artsen zijn ook mensen en kunnen ook fouten maken.
Een vriendin van mij had al twee jaar lang last van rugpijn en dat is na diverse onderzoeken ook altijd maar afgedaan als 'stress'. Uiteindelijk kreeg ze afgelopen zomer kolieken (pijnaanvallen), bleek ze galstenen te hebben.
Hadden ze gewoon nooit aan gedacht omdat ze niet in de doelgroep van galstenen viel (vrouwen van boven de veertig met overgewicht), hoewel ze dus wel die symptomen had.
Afijn, in september is haar galblaas verwijderd.
Dááág rugpijn!
Dus: als TS echt geen vertrouwen heeft in de diagnoses van beide artsen, dan is het haar goed recht nog een arts te bezoeken. Een osteopaat zou ik, om onder andere in dit topic genoemde redenen, afraden. Het stappenplan van Biancavia is een goede manier om een second opinion te realiseren.
Ik ging regelmatig naar een osteopaat. Bij mij heeft het wel geholpen, Ik had een spastische darm waar het daarna het beter mee ging. (Dat het nu wat slechter gaat ligt aan andere dingen).
Occlusie/stenose Mesenterica?quote:Op donderdag 23 april 2009 10:30 schreef dotKoen het volgende:
Aangezien darmklachten heel erg vaak een verband kunnen hebben met inderdaad dingen als 'stress' (je darmen zijn uitermate goed geïnnerveerd) is het waarschijnlijk dat de suggestie van behandeling enigszins de klachten kan verlichten.
En wat wil je daarmee zeggen? Nee, een occlusie van een der aa. mesenterica (ik neem aan dat je dat bedoelt) heeft weinig verband met het neurogene apparaat van het darmen. Denk jij dat hier sprake is van een dergelijke aandoening dan?quote:Op donderdag 23 april 2009 11:19 schreef DokterBibber het volgende:
[..]
Occlusie/stenose Mesenterica?
Verstoorde bloedvoorziening naar het darmpakket kan dergelijke klachten veroorzaken, darm ischaemie door een occlusie of vaatstenose van de buikarteriën is een mogelijkheid. Is de TS wel eens voor buik ct of dsa geweest?
Je hebt inderdaad gelijk dat een deel van de klachten (aversie eten, gewichtsverlies) daar wel bij past (hoewel het niet echt duidelijk postprandiaal is, geloof ik), had niet bedacht dat er ook een chronisch beeld bestond.quote:Op donderdag 23 april 2009 11:33 schreef DokterBibber het volgende:
Verstoorde bloedvoorziening naar het darmpakket kan dergelijke klachten veroorzaken, darm ischaemie door een occlusie of vaatstenose van de buikarteriën is een mogelijkheid. Is de TS wel eens voor buik ct of dsa geweest?
Het zou kunnen maar ik neem aan dat internist dat overwogen heeft. Ik wilde niet echt commentaar op de casus zelf geven, alleen aangeven dat het best mogelijk is dat 'stress' in het algemeen meespeelt bij darmklachten.
Nee.quote:Op donderdag 23 april 2009 11:33 schreef DokterBibber het volgende:
Verstoorde bloedvoorziening naar het darmpakket kan dergelijke klachten veroorzaken, darm ischaemie door een occlusie of vaatstenose van de buikarteriën is een mogelijkheid. Is de TS wel eens voor buik ct of dsa geweest?
Dat klopt zeker. In de openingspost komt (helaas) naar voren dat er vrij weinig aan beeldvorming is gedaan.quote:Op donderdag 23 april 2009 11:47 schreef dotKoen het volgende:
[..]
Het zou kunnen maar ik neem aan dat internist dat overwogen heeft. Ik wilde niet echt commentaar op de casus zelf geven, alleen aangeven dat het best mogelijk is dat 'stress' in het algemeen meespeelt bij darmklachten.
Die gedachtengang gaat m.i. erg ver door het feit dat T.S jong is en er een zeer kleine kans is van vergevorderde atherosclerose. Want dat is wat je nu eigenlijk oppert. Ischaemie op, basis van jouw gedachtengang, van de buikorganen ontstaat alleen bij atherosclerose verdeelt over alle arterieen; aangezien er altijd genoeg collateralen zijn. Derhalve moet er dus sprake zijn van vergevorderde atherosclerose en dat lijkt mij stug. Daarnaast is het meest kenmerkende: de angina abdominalis post prandiaal. Dit alles maakt de kans zeer klein.quote:Op donderdag 23 april 2009 11:19 schreef DokterBibber het volgende:
[..]
Occlusie/stenose Mesenterica?
Er is hier eigenlijk sprake van 2 entiteiten: darmproblemen en maagproblemen en dan met name de ontlediging. Het is een lastige kwestie als je al bij een paar artsen geweest bent en het zou zeer goed zo kunnen zijn dat de poepklachten te wijten zijn aan een prikkelbare darm. De maagklachten daarentegen zouden best eens door een diabetische gastropathie veroorzaakt kunnen worden. Dus een klacht ten gevolge van de DM type 1. Is die diagnose weleens geopperd T.S.? Verder vraag ik me af of er biopten zijn genomen uit de dunne darm met betrekking tot de diagnose Coeliakie. Deze laatstgenoemde ziekte kan zeer atypisch verlopen.
Er is bij dat maagonderzoek wel wat uit het maagslijmvlies gehaald ter onderzoek, en daar bleek geen gluten-intolerantie uit (wat Coeliakie blijkbaar is).
Over diabetische gastropathie heeft nog niemand het gehad. En ik heb er toch al aardig wat bezoekjes op zitten aan mensen zoals de diabetesverpleegkundige en dietiste.
En een prikkelbare darm... Dat is toch afwisselend diarree en verstopping? Ik heb alleen het laatste.
Over diabetische gastropathie heeft nog niemand het gehad. En ik heb er toch al aardig wat bezoekjes op zitten aan mensen zoals de diabetesverpleegkundige en dietiste.
En een prikkelbare darm... Dat is toch afwisselend diarree en verstopping? Ik heb alleen het laatste.
lastig voor je hoor.
even over paranormale genezer...na een rouwproces van mij had ik echt heel lang
last van mijn darmen en kon ook niet eten.
Ik werd er moedeloos van.
Ik ben toen op aanraden naar een paranormale genezer gegaan maar had zoiets van nou ja....zal het helpen...erg sceptisch.
Toen ze me ging behandelen werd ze helemaal niet lekker
Ze ging erg ....ahum...boeren en andere geluiden maken....
voelde me daar nogal liggen...ging een tijdje door zo....heerlijk onstpannend
Maar dit is echt waar....daarna was het weg!!!!
Ze zei dat het met het loslaten van mijn moeder te maken had...ik was in ieder geval heel blij dat het over was en heb het niet meer teruggekregen.
nu wil ik zeker niet zeggen dat dit bij jou ook is...ik wil alleen aangeven...probeer het...wie weet helpt het jou ook?
Het is een lastig probleem en je hebt al wat onderzoeken bij de dokter gedaan.
Sterkte en ik hoop dat je er snel vanaf bent!
even over paranormale genezer...na een rouwproces van mij had ik echt heel lang
last van mijn darmen en kon ook niet eten.
Ik werd er moedeloos van.
Ik ben toen op aanraden naar een paranormale genezer gegaan maar had zoiets van nou ja....zal het helpen...erg sceptisch.
Toen ze me ging behandelen werd ze helemaal niet lekker
Ze ging erg ....ahum...boeren en andere geluiden maken....
voelde me daar nogal liggen...ging een tijdje door zo....heerlijk onstpannend
Maar dit is echt waar....daarna was het weg!!!!
Ze zei dat het met het loslaten van mijn moeder te maken had...ik was in ieder geval heel blij dat het over was en heb het niet meer teruggekregen.
nu wil ik zeker niet zeggen dat dit bij jou ook is...ik wil alleen aangeven...probeer het...wie weet helpt het jou ook?
Het is een lastig probleem en je hebt al wat onderzoeken bij de dokter gedaan.
Sterkte en ik hoop dat je er snel vanaf bent!
quote:Op donderdag 23 april 2009 15:43 schreef sanven het volgende:
Toen ze me ging behandelen werd ze helemaal niet lekker
Ze ging erg ....ahum...boeren en andere geluiden maken....
voelde me daar nogal liggen...ging een tijdje door zo....heerlijk onstpannend
Maar dit is echt waar....daarna was het weg!!!!
Ze zei dat het met het loslaten van mijn moeder te maken had...ik was in ieder geval heel blij dat het over was en heb het niet meer teruggekregen.
Heb het niet over atheroslerose, maar over een occlusie of stenose, in het midden gelaten wat de oorzaak daarvan is. Dit kan bijvoorbeeld ook het gevolg zijn van een coeliacusbandje of een anatomische variant.quote:Op donderdag 23 april 2009 14:55 schreef DDM het volgende:
[..]
Die gedachtengang gaat m.i. erg ver door het feit dat T.S jong is en er een zeer kleine kans is van vergevorderde atherosclerose. Want dat is wat je nu eigenlijk oppert. Ischaemie op, basis van jouw gedachtengang, van de buikorganen ontstaat alleen bij atherosclerose verdeelt over alle arterieen; aangezien er altijd genoeg collateralen zijn. Derhalve moet er dus sprake zijn van vergevorderde atherosclerose en dat lijkt mij stug. Daarnaast is het meest kenmerkende: de angina abdominalis post prandiaal. Dit alles maakt de kans zeer klein.
De klachten van TS horen niet specifiek bij een bepaalde leeftijdscategorie, ik opper slechts iets. Kwam eigelijk op het idee bij een artikel over topsport en darmischeamie en enkele daarbij horende symptomen die overeen kwamen.
Ja, maar de meest voorkomende oorzaak van een vernauwing in een slagader is atherosclerose (en op deze leeftijd zeldzaam). Een coeliacusbandje of een antomische variant is nog zeldzamer. En je mist dan nog de angina abdominalis post prandiaal. Resumerend heb je dan een atypische (zeldzame) presentatie van een zeldzame aandoening.quote:Op donderdag 23 april 2009 17:17 schreef DokterBibber het volgende:
[..]
Heb het niet over atheroslerose, maar over een occlusie of stenose, in het midden gelaten wat de oorzaak daarvan is. Dit kan bijvoorbeeld ook het gevolg zijn van een coeliacusbandje of een anatomische variant.
De klachten van TS horen niet specifiek bij een bepaalde leeftijdscategorie, ik opper slechts iets. Kwam eigelijk op het idee bij een artikel over topsport en darmischeamie en enkele daarbij horende symptomen die overeen kwamen.
Zeg ook niet dat het frappant is dat je het oppert, want het bestaat, maar het gaat m.i. voor wat deze casus betreft te ver.
Daarnaast is de pathofysiologie bij inspanningsgerelateerde maag-darmischaemie anders dan bij een stenose die continue dan wel vaak aanwezig is.
Als laatste argument verwacht je bij ischaemie diarree i..p.v. verstopping; dit door het simpele feit dat de natrium en waterterugresorptie in het colon ATP-afhankelijk is.
[ Bericht 4% gewijzigd door DDM op 23-04-2009 18:09:19 ]
Dus zou wellicht aanvullende beeldvorming geen overbodige luxe zijn?quote:Op donderdag 23 april 2009 18:02 schreef DDM het volgende:
[..]
Ja, maar de meest voorkomende oorzaak van een vernauwing in een slagader is atherosclerose (en op deze leeftijd zeldzaam). Een coeliacusbandje of een antomische variant is nog zeldzamer. En je mist dan nog de angina abdominalis post prandiaal. Resumerend heb je dan een atypische (zeldzame) presentatie van een zeldzame aandoening.
Zeg ook niet dat het frappant is dat je het oppert, want het bestaat, maar het gaat m.i. voor wat deze casus betreft te ver.
Dat is waar, I stand corrected.quote:Daarnaast is de pathofysiologie bij inspanningsgerelateerde maag-darmischaemie anders dan bij een stenose die continue dan wel vaak aanwezig is.
Als laatste argument verwacht je bij ischaemie diarree i..p.v. verstopping; dit door het simpele feit dat de natrium en waterterugresorptie in het colon ATP-afhankelijk is.
|
|
